Η κυβέρνηση παρουσιάζει μετά βαΐων και κλάδων το πρόγραμμα ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας από την πανδημία με τις ευλογίες της Κομισιόν, όμως η προσεκτική μελέτη του κειμένου εγείρει σοβαρές ανησυχίες. Για αυτήν την πλευρά του προγράμματος μίλησε στο «Στίγμα της ΜέΡΑς» ο αρθρογράφος Αντώνης Μπούγιας (@ύποπτο_μούσι):
Μέσα σε αυτό το περίφημο πρόγραμμα «Ελλάδα 2.0» που ανακοινώθηκε κρύβεται ένα «μικρό» δάνειο περίπου 12 δισ. ευρώ. Δεν πρόκειται για ένα πρόγραμμα επιδότησης για διαρθρωτικές αλλαγές, αλλά στο σύνολό του περιλαμβάνει ένα τμήμα επιδοτήσεων (17 δισ.) και ένα τμήμα δανείων (12 δισ.).
Σε δηλώσεις του, ο κ. Σκυλακάκης δήλωσε ότι το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης θα συμβάλλει κατά 7% στην αύξηση του ΑΕΠ της χώρας, ενώ οι προσομοιώσεις της Κομισιόν δεν μιλούν για πάνω από 3% μέχρι το 2026. Δηλαδή, υπάρχει συνολικά μια προσπάθεια να παρουσιαστεί το πρόγραμμα αυτό σαν η απόλυτη λύση, η «κότα με το χρυσό αυγό».
Είναι προφανές ότι έχουμε ένα ανακάτεμα των αριθμών και των στόχων, καθώς και μια σύγχυση για το που και πως θα διοχετευτούν οι πόροι αυτοί. Προκύπτουν δύο σημαντικά ερωτήματα: ποιος θα διαχειριστεί αυτά τα χρήματα; Θα τα διαχειριστεί μια κυβέρνηση η οποία έκανε τη λίστα Πέτσα; Αυτό που συμβαίνει με τη σημερινή κυβέρνηση είναι ότι παρουσιάζει ένα σύνολο παλινωδιών, ένα σύνολο δηλώσεων που δεν συνάδουν με τις πράξεις της, με μοναδικό σκοπό να σηκώσουν λίγο σκόνη μέχρι να αρχίσουν να εκταμιεύονται τα χρήματα. Και όταν φτάσει εκείνη η στιγμή, τα κονδύλια αυτά θα μοιραστούν σε μεγάλο βαθμό σε αυτούς που ο Κυριάκος Μητσοτάκης θεωρεί ως υποστηρικτικό δίκτυο της κυβέρνησής του, ώστε να εξασφαλίσει την επανεκλογή και για την επόμενη τετραετία ή τουλάχιστον αυτό πιστεύει.
Ένα άλλο σημαντικό θέμα προκύπτει από την αποδοχή της πρότασης από την Κομισιόν, που λέει ότι το πρόγραμμα στηρίζει και ενισχύει τις δομικές μεταρρυθμίσεις που ξεκίνησαν με τα προγράμματα οικονομικής προσαρμογής, δηλαδή τα μνημόνια. Άρα έχουμε άλλο ένα “μικρό” μνημόνιο της τάξης των 12 δισ. ευρώ.
Ένα μεγάλο κομμάτι των μεταρρυθμίσεων που περιγράφονται στο πρόγραμμα ανάκαμψης πρέπει πράγματι να γίνει, όπως για παράδειγμα η ψηφιοποίηση της Δικαιοσύνης και η ανάπτυξη της Παιδείας. Όμως το ζήτημα είναι με ποιους όρους θα γίνουν και με τι είδους συμπράξεις.
Θα έπρεπε να είναι διαφορετικοί οι φορείς που θα διαχειριστούν αυτούς τους πόρους. Όμως με αυτήν την κυβερνώσα παράταξη και το μοντέλο που έχει εγκαθιδρυθεί την τελευταία διετία, υπάρχει ο φόβος ότι οδηγούμαστε σε ακόμη μεγαλύτερο άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ των τάξεων και σε ένα κύκλο υποστήριξης των πελατειακών δικτύων της Νέας Δημοκρατίας ώστε να διατηρηθεί στην εξουσία.
Στον αντίποδα, από κάτω χρειάζεται πολύ δουλειά, πολύ οργάνωση και πολύ ζύμωση προκειμένου να υπάρξουν ολοκληρωμένες απαντήσεις σε πολλά επίπεδα, αφού πρώτα μελετηθούν καλά όλα όσα εξαγγέλθηκαν.
Ακούστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ:
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
