Ο βουλευτής του ΜέΡΑ25 Κλέων Γρηγοριάδης, μίλησε στη ROSA για όλα τα ζητήματα που βρίσκονται στο επίκεντρο της επικαιρότητας: Το κίνημα #MeToo που άνοιξε επιτέλους μία μεγάλη δημόσια συζήτηση, την αστυνομοκρατία, τη διαχείριση της πανδημίας, τους ανθρώπους του Πολιτισμού που έχουν πληγεί σημαντικά, αλλά και τα Μέσα Ενημέρωσης.
Ο κ. Γρηγοριάδης εκτιμά ότι θα χρειαστεί ακόμα πολύς χρόνος πριν να εξοβελιστούν τελικά μια και καλή απ’ τη ζωή των ανθρώπων οι κακοποιητικές -«αντιανθρώπινες»- όπως τις χαρακτηρίζει, συμπεριφορές.
Ακόμη, ο βουλευτής του ΜέΡΑ25 δηλώνει ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αντί να αφιερωθεί στην αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης, μετέτρεψε την πανδημία σε καπιταλιστική ευκαιρία για τους γνωστούς ολιγάρχες που την στηρίζουν.
Τέλος, ασκώντας σφοδρή κριτική στην κυβέρνηση τόσο για τη διαχείρισή της στην πανδημία όσο και για άλλα, διαβλέπει ότι «η υπέρμετρη και απρόκλητη καταστολή θα φουντώσει αντί να σβήνει τη φωτιά της εξέγερσης», ενώ δίνει τη δική του απάντηση στα ΜΜΕ που έσπευσαν να κατηγορήσουν το φοιτητικό κίνημα για υπερμετάδοση του κορονοϊού.
Ολόκληρη η συνέντευξή του:
Έπειτα από την καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου, στο χώρο του Θεάτρου η σιωπή για κακοποιητικές συμπεριφορές και εργασιακό εκφοβισμό ξεκίνησε να «σπάει». Πώς βλέπετε αυτό το νέο κίνημα και πώς πιστεύτε ότι θα εξαλειφθούν τέτοιες συμπεριφορές;
Ξεκινώντας, θέλω να πω πως πιστεύω ότι τέτοιου είδους βία και συμπεριφορές δεν αποτελούν θλιβερό «προνόμιο» των χώρων του αθλητισμού και των τεχνών, αλλά εξαπλώνονται και απαντώνται συνολικά σε όλα τα εργασιακά περιβάλλοντα. Και ενώ μάλιστα μια διάσημη αθλήτρια ή ηθοποιός, κατά πάσα πιθανότητα θα βρει τελικά κάποιο βήμα όταν πάρει τη γενναία απόφασή της να μιλήσει, μια βιομηχανική εργάτρια ή μια αγρότισσα, κατά πάσα πιθανότητα δε θα καταφέρει ποτέ να βρει τρόπο να καταγγείλει το μαρτύριό της σε κανέναν.
Χρωστάμε, πιστεύω, μεγάλη ευγνωμοσύνη στους ανθρώπους- κυρίως γυναίκες- που βρήκαν το κουράγιο να καταγγείλουν βιασμούς, σεξιστικές και κακοποιητικές συμπεριφορές και εργασιακό εκφοβισμό, καθώς ακριβώς αυτό το κουράγιο τους να αναμετρηθούν με τις ψυχικές πληγές που τους άφησε αυτή η βία και να τις εκθέσουν σε δημόσια θέα, αρχίζει επιτέλους να ξεκινάει αυτό το κίνημα που όλοι μας πρέπει να ελπίζουμε πως στο απώτερο μέλλον θα καταφέρει να εξαλείψει, τελικά, δια παντός τέτοιες απάνθρωπες και βαθιά ανήθικες συμπεριφορές. Απαντώντας και στο δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας, σας λέω, ότι βλέπω με μεγάλη ικανοποίηση αυτό το νέο κίνημα να μεγαλώνει.
Ωστόσο, η ανθρωπότητα προχωράει με αργά βήματα, και αν και που και που επιχειρεί γενναία άλματα προόδου κατά τη διάρκεια της ιστορίας της, αυτά τα άλματα συχνά οδηγούν σε πτώσεις και φαινομενικά πισωγυρίσματα.
Όπως με το Μάη του ’68. Τότε οι νέοι άνθρωποι στη Γαλλία, αλλά και γενικότερα στην Ευρώπη, επηρεασμένοι από το αμερικανικό αντιπολεμικό κίνημα και το χιπισμό, που κορυφώνονταν εκείνη την περίοδο, τόλμησαν να θέσουν ζητήματα πολιτικά, φιλοσοφικά, υπαρξιακά, αλλά και να δώσουν απαντήσεις εξαιρετικά προωθημένες για την εποχή, πάνω σε αυτά. Για μια στιγμή, όλη η υφήλιος νόμισε πως βρισκόμασταν μπροστά σε ένα τεράστιο και σαρωτικό άλμα προόδου. Κοιτάξτε, όμως, πού βρισκόμαστε σήμερα, 53 χρόνια μετά.
Μέσα σε μία γενικευμένη παγκόσμια δυστοπία ρατσισμού, νεοφασισμού, νεοφιλελευθερισμού, πρωτοφανούς εργασιακής εκμετάλλευσης, θρησκευτικής βίας, σεξισμού, ανισότητας και καταπίεσης, τα οράματα της γενιάς του Μάη του ’68, μοιάζουν στις μέρες μας σαν δανεικό προϊόν κάποιου εξαιρετικά προηγμένου εξωγήινου πολιτισμού. Θα έλεγε κανείς πως αν ο γαλλικός Μάης υπήρξε μια νέα Αναγέννηση, αυτό που ζούμε σήμερα- μισό αιώνα μετά- αποτελεί σαφώς έναν καινούριο και πολύ πιο σκοτεινό Μεσαίωνα. Τι έχει συμβεί, λοιπόν; Σταμάτησε μήπως για πάντα η πρόοδος της ανθρωπότητας και βαδίζουμε ολοταχώς συντεταγμένοι προς το νηπιακό παρελθόν μας; Πιστεύω, με ειλικρινή και βαθιά πεποίθηση, πως όχι.
Ωστόσο, καθώς κατά τη γνώμη μου, ζούμε ακόμα στην προϊστορία της ανθρωπότητας, φοβάμαι ότι θα χρειαστεί ακόμα πολύς χρόνος ωρίμανσης αλλά και πισωγυρισμάτων, πριν να εξοβελιστούν τελικά οριστικά απ’ τη ζωή των ανθρώπων τέτοιες αντιανθρώπινες συμπεριφορές.
Στο παρελθόν έχετε καταγγείλει ότι η κόρη σας υπήρξε θύμα αστυνομικής σεξιστικής επίθεσης. Αντίστοιχες καταγγελίες αστυνομικής αυθαιρεσίας ολοένα και πληθαίνουν. Πού θεωρείτε ότι αποσκοπεί αυτή η στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης;
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι το τελευταίο διάστημα η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε μια αστυνομική δημοκρατία, της οποίας μάλιστα ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη δεν μπαίνουν καν στον κόπο να προσπαθήσουν να κρύψουν αυτή την παράνομη και αντισυνταγματική μεταμόρφωση, αντιθέτως κομπάζουν ξεδιάντροπα, δημόσια, με κάθε ευκαιρία γι’ αυτό το κατόρθωμά τους.
Αυτή ακριβώς η στάση τους με κάνει να θεωρώ πως η στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης για αστυνομικό κράτος, το οποίο ασκεί καθημερινά άσκοπη, απρόκλητη και απίστευτης έντασης βία στους πολίτες, αποσκοπεί ακριβώς στο να κατατρομοκρατήσει κοινωνικές ομάδες που έχουν την πρόθεση και τη γενναιότητα να αντισταθούν στη λεηλασία της χώρας μας από τη λούμπεν παρασιτική ολιγαρχία χωρίς σύνορα. Καθώς το πολιτικό προσωπικό της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, προεξάρχοντος του Κυριάκου Μητσοτάκη, αποτελεί στην πραγματικότητα το υπαλληλικό προσωπικό της ελληνικής και ξένης ολιγαρχίας, νομοθετεί καθημερινά εδώ και 18 μήνες και θα συνεχίσει να το κάνει σε όσο πολιτικό χρόνο του απομένει την απορρύθμιση όλων των εργασιακών σχέσεων που έχουν απομείνει μετά από 10 χρόνια μνημονίων, την απόλυτη περιβαλλοντική και οικιστική καταστροφή της χώρας, την προσπάθεια του ανοίγματος δρόμου ιδιωτικοποιήσεων στη δημόσια υγεία, στη δημόσια παιδεία, προκειμένου να μεγιστοποιήσει τα κέρδη των εντολέων- αφεντικών της.
Πιθανολογεί λοιπόν εύλογα, κατά τη γνώμη μου, μία τόσο ανήθικη και αντιλαϊκή κυβέρνηση ότι θα συναντάει όλο και αυξανόμενη οργή και συγκροτημένη αντίσταση απ’ τις κοινωνικές ομάδες που οδηγεί στην εξαθλίωση και γι’ αυτό σπεύδει να τις κατατρομοκρατήσει προκαταβολικά, με τη φρούδα ελπίδα πως θα μειώσει έτσι την αποτελεσματικότητα της επερχόμενης αυτής εξέγερσης.
Η ιστορία, όμως, έχει δείξει ότι πάντα η υπέρμετρη, απρόκλητη και εντελώς αδικαιολόγητη καταστολή φουντώνει αντί να σβήνει τη φωτιά της εξέγερσης.
Ο κλάδος του Πολιτισμού έχει πληγεί σημαντικά από την πανδημία, με την κυβέρνηση να κατηγορείται ότι δεν λαμβάνει επαρκή μέτρα. Ποια μέτρα θεωρείτε απαραίτητα για να προστατευτούν οι άνθρωποι του Πολιτισμού;
Πριν φτάσουμε στα μέτρα, επιτρέψτε μου να πω ότι έχει φτάσει πια η ώρα να αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί- κυβερνήσεις, υπουργεία, κόμματα αλλά και κοινωνία- τον κλάδο και τους ανθρώπους του πολιτισμού με ένα νέο τρόπο, μια καινούρια ματιά. Είναι καιρός να πάψουμε να πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι που δουλεύουν στον πολιτισμό είναι χομπίστες ή ψώνια που κάνουν απλώς το κέφι τους. Αντιθέτως, είναι επαγγελματίες, πολύ σκληρά εργαζόμενοι καλλιτέχνες και τεχνικοί. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε σαν πολιτεία είναι να τους ανακαλύψουμε. Να βρει επιτέλους το κράτος μας ποιοι και πόσοι είμαστε, ώστε να συσταθεί επιτέλους ένα πραγματικό Μητρώο Καλλιτεχνών και Εργαζόμενων στις Τέχνες.
Καθώς όλοι αυτοί οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν πια λιμό αφού ο κλάδος τους είναι ο μόνος που ουσιαστικά, επί ένα χρόνο τώρα, παραμένει κλειστός, το πρώτο πράγμα που οφείλει να κάνει μια συντεταγμένη πολιτεία είναι να τους ταΐσει. Όλοι οι άνθρωποι που δηλώνουν στην Εφορία ως μόνιμη και αποκλειστική τους απασχόληση την ενασχόλησή τους με κάποια τέχνη θα πρέπει από αύριο να θεωρηθούν επισήμως επαγγελματίες της τέχνης και να παίρνουν τουλάχιστον τα 534 Ευρώ μηνιαίως του επιδόματος που παίρνουν οι υπόλοιποι εργαζόμενοι, μέχρι την ημέρα που θα ξανανοίξει ο κλάδος.
Τα θέατρα, οι μουσικές σκηνές και οι κινηματογράφοι δεν έκλεισαν από τους επιχειρηματίες και τους καλλιτέχνες, τα έκλεισε η κυβέρνηση, μετατρέποντας μεμιάς τις ζωές όλων αυτών των ανθρώπων σε μια παράπλευρη απώλεια. Έχει, λοιπόν, ηθική και πολιτική ευθύνη να αναλάβει επιτέλους- έστω και μετά από έναν ολόκληρο χρόνο- το κόστος αυτής της παράπλευρης απώλειας των αποφάσεών της. Αυτονόητο είναι ότι θα πρέπει να ισχύσει και για αυτούς το καθεστώς που διέπει όσους βρίσκονται σε αναστολή εργασίας.
Θα πρέπει, δηλαδή, αυτοί οι άνθρωποι να γίνουν δικαιούχοι της μείωσης ενοικίου και της αναστολής πληρωμής ληξιπρόθεσμων οφειλών σε εφορία, τράπεζες, ΔΕΚΟ, συνδέσεων κινητής και σταθερής τηλεφωνίας, ενέργειας, δημοτικών τελών καθώς και να απαγορευθούν άμεσα οι εξώσεις και οι διακοπές ρεύματος.
Πώς κρίνετε την υγειονομική διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση;
Η υγειονομική διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση χωρίζεται σε δύο φάσεις: η πρώτη κρατάει από τον Φεβρουάριο του 2020 μέχρι τον Μάιο του 2020 και σ’ αυτήν δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η κυβερνητική διαχείριση ήταν επαρκής. Η δεύτερη φάση που ξεκινάει από τον περασμένο Μάιο και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, μπορεί να χαρακτηριστεί από μία μόνο λέξη: παλινωδίες, παλινωδίες, παλινωδίες.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν έχει κρύψει την πρόθεσή της να ιδιωτικοποιήσει εν μέρει τη δημόσια υγεία. Γι’ αυτό μετά από ένα χρόνο πανδημίας και περισσότερους από 6.000 νεκρούς, δεν έχει προσλάβει ακόμα ούτε έναν- για δείγμα- μόνιμο γιατρό στο ΕΣΥ. Γι’ αυτό χρωστάει ακόμα σε γιατρούς και υγειονομικούς όλες τις έκτακτες υπερωρίες που έχουν κάνει τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Από την άλλη, άργησε τρομακτικά να αρχίσει τεστ στον πληθυσμό και ακόμα και σήμερα έχουμε τα λιγότερα τεστ ανά κατοίκους σε ολόκληρη την ήπειρό μας. Η ίδια κυβέρνηση άνοιξε τον τουρισμό τον περασμένο Ιούνιο, χωρίς να πάρει το παραμικρό μέτρο ελέγχου όσων έφταναν στην πατρίδα μας με αεροπλάνα (ένα μόνο τυχαίο δειγματοληπτικό τεστ ανά 70 άτομα που εισέρχονταν στην πατρίδα μας γινόταν κατά τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο). Επίσης, όλο αυτό το χρονικό διάστημα, όλοι οι κυβερνητικοί υπεύθυνοι, μας διαβεβαίωναν ότι ο COVID δεν κολλάει όσοι άνθρωποι κι αν στοιβαχτούν στα πλοία των φίλων τους, παρασιτικών εφοπλιστών. Όπως μας διαβεβαιώνουν ακόμα και σήμερα πως δεν κολλάει στα μέσα μαζικής μεταφοράς και στα εργοστάσια και στις οικοδομές.
Φαίνεται πως για τον Κυριάκο Μητσοτάκη το μόνο μέρος που μεταδίδεται επικίνδυνα ο ιός είναι τα Εξάρχεια και η μόνη δραστηριότητα που τον εκτρέφει είναι οι πολιτικές συγκεντρώσεις και οι πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Αφού έκανε τη λάθος κίνηση με τον τουρισμό, που απέδωσε πολύ λιγότερα έσοδα στους ξενοδόχους και τους εστιάτορες από τα έξοδα που πρόσθεσε στο εθνικό σύστημα υγείας και πανικόβλητη, όταν είδε τα κρούσματα να ξεπερνούν τις 3.000 ανά ημέρα και τους νεκρούς τους 100, επέβαλε ένα παράλογα καθολικό lockdown, ακόμα και σε δεκάδες εντελώς αποκομμένα νησιά μας, όπου δεν είχε υπάρξει ποτέ κανένα κρούσμα, διαλύοντας ξανά την οικονομία. Όταν κατάλαβε πόσο μεγάλη ζημιά έφερε αυτός ο χειρισμός της ξαναάνοιξε την οικονομία, κλείνοντας το μάτι όμως προς τους πολίτες ότι αυτό θα ισχύσει για λίγες (τελικά δύο) βδομάδες, οι οποίοι φυσικά μετά από αυτό σπρωγμένοι και από την κλεισούρα δύο μηνών, έσπευσαν να βγουν όλοι μαζί για να προλάβουν να ψωνίσουν σ’ αυτό το διάστημα ό,τι μπορέσουν, με αποτέλεσμα να δούμε σκηνές τρομακτικού συνωστισμού, οι οποίες οδήγησαν τελικά σε ένα ακόμα σκληρότερο lockdown που ισχύει από τις 30/01 στην κόκκινη πλέον Αττική, το οποίο και θα δώσει το τελειωτικό χτύπημα στην οικονομία μας καθώς και στην ψυχική υγεία των συμπολιτών μας.
Με δυο λέξεις, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αντί να αφοσιωθεί στην αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης, έδωσε όλες τις δυνάμεις της για να μετατρέψει την πανδημία σε καπιταλιστική ευκαιρία για τους γνωστούς παρασιτικούς καναλάρχες, κλινικάρχες και λοιπούς ολιγάρχες που την στηρίζουν.
Μερίδα των ΜΜΕ κατηγόρησε το φοιτητικό κίνημα για διασπορά του ιού στο μαζικό συλλαλητήριο της Πέμπτης. Πώς σχολιάζετε τη θέση αυτή αλλά και τη σπουδή της κυβέρνησης για νομοθετήματα που δεν έχουν σχέση με την πανδημία;
Μεγάλη μερίδα των μέσων μαζικής ενημέρωσης, αν όχι όλα, θα πρέπει να ξέρετε ότι ανήκουν στους πέντε γνωστούς παρασιτικούς ολιγάρχες που απομυζούν χρόνια τώρα τη χώρα. Δε θα πρέπει να μας εκπλήσσει επομένως πως στην προσπάθειά τους να μεγιστοποιήσουν τα παράνομα και ανήθικα κέρδη τους, δε διστάζουν στιγμή να διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα. Δυστυχώς γι’ αυτούς έχουν περάσει ήδη δυόμιση μήνες από τις τεράστιες συγκεντρώσεις για την αναγγελία της απόφασης στη δίκη της Χρυσής Αυγής, για την επέτειο του Πολυτεχνείου και μία- λίγο μικρότερη- για την επέτειο της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Πιστέψτε με, όλοι αυτοί οι «καλοθελητές» των Μέσων έχουν ψάξει εξονυχιστικά για να βρουν πόσο αυξήθηκε η μεταδοτικότητα του ιού απ’ αυτές τις συγκεντρώσεις.
Πόσες χιλιάδες άνθρωποι κόλλησαν, ώστε να βγουν να θριαμβολογήσουν μετά απ’ τα κανάλια και τα σάιτ τους ότι οι άνθρωποι που αντιστέκονται στο ξεπούλημα της πατρίδας τους και στην καταστρατήγηση των δικαιωμάτων τους είναι αυτοί που ευθύνονται για την αύξηση της διασποράς. Όμως, δυστυχώς γι’ αυτούς και ευτυχώς για το λαϊκό κίνημα, καμία αύξηση κρουσμάτων δεν παρατηρήθηκε στις δεκαπέντε μέρες που ακολούθησαν, τόσο στις κοινωνικές ομάδες που συμμετείχαν στις συγκεντρώσεις όσο και στους 6.000 αστυνομικούς που εξωφρενικά συνωστισμένοι, τους επιτηρούσαν, όταν δεν τους χτυπούσαν.
Δεν είναι τυχαίο ότι όταν η κυβέρνηση αποφάσισε να απαγορεύσει τις συγκεντρώσεις σε όλη την επικράτεια, βυθίζοντας τη χώρα σε βαθιά συνταγματική εκτροπή, επιχείρησε να διαδώσει ότι δήθεν η επιτροπή των λοιμωξιολόγων και επιδημιολόγων ζήτησε αυτή την απαγόρευση, φρονώντας ότι οι συγκεντρώσεις αυξάνουν ραγδαία τη μεταδοτικότητα. Ωστόσο, από τα πρακτικά των συνεδριάσεων της επιτροπής προκύπτει σαφώς ότι ουδέποτε οι επιστήμονές μας έχουν πάρει τέτοια θέση.
Το φοιτητικό συλλαλητήριο της προηγούμενης Πέμπτης θα αποδειχθεί τελικά περίλαμπρα ότι δε θα αυξήσει τη μεταδοτικότητα καμίας νόσου, αλλά χωρίς καμία αμφιβολία θα μεταλαμπαδεύσει και θα γιγαντώσει την αντιστασιακή και αγωνιστική διάθεση των συμπολιτών μας μέχρι την τελική ανατροπή αυτής της βάρβαρης κυβέρνησης.
Όσον αφορά τα άσχετα νομοθετήματα της κυβέρνησης, που αποτελούν δωράκια στα παρασιτικά αφεντικά της, καταβαραθρώνοντας παράλληλα την κοινοβουλευτική τάξη και τη συνταγματική νομιμότητα, αφού σε κάθε νομοσχέδιο που έρχεται για ψήφιση στη Βουλή περισσότερα από τα μισά των άρθρων που περιέχει είναι εντελώς άσχετα από το βασικό- υποτίθεται- κορμό του και αποτελούν κατά κανόνα ρουσφέτια- χάρες προς τους ίδιους αυτούς ανθρώπους που την πατρονάρουν, θα έλεγα ότι αν και απολύτως απαράδεκτο, δε μας εκπλήσσει αφού όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις των μνημονίων εδώ και έντεκα συναπτά χρόνια έτσι νομοθετούν. Θυμίζω δηλώσεις βουλευτών και υπουργών απ’ όλα τα μνημονιακά κόμματα ότι δεν κατάφεραν ποτέ να διαβάσουν έστω ένα μικρό μέρος από τα τέσσερα μνημόνια που ψήφισαν.
Αυτός ο απαράδεκτος τρόπος νομοθέτησης συμβαίνει απ’ όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις επί τούτου και όχι σαν ατύχημα γιατί αυτά που δεν κατάφεραν ποτέ να διαβάσουν οι επίορκοι βουλευτές και υπουργοί που ψήφισαν αυτά τα μνημόνια, εμάς τους υπόλοιπους θα μας δεσμεύουν και θα καταστρέφουν τη ζωή μας, τουλάχιστον για τον επόμενο μισό αιώνα. Αν τους δινόταν η ευκαιρία να τα διαβάσουν, ίσως κάποιοι απ’ αυτούς δε θα τολμούσαν ποτέ να τα ψηφίσουν.
Πηγή: www.rosa.gr
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.