Το Δημοψήφισμα του 2015, με το μεγαλειώδες νέο ΟΧΙ, έγραψε μια ακόμη ένδοξη σελίδα αγώνων του ελληνικού λαού για Δημοκρατία και κοινωνική προκοπή.
Το Δημοψήφισμα του 2015 ήταν κορυφαία δημοκρατική στιγμή στην ελληνική, αλλά και την διεθνή, Πολιτική Ιστορία.
Ήταν ένα γενναίο χαστούκι στην πανευρωπαϊκή μιντιακή ιδεολογική τρομοκρατία. Ήταν μια ηχηρή καταδίκη της μαύρης προπαγάνδας.
Ανεξάρτητα από την, εκ των υστέρων, τραγική ακύρωση του αποτελέσματος και της πρωτοφανούς δυναμικής του, το Δημοψήφισμα προκάλεσε ρωγμή στο πολιτικό κατασκεύασμα της μεταδημοκρατικής Ελλάδας.
Σηματοδότησε την κορύφωση της λαϊκής αντίστασης στην κατεδάφιση της μεταπολιτευτικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας – κατεδάφιση που επέφερε το μνημονιακό πρόγραμμα όχι μόνο στην οικονομία αλλά και στους θεσμούς, μετά από πλήρη υπονόμευση και εξευτελισμό του Κοινοβουλίου.
Το Δημοψήφισμα ήταν η αφορμή για την απρόσκλητη και απρόσμενη «εισβολή» των λαϊκών μαζών στην πολιτική σκηνή – μια «εισβολή» που ανέτρεψε τα πολιτικά δεδομένα με την αυτόνομη πολιτική δράση των μαζών. Δεν είναι τυχαίο ότι ψήφισαν πάνω από 6 εκατομμύρια 161 χιλιάδες πολίτες, ανατρέποντας την διαχρονικά επιταχυνόμενη τάση αποχής.
Για πρώτη φορά στην Ιστορία, ο λαός ψήφισε ταξικά και ακομμάτιστα: Δεξιοί χωρίς καταθέσεις ψήφισαν ΟΧΙ ενώ Αριστεροί με μεγάλες καταθέσεις έριξαν στην κάλπη ένα ένοχο ΝΑΙ.
Για αυτό, το Δημοψήφισμα του 2015 εξακολουθεί να τρομάζει την ντόπια και την ευρωπαϊκή ολιγαρχία. Γι’ αυτό θέλουν απεγνωσμένα να το σβήσουν από την συλλογική μνήμη. Γι’ αυτό συνεχίζουν λυσσαλέα να το συκοφαντούν και να απαξιώνουν όσες και όσους επιμένουν να το τιμούν.
Το ΟΧΙ δεν ήταν συγκυριακό, ούτε κεραυνός εν αιθρία. Το ΟΧΙ εξέφρασε την βούληση της ελληνικής κοινωνίας για αντίσταση – βούληση που είχε ήδη αποκρυσταλλωθεί πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015. Την εβδομάδα πριν το Δημοψήφισμα, η βούληση εκείνη απλά βρήκε τη φωνή και τον παλμό της.
Ακόμα και εβδομάδες πολλές να διαρκούσε η προ-δημοψηφισματική περίοδος, το μπλοκ του ΟΧΙ θα μεγάλωνε. Αντίθετα με το αφήγημα της μετέπειτα συνθηκολόγησης ότι, δήθεν, «ο λαός δεν ήταν έτοιμος για τη ρήξη», ο λαός ήταν πανέτοιμος: Όποιο και να ήταν το αντίτιμο, ακόμα κι ένα Grexit που η πλειοψηφία δεν πρόκρινε, άξιζε τον κόπο για να ειπωθεί το μεγάλο ΟΧΙ στην τρόικα.
Τα πέντε προηγούμενα χρόνια, το καθεστωτικό αφήγημα ότι το Μνημόνιο ήταν το καλύτερο εφικτό σχέδιο για την χώρα δεν κατάφερε ποτέ να κερδίσει κοινωνική συναίνεση. Από το 2010, η μεγάλη πλειοψηφία τα απέρριπτε όμως τα Μνημόνια πέρναγαν με την βοήθεια του Μεγάλου Διχασμού, όπως αυτός εκφράστηκε στις εκλογικές αναμετρήσεις του 2012, του 2014 και του 2015.
Η απόφαση για το Δημοψήφισμα πυροδότησε πρωτοφανή κοινωνική κινητοποίηση και συσπείρωσε ευρύτατη κοινωνική συμμαχία που είχε να παρατηρηθεί στη σύγχρονη ελληνική ιστορία από την εποχή του ΕΑΜ.
Το ΟΧΙ συσπείρωσε σε κάθε περιφέρεια της χώρας την συντριπτική πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων, της νεολαίας και των μεσήλικων, των εργαζομένων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, των αυτοαπασχολούμενων, των αγροτών και των επαγγελματοβιοτεχνών. Αντίθετα, οι γνωστοί ολιγάρχες και ο ΣΕΒ πλαισίωσαν την επιτροπή για την υποστήριξη του ΝΑΙ πετυχαίνοντας να πάρουν μαζί τους μόνο τους πιο ευάλωτους στην μιντιακή τρομοκρατία.
Σήμερα, επτά χρόνια αργότερα, το αισθητήριο του λαού επιβεβαιώθηκε: Η ανατροπή του ΟΧΙ, με το νέο ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ του Νέου Μνημονιακού Τόξου (ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ), έφερε την σημερινή πλήρη παράδοση κάθε μορφής πλούτου και δημόσιου αγαθού στους ολιγάρχες.
Να γιατί τιμούμε και θα συνεχίσουμε να τιμούμε το Δημοψήφισμα
Το Δημοψήφισμα του 2015 δείχνει το δρόμο του αγώνα και της ανυπακοής
Το μήνυμά του παραμένει πάντοτε επίκαιρο
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
