Ακόμα και στο Google εάν πληκτρολογήσεις τη λέξη “μεταρρύθμιση” βγάζει ως έννοια «το σύνολο σημαντικών αλλαγών σε ένα τομέα, που αποσκοπεί στη λύση προβλημάτων, την εύρυθμη λειτουργία του κ.τ.λ»
Τα τελευταία 8 χρόνια, μετά την έναρξη της νέας, μνημονιακής εποχής για την Ελλάδα, αυτή τη λέξη την ακούμε πιο συχνά από κάθε άλλη σε καθημερινή βάση, όχι μόνο από τα ΜΜΕ αλλά κι από επίσημα χείλη εγχώριων κι όχι μόνο αξιωματούχων, της τρόικας εσωτερικού και εξωτερικού θα λέγαμε καλύτερα.
Σαν να έγινε, μέσα σε μία μέρα του 2010, φτωχότερη όχι μόνο η πλουσιότερη ίσως σε πολιτισμό χώρα στον κόσμο αλλά και η πλουσιότερη γλώσσα επίσης. Ενώ η λέξη “μεταρρύθμιση” θα έπρεπε να μας χαροποιεί, εντούτοις από το 2010 κι έπειτα μας προκαλεί τρόμο. Ως “μεταρρύθμιση”, Έλληνες και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, ονομάζουν κάθε μορφή περικοπής και γενικότερα κάθε μορφή κατάργησης δικαιωμάτων, μείωσης δαπανών αλλά και αύξησης σε ότι έχει να κάνει τη φορολογία για να αποπληρώνονται δάνεια επί δανείων με σκοπό να επισκιαστεί μία σειρά αποτυχημένων πολιτικών. Η μεταρρύθμιση ως έννοια έχει πλέον καταστεί συνώνυμη της απορρύθμισης.
Όλο αυτό έχει ως αποτέλεσμα, στη συνείδηση του Έλληνα πολίτη, η μεταρρύθμιση να συνεπάγεται με αύξηση στον ΦΠΑ, περικοπές συντάξεων, μειώσεις μισθών και απαλοιφή προνομίων σε κοινωνικές ομάδες που πραγματικά έχουν ανάγκη το ανύπαρκτο πλέον κοινωνικό κράτος. Και δεν είναι μόνο αυτό, αλλά και η δαιμονοποίηση, πριν καλά καλά ειπωθεί, μιας πρότασης για πραγματικές μεταρρυθμίσεις όπως είναι οι Επτά Τομές του ΜέΡΑ25.
Αυτές οι πολιτικές της απορρύθμισης είναι που σπέρνουν τη διχόνοια σε μία κοινωνία κι όχι το δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015, όπως τα συστημικά ΜΜΕ και το μνημονιακό πολιτικό προσωπικό θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε. Το δημοψήφισμα ήταν (ίσως) η μόνη πολιτική απόφαση τα τελευταία (πολλά) χρόνια που ένωσε και συσπείρωσε την ελληνική κοινωνία όπως αποτυπώθηκε από το βροντερό ΟΧΙ του 62%.
Δημήτρης Λιάπης, διεθνολόγος, μέλος Συμβουλίου DiEM25 Ελλάδας
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
