Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στο τελευταίο του διάγγελμα μίλησε για την εισαγωγή όλων μας σε μία νέα κανονικότητα, καθώς «δεν υπάρχει επιστροφή στην προ κορωνοϊού πραγματικότητα» όπως είπε χαρακτηριστικά. Πέραν της διατήρησης διάφορων μέτρων υγειονομικής προστασίας, η νέα αυτή πραγματικότητα που προαναγγέλλει ο κος Μητσοτάκης θα απλωθεί σε κάθε έκφανση της οικονομικής ζωής, διότι όπως επίσης δήλωσε στο διάγγελμα του «η κρίση θα είναι βαθιά» συμπληρώνοντας πως «όλοι θα πρέπει να σηκώσουμε το βάρος των συνεπειών της (κρίσης)».
Το προσωρινό που επιδιώκουν να γίνει μόνιμο – Εργασιακά
Στόχος της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι η οριστική απορρύθμιση της αγοράς εργασίας: παγίωση των ατομικών συμβάσεων σε βάρος των συλλογικών, ανύπαρκτα ωράρια, θεοποίηση της εργοδοσίας. Η κρίση της πανδημίας αποτελεί χρυσή ευκαιρία μονιμοποίησης των προσωρινών μέτρων ελαστικοποίησης της εργασίας. Τί πρέπει να γίνει; Δεν υπάρχει λύση επιβαλλόμενη από τα πάνω. Η μόνη απάντηση στη λαίλαπα που απεργάζεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη στα εργασιακά είναι η μαζική αντίδραση των εργαζομένων. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα που καλλιεργείται στο συλλογικό υποσυνείδητο από τα έμμισθα ΜΜΕ είναι της κοινωνικής συναίνεσης μπροστά στον αόρατο εχθρό. Υπάρχει όμως και μια αιώνια μάχη που διεξάγεται στις κοινωνίες μας, που με δυο λέξεις ονομάζεται «ταξική πάλη». Ειδικά σε περιόδους κρίσης, και δη εξωγενείς όπως μια φυσική καταστροφή, η τάξη των εκμεταλλευτών βρίσκει χρυσή ευκαιρία να κερδίσει οφέλη σε αυτή την αέναη πάλη. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να πέσουν στην παγίδα του προσωρινού μέχρι να ανακάμψει η οικονομία και αντιθέτως να οργανωθούν σε σωματεία και συνδικάτα και να αντισταθούν στην υποβάθμιση των όρων εργασίας. Εμείς θα δώσουμε τη μάχη και θεσμικά, καταγγέλοντας τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις στο Κοινοβούλιο σε επίπεδο νομοθετικό, όσο και αναδεικνύοντας τις τεράστιες αντιφάσεις ανάμεσα στα καλοδουλεμένα επικοινωνιακώς κείμενα που διαβάζει από το ότο-κιου ο πρωθυπουργός στα διαγγέλματά του με την στυγνή πραγματικότητα των νομοθετημάτων που ως εξουσία περνάει από τη Βουλή.
Οικονομία – Ανάπτυξη
Η κρίση της πανδημίας του κορωνοϊού φέρνει στο προσκήνιο μία ενοχλητική πραγματικότητα για την ελληνική οικονομία που αρκετοί σκέφτονται αλλά λίγοι συζητούν: το μονοθεματικό χαρακτήρα της ελληνικής οικονομίας. Στη βιβλιογραφία υπάρχει ο όρος της “Ισπανικής Κατάρας” που περιγράφει την μοιραία πτώση της ισπανικής αυτοκρατορίας, η ευημερία της οποίας εν πολλοίς βασιζόταν στον χρυσό του Νέου Κόσμου. Όταν αυτός άρχισε να στερεύει, τότε ξεκίνησε και η αρχή του τέλους της αυτοκρατορίας. Ο “χρυσός” της ελληνικής οικονομίας είναι ο τουρισμός. Τί πρέπει να γίνει. Καταρχάς πρέπει να δούμε το ζήτημα διττά, στον ενεστώτα χρόνο αλλά και μακροπρόθεσμα. Άμεσα απαιτούνται γενναίες πρωτοβουλίες για να στηριχθεί ο κλάδος: κούρεμα φόρων και ασφαλιστικών εισφορών και όχι αναστολές που θα πνίξουν μελλοντικά τις επιχειρήσεις. Ταυτόχρονα πρέπει να εκκινήσει η συζήτηση για ένα συνολικό, εθνικό σχέδιο οικονομικής ανασυγκρότησης, στο οποίο ο τουρισμός θα έχει σημαντική θέση αλλά χωρίς να μονοπωλεί την οικονομίας μας. Εμείς ήδη επεξεργαζόμαστε μια πρόταση εθνικού σχεδίου ανάπτυξης, όπου οι τρεις τομείς της παραγωγής θα αλληλοδιαπλέκονται, αυξάνοντας την προστιθέμενη αξία καθενός τομέα για τους εργαζομένους και τους επιχειρηματίες σε αυτούς. Παράδειγμα είναι ο τουρισμός, κλάδος του τριτογενούς τομέα των υπηρεσιών. Το σχέδιό μας προσανατολίζεται στη διασύνδεση του τουρισμού με τον πρωτογενή, κυρίως, αλλά και τον δευτερογενή τομέα, για την προμήθεια όλων των εισροών που απαιτούνται για την παραγωγή του τουριστικού προϊόντος. Τα στοιχεία μας δείχνουν πως γύρω στο 40% του τζίρου από τον τουρισμό φεύγει στο εξωτερικό υπό τη μορφή εισαγωγών: τρόφιμα, ποτά, καθαριστικά, απορρυπαντικά και λοιπές εισροές. Συσχετίζοντας λοιπόν έναν κλάδο που έχει παγκόσμια εμπορευσιμότητα, όπως ο ελληνικός τουρισμός, με την πρωτογενή και δευτερογενή παραγωγή, ουσιαστικά ενισχύουμε το σύνολο της οικονομίας μας, χωρίς να ζημιώνουμε έναν κλάδο σε βάρος κάποιου άλλου. Πρόκειται για μία win-win κατάσταση, που σε τελική ανάλυση θωρακίζει και τη χώρα οικονομικά απέναντι ακόμα και σε μια πανδημία.
Ευρώπη
Τέλος, πρέπει να σταθούμε στη στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όλα θα ήταν ευκολότερα για τους πολίτες αν η ΕΕ λειτουργούσε ως ομοσπονδιακή ένωση και όχι καρτέλ ολιγαρχικών συμφερόντων. Ήδη από τα τέλη Μαρτίου, το ΜέΡΑ25 έχει καταθέσει συγκεκριμένο σχέδιο για τί πρέπει να κάνει η Ευρώπη:
Το Σχέδιο 3-Σημείων του ΜέΡΑ25-DiEM25
Βήμα 1: Η ΕΚΤ να εκδώσει €1 τρις ευρωομολόγων
Βήμα 2: €2000 μετρητά για κάθε πολίτη της Ευρωζώνης
Βήμα 3: Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Ανάκαμψης & Πράσινων Επενδύσεων
Και τα τρία βήματα είναι απολύτως ρεαλιστικά και άμεσα εφαρμόσιμα, δεν απαιτούνται αλλαγές στις Συνθήκες Λειτουργίας της ΕΕ. Είναι αποκλειστικά ζήτημα πολιτικής βούλησης και πολιτικής πίεσης στα κορυφαία όργανα της ΕΕ, μια πίεση όμως που η κυβέρνηση Μητσοτάκη αρνείται να ασκήσει, απεμπολώντας το μοναδικό όπλο που διαθέτει: το ΒΕΤΟ.
Αναλυτικά η πρόταση του ΜέΡΑ25 για την Ευρώπη εδώ.
Αλέξης Σμυρλής, Διευθυντής ΚΟ ΜέΡΑ25
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
