Πριν μερικές εβδομάδες, είχε προκαλέσει το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης η αντιπαράθεση μεταξύ του Έλληνα και του Τούρκου ΥΠΕΞ κατά τη συνέντευξη τύπου που ακολούθησε τη μεταξύ τους συνάντηση. 

Ως ένα αρχικό σχόλιο, κρίνεται θετικό το γεγονός ότι ο κ. Δένδιας έθεσε τις Ελληνικές θέσεις στη συνέντευξη τύπου και απάντησε στις αντίστοιχες Τούρκικες σε μια πράξη δημόσιας διπλωματίας που επέτρεψε να ακουστούν οι Ελληνικές θέσεις στο εξωτερικό όσο και σε εκατομμύρια Τούρκους πολίτες. Παρόλαυτα σημειώνουμε ότι η Εξωτερική Πολιτική είναι ένας αέναος μαραθώνιος, παρά ένα «κατοστάρι» ή ένας νοκ-άουτ αγώνας. Η τοποθέτηση Δένδια δεν σήμανε αλλαγή στάσης της κυβερνητικής εξωτερικής πολιτικής, ήταν απλώς ένας στιγμιαίος λεονταρισμός.

Γιατί δεν σήμανε αλλαγή στάσης; Καταρχάς, είναι οι ίδιες οι πράξεις της κυβέρνησης που αποδεικνύουν ότι στο πραγματιστικό επίπεδο της Εξωτερικής Πολιτικής, η πατρίδα μας δυστυχώς είναι εντολοδόχος παρά κυρίαρχη χώρα. Η χώρα σέρνεται σε διμερείς συζητήσεις με την Τουρκία, εφ όλης της ύλης, και με επιδιαιτησία των μεγάλων δυνάμεων, βλ. Γερμανία και στο βάθος ΗΠΑ. 

Όσον αφορά τον κ.Δένδια. Οι στιγμιαίοι λεονταρισμοί είναι χρήσιμοι για τις ποδοσφαιρικές ομάδες και τη ψυχολογία των οπαδών τους, όχι για πολίτες κυρίαρχων χωρών. 

Συγκεκριμένα, εκτός της ασυνέπειας λόγων και έργων υπάρχουν συγκεκριμένα προβληματικά σημεία σε αυτά τα οποία ο κ. Δένδιας είπε και σε αυτά τα οποία παρέλειψε: 

• Παρότι δόμησε τα επιχειρήματα του σε πλαίσιο της ΕΕ, ο κ. Δένδιας δεν αναφέρθηκε στην μεγαλύτερη παραδοξότητα: υποψήφια χώρα μέλος διεθνούς οργανισμού (η Τουρκία) κατέχει παράνομα έδαφος χώρας μέλους του οργανισμού αυτού (της Κυπριακής Δημοκρατίας) και να μην αναγνωρίζει καν το μέλος αυτό. Επίσης, στην αναφορά του στο Κυπριακό, περιορίστηκε να μιλήσει για τη ΔΔΟ και απέφυγε να αναφερθεί στην ανάγκη τερματισμού της κατοχής και επεμβατικών δικαιωμάτων. Είναι πιστός ο κ. Δένδιας στην αφελή θέση μεγάλου τμήματος της Ελληνικής δεξιάς, ότι «η Κύπρος είναι μακριά»; 
• Ως απάντηση στο αίτημα για αποστρατικοποίηση των νησιών, Ο κ. Δένδιας δεν επεσήμανε ότι τα νομικά επιχειρήματα της Τούρκικης πλευράς περί αποστρατικοποίησης είναι έωλα και έθεσε μόνο το επιχείρημα της ανάγκης άμυνας, παζαρεύοντας το αναφαίρετο δικαίωμα ενός κυρίαρχου κράτους να μεταφέρει στρατιωτικές δυνάμεις εντός της επικράτειάς του. 
• Ο κ. Δένδιας επέλεξε να θέσει τις παράνομες ενέργειες της Τουρκίας ενάντια στην Ελλάδα όχι ως έχουν, αλλά ως ζητήματα που εμποδίζουν την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, για την οποία δεν είναι σίγουρο ότι η Τουρκία ενδιαφέρεται ουσιαστικά. Εάν δηλαδή οι παρανομίες γίνουν αποδεκτές από την ΕΕ θα πάψουν να υφίστανται;
• Ο κ. Τσαβούσογλου ανέφερε ότι συμφώνησαν να εντείνουν την αντιτρομοκρατική συνεργασία και διευκρίνισε συγκεκριμένα έναντια σε οργανώσεις όπως το κούρδικο PKK, και άλλες που χαρακτηρίζονται τρομοκρατικές από την Άγκυρα. Τι ακριβώς συμφώνησε ο κ. Δένδιας? Θα γίνει η Ελλάδα χωροφύλακας και διώκτης αντιφρονούντων για λογαριασμό της Τουρκίας? 

Σήμερα, 5 Μαϊου, παρακολουθούμε τον Υφυπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας Γιαβούζ Σελίμ Κιράν, συνοδευόμενο από τον Τούρκο Πρέσβη στην Αθήνα Μπουρακ Οζούγκεργκιν, να περιοδεύει στη Μακεδονία και τη Θράκη, μιλώντας για «τουρκική μειονότητα που καταπιέζεται στην Ελλάδα». Πώς αντέδρασε το ΥΠΕΞ; Καταρχάς, όπως δήλωσε, δεν είχε υπάρξει επίσημη ενημέρωση από την Άγκυρα για την έλευση του υφυπουργού στην Ελλάδα. Η κυβέρνηση, δια της εκπροσώπου της, αρκέστηκε σε μια δήλωση προσήλωσης στη Συνθήκη της Λωζάνης, την οποία η Τουρκία έχει μετατρέψει σε κουρελόχαρτο βέβαια, ειδικά όσον αφορά τις μειονότητες. 

Να σημειώσουμε επίσης ότι ο Γιαβούζ Σελίμ Κιράν είναι αρμόδιος για θέματα τουρκικής μειονότητας στο εξωτερικό. Είναι προφανές πως η Τουρκία χτίζει το εφ όλης της ύλης αφήγημά της στις διμερείς διαπραγματεύσεις με επιδιαιτησία: ανοίγει τη βεντάλια σε πληθώρα ζητημάτων προκαλώντας. Και δυστυχώς, όσο η κυβέρνηση θα σέρνεται στις διμερείς διαπραγματεύσεις, τόσο η Τουρκία θα προκαλεί. 

Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.