Τα «Trickle down economics», δηλαδή η θεωρία τής οιονεί «στάγδην διάχυσης» του πλούτου από τα ανώτερα οικονομικά στρώματα στα χαμηλότερα, ισχυρίζεται ότι περισσότερος διαθέσιμος πλούτος για την οικονομική ελίτ μέσω μειωμένης φορολογίας οδηγεί νομοτελειακά σε δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και αύξηση της οικονομικής ανάπτυξης μέσω επενδύσεων.
Ωστόσο, οι φοροαπαλλαγές στον μεγάλο πλούτο και τα λοιπά προνόμια προς τους ολιγάρχες, όχι μόνο δεν οδηγούν σε μεγαλύτερη οικονομική ανάπτυξη και μείωση της ανεργίας, αλλά ωφελούν αποκλειστικά τον ίδιο τον μεγάλο πλούτο και οδηγούν σε περαιτέρω διεύρυνση των ανισοτήτων. Αυτό δεν το ισχυρίζονται τίποτα μαρξιστές οικονομολόγοι. Το κατέδειξε έρευνα των καθηγητών David Hope και Julian Limberg του London School of Economics, υπό τον τίτλο «The Economic Consequences of Major Tax Cuts for the Rich», η οποία δημοσιεύτηκε τον Δεκέμβριο 2020. Οι Hope και Limberg, αφού μελέτησαν διεξοδικά τα στοιχεία 50 ετών (από το 1965 ως το 2015) από 18 χώρες του ΟΟΣΑ, μεταξύ των οποίων οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο, απέδειξαν πέραν πάσης αμφιβολίας πόσο έωλα είναι τα επιχειρήματα των «trickle-down economics», δηλαδή του δόγματος που ενστερνίζονται οι «άριστοι» της Μητσοτάκης ΑΕ και τα υπόλοιπα ορφανά των Ρέιγκαν και Θάτσερ. Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για trickle down, αλλά για… trickle up, καθώς έτσι μεταφέρεται εισόδημα «από τα κάτω προς τα επάνω», δηλαδή από τις κατώτερες και μεσαίες τάξεις προς τους εύπορους.
Εφαρμογή αυτής της ιδεοληπτικής, ψευδεπίγραφης θεωρίας συνιστούν τα διάφορα «κουπόνια» που ανακοινώνει η Μητσοτάκης ΑΕ τους τελευταίους μήνες. Μοιράζοντας κουπόνια φτώχειας και επινοώντας αγγλικούς όρους για να κρύψει την ουσία με αυτό το επικοινωνιακό τέχνασμα, επιχειρεί να ρίξει στάχτη στα μάτια των πολιτών που πλήττονται από τη δυσβάσταχτη ακρίβεια, ενώ στην πραγματικότητα επιδοτεί τους ολιγάρχες. Έτσι, όπως βάπτισε «power pass» την επιδότηση του καρτέλ ενέργειας, όπως βάπτισε «fuel pass» την επιδότηση του καρτέλ πετρελαίου, έρχεται τώρα να μοιράσει το «food pass», επιδοτώντας ταυτόχρονα τόσο το καρτέλ των διυλιστηρίων (αφού αρνείται να φορολογήσει ουσιαστικά τα τεράστια υπερκέρδη τους που ξεπέρασαν τα 2 δις ευρώ, μόνο κατά το 9μηνο Ιανουαρίου-Σεπτεμβρίου 2022), όσο και το καρτέλ των σούπερ μάρκετ (αφού σε αυτό θα κατευθυνθεί το μεγαλύτερο μέρος του ποσού από τα κουπόνια αγοράς τροφίμων).
Ο μόνος τρόπος για να ανασάνει η κοινωνική πλειοψηφία είναι η άμεση υιοθέτηση των μέτρων που έχει προτείνει το ΜέΡΑ25 και συγκεκριμένα:
1. Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή του Κατώτατου Μισθού, των Επιδομάτων που υπολογίζονται βάσει αυτού, με αναδρομική ισχύ από τις αρχές του 2021
2. Μείωση του ανώτατου συντελεστή ΦΠΑ από 24% σε 15%, του μεσαίου από 13% σε 6% και για λιπάσματα, βιβλία και πολιτιστικά αγαθά από το 6% στο 0%
3. Ακύρωση των αυξήσεων στο ηλεκτρικό ρεύμα. Κατάργηση του Χρηματιστηρίου Ενέργειας και κοινωνικοποίηση της ΔΕΗ
4. Ουσιαστικός έλεγχος και επιβολή προστίμων από την Επιτροπή Ανταγωνισμού στο καρτέλ των σούπερ μάρκετ για το διαχρονικό άνοιγμα της ψαλίδας των τιμών.
Αυτή είναι η μόνη ρεαλιστική λύση, η οποία απαιτεί τη ρήξη με την ολιγαρχία, μια ρήξη που μόνο το ΜέΡΑ25 προκρίνει.
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
