Για το Νέο Συνδικαλισμό

ΤΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ ΘΕΛΟΥΜΕ;

Εισαγωγή

Το συνδικαλιστικό κίνημα οφείλει να είναι αδέσμευτο και ανεξάρτητο από κόμματα και μικροπαραπαραταξιακές λογικές, έχοντας σταθερά στραμμένο το βλέμμα του προς το σύνολο των προβλημάτων του κόσμου της εργασίας.

Το ΜέΡΑ25, σε καμία περίπτωση δεν θέλει να καθοδηγήσει ή να υποδείξει τις δράσεις του συνδικαλιστικού κινήματος και με έμφαση αντιπαλεύεται την ισχύουσα κατάσταση που έχει φέρει σε αδιέξοδο και συρρίκνωση το ίδιο το υποκείμενο της οργανωμένης έκφρασης των αγώνων των εργαζόμενων.

Τα τόσα χρόνια χειραγώγησης των Σωματείων και των Ομοσπονδιών από τους κραταιούς “Επαγγελματίες Συνδικαλιστές” παγίωσαν στην πλειοψηφία του κόσμου της εργασίας την απαξίωση απέναντι στο ισχυρό όπλο που είναι η οργάνωση και ο συλλογικός αγώνας.

Η απροθυμία -έως αδιαφορία- ενεργής συμμετοχής, η ηττοπάθεια και η παραδοχή «ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει», ο συντεχνιακός χαρακτήρας αλλά και η εξατομίκευση των όποιων διεκδικήσεων είναι η δυστοπική-ισχυρή τάξη πραγμάτων.

Οι παραδοσιακές μορφές αντίστασης δεν αποδίδουν όπως στο παρελθόν. Οι απεργίες δεν απειλούν από μόνες τους τα ολιγαρχικά συμφέροντα. Ακόμα και κερδοφόρες εταιρείες, όπως η efood στην Ελλάδα ή η Amazon διεθνώς, φοβούνται οποιαδήποτε δράση των εργαζόμενων και των κινημάτων που μπορεί να πλήξει την μετοχή τους, η αξία των οποίων δεν επηρεάζεται πια αποκλειστικά από την κερδοφορία.

Εκτός των παραδοσιακών συνδικαλιστικών φορέων που χρήζουν της ανάγκης ριζικών αλλαγών, αναγκαίες σήμερα επίσης είναι και νέες μορφές αποτελεσματικής δράσης που να συνδυάζουν μια ολιστική κοινωνική παρέμβαση:

(α) γενική κατακραυγή (όπως με την efood πρόσφατα)

(β) καταναλωτικό εμπάργκο

(γ) συμμετοχικές εργατικές κινητοποιήσεις

Επίσης αναγκαίο να τολμήσουμε να μιλήσουμε και να διεκδικήσουμε:

το σύστημα μίας-μετοχής-ανά-εργαζόμενο, για μη εμπορεύσιμες μετοχές, κάτι που οδηγεί φυσιολογικά στο πρόταγμα μιας σύγχρονης αυτοδιαχείρισης.

-την αντίθεση μας στην αποξένωση των συνδικαλιστών/-τριων από το σώμα των εργαζόμενων, με τον ορισμό ανώτατου ορίου απουσίας από την εργασία του κάθε εκλεγμένου συνδικαλιστή/-στριας, καθώς και την κυκλική εναλλαγή εκλεγμένων αντιπροσώπων σε όλες τις βαθμίδες του συνδικαλισμού.

Διαφανείς διαδικασίες μεταφοράς πληροφόρησης και αποτροπή αποκλεισμού μερίδας εργαζομένων ή/και παρατάξεων. Χρήση σύγχρονων μορφών επικοινωνίας εργαζομένων, όπου αυτό είναι εφικτό. Οριζόντια καθολική επικοινωνία παντού.

Χρήση δημοψηφισμάτων και άμεσης δημοκρατίας για σοβαρά θέματα, και σίγουρα για την υπογραφή ΣΣΕ.

Πραγματικές/συμμετοχικές κινητοποιήσεις, που θα αυτο-οργανώνονται και θα αποφασίζονται από “τα κάτω”, από τις μεγάλες πλειοψηφίες των εργαζόμενων και όχι να προτάσσονται “επετειακές απεργίες” που εξασφαλίζουν μόνο την παρουσία των στελεχών ενός Συνδικαλισμού που δεν αγκαλιάζει και δεν πείθει τη βάση των εργαζόμενων.

Περιγραφή της υπάρχουσας κατάστασης

Ζούμε ήδη στην αρχή μιας εποχής δυστοπικού μετακαπιταλισμού (όπως πολλές φορές έχουμε αναλύσει ως ΜέΡΑ25), δηλαδή σε μια εποχή όπου η τεχνολογία που επηρεάζει πλήρως τις ζωές μας, κατέχεται από ελάχιστες παγκόσμιες εταιρίες.

Δηλαδή μια σύγχρονη μορφή φεουδαρχίας, την οποία ονομάζουμε τεχνοφεουδαρχία.

Αυτό σημαίνει ότι είμαστε σε ένα μεταβατικό στάδιο όπου ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του καπιταλισμού και των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, αυτό της αγοράς εργασίας και του «ανθρώπινου κεφαλαίου» είτε είναι σε μεγάλη κρίση, είτε συρρικνώνεται.

Καθημερινά αναδύονται νέες μορφές «εργασίας» γύρω από τους ιδιοκτήτες ψηφιακών πλατφορμών (τεχνοφέουδων), που μοιάζουν περισσότερο με μισθωτή σκλαβιά χωρίς να εφαρμόζονται ούτε καν τα ισχύοντα ελαστικά εργασιακά δικαιώματα.

Το προηγούμενο αφήγημα του καπιταλισμού μέσω της σοσιαλδημοκρατίας που ψέλλισε αρχές όπως:

την αναδιανομή του εισοδήματος μεταξύ των εργατών, δηλαδή ένα δίκτυ ασφαλείας για την εργατική τάξη (επιδόματα ανεργίας, συντάξεις, κοινωνική ασφάλιση)

– την αναδιανομή μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας (φορολογία, συλλογικές συμβάσεις, κατώτατος μισθός),

έχει καταρρεύσει λόγω δύο καθοριστικών εξελίξεων. Της χρηματιστικοποίησης της οικονομίας, αλλά και της 4ης βιομηχανικής επανάστασης.

Σε αυτό το νέο πλαίσιο δημιουργήθηκαν νέα σχήματα εργασίας πρεκαριατικού τύπου.

  • Ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι

Εκ περιτροπής εργασία

Εργασία μειωμένου ωραρίου

Τηλεργασία

καθώς και ένα υβριδικό μοντέλο παραγωγού σχεδόν χωρίς κεφάλαιο και με καθόλου αμοιβή. Εργαζόμενοι που δουλεύουν στην παραγωγή δεδομένων στις πλατφόρμες χωρίς να αμείβονται για αυτό.

Η προαναφερθείσα νέα κατάσταση πραγμάτων σε συνδυασμό με τα χρόνια προβλήματα που αφορούν: την ανεργία, την αδήλωτη εργασία, τους αόρατους εργαζόμενους κάνει επιτακτική την ανάγκη για ριζοσπαστική ανανέωση των συνδικάτων, του τρόπου λειτουργίας τους αλλά και των μορφών πάλης που επιλέγουν.

Προβλήματα του συνδικαλιστικού κινήματος σήμερα

-Πολυδιάσπαση

Επιχειρησιακά σωματεία, κλαδικά σωματεία, ομοσπονδίες, δημόσιος και ιδιωτικός τομέας κ.α. τα οποία δεν έχουν συνήθως καμία συνοχή ως προς την δράση, την επικοινωνία μεταξύ τους ή ακόμα χειρότερα σε πλείστες περιπτώσεις αντιπαλεύονται το ένα το άλλο.

-Κομματοκρατία. Διαφθορά με την εξουσία

Τα συνδικάτα σήμερα, στην πλειοψηφία τους είναι προέκταση κομματικών μηχανισμών και τα δικαιώματα των εργαζομένων (με τις πλάτες των κομμάτων) έχουν παραδοθεί στην οικονομική TINA.

Προέχει να βρεθεί τρόπος ο Συνδικαλισμός να είναι πολιτικοποιημένος χωρίς να είναι κομματικοποιημένος. Με κανένα τρόπο δεν στοχοποιείται η στράτευση σε ένα κόμμα, όμως είμαστε απέναντι στο να καθορίζεται η δράση ενός συνδικάτου, όχι από τα στρατηγικά συμφέροντα των εργαζομένων, αλλά αποκλειστικά από τη στρατηγική και τις πολιτικές μεθοδεύσεις ενός κόμματος.

-Εργοδοτικός συνδικαλισμός

Στον ιδιωτικό τομέα, κυρίως σε μεγάλους επιχειρησιακούς ομίλους, ο ίδιος εργοδότης ελέγχει το σωματείο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα μέχρι που μπορούν να φτάσουν είναι η πρόσφατη συλλογική σύμβαση της Cosmote Technical Services (CTS – Θυγατρική του ομίλου ΟΤΕ) όπου σε συλλογική σύμβαση προβλέπονται ατομικές συμβάσεις!!!

-Γραφειοκρατία, οικονομικό

Διαδικασίες που στο παρελθόν δούλευαν για την οργάνωση και τον έλεγχο των μελών και των διαδικασιών, πλέον μοιάζουν γραφειοκρατικές σε μια κοινωνία που οι εξελίξεις στην εργασία είναι ραγδαίες. Ταυτόχρονα η λαθροχειρίες σε αυτές τις διαδικασίες (γενικές συνελεύσεις, διοικητικά συμβούλια, εκλογές κ.α.) φανερώνουν μεθόδους χειραγώγησης με αποτέλεσμα την περαιτέρω απομάκρυνση των εργαζόμενων από τα συνδικάτα.

Επίσης, η επισφάλεια που υπάρχει διάχυτη στις νέες εργασίες πρεκαριατικού τύπου, συνδυαστικά με την έλλειψη αξιοπιστίας και αποτελεσματικότητας των όποιων διεκδικήσεων, οδηγεί πολλού-ες να θεωρούν την συνδρομή στα σωματεία περιττά έξοδα.

-Έλλειψη αξιοπιστίας/οράματος, η λογική της ανάθεσης

Οι νέοι εργαζόμενοι, ειδικά αυτοί που έχουν εισέλθει στην αγορά εργασίας από το 2008 και μετά, πολύ σπάνια έχουν δει νίκες από το συνδικάτο. Αντίθετα έχουν γνωρίσει πολλές ήττες. Η αλλαγή των νομικών πλαισίων για την εργασία, με τα μνημόνια και τελικά με τον νέο νόμο-έκτρωμα Χατζηδάκη, σε συνδυασμό με τα φαινόμενα διαφθοράς, επιτείνουν την άποψη ότι ο Συνδικαλισμός είναι πλέον ένας μη αποτελεσματικός και παρωχημένος θεσμός.

Επιπρόσθετα η έλλειψη οράματος, καθώς και η απουσία ενός ριζοσπαστικού νέου πλαισίου καθολικών διεκδικήσεων από το σύνολο του κόσμου της εργασίας, οδηγεί την πλειοψηφία των εργαζόμενων στην λογική της ανάθεσης.

Έλλειψη αξιοπιστίας > Μείωση συμμετοχής > Μείωση νικών > Αύξηση έλλειψης αξιοπιστίας.

-Ανεργία, αόρατοι-τες εργαζόμενοι-ες

Δυστυχώς το συνδικαλιστικό κίνημα δεν έχει κάνει καμία προσπάθεια διασύνδεσης του με τους εργαζόμενους-ες που είναι άνεργοι, αόρατοι και περιθωριοποιημένοι.

Μετανάστες-τριες, οικιακοί βοηθοί, αόρατο προσωπικό βοήθειας ηλικιωμένων εργαζόμενων κατ΄ οίκον και άνεργοι παραμένουν στην ΑΦΑΝΕΙΑ.

ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ

Θέσπιση σε επίπεδο ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ κληρωτών για όλα τα όργανα σε μεγάλο ποσοστό (π.χ. 20%). Με την συγκεκριμένη πρόταση σπάνε σε μεγάλο βαθμό οι διαδικασίες τόσο της κομματικοποίησης όσο και του εργοδοτικού συνδικαλισμού. Ταυτόχρονα δυνητικά γίνονται όλοι συμμέτοχοι στις αποφάσεις. Επιπλέον αποκτάται εμπειρία τόσο σε διαδικασίες όσο και σε θεσμούς. Για την εκπαίδευσή τους οργανώνεται αντίστοιχο σχολείο (ΚΑΝΕΠ).

Δημιουργία οικοσυστήματος εφαρμογών ενημέρωσης από ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ

Υποχρέωση πρωτοβάθμιων σωματείων-μελών να χρησιμοποιούν τις εφαρμογές για την διακίνηση όλων των ανακοινώσεων-ενημερώσεων. Δημιουργία οικοσυστήματος/πλατφορμών για την ηλεκτρονική ψηφοφορία, όπου αυτό είναι εφικτό.

– Χρήση νέων τεχνολογιών για τις εσωτερικές διαδικασίες σε όλα τα σωματεία με την προϋπόθεση δυνατότητας παρακολούθησης και συμμετοχής από το σύνολο των μελών.

Δυνατότητα άμεσης (χωρίς έγκριση Δ.Σ.) δημιουργίας αιτημάτων για δράσεις, τα οποία θα τίθενται σε μαζική ψηφοφορία, μιας και οι Γενικές Συνελεύσεις είναι τα ισχυρότερα όργανα από τα ΔΣ τα οποία εξουσιοδοτούνται από τις Γ.Σ., καθώς και καθιέρωση ψηφοφοριών για καίρια ζητήματα ( π.χ. ΣΣΕ) ηλεκτρονικά ή και δια ζώσης.

Συνεργασία και θέσπισης συνεχούς κοινής δράσης και διεκδικητικού πλαισίου σε επίπεδο ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ

Δυνατότητα άμεσης ανάκλησης συνδικαλιστών όταν δεν σέβονται τις αποφάσεις ανώτερων συλλογικών οργάνων π.χ. Γενικών Συνελεύσεων και ψηφίζουν αντίθετα σε ότι αυτές τους εξουσιοδότησαν.

Υποχρεωτική εγγραφή στο οικείο Συνδικαλιστικό φορέα με την αυτόματη εγγραφή στους φορείς κοινωνικής ασφάλισης. (Παροχή στοιχείων από υπουργεία προς σωματεία.)

Χρηματοδότηση συνδικαλισμού από μερίσματα λόγω συλλογής / παραγωγής δεδομένων στις μεγάλες πλατφόρμες ή/και το κράτος.

Επιτρέπει την έκφραση και σε μικρές ομάδες εργαζομένων που αλλιώς δεν μπορούν να οργανωθούν και να εκφραστούν ενώ μπορεί να είναι μεγάλο το πλήθος τους

Μείωση επιπέδων συλλογικών συμβάσεων

Μία γενική, η οποία να καλύπτει τα βασικά του μισθού και να είναι γενναιόδωρη.

Μία κλαδική που να υπογράφεται μόνο από το κράτος με τα κλαδικά/θεσμικά.

Μια επιχειρησιακή που να καλύπτει τα επιπλέον θεσμικά.

(το κλαδικό σωματείο θα έχει την αρμοδιότητα της πολιτικής διεκδίκησης και το επιχειρησιακό θα έχει την αρμοδιότητα της τήρησης Σ.Σ.Ε. και των μέτρων ασφάλειας και αξιοπρέπειας στην εργασία.

Σε περίπτωση απόλυσης, εγγραφή σε ένα σωματείο ανέργων με χρηματοδότηση από τα μερίσματα παραγωγής δεδομένων όπως και ο γενικός συνδικαλισμός..

Οι συνταξιούχοι να οργανωθούν σε ένα ενιαίο Σωματείο, με τοπικές διοικούσες ανά νομό για λόγους συντονισμού.

Κατάργηση σωματείων σφραγίδα.

– Ορισμός ανώτατου ορίου απουσίας (σε επίπεδο ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ) από την εργασία του κάθε εκλεγμένου συνδικαλιστή-στριας.

Κυκλική εναλλαγή εκλεγμένων αντιπροσώπων σε όλες τις βαθμίδες των συνδικαλιστικών οργάνων (πρωτοβάθμια σωματεία, ομοσπονδίες, τριτοβάθμια συνδικαλιστικά όργανα).

Νομοθέτηση της δυνατότητας κίνησης διαδικασιών πιλοτικών δικών και από τα Τριτοβάθμια σωματεία

Με αυτό τον τρόπο μπορούν να διεκδικηθούν και να επιλυθούν μαζικά κάποια χρονίζοντα προβλήματα και αιτήματα που είναι κοινά σε πολλούς κλάδους, εξαλείφοντας συντεχνιακές τακτικές και προλαμβάνοντας αδικίες και στρεβλώσεις στην εφαρμογή νόμων και δικαστικών αποφάσεων.

Το όραμά μας για τον νέο συνδικαλισμό

Οραματιζόμαστε και παλεύουμε για ένα νέο συνδικαλιστικό κίνημα που θα είναι :

Ακηδεμόνευτο (χωρίς μηχανισμούς και καπελώματα) Δημοκρατικό (με την οριζόντια συμμετοχή όλων των εργαζόμενων), Σύγχρονο (με γρήγορους μηχανισμούς αντίδρασης, οργάνωσης, αλλά και ορθής χρήσης των νέων εργαλείων τεχνολογίας), Οραματικό (συνεχής ανάπτυξη νέων μορφών πάλης και αιτημάτων και περιγραφή της στρατηγικής διεκδίκησης τους).

Το ΜέΡΑ25 (ως μέρος του κινήματος DiEM25) καλεί σε παλλαϊκή συστράτευση τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες και δεσμεύεται για την υλοποίηση στα πλαίσια του θεσμικού του ρόλου για:

Βασικό Καθολικό Εισόδημα για όλους χωρίς προϋποθέσεις με απώτερο στόχο το Βασικό Καθολικό Μέρισμα.

Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που δεν θα διασπούν, αλλά θα ενώνουν τους εργαζόμενους, εξασφαλίζοντας τους αξιοπρεπή διαβίωση και συνθήκες δουλειάς.

– Κατώτατος μισθός αξιοπρέπειας επιπλέον του Βασικού Καθολικού Εισοδήματος

– Σύνδεση της μείωσης του ωραρίου εργασίας με την εξέλιξη της αυτοματοποίησης.

Αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος στις εταιρίες με συμμετοχή ενός ποσοστού (π.χ. 20%) κάθε εταιρείας σε κοινό ταμείο για την χρηματοδότηση του Βασικού Καθολικού Εισοδήματος.

Αμεσοδημοκρατικά Συμβούλια Εργαζομένων

Ακηδεμόνευτο, ανεξάρτητο Συνδικαλισμό.

Μετάβαση στο περιεχόμενο