Σαν σήμερα το 1952 δολοφονήθηκαν οι Νίκος Μπελογιάννης, Νίκος Καλούμενος, Δημήτης Μπάτσης και Ηλίας Αργυριάδης από το αστικό κράτος της εποχής τους με την συνήθη τότε για τους κομμουνιστές κατηγορία περί κατασκοπείας. Στην περίπτωση τους η εκτέλεση έλαβε χώρα πριν τα ξημερώματα με τους προβολείς των αυτοκινήτων ενώ υπέρ της εκτέλεσης ήταν και οι «κεντρώοι» Σοφοκλής Βενιζέλος και Γεώργιος Παπανδρέου. Εξήντα οχτώ χρόνια μετά το 2020 αφήνει την τελευταία του πνοή ο επίσης κομμουνιστής Μανώλης Γλέζος. Σαν Νεολαία ΜέΡΑ25 θεωρούμε πως το ήθος και η δράση των συγκεκριμένων διδάσκει εμάς και της επόμενες γενιές και για αυτό δε στεκόμαστε στα ιστορικά γεγονότα που μπορεί κάποιος να τα μάθει πολύ καλύτερα και από το ΚΚΕ του οποίου ήταν όλοι τους μέλη.

Θα τους θυμόμαστε για τα εξής:

Το Νίκο Μπελογιάννη για την απολογία του στη δίκη που μετέτρεψε τους κατήγορους σε κατηγορούμενους και ανέδειξε το ρόλο των κομμουνιστών στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα. Παράλληλα, μέσα από τις αφηγήσεις του Χρόνη Μίσσιου, για τη στάση του στις φυλακές Κέρκυρας, ως έναν κομμουνιστή που μπορούσε να αναγνωρίζει ως εχθρό του τον καταπιεστή του και ως συμμάχους του όλους τους καταπιεσμένους ανεξαρτήτως κομματικής ταυτότητας.

Το Νίκο Καλούμενο ως τον εργάτη που αναγνωρίζοντας την ταξική του θέση ήταν διατεθειμένος να προσφέρει από το υστέρημα του ακόμα και ένα δωμάτιο του σπιτιού του ώστε να κρύψει έναν από τους ασύρματους της Αντίστασης.

Το Δημήτρη Μπάτση που με το βιβλίο του «Η Βαριά Βιομηχανία της Ελλάδας» ανέδειξε τις πλουτοπαραγωγικές δυνατότητες της χώρας που ακόμα και σήμερα παλεύουν να ιδιωποιηθούν οι διάφοροι ολιγάρχες. Παράλληλα ως παράδειγμα πως υπάρχουν τίμιοι αγωνιστές που μπορεί να προέρχονται από ανώτερα οικονομικά στρώματα αλλά κρίνονται από τις πράξεις τους και όχι από την καταγωγή τους.

Τον Ηλία Αργυριάδη, επίσης εργάτη, ως άνθρωπο που είχε το σεβασμό των συγκρατούμενων του και ως συνδικαλιστή που αγωνίστηκε για την κατάκτηση του οχταώρου και τις ασφαλιστικής κάλυψης των εργαζομένων. Ακόμα ως τον «Ήφαιστο» ή «Χρυσοχέρη» που, χάρη στις τεχνικές του γνώσεις και παρά την έλλειψη πτυχίου, κατασκεύασε για την Αντίσταση πολύγραφο ενώ στη φυλακή πάλεψε για βελτίωση των συνθηκών για τους κρατούμενους.

Το Μανώλη Γλέζο μαζί με το Λάκη Σάντα για την υποστολή της Ναζιστικής σημαία από την Ακρόπολη που θεωρήθηκε ως η πρώτη πράξη αντίστασης στο φασισμό. Για τη στάση του στο Δημοψήφισμα του 2015 αλλά και για την παρουσία του ακόμα και σε πορείες απέναντι στα Μνημόνια και την φτωχοποίηση του λαού μέχρι και τα τελευταία χρόνια της ζωής του.

Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.