Για άλλη μια φορά θεατές στο ίδιο έργο: με το που θα αρχίσουν οι πρώτες βροχές του χειμώνα, όλο και κάποια περιοχή της χώρας θα υποφέρει από πλημμυρικά φαινόμενα, είτε από υπερχείλιση ποταμών, είτε από παράνομη δόμηση σε ρέματα, είτε από φρεάτια φραγμένα, είτε, είτε, είτε…
Κατά τη διάρκεια της πρόσφατης κακοκαιρίας, ο κλήρος δυστυχώς έπεσε και στη Νέα Φιλαδέλφεια, και ο δημοσιογράφος Γιώργος Κατερίνης μίλησε στο Στίγμα της ΜέΡΑς για τα διαχρονικά σφάλματα διαχείρισης των ποταμιών στην περιοχή, που έχουν προκαλέσει κι άλλες φορές στο παρελθόν οικολογική καταστροφή:
Η περιοχή της Νέας Φιλαδέλφειας έχει ιστορικό πλημμυρικών φαινομένων και καταστροφών, όπως το 1994, όταν είχαν χτυπηθεί τότε και άλλα σημεία της Αθήνας. Η αστική περιοχή του δήμου έχει την ιδιαιτερότητα να είναι χτισμένη ανάμεσα σε δύο ποτάμια. Ειδικά η Νέα Χαλκηδόνα διατρέχεται ολόκληρη από τον Κηφισό από τη μία πλευρά, αλλά έχει και τον Ποδονίφτη, που σε ένα μεγάλο κομμάτι πριν την πόλη μας είναι υπογειοποιημένος, μετά για 800 μέτρα ακολουθεί τη φυσική του κοίτη και συνεχίζει και πάλι τσιμεντοποιημένος και γίνεται οχετός. Αυτά τα ποτάμια δίνουν μεν διέξοδο στις βροχές σε ένα μεγάλο κομμάτι της Αττικής, δημιουργούν όμως τρόμο κάθε φορά με τις πλημμύρες, διότι αντιμετωπίζονται με τη λογική του εγκιβωτισμού. Η λογική των κυβερνήσεων και των αρμόδιων αρχών όλα αυτά τα χρόνια ήταν να ρίχνουν τσιμέντο.
Έχοντας την κακή εμπειρία των πλημμυρών, οι κάτοικοι και οι δημοτικές αρχές στην περιοχή πάντα προσπαθούσαμε να βρούμε μια λύση, όμως πριν μερικά χρόνια η Περιφέρεια Αττικής έφερε μια μελέτη που και πάλι προέβλεπε εγκιβωτισμό. Τόσο ο Δήμος, όσο και οι κάτοικοι αντέδρασαν τότε, έγιναν συγκεντρώσεις, αλλά και προσφυγή στο ΣτΕ, όπου δικαιώθηκαν και κέρδισαν την κατάργηση αυτού του έργου. Και ο ουσιαστικός λόγος για τον οποίο δικαιώθηκε αυτός ο αγώνας ήταν επειδή οι μελέτες που είχαν γίνει δεν λάμβαναν υπόψη τα πραγματικά στοιχεία.
Το ότι δεν έγινε εκείνο το έργο δεν σημαίνει όμως ότι δεν χρειάζεται κανένα έργο. Χρειάζεται ένας αντιπλημμυρικός σχεδιασμός της περιοχής και μια αποκατάσταση της κοίτης του Ποδονίφτη. Υπάρχουν για παράδειγμα αυθαίρετες κατασκευές, υπάρχει ανάγκη ενίσχυσης κάποιων πρανών, αλλά και άλλες εργασίες όπως καθαρισμός.
Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί σε διάφορες μεγάλες πόλεις σύγχρονων κρατών να γίνονται αποκαλύψεις των ποταμών και η νεώτερη επιστήμη να αποφαίνεται ότι δεν πρέπει να διακόπτεται η φυσική ροή του νερού και εμείς εδώ να συνεχίζουμε στην ίδια λογική. Καταστροφές γι αυτούς τους λόγους και πλημμύρες είδαμε τελευταία όχι μόνο εδώ, αλλά και σε άλλα ποτάμια, όπως στη Ραφήνα, στην Πικροδάφνη…
Η μόνη λύση για τέτοιες πυκνοκατοικημένες περιοχές όπως το λεκανοπέδιο της Αττικής είναι να αποκαλύψουμε δρόμους για το νερό.
Ακούστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ:
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
