«Ίσως λόγω εισόδου σε προεκλογική λογική, η κυβέρνηση φέρνει πλέον για ψήφιση στη Βουλή τελείως ετερόκλητα νομοσχέδια που απλώς προβαίνουν σε κάθε λογής εξυπηρετήσεις της τελευταίας στιγμής. Ψηφίζονται νομοσχέδια που δεν έχουν καμία συνοχή, εκτός αν θεωρήσουμε ως ενιαία λογική την προώθηση της διαφθοράς και της κομματοκρατίας στον χώρο του δημοσίου».
Πρόσφατο νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών για την καταπολέμηση της διαφθοράς είχε ως θύμα την Εθνική Αρχή Διαφάνειας, η οποία πέφτει στον βωμό της κομματοκρατίας, επαναφέροντας το μεγάλο κλασικό ερώτημα: Ποιος θα μας φυλάξει από τους φύλακες; Όταν αυτοί που θα πρέπει να είναι το αντίδοτο στη διαφθορά επιλέγονται με κομματικά κριτήρια, τότε δεν υπάρχει εγγύηση ότι δεν θα είναι διεφθαρμένοι, με αποτέλεσμα η κοινωνία να συρθεί στην απόλυτη παραίτηση.
Χαρακτηριστικό της κακής νομοθετικής πρακτικής της κυβέρνησης, πιθανότατα σε ένα προεκλογικό πλαίσιο, είναι ότι το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε αποτελείτο από 89 άρθρα, από τα οποία μόνο 50 είχαν κατατεθεί για διαβούλευση. Προφανώς, ο λόγος που έρχονται νομοσχέδια-«σκούπα», είναι ένα τρέξιμο της τελευταίας στιγμής για να προλάβει η κυβέρνηση εκκρεμότητες και τακτοποιήσεις, συχνότατα ιδιοτελείς, εν όψει εκλογών.
Στο Πρώτο Μέρος του νομοσχεδίου με αρμοδιότητες του Υπουργείου Εσωτερικών, στο 1ο άρθρο το Εθνικό Σχέδιο Διαφάνειας θεωρείται ως μια τυπική διαδικασία που καταλήγει σε απόφαση υπουργικού συμβουλίου. Πρόκειται για το γνωστό πυραμιδωτό «επιτελικό» σχήμα, όπου οι λύκοι έχουν τη αξίωση να φυλάνε τα πρόβατα. Όσα άδεια περιεχομένου σχέδια δράσης και να εκπονηθούν δεν θα αλλάξει καθόλου η ουσία του τρόπου λειτουργίας της κυβέρνησης Μητσοτάκη με τις χαριστικές ρυθμίσεις σε κάθε λογής ολιγάρχες και τη συνεχή αλλαγή του πλαισίου με σαφή φωτογραφικά χαρακτηριστικά.
Το άρθρο 4 περιείχε πονηρές διατάξεις με στόχο να γίνει ευκολότερος ο αποκλεισμός των «ανεπιθύμητων» υποψηφίων σε θέση ευθύνης. Η κυβέρνηση όχι μόνο ρίχνει τα τυπικά προσόντα και φουσκώνει τη συνέντευξη, αλλά τώρα αποκλείει και υποψηφιότητες, αν δεν πάρουν βάση στη συνέντευξη. Κάπως έτσι χτίζεται το γαλάζιο δημόσιο.
Σε ένα νομοσχέδιο με υποτιθέμενο στόχο την καταπολέμηση της διαφθοράς, υπάρχουν σκανδαλώδεις διατάξεις, όπως στο άρθρο 11, όπου θεσπίζεται η προσφορά νομικής υποστήριξης σε αιρετούς από τους ΟΤΑ σε περίπτωση άσκησης ποινικής δίωξης εναντίον τους μετά από απόφαση της Οικονομικής επιτροπής και άρα της πλειοψηφίας. Πρόκειται για μια ξεκάθαρη προσπάθεια να προσφερθεί ασυλία στους αιρετούς για τις αποφάσεις τους.
Στο ίδιο μήκος κύματος το άρθρο 23 δίνει λευκή επιταγή στους ΟΤΑ να διανέμουν κονδύλια χωρίς διαγωνισμό για περιόδους έως 6 μήνες σε περίπτωση κήρυξης έκτακτης ανάγκης λόγω φυσικών καταστροφών. Αντί δηλαδή να προβλέπεται μια μακροπρόθεσμη βιώσιμη πολιτική για τις φυσικές καταστροφές, όπως πυρκαγιές, πλημμύρες και σεισμοί, η κυβέρνηση κάνει αυτό στο οποίο ειδικεύεται: Αναθέσεις σε εργολάβους με παράκαμψη δημοκρατικών διαδικασιών.
Πολλές προβληματικές διατάξεις ήταν ενσωματωμένες στο Έβδομο Μέρος, που αφορά στο Υπουργείο Περιβάλλοντος. Με το άρθρο 70 ανοίγουν παραθυράκια στην οριοθέτηση οικισμών, προκειμένου το περιβάλλον να δοθεί βορά στις απαιτήσεις μιας περιβαλλοντοκτόνας μορφής τουρισμού. Το άρθρο 73 προβλέπει νομιμοποίηση δημόσιων και κοινωφελών αυθαιρέτων κατά παρέκκλιση, ενώ και με τα άρθρα 74 και 76 δίνεται παράταση σε προθεσμίες υπαγωγών αυθαιρέτων κατασκευών εκ νέου έως τα τέλη του έτους. Με το άρθρο 75 τροποποιείται η αδειοδοτική διαδικασία για υποσταθμούς ΔΕΗ υψηλής τάσης, σύμφωνα με μία φωτογραφική διάταξη. Με το άρθρο 77 επεκτείνεται η αναστολή επιβολής κυρώσεων μεγάλων αυθαιρέτων πρακτικά σε όλες τις κατηγορίες πλην όσων εμπίπτουν σε δασική νομοθεσία. Αυτές οι διατάξεις που καταξιώνουν την αυθαιρεσία κορυφώνονται στο άρθρο 80, το οποίο είναι εγείρει ζητήματα αντισυνταγματικότητας, καθώς προβλέπει δυνατότητα εκχέρσωσης δασικών εκτάσεων που είναι δασωμένοι αγροί μετά από αίτηση στο δασαρχείο ακόμη και με έμμεσες αποδείξεις, λόγου χάρη ένορκες βεβαιώσεις ή Ε9. Πλέον το δημόσιο δεν θα μπορεί να έχει καμιά διεκδίκηση σε δασωμένο αγρό, αν δεν πιστοποιείται με τίτλο ιδιοκτησίας. Και ανακαλούνται ακόμα και πρωτόκολλα διοικητικής αποβολής που τελεσιδίκησαν. Μαζί με μια σειρά ρυθμίσεις για αλλαγή χρήσης, αποτελεί το καλύτερο δώρο σε κάθε είδους καταπατητές για ένα δασολόγιο που θα καταλήξει να είναι πολλές φορές μικρότερο από τις πραγματικά δασοκαλυμένες εκτάσεις.
Υπάρχουν, όμως, και 6 διατάξεις που αφορούσαν στο Υπουργείο Υγείας και οι οποίες εντέχνως κατατέθηκαν σε άσχετο νομοσχέδιο πολλών υπουργείων με κεντρικό το Υπουργείο Εσωτερικών και τίτλο «Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο Καταπολέμησης της Διαφθοράς». Μία από αυτές τις διατάξεις καταργεί τη μονιμότητα των ιατρών του Εθνικού Συστήματος Υγείας! Και τοποθετήθηκε μέσα σε ένα άσχετο νομοσχέδιο προφανώς επίτηδες, για να μη συζητηθεί.
Το άρθρο 82 ανατρέπει ουσιαστικά τον ισχύοντα νόμο 3754 του 2009 ότι οι ιατροί του Εθνικού Συστήματος Υγείας υποβάλλονται σε ατομική κρίση αφού περάσουν 5 χρόνια και στη συνέχεια μονιμοποιούνται. Τώρα με τη νέα διάταξη μετά την παρέλευση της πενταετίας, η θέση επαναπροκηρύσσεται και οι ιατροί μονιμοποιούνται μόνο αν επιλεγούν. Η εξέλιξη αυτή διαλύει οποιαδήποτε συζήτηση για να δοθούν κίνητρα στους γιατρούς να δουλέψουν στο ΕΣΥ, όπως όλα τα ωραία λόγια που ακούγονται αυτές τις μέρες για να δοθούν κίνητρα να δουλέψουν οι γιατροί στο νέο νοσοκομείο στη Σπάρτη που έχει προσφέρει το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος κ.ο.κ. Αυτή τη στιγμή για τους γιατρούς οι μισθοί είναι άθλιοι, οι εργασιακές συνθήκες είναι απαίσιες, και από πάνω τους στερείται το μοναδικό κίνητρο που θα μπορούσαν να έχουν, δηλαδή η εργασιακή ασφάλεια λόγω μονιμότητας.
Γιατί το κάνει αυτό η κυβέρνηση; Θα αναρωτηθεί κάποιος. Πολύ απλά γιατί το θέλει! Γιατί θέλει να μην πάνε νέοι ιατροί να δουλέψουν στο ΕΣΥ, ώστε τις θέσεις να τις καλύψουν ιδιώτες ιατροί, με τους οποίους προτιμά να συμβάλλεται το Δημόσιο. Αυτό θα οδηγήσει στο να καταστραφεί ολοκληρωτικά η πλήρης και αποκλειστική απασχόληση στον χώρο της Υγείας. Επομένως, δεν είναι προτεραιότητα της κυβέρνησης το να βρεθούν λύσεις για το ΕΣΥ μέσω της σύμπραξης με τον Ιδιωτικό Τομέα. Ο σκοπός της κυβέρνησης είναι να καταστραφεί το Δημόσιο Σύστημα Υγείας, ώστε να παραδοθεί στην ιδιωτικοποίηση.
Συμπερασματικά, σε ένα νομοσχέδιο που υποτίθεται ότι αφορά την καταπολέμηση της διαφθοράς με μια λογική πάντως όπου οι λύκοι της κομματοκρατίας και της εξυπηρέτησης της ολιγαρχίας φυλάνε τα πρόβατα, χωράνε κάθε είδους ρυθμίσεις της τελευταίας στιγμής από την ουσιαστική κατάργηση της μονιμότητας των ιατρών μέχρι κάθε είδους φωτογραφικές διατάξεις μιας κυβέρνησης που καταλαβαίνει ότι οι μέρες της δεν είναι πολλές.
Μαρία Απατζίδη, βουλεύτρια Α΄ Ανατολικής Αττικής με το ΜέΡΑ25
Πηγή: thepressproject.gr
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.