Ο Πειραιάς είναι μια πόλη, που χαρακτηρίστηκε έντονα,αν όχι αποκλειστικά, από το λιμάνι του.

Για την ακρίβεια ήταν και είναι μια πόλη-λιμάνι. Το λιμάνι του Πειραιά παράγει οικονομικές δραστηριότητες διεθνούς εμβέλειας, για τις οποίες λόγω του εύρους τους και της εθνικής και διεθνούς σημασίας τους, κρίθηκε ότι έπρεπε το λιμάνι να διαχωριστεί από την πόλη.

Αυτός ο διαχωρισμός της πόλης από το λιμάνι, δημιούργησε δύο διαφορετικές οντότητες, δυό διαφορετικές ζωές, την ζωή της πόλης και την ζωή του λιμανιού, αλληλένδετες βέβαια αφού βρίσκονται στην ιδια περιοχή. Το λιμάνι όμως, λόγω της οικονομικής του σημασίας, βρίσκεται σε μια συνεχή προοπτική εξάπλωσης, η οποία γίνεται σε βάρος της πόλης.

Τις ώρες αιχμής του λιμανιού η ατμοσφαιρική ρύπανση φτάνει σε τιμές Πεκίνου ή Κωνσταντινούπολης ενώ η κυκλοφοριακή συμφόρηση γίνεται οξύτατη. Προσθετικά οι προβλήτες του λιμανιού σχεδιάζεται να επεκταθούν μπροστά από την παραλία της Πειραϊκής. Τι άλλο να σκεφτεί κανείς εκτός από το ότι η εξάπλωση του λιμανιού βυθίζει στην περιβαλλοντική υποβάθμιση την πόλη του Πειραιά; Αυτή η υπεροχή του λιμανιού σε σχέση με την πόλη δεν θα μπορούσε παρά να εκφρασθεί και θεσμικά: ο εκάστοτε δήμαρχος Πειραιά είναι μέλος με μισθό στο συμβούλιο του Οργανισμού Λιμένα Πειραιά.

Η πόλη του Πειραιά λόγω του μεγέθους της όπως και λόγω της έντονης δραστηριότητας του λιμανιού της, είναι εμβληματικό παράδειγμα σύγκρουσης των οικονομικών δραστηριοτήτων μιας πόλης με το περιβάλλον, που έχει ως αποτέλεσμα την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων της. Τελικά όλα αυτά ανάγονται στο ερώτημα του για ποιών το συμφέρον υπάρχει η οικονομική δραστηριότητα; Η προσμονή της οικονομικής ανάπτυξης αξίζει επί παραδείγματι τις πιθανότητες του να πάθουμε καρκίνο από την ατμοσφαιρική μόλυνση; Δυστυχώς αυτό το μοντέλο μεγάλης πόλης ισχύει παντου στην Ελλάδα.

Κάθε πόλη έχει μια φέρουσα ικανότητα, με άλλα λόγια οι λειτουργίες και η δομή της δεν μπορουύν να χωρέσουν τα πάντα, όπως το να βάλεις φουγάρα πλοίων απέναντι από τα υπνοδωμάτια ή τις παιδικές χαρές των κατοίκων.Υπάρχουν όμως τομείς, που μπορείς να αναπτύξεις και μάλιστα να μπορούν να διορθώσουν προβλήματα, όπως η δημιουργία περιφερειακά στη πόλη, χώρων στάθμευσης και μετεπιβίβασης σε μαζικά μέσα μεταφοράς προς το λιμάνι, επιλύοντας έτσι κυκλοφοριακά προβλήματα. Τα παραδείγματα δεν είναι εξαντλητικά, προκύπτουν όμως από την ανάγκη να προστατευτεί το περιβάλλον και εντέλει να εξυπηρετηθούν οι πολίτες, άρα και οι κάτοικοι.

Το πρόγραμμα για την Πράσινη Μετάβαση του ΜέΡΑ25 αφορά ακριβώς αυτό: την προστασία του περιβάλλοντος και τελικά των πολιτών, προτείνοντας οι οικονομικές δραστηριότητες να έχουν κεντρικό χαρακτηριστικό τους την πράσινη αντίληψη, έτσι ώστε πόλεις όπως ο Πειραιάς να είναι ανθρώπινες για τους κατοίκους τους.

Χαραλαμπάκης Γιάννης, υποψήφιος βουλευτής Α’ Πειραιά και Νήσων με το ΜέΡΑ25

Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.