Ο σάλος που ξεσήκωσε το απαράδεκτο ρεπορτάζ για τη γυναικοκτονία στη Φολέγανδρο της ιστοσελίδας των «Νέων» με την υπογραφή «TANEA Team» επαναφέρει τη συζήτηση για μία από τις πολλές πληγές μαστίζουν το δημοσιογραφικό τοπίο της Ελλάδας του 2021: Τα ανώνυμα «newsroom» (Το θέμα αποτέλεσε και αντικείμενο της εισήγησης του Τομέα ΜΜΕ στο Συνέδριο του MέΡΑ25).
Υπάρχουν πολλοί λόγοι που τα δημοσιογραφικά συγκροτήματα καταφεύγουν στη λύση των ανώνυμουν δημοσιογραφικών κομματιών. Ούτε ένας δεν είναι για καλό σκοπό. Όλοι βλάπτουν τους εργαζόμενους, τη Δημοσιογραφία, τον αναγνώστη.
Θεωρητικά, το «pool» ειδήσεων δομείται για να ωφεληθεί ένα συγκρότημα από την «οικονομία κλίμακας»: πολλά Μέσα, να «ταϊζονται» υλικό από μια ενιαία και κοινή για όλα «δεξαμενή περιεχομένου».
Αυτό μπορεί να βολεύει το Λογιστήριο του Ομίλου (που μην ξεχνάμε ότι στις περισσότερες περιπτώσεις ανήκει σε μεγιστάνα του πλούτου) αλλά επίσης βολεύει την εργοδοτική αυθαιρεσία: χωρίς υπογραφές, κανείς δε μπορεί να ξέρει πόσο πραγματικά λίγοι υπερεκμεταλλευμένοι εργαζόμενοι βγάζουν πόσο πολύ υλικό (το εικάζει μόνο δια της πλαγίας, να αποτυπώνεται στη βιασύνη και την προχειρότητα του τελικού αποτελέσματος, που 11 στις 10 φορές έχει από απλά ορθογραφικά λάθη, μέχρι επαναλήψεις ή απώλεια ολόκληρων φράσεων, και μηχανικά κακομεταφρασμένα άρθρα από ξένες πηγές). Χωρίς υπογραφές, κανείς δημοσιογράφος δεν ξεχωρίζει από τον άλλον, και όλοι είναι εξ ίσου αναλώσιμοι, όμηροι των υπόλοιπων κακών πρακτικών που μαστίζουν τον κλάδο: μαύρη εργασία, «μπλοκάκια» στη θέση μισθωτών, κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων όπως η πληρωμένη υπερωρία. Xωρίς υπογραφές, εξοβελίζεται ο πλουραλισμός: κανείς δημοσιογράφος δεν πρόκειται να μπεί στον κόπο της εμπεριστατωμένης άποψης, διασταύρωσης, της σε βάθος ανάλυσης, όταν ξέρει ότι δεν πρόκειται ούτε να εισπράξει τις δάφνες, αλλά ούτε και να υποστεί ατομική κριτική και αξιολόγηση από τον αναγνώστη.
Το φύλο συκής των Συγκροτηματαρχών είναι ότι «υπάρχει ευθύνη, ανήκει στην αρχισυνταξία και τη Διεύθυνση» κλπ κλπ. Θα μπορούσαμε να γεμίσουμε ειδική πτέρυγα στο Αρχείο Εγκλημάτων κατά της Δημοσιογραφίας, για όλες εκείνες τις φορές που μια γκεμπελική προπαγάνδα (όπως εκείνα τα φημισμένα ηχητικά εφέ σπασιμάτων γυαλιών εξαγριωμένων «αναρχικών» που μαγικά προστέθηκαν στο ντοκουμέντο της δολοφονίας Γρηγορόπουλου στο Mega), όπου τη νύφη πλήρωσε ο (βολικά απροστάτευτος) τελευταίος τροχός της αμάξης: ένας μοντέρ, ένας συντάκτης βάρδιας, ένας υλατζής. Ποτέ κανένας πραγματικά υπευθυνος δεν παραδέχθηκε ευθύνη, πόσο μάλλον να υποστεί και συνέπειες πέραν της προαγωγής για το επιτυχές «crisis management».
Η περίπτωση που συζητάμε, δεν αποτελεί εξαίρεση: η απολογητική των «Νέων» είναι εξίσου ανώνυμη με το καταδικαστέο άρθρο: η γενικόλογη συγγνώμη-για-παράπτωμα-χωρίς-ενόχους, έχει την υπογραφή «Η διεύθυνση Ψηφιακών Μέσων του ομίλου της Alter Ego».
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
