Έχουμε συνηθίσει την καταστολή της εξουσίας να την βλέπουμε με το απροκάλυπτο πρόσωπο της αστυνομικής βίας όπως την είδαμε πολύ πρόσφατα στην επίθεση των ΜΑΤ στην διαδήλωση υποστήριξης για τον Μιχαηλίδη όπου χτυπήθηκαν βάναυσα διαδηλωτές μεταξύ των οποίων βουλευτές και μέλη του ΜέΡΑ25.

Η καταστολή όμως δεν έχει μονό αυτό το πρόσωπο, η ίδια η διαμόρφωση της πόλης εκφράζει την κυρίαρχη ιδεολογία, εκφράζει τον διαχωρισμό δυνατών και αδύναμων, πλούσιων και φτωχών, συμβιβασμένων και ασυμβίβαστων. Οι πλούσιες συνοικίες βρίσκονται πάντα σε απόσταση ασφαλείας από τις φτωχές και πάντα προφυλαγμένες με μπάρες και security, εικόνες που θα βλέπουμε συχνότερα στο μέλλον και στην Ελλάδα… αν τους αφήσουμε να τα κάνουν όλα αυτά.

Η υπόθεση του σταθμού μετρό της πλατείας των Εξαρχείων είναι ακριβώς αυτό το παράδειγμα, είναι το σχέδιο για το πως θα κατασταλεί χωροταξικά ένας κοινωνικός χώρος αμφισβήτησης με χωροταξικό προσδιορισμό την πλατεία Εξαρχείων. Εναλλακτικές λύσεις και καλύτερες μάλιστα για την δημιουργία σταθμού μετρό, υπάρχουν, όμως αυτό που πρέπει να εξυπηρετηθεί είναι η διάλυση του κοινωνικού ιστού της περιοχής με αποτέλεσμα βέβαια και την αποδυνάμωση των ομάδων της κοινωνικής κριτικής.

Το πολιτικοκοινωνικό σύστημα με αυθεντικό εκφραστή την κυβέρνηση της Μητσοτάκης Α.Ε., με αφορμή τον σταθμό του μετρό μας υπενθυμίζει ότι οι πόλεις που ζούμε δεν μας ανήκουν παρά μόνο αν τις εννοήσουμε ως χώρους που μας περιορίζουν.

Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.