Στο πλαίσιο της εκδήλωσης «Η Επόμενη Μέρα στη Νομοθεσία για την Εργασία στο Σεξ» με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων που Εργάζονται στο Σεξ, η Πάολα Ρεβενιώτη εκπροσώπησε το ΜέΡΑ25 στις εργασίες της ημερίδας που διοργάνωσε η Θετική Φωνή (Σύλλογος Οροθετικών Ελλάδος) και το Red Umbrella Athens (Κέντρο Ενδυνάμωσης ατόμων που εργάζονται στο σεξ).

Ακολουθεί απόσπασμα από την ομιλία της Πάολα Ρεβενιώτη:

Η σεξουαλική εργασία είναι μια κοινωνική πραγματικότητα. Αυτό σημαίνει πως πέραν των όποιων φιλοσοφικών ή άλλων περι του ζητήματος απόψεων, οι οποίες αφορούν περισσότερο έναν – πραγματικά ενδιαφέροντα – φιλολογικό διάλογο, η τρέχουσα πραγματικότητα καταδεικνύει ανάγλυφα την επιτακτική ανάγκη να προστατευθούν τα δικαιώματα, η αξιοπρέπεια και η ίδια η ζωή των ανθρώπων που έχουν βρεθεί να κάνουν αυτό το επάγγελμα. Είναι επίσης γεγονός ότι η σεξουαλική εργασία είναι συνυφασμένη με το trafficking σε συντριπτικό ποσοστό. Η σεξουαλικότητα, η ψυχή, το σώμα και η ελεύθερη βούληση/επιλογή σεξουαλικού συντρόφου, καθίστανται κεφάλαιο κυκλωμάτων εκμετάλλευσης ανθρώπων, κυρίως γυναικών, κυκλωμάτων, που μη γελιόμαστε, απαρτίζονται, είναι απαραίτητα στοιχεία, και από διεφθαρμένους πολιτειακούς αξιωματούχους.

Αντιλαμβανόμαστε πως η ελευθερία του ανθρώπου είναι συνυφασμένη με τη δυνατότητα επιλογών. Αυτό σημαίνει πως στο εδώ και τώρα, οφείλουμε ως οργανωμένη κοινωνία σε αυτούς τους ανθρώπους, σε αυτές τις γυναίκες, σε αυτές τις τρανς, που για τους όποιους λόγους βρέθηκαν να ζουν από αυτό, να τους αναγνωρίσουμε εργασιακά δικαιώματα, υγειονομική και συνταξιοδοτική ασφάλιση, να τους αποδώσουμε δλδ τη δυνατότητα διαπραγμάτευσης και απόρριψης του όποιου πελάτη εαν δεν τελεσφορήσει η πρώτη, να διασφαλιστεί μια de minimis ασφάλεια και δυνατότητα επιλογής για αυτούς τους συνανθρώπους μας ΕΔΩ και ΤΩΡΑ.

Ταυτόχρονα, σε μεσομακροπρόθεσμο επίπεδο, οφείλουμε να εργαστούμε ώστε να ανατρέψουμε όλες εκείνες τις συνθήκες που εξαναγκάζουν τους ανθρώπους να κάνουν πράγματα που δεν θα επέλεγαν διαφορετικά. Αυτές οι συνθήκες είναι η φτώχεια, η ανέχεια, η απουσία κοινωνικής πρόνοιας, δημόσιας παιδείας και υγείας για όλους, η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Εμείς αυτά τα ονομάζουμε με μία λέξη ως «καπιταλισμός» ή «ταξικότητα» εάν προτιμάτε. Ίσως το ταξικότητα είναι πιο αντιπροσωπευτικό, καθώς δεν θα βρείτε σε κάποιο από τα χιλιάδες παράνομα μπορδέλα της Αθήνας κάποια κόρη εφοπλιστή από την Εκάλη να έχει ελεύθερα επιλέξει να βιοπορίζεται τοιουτρόπως.

Παρακολουθήστε ολόκληρη την ομιλία:

Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.