Στις 17 Ιουνίου οργανώθηκε στο κέντρο της Αθήνας μια συνέντευξη Τύπου με μάλλον ασυνήθιστο τρόπο: δεν την κάλεσε ένα κόμμα – μια κοινωνική ομάδα κάλεσε ένα κόμμα να την οργανώσει και να την παρακολουθήσει. Η κοινωνική ομάδα είναι οι Έλληνες Τσιγγάνοι. Και το κόμμα είναι το ΜέΡΑ25.
Το ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι ότι εκπρόσωποι των Τσιγγάνων ήταν πέντε γυναίκες. Δίπλα τους κάθισα στο πάνελ. Οι γυναίκες αυτές ήρθαν να ενημερώσουν την κοινωνία για αυτό που επιχειρείται σε βάρος τους σε αγαστή συνεργασία κυβέρνησης-τραπεζών. Εννιά χιλιάδες οικογένειες Τσιγγάνων, πολύτεκνοι οι περισσότεροι, δηλαδή σχεδόν 50.000 άνθρωποι, απειλούνται να πεταχτούν έξω από τα σπίτια τους και να πρέπει να επιστρέψουν σε καταυλισμούς.
Η ιστορία ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 2000, όταν ενόψει Ολυμπιακών Αγώνων δόθηκαν στεγαστικά δάνεια σε 9 χιλιάδες οικογένειες Τσιγγάνων για να φύγουν από τους καταυλισμούς και να μετακινηθούν σε σταθερή στέγη. Ήταν τέτοια η πίεση, που δήμαρχοι πήγαιναν αυτοπροσώπως στους καταυλισμούς για να πείσουν τους ανθρώπους να κάνουν την αίτηση. Χαρακτηριστικό του τι συνέβη είναι ότι την αξιολόγηση των αιτήσεων δεν την έκαναν οι τράπεζες. Την έκαναν οι τοπικοί ΟΤΑ. Οι αιτήσεις υποβάλλονταν στους δήμους και πήγαιναν στην υπηρεσία του υπουργείου. Ο δήμος καλούνταν να βεβαιώσει ότι ο άνθρωπος που κάνει την αίτηση δεν έχει σταθερή στέγη.
Το Δημόσιο, γνωρίζοντας ότι οι Τσιγγάνοι ήταν ευάλωτη κοινωνική ομάδα και άρα δε θα μπορούσαν να αποπληρώσουν τα δάνεια, μπήκε εγγυητής στις τράπεζες στο 100% του ποσού. Οι τράπεζες δεν πήραν κανένα ρίσκο. Στην πραγματικότητα δεν ήταν στεγαστικά δάνεια -ήταν στεγαστική πολιτική για μια ευάλωτη κοινωνική ομάδα. Την εικόνα αυτή ενισχύει το ότι τέθηκαν συγκεκριμένα εισοδηματικά κριτήρια -εισόδημα μεταξύ 3 και 12 χιλιάδων ευρώ-, αλλά και κοινωνικά κριτήρια, όπως μονογονεϊκότητα και ύπαρξη μελών με αναπηρίες. Ήξερε δηλαδή από την αρχή το κράτος ότι τα ποσά είναι αδύνατο να αποπληρωθούν στα 22 χρόνια που ορίστηκε η περίοδος αποπληρωμής.
Το «παράθυρο» που άνοιξε για αυτούς τους ανθρώπους, τους γέμισε χαρά. «Πιστέψαμε κι εμείς, όπως και οι υπόλοιπες 9 χιλιάδες οικογένειες, ότι ξεκινάει για εμάς μια νέα καλύτερη ζωή. Πιστέψαμε όλοι ότι θα ενταχθούμε στην αγορά εργασίας και την παιδεία», είπε μια μητέρα που μίλησε.
Αλλά έρχεται το 2022, και οι τράπεζες αρχίζουν τις επιθετικές διαταγές πληρωμών. Κάλεσα στη βουλή τον υπουργό Οικονομικών να δώσει απαντήσεις. Αντ΄αυτού ήρθε ο αναπληρωτής του, ο κ. Σκυλακάκης, να μας πει ότι «μέσα στα 20 χρόνια στα 15, στα 17, αναμένει κάποιος να υπάρξει μια προσπάθεια για να έχει καλύτερο εισόδημα από τα 3.000 ευρώ τον χρόνο». Μεσολάβησαν οικονομική κρίση, μνημόνια, πανδημία, αλλά για τον κ. Σκυλακάκη και την κυβέρνηση, φταίνε οι φτωχοί και ευάλωτοι της κοινωνίας που «δεν έβγαλαν χρήματα».
«Σχεδόν είκοσι ολόκληρα χρόνια, και θα έπρεπε να μη σκέφτεστε μόνο την αποπληρωμή, αλλά ότι στα είκοσι χρόνια θα μπορούσαμε εφόσον συνυπάρχουμε στον ίδιο τόπο, στηρίζοντάς μας, να έχουμε ξεπεράσει το πρόβλημα του αναλφαβητισμού;», είπε μια ομιλήτρια. Και μια άλλη: «Πιστέψαμε όλοι ότι με προσπάθειες του ελληνικού κράτους θα ενταχθούμε στην αγορά εργασίας και στην παιδεία. Δηλαδή τα βασικότερα αγαθά που χρειάζεται οποιοσδήποτε άνθρωπος για να επιβιώσει και να έχει ένα καλύτερο μέλλον των παιδιών του». Γιατί αυτή είναι η αλήθεια. Δεν αρκεί να δίνεις χρήματα -πρέπει να ασκείς πολιτικές που να βοηθούν τους ανθρώπους να κάνουν βήματα, να ενταχθούν στην κοινωνία κρατώντας αν το θέλουν τη συλλογική τους ταυτότητα. Αλλά για να ασκείς τέτοιες πολιτικές, πρέπει να βλέπεις τους ανθρώπους ισότιμους. Και αυτή δεν είναι η ιδεολογία της κυβέρνησης.
Η αλήθεια είναι αυτό που είπε μέλος της Ενωτικής Πρωτοβουλίας κατά των Πλειστηριασμών που παρακολούθησε τη συνέντευξη Τύπου των Τσιγγάνων: «Πρόκειται για καθαρή συμπαιγνία κράτους και τραπεζών». Η κυβέρνηση στοχοποιεί τους Τσιγγάνους, και για να μη χρεωθεί το δημόσιο την επιχείρηση αυτή, βάζει μπροστά τις τράπεζες -που κανένα πρόβλημα βέβαια δεν έχουν να αναλάβουν τον ρόλο του «κακού».
«Κ. Σκυλακάκη», είπε μια γυναίκα ομιλήτρια, «γνωρίζετε τι σημαίνει επιβίωση; Από 9 χιλιάδες τσιγγάνους θέλετε να κατασχέσετε τη στέγη και να επιστρέψουν πίσω στους καταυλισμούς συνυπάρχοντας με τους αρουραίους και την ηπατίτιδα;»
Και ποια είναι αυτή η στέγη που θέλουν να τους κατάσχουν τώρα οι τράπεζες; Η στέγη που τους είχαν δώσει τότε, πριν τους Ολυμπιακούς, περιθώριο οκτώ μηνών για να βρουν. Καταλαβαίνουν οι ίδιοι γιατί. «Ήταν ολοφάνερο ότι υπήρχε η χρονική πίεση για να μη φανούμε στην Ευρώπη, παγκοσμίως, ήταν μια Ολυμπιάδα και θα χάλαγε την εικόνα της Ελλάδας. Προσπαθούσαν να κάνουν γρήγορα την αγορά, πήραμε σπίτια που δεν άξιζαν τόσα κι εμείς δώσαμε 60 χιλιάδες ευρώ. Θα έπρεπε εφόσον ήμασταν αναλφάβητοι, θα έπρεπε το κράτος να βάλει κοινωνικούς λειτουργούς, δικηγόρους, να μας στηρίξουν να ψάξουμε σπίτια ώστε να βρούμε σπίτια σωστά. Υπήρξε εκμετάλλευση».
Πολλοί κατέληξαν με σπίτια χωρίς θέρμανση, στον τρίτο και τέταρτο όροφος χωρίς ασανσέρ, όπως είπαν, με 80χρονους ανθρώπους εγκλωβισμένους σήμερα μέσα. «Και θέλουν αυτά τα σπίτια που κάναμε τόση χαρά να τα πάρουμε να στεγαστούμε, θέλουν να τα πάρουν τα σπίτια». Τα σπίτια μας δεν είναι βίλες, είπαν. Είναι μικρές οικίες, διαμερίσματα 30 και 40 τετραγωνικών μέτρων που στεγάζουν πολύτεκνες οικογένειες. Για τους ίδιους όμως, αυτές οι κατοικίες είναι και ήταν όνειρο ζωής.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, κλιμακώνοντας κάθε μέρα που περνάει τη ρατσιστική της πολιτική, προσπαθεί να ενεργοποιήσει κοινωνικούς αυτοματισμούς – «θα πούμε στην κοινωνία, ‘τσιγγάνοι είναι, πολλά γράμματα δεν ξέρουν, εξεγέρθηκαν». Αυτό που δεν περίμενε η κυβέρνηση να κάνουν οι Τσιγγάνοι είναι να πουν τα πράγματα με το όνομά τους, να πουν ότι κατάλαβαν όλο αυτό το ρατσιστικό παιχνίδι και τον εμπαιγμό.
Αλλά οι Τσιγγάνοι κατάλαβαν. Και οργάνωσαν συνέντευξη Τύπου για να μιλήσουν με λόγια και επιχειρήματα στην κοινωνία. Το αίτημά τους είναι δίκαιο και ξεκάθαρο: Να διαγραφεί το χρέος τους. Στη συνέντευξη στην οποία κάλεσαν το ΜέΡΑ25 για να τους στηρίξει, πήγα και πήγαμε για να τους ακούσουμε και να δυναμώσουμε τη φωνή τους με κάθε κοινοβουλευτικό μέσο που διαθέτουμε. Και τους ακούσαμε, ακούσαμε τέσσερις γυναίκες, μάνες, να ξεγυμνώνουν την κυβέρνηση Μητσοτάκη με τα λόγια τους. Αυτό φοβούνται το υπουργείο και η κυβέρνηση, γιατί τους βάζει στη δύσκολη θέση να απολογούνται. Φοβούνται γιατί η «ρήση» του πρωθυπουργού «δεν τρέφω αυταπάτες για μια κοινωνία χωρίς ανισότητες», όχι μόνο δεν πετυχαίνει τον στόχο της να σπείρει απογοήτευση και παραίτηση στους πιο ευάλωτους, αλλά κάνει όλο και περισσότερο το αντίθετο -δυναμώνει τις αντιστάσεις και τη συνειδητοποίηση στην εργατική τάξη. Πιο καλά από κάθε πολιτικό, το είπε η μονογονέας μητέρα δύο παιδιών: «Η κυβέρνηση προσπαθεί να κρύψει την αλήθεια. Πίστευε ίσως ότι δεν έχουμε φωνή και δε θα ακουστούμε λόγω της μόρφωσής μας. Έχουμε το δίκιο με το μέρος μας. Δε θα σταματήσουμε μέχρι να δικαιωθούμε».
Το ΜέΡΑ25 θα είναι μαζί με τους Τσιγγάνους σε αυτόν τον αγώνα τους.
Κρίτων Αρσένης, Βουλευτής ΜέΡΑ25
Πηγή: efsyn.gr
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
