Τομέας Ισότητας Φύλου & ΛΟΑΤΚΙ+: Πόσες πρέπει να θρηνήσουμε ακόμη για να συνειδητοποιήσουμε πως δεν είναι η αγάπη και ο έρωτας που δολοφονούν, αλλά η πατριαρχία;

Ανακοινώσεις ΜέΡΑ25
03 Αυγ, 2022

Πριν λίγες εβδομάδες ο Πρωθυπουργός στην ομιλία του, στην Βουλή στο πλαίσιο συζήτησης πολιτικών αρχηγών, έκανε αναφορά στα μέτρα που έχει πάρει η Κυβέρνηση για τα θύματα εμφυλης βίας, καθώς και στην αυστηρροποιηση των ποινών για τους βιαστές. Λίγο καιρό μετά τις δηλώσεις αυτές βλέπουμε καταδικασμένους βιαστές και παιδεραστές να αποφυλακίζονται, περιστατικά βιασμού να βλέπουν το φως της δημοσιότητας, ενώ τις τελευταίες ημέρες μετράμε ήδη τρείς γυναικοκτονιες.

Η Κυβέρνηση αλλά και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός μπορεί να δηλώνουν πως είναι με τα θύματα, και πως έχουν μεριμνήσει για τα θύματα, όμως στην πραγματικότητα όχι μόνο δεν έχουν κάνει τίποτα, αλλά δεν έχουν καμιά πρόθεση να τα προστατέψουν.

Ο Υπουργός Δικαιοσύνης αρνείται να προβεί στην νομική αναγνώριση του όρου γυναικοκτονία, καταθέτει κακοποιητικα νομοσχέδια (υποχρεωτική συνεπειμελεια), και η Ελληνική Αστυνομία που δηλώνει πως έχει πλέον ειδική υπηρεσία για τα θύματα εμφυλης βίας, από την πράξη φαίνεται πως δεν ισχύει καθώς στην γυναικοκτονία που έγινε στην Δάφνη (Αυγουστου 2021), η αστυνομία, ενώ δέχθηκε κλήση από γυναίκα κάτοικο της περιοχής, έστειλε ένα περιπολικό όπου έφτασε κάτω από το σπίτι κατέβασε το τζαμί και έφυγε. Γεγονός που το είδαμε να ξανά επαναλαμβάνεται σύμφωνα με τις αποκαλύψεις για τον γυναικοκτονο της Ζακύνθου ο οποίος είχε συλληφθεί πριν 1.5 μήνα μετά από μήνυση της θανούσας η οποία τον κατηγόρησε για ενδοοικογενειακή βία. Ωστόσο από τις εισαγγελικές αρχές αφέθηκε ελεύθερος.

Μέρος ευθύνης έχουν και τα ΜΜΕ που στην παρουσίαση κάποιας γυναικοκτονίας, την παρουσιάζουν σαν έγκλημα πάθους, ζήλιας ή η “κακιά στιγμή”.

Ως Τομέας Ισότητας Φύλου & ΛΟΑΤΚΙ+ του ΜέΡΑ25 απαιτούμε την άμεση νομική αναγνώριση του όρου γυναικοκτονία και ζητάμε, να εφαρμοστούν άμεσα μέτρα προστασίας των θυμάτων, όπως δομές φιλοξενίας σε όλη την χώρα, παρακολούθηση των θυμάτων από ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς και ιατροδικαστές. Πόσες πρέπει να θρηνήσουμε ακόμη, για να συνειδητοποιήσουμε πως δεν είναι η αγάπη, ο έρωτας και η ζήλεια που δολοφονούν, αλλά η πατριαρχία;

Από το σπίτι μας, μέχρι τον δρόμο, την δουλειά μας, το σχολείο/σχολή μας, μέχρι την διασκέδαση μας θέλουμε να είμαστε ελεύθερες όχι γενναίες.

Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.

Μετάβαση στο περιεχόμενο