Θα ήταν ίσως διασκεδαστικό ως υλικό σάτιρας, αν δεν ήταν τόσο τραγικά επώδυνο για την καθημερινότητα των Ελλήνων πολιτών, το να βλέπει αυτό το διαρκές ξεβράκωμα μιας παράταξης που αυτοδιαφημιζόταν ως η επιτομή της Αριστείας, με τις Κοσμοπολίτικες περγαμηνές και τις σπουδές στα Χάρβαρντ και τα Κολάμπια…
Στις 5 Iανουαρίου 2022, ο πρόεδρος Xi Jinping ζήτησε από τον οδηγό του ταξί στο οποίο επέβαινε να δυναμώσει το ραδιόφωνο. Αυτό που άκουσε την τσιριχτή φωνή να λέει τον πάγωσε. Ζήτησε από τον έλληνα ταξιτζή που γνώριζε καλύτερα την έτερη τρισχιλιετή γλώσσα, να του επιβεβαιώσει αυτό που μόλις είχε ακούσει. Ναι, δεν τον είχαν γελάσει τ’ αυτιά του, ο Υπουργός Ανάπτυξης της Ελλάδας μόλις είχε πει ότι τα PCR τεστ που είναι πιο φτηνά από τα ελληνικά στην Κύπρο, είναι «κινέζικα, κατώτερης ποιότητας».
Ήταν η στιγμή που στα Ιστορικά βιβλία του μέλλοντος θα ονομαζόταν «η Μεγάλη Στροφή της Κίνας». Η ακριβής στιγμή που η Κίνα αποφάσισε ότι η στρατηγική της «softdiplomacy» ήταν ένα τεράστιο λάθος.
Δύο χρόνια από τότε που η Κίνα δώρισε 50.000 μάσκες στο Ελληνικό Υπουργείο Υγείας με τις ετικέτες στα κουτιά να γράφουν «Αλληλεγγύη, Φιλία, Κουράγιο», τρία χρόνια μετά την επώδυνη συνειδητοποίηση ότι όλος ο Δυτικός κόσμος μπορούσε εν μια νυκτί να χάσει την πρόσβαση στα τεχνολογικά του αγαθά μόνο και μόνο επειδή είχε εκχωρήσει την παραγωγή και συναρμολόγησή τους στην Κίνα, ένας όχι τυχαίος Υπουργός σε μια όχι τυχαία χώρα, ένας Υπουργός της «πύλης της Ευρώπης» που μέχρι σήμερα ήταν ο καλύτερος υπερασπιστής των εργοδοτικών αυθαιρεσιών της Cosco, έκανε σαφές ότι δεν τους θεωρούσε Άξιους. Η διαταγή δόθηκε χωρίς δεύτερη σκέψη, και σε χρόνο-αστραπή τα κινέζικα τανκς διέσχιζαν τη Λεωφόρο Αμαλίας, ενώ στο βάθος η κόκκινη σημαία της Κίνας ήδη κυμάτιζε στην Ακρόπολη.
Eυτυχώς τίποτα τέτοιο δε συνέβη στην πραγματική ζωή. Χάρη στο γεγονός ότι ο Κινέζος πρόεδρος δεν μιλάει ελληνικά, δε μπαίνει σε ελληνικά ταξί και δεν ακούει ελληνικό ραδιόφωνο, ο ακροδεξιός τηλεπωλητής που διήνυσε το εκκρεμές από τις κακόφημες γωνιές περιθωριακών καναλιών σε αντιπρόεδρος κυβέρνησης, μπορεί να εκστομίζει ανακριβείς, ρατσιστικές, αυτοαναιρούμενες «εξηγήσεις» για το γιατί προτιμάει να καταπιεί ένα μαγκάλι κάρβουνα παρά να περιορίσει τα υπερκέρδη του ιατρικού κυκλώματος (την ίδια ώρα που δεν αφήνει περιθώριο στους πολίτες να μη γίνουν αναγκαστικοί πελάτες του), χωρίς να διακινδυνεύει διπλωματικό επεισόδιο με χώρες που δε μιλούν την ελληνική γλώσσα (έστω αυτή τη γραφική παραλλαγή της που διδάσκει με το αζημίωτο ο κ. Γεωργιάδης στους ομοιόφρονες αμόρφωτους που αποτελούν το φανατικό κοινό του).
Δε στάθηκε το ίδιο τυχερός με την Κύπρο. Μπορούμε μόνο να εικάσουμε το οργίλο παρασκήνιο που οδήγησε στην ταπεινωτική αναδίπλωσή του την επόμενη μέρα, όταν αναγκάστηκε να κάνει άλλη μια από τις κοσμαγάπητες πλέον κωλοτούμπες του και να διαβεβαιώσει ότι τα pcr της Κύπρου είναι αξιόπιστα, και ότι τα λεγόμενά του δεν ξεκινάνε καν με το τεκμήριο της αξιοπιστίας ενός υψηλόβαθμου κρατικού αξιωματούχου, θεωρείται βέβαιο ότι λέει ψέματα μόνο και μόνο επειδή κουνάει τα χείλη του.
Θα ήταν ίσως διασκεδαστικό ως υλικό σάτιρας, αν δεν ήταν τόσο τραγικά επώδυνο για την καθημερινότητα των Ελλήνων πολιτών, το να βλέπει αυτό το διαρκές ξεβράκωμα μιας παράταξης που αυτοδιαφημιζόταν ως η επιτομή της Αριστείας, με τις Κοσμοπολίτικες περγαμηνές και τις σπουδές στα Χάρβαρντ και τα Κολάμπια, να έχει στα πιο καίρια πόστα λούμπεν ακροδεξιούς με μόνο προσόν τις μοίρες επίκυψης σε κάθε παρασιτικό ολιγάρχη.
Aυτή η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι πλέον θέμα χρόνου να έχει την τύχη της προηγούμενης κυβέρνησης Μητσοτάκη: θα λήξει άδοξα, θύμα της ποιότητας των ίδιων των στελεχών που την απαρτίζουν. Το μόνο ερώτημα που πρέπει να μας απασχολεί, είναι τι θα την διαδεχθεί. Η ιστορία δε μας έχει καλομάθει σε γραμμικούς μονόδρομους προόδου. Η ίδια η ύπαρξη «κυβέρνησης Μητσοτάκη» είναι αδιάψευστος μάρτυς του πόσο γρήγορα μπορεί μια σύγχρονη χώρα να κυλήσει πίσω στο 1950: περίκλειστη, φοβική, ταξική, ερημωμένη.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ, χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε και να πιστέψουμε ότι δεν είναι αναπόδραστος μονόδρομος αυτό που ζούμε, ότι όλα θα μπορούσαν να είναι αλλιώς. Το ΜέΡΑ25 έχει εδώ και καιρό προτείνει έναν οδικό χάρτη με τα βασικά σημεία για μια προοδευτική παλλαϊκή συστράτευση-και έχει κάνει το κάλεσμα γι αυτή.
Το 2022, εν όψει και του 2ου μέρους του 1ου Διαβουλευτικού μας Συνεδρίου το Μάϊο, αυτό το σχέδιο θα επικαιροποιηθεί, θα γίνει ακόμα πιο λεπτομερές, ακόμα πιο ριζοσπαστικό.
Και η άμεση εφαρμογή του, η μοναδική επιλογή για την ευημερία των πολλών.
Σπύρος Δερβενιώτης, Υπεύθυνος Επικοινωνίας του ΜέΡΑ25
Πηγή: ieidiseis.gr
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
