Τις προηγούμενες μέρες ο Πρωθυπουργός ανήρτησε στο twitter πως σύμφωνα με την επίσημη πρόβλεψη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Ελλάδα έχει τη μεγαλύτερη μείωση του χρέους προς το ΑΕΠ από το 2019 στην ΕΕ. “Σημασία έχει η δημοσιονομική συνέπεια, αλλά και η ανάπτυξη. Θα συνεχίσουμε στον δρόμο των μεταρρυθμίσεων, στην προσέλκυση επενδύσεων και, ναι, στη μείωση του χρέους” συμπλήρωνε ο κ. Μητσοτάκης χαρακτηριστικά.
Είναι σαφές λοιπόν πως το Επιτελικό Παρακράτος της Μητσοτάκης Α.Ε. θα κατέβει στις εκλογές με δύο παντιέρες, με δύο μαγικές λύσεις – συνταγές για το τέλος δήθεν των προβλημάτων της χώρας. Είναι το αφήγημα άλλωστε του μνημονιακού τόξου σύμφωνα με το οποίο δεν υπάρχει χρεοδουλοπαροικία και αυτό είναι ένα κύημα της δικής φαντασίας του ΜέΡΑ25. Η πρώτη μαγική λύση – παντιέρα είναι ότι η Κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός βαυκαλίζονται πως το χρέος μειώνεται ως ποσοστό του ΑΕΠ, του ονομαστικού ΑΕΠ, προφανώς μειώνεται.
Όμως, η δυνατότητα του κράτους να αποπληρώσει τα δάνειά του, δεν αυξάνεται κατά 10%, όταν οι τιμές αυξάνονται κατά 10% -κι έτσι αυξάνεται το ονομαστικό ΑΕΠ κατά 10%-. Είναι στοιχειώδες λάθος. Το ερώτημα είναι η Μητσοτάκης Α.Ε. και ο Πρωθυπουργός πανηγυρίζουν γι’ αυτό από ανοησία ή για να ρίξουν στάχτη στα μάτια του κόσμου; Εμείς πάντοτε όταν έχουμε αυτό το δίλημμα, ποτέ δεν θεωρούμε τους επιτελάρχες του Επιτελικού αυτού Παρακράτους απλώς ανόητους.
Η δεύτερη παντιέρα, ο δεύτερος πυλώνας του αφηγήματος της Κυβέρνησης και του ίδιου του κ. Μητσοτάκη όπως φαίνεται και από την σχετική πανηγυρική του ανάρτηση, είναι οι επενδύσεις. Μιλάει για επενδύσεις η Μητσοτάκης Α.Ε. και πράγματι, ο τρόπος με τον οποίο μετρούνται οι ακαθάριστες επενδύσεις φυσικού κεφαλαίου, εξασφαλίζει ότι σε αυτή την περίοδο που έχουμε εδώ και ενάμιση χρόνο μια σημαντική εισροή κεφαλαίων στη χώρα για αγορά ακινήτων ουσιαστικά, αυξάνουν αυτό που θεωρεί η ΕΛΣΤΑΤ ως επενδύσεις.
Πώς βοηθιέται όμως η χώρα από την αγορά μιας πολυκατοικίας από κάποιον ξένο ή κάποια ξένη που έρχεται, αγοράζει μια πολυκατοικία, την κάνει AIRBNB; Έρχονται ξένοι τουρίστες στην πολυκατοικία αυτή, τα χρήματα τους πηγαίνουν από τον λογαριασμό τους στην Αμερική, στη Γερμανία, στο λογαριασμό του ξένου στο εξωτερικό. Αφήνει ένα πολύ μικρό ποσοστό φόρων, αυτό το 11%, πόσο είναι; Πώς βοηθιέται η χώρα από αυτή την επένδυση; Είναι ο ορισμός της μη παραγωγικής επένδυσης; Η απάντηση είναι ότι καθόλου δεν βοηθιέται.
Έρχεται μία εταιρεία από το Ισραήλ, από την Σιγκαπούρη -δεν έχει σημασία από πού- και αγοράζει αγροτική γη, κάτι που ξέρετε ότι γίνεται κατά κόρον τώρα. Εισροή κεφαλαίων. Παύει να καλλιεργείται αυτή η γη, τοποθετούνται φωτοβολταϊκά με επιδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης, από το ΕΣΠΑ κ.λπ., αλλά το ρεύμα το οποίο βγαίνει με μηδενικό, οριακό κόστος από αυτά τα φωτοβολταϊκά, ο κόσμος μάς το αγοράζει σαν να παρήχθη από το πιο ακριβό Τεξανικό, υγροποιημένο φυσικό αέριο. Και τα κέρδη πηγαίνουν στα Cayman Islands.
Σε ποιο βαθμό αυτή η επένδυση ωφελεί την ελληνική κοινωνική οικονομία; Τζίφος οι επενδύσεις για τις οποίες θριαμβολογεί η Κυβέρνηση. Οι σοβαροί υπομονετικοί επενδυτές δεν έρχονται στην Ελλάδα για δύο λόγους:
Πρώτον, γιατί ξέρουν ότι με ένα τηλεφώνημα του κ. Περιστέρη, του κ. Μελισσανίδη, του κ. Βαρδινογιάννη και των υπολοίπων, οι Υπουργοί ή οι γενικοί γραμματείς των Υπουργείων ή κάποιος μέσα στα Υπουργεία ή στο Μαξίμου, θα μπλοκάρει την επένδυση.
Ο δεύτερος λόγος, γιατί ξέρουν ότι σε μερικά χρόνια, τουλάχιστον το 2030, 2031, 2032 -και αυτό έχει σημασία για έναν υπομονετικό επενδυτή, γιατί κοιτάει μπροστά δέκα χρόνια, όχι δέκα μήνες- το δημόσιο ταμείο θα βογκά από τις αποπληρωμές στην Τρόικα, το ασφαλιστικό θα απαιτεί περισσότερο δημόσιο χρήμα.
Ο συνδυασμός του δημόσιου χρέους, του νέου οχετού «κόκκινων» δανείων και του ασφαλιστικού κενού εγγυώνται -και το ξέρει αυτό ο υπομονετικός εν δυνάμει επενδυτής που δεν θα γίνει ποτέ επενδυτής στην Ελλάδα- το βάθεμα της μονιμοποιημένης ελληνικής χρεοκοπίας, την υπερφορολόγηση, την αποεπένδυση, το συνεχιζόμενο φευγιό των νέων μας ανθρώπων που, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, δεν αντισταθμίζονται οι νέοι και οι νέες που φεύγουν από τους καλοδεχούμενους νέους και νέες του εξωτερικού, ξένους πολίτες που έρχονται στην Ελλάδα ως ψηφιακοί νομάδες.
Έρχονται στην όμορφη χώρα μας γιατί είναι ωραίο να ζεις στην χώρα μας, εφόσον δεν δουλεύεις εδώ. Έρχονται και δουλεύουν εξ αποστάσεως για ξένες εταιρείες, σοβαρές ξένες εταιρείες που δεν έχουν όμως καμία όρεξη να έρθουν στην Ελλάδα και να επενδύσουν σε αυτή τη χώρα.
Στο ΜέΡΑ25 λοιπόν, δεν μιλάμε ελαφρά τη καρδία για τη ρήξη. Θα θέλαμε να μην υπάρχει λόγος για ρήξη. Όμως κάθε μέρα που περνάει αυτός ο πραγματικός οχετός των «κόκκινων» δανείων, αλλά και η διόγκωση του δημόσιου χρέους, αυτή η συρρίκνωση των πραγματικών μισθών και συντάξεων που συρρικνώνει εν δυνάμει την ενεργό ζήτηση στη χώρα, η διαφθορά ενός πολιτικού και μιντιακού συστήματος, το οποίο αποτρέπει τις υπομονετικές, μακροπρόθεσμες, σοβαρές, παραγωγικές επενδύσεις ενός μιντιακού συστήματος και πολιτικού συστήματος κομμένου και ραμμένου στα μέτρα δέκα Ελλήνων ολιγαρχών, κάποιων ξένων κοράκων και της τρόικας που όλο φεύγει και όλο αρνείται να φύγει.
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.