Αυτό που είναι προφανές μετά τον μεγάλο σεισμό των 7,7 ρίχτερ στη νότια Τουρκία είναι ότι οι φυσικές καταστροφές και ο ανθρώπινος πόνος δεν γνωρίζουν σύνορα. Και φυσικά σύνορα δεν γνώριζαν ούτε το Τσερνόμπιλ, ούτε η Φουκουσίμα.

Μέσα στο 2023 έχει προγραμματιστεί να παραδοθεί, παρόλες τις διαμαρτυρίες του τοπικού πληθυσμού και τούρκων επιστημόνων, ο πυρηνικός σταθμός παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην πόλη Ακιούγιου στη νότια Τουρκία, όχι μακριά από το επίκεντρο του χθεσινού σεισμού. Και μπορεί ο αρμόδιος ρυθμιστής ατομικής ενέργειας της Τουρκίας να διαβεβαιώνει τη Διεθνή Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας ότι η ασφάλεια του εργοστασίου δεν βρίσκεται σε κίνδυνο, ωστόσο η επιλογή του τόπου εγκατάστασης του εργοστασίου, με τόσο μεγάλη σεισμική δραστηριότητα, αυξάνει ραγδαία τις πιθανότητες πυρηνικού ατυχήματος στο μέλλον. Το ερώτημα δεν είναι το εάν θα γίνει πυρηνικό ατύχημα αλλά το πότε. Με καταστροφικές συνέπειες για το ντόπιο πληθυσμό, την Κύπρο που βρίσκεται απέναντι αλλά και τα Δωδεκάνησα.

Είναι επίσης προφανές ότι όπως ακριβώς το στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα, έτσι και τα διεθνή καρτέλ της ενέργειας αδιαφορούν πλήρως για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον και τους ντόπιους πληθυσμούς. Η πυρηνική ενέργεια δεν είναι ούτε πρόκειται να γίνει κοινωνικά αποδεκτή αφού ούτε ασφαλής είναι, ούτε φθηνή ενώ έχει συγγένεια και με στρατιωτικές εφαρμογές. Η διαχείριση πυρηνικών αποβλήτων μεγάλης διάρκειας ζωής είναι εξαιρετικά ακριβή ενώ η εξόρυξη και ο εμπλουτισμός του ουρανίου μαζί με άλλες βοηθητικές διαδικασίες ευθύνονται για εκπομπές αερίων θερμοκηπίου.

Το ΜέΡΑ25, ως ο εκλογικός βραχίονας του DiEM25 στην Ελλάδα, στηρίζει τους 10 πυλώνες για μια Νέα Πράσινη Συμφωνία για την Ευρώπη υπέρ μιας Ευρώπης των λαών που θα διασφαλίζει την ενεργειακή δημοκρατία!

Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.