Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο-γκοτζίλα, 213 άρθρων, το οποίο στο όνομα της «ανάπτυξης», της «διευκόλυνσης» και της «ανταγωνιστικότητας» κατεδαφίζει ό,τι έχει μείνει από τα μνημονιακά χρόνια στους τομείς του ελέγχου και περιορισμού των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, στα εργασιακά, στο περιβάλλον, κ.ο.κ. Δεδομένης της φύσης του νομοσχεδίου, το ΜέΡΑ25 δε μπορεί παρά να ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ με τις ακόλουθες ιδιαιτερότητες/εξαιρέσεις:
Άρθρο 20 έως 44 ΝΑΙ, εκτός από άρθρα 27, 28, 30, 31, 31, 33 που η προτεινόμενη στάση μας είναι ΟΧΙ – 27: εγκατάσταση σε δασικές περιοχές, 28: προβλέπεται η παρέκκλιση των προβλεπόμενων διατάξεων για τη τροποποίηση ήδη εγκατεστημένων κεραιών, 30: κεραίες σε μνημεία – δάση – περιοχές Natura 2000, 31: παράγραφος 2 – εδάφιο Δ, 32: παρ. 2, 33: παρ. 1 – εδάφιο β.
Όλο το σ/ν: https://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/2f026f42-950c-4efc-b950-340c4fb76a24/anaptyxhs-ortho-pap.pdf
ΑΡΧΙΚΟ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ — ΣΥΝΟΨΗ
«Επενδύω στην Ελλάδα» τιτλοφορείται το αναπτυξιακό νομοσχέδιο της Κυβέρνησης. Το πνεύμα που διατρέχει το σύνολο του ν/σ είναι βγαλμένο από τα εγχειρίδια των «Οικονομικών της Προσφοράς», του νεοφιλελευθερισμού κοινώς. Η κυβέρνηση εισάγει θεσμικά την πλέον χυδαία αντίληψη του ούτως ή άλλως αμφιλεγόμενου όρου «ανταγωνιστικότητα». Εισάγει την έννοια που θέλει ανταγωνιστική μια οικονομία όπου θεσμικά η ευημερία των επιχειρήσεων προηγείται της ευημερίας των ανθρώπων. Με αυτό το ν/σ, το περιβάλλον και τα εργασιακά μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα χάριν της ανταγωνιστικότητας, της προσέλκυσης επενδύσεων, αυτό είναι το επαναλαμβανόμενο μοτίβο σε όλο το ν/σ, η προσέλκυση επενδύσεων με κάθε κόστος.
Εργασιακά
Μέσα από το ν/σ η κυβέρνηση επιχειρεί να απορρυθμίσει περαιτέρω τα εργασιακά, προωθώντας τις ατομικές/επιχειρησιακές συμβάσεις έναντι των κλαδικών/συλλογικών, ενώ ταυτόχρονα προωθεί διατάξεις για τον ασφυκτικό έλεγχο των συνδικάτων από την εργοδοσία και το κράτος, με ηλεκτρονικό φακέλωμα και χτύπημα των συλλογικών διαδικασιών των εργαζομένων.
Σε ό,τι αφορά τις Συλλογικές Συμβάσεις και τους μισθούς, πατώντας πάνω σε όλες τις ανατροπές που επιβλήθηκαν με τα τρία κατά σειρά μνημόνια των κυβερνήσεων ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ, οι νέες διατάξεις έρχονται να διαμορφώσουν έναν μηχανισμό συμπίεσης των μισθών με στόχο την ανταγωνιστικότητα.
Το πολυνομοσχέδιο προβλέπει μεταξύ άλλων:
— Εξαιρέσεις από τις εθνικές, τις τοπικές κλαδικές και τις ομοιοεπαγγελματικές ΣΣΕ για «επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα» ή λειτουργούν ως «επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας», νομικά πρόσωπα «μη κερδοσκοπικού σκοπού» κ.λπ.
— Σε περιπτώσεις συρροής, δηλαδή αν η σχέση εργασίας ρυθμίζεται από περισσότερες ισχύουσες συμβάσεις εργασίας, οι επιχειρησιακές συμβάσεις υπερισχύουν έναντι των κλαδικών για τις παραπάνω επιχειρήσεις. Ακόμα και όταν οι κλαδικές ΣΣΕ δεν περιλαμβάνουν τέτοιου είδους ρήτρες εξαιρέσεων, δίνεται η εξουσία στον υπουργό Εργασίας και την κυβέρνηση να τις επιβάλλουν με Υπουργικές Αποφάσεις.
— Γενικά, σε περιπτώσεις συρροής η τοπική σύμβαση υπερισχύει και της εθνικής κλαδικής και της ομοιοεπαγγελματικής.
— Ακόμα και όταν γίνεται δυνατό να υπογραφεί κάποια κλαδική σύμβαση, για την επέκτασή της στο σύνολο του κλάδου, πέρα από τον όρο να υπογράφεται από εργοδότες που απασχολούν ποσοστό μεγαλύτερο από το 50% των εργαζομένων του συγκεκριμένου κλάδου, θα πρέπει πλέον στη σχετική αίτηση επέκτασης να ελέγχονται οι επιπτώσεις της… «στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και τη λειτουργία του ανταγωνισμού»
— Προστίθενται νέοι περιορισμοί για την προσφυγή των εργαζομένων στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ), καθώς η δυνατότητα μονομερούς προσφυγής από τα συνδικάτα ουσιαστικά εξαλείφεται: Και εδώ απαιτείται να αποδεικνύουν ότι η υπογραφή ΣΣΕ… «επιβάλλεται από υπαρκτό λόγο γενικότερου κοινωνικού ή δημοσίου συμφέροντος συνδεόμενο με τη λειτουργία της ελληνικής οικονομίας»!
Σε ό,τι αφορά τη συνδικαλιστική δράση το ν/σ προωθεί την απροκάλυπτη παρέμβαση του κράτους και της εργοδοσίας μέσα στα συνδικάτα.
Βασικός στόχος είναι το χτύπημα της δημοκρατικής λειτουργίας των συνδικάτων και το άνοιγμα του δρόμου για την ενίσχυση του φακελώματος των εργαζομένων. Με τις «ηλεκτρονικές ψηφοφορίες» επιχειρούν να κόψουν τους δεσμούς των ίδιων των εργαζομένων μεταξύ τους, το αναφαίρετο δικαίωμά τους να ενημερώνονται και να συζητούν συλλογικά στη Γενική τους Συνέλευση, να συνδιαμορφώνουν τα αιτήματά τους και το σχέδιο δράσης τους, να οργανώνουν συλλογικά τις απεργιακές και τις άλλες κινητοποιήσεις τους.
Παράλληλα, το ν/σ προβλέπει:
Την πριμοδότηση μιας ΚΑΖΙΝΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ με αδειοδότηση εταιρειών του διαδικτυακού τζόγου και συγκεκριμένα για το «διαδικτυακό στοίχημα» και για «λοιπά διαδικτυακά παίγνια» (τύπου καζίνο, πόκερ και παραλλαγών τους), ενώ σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομικών το αντίτιμο για τη χορήγηση αδειών ορίζεται στα 3 εκατ. και 2 εκατ. ευρώ αντίστοιχα.
Στο καθεστώς των κρατικών ενισχύσεων του «αναπτυξιακού» νόμου θα εντάσσονται «επενδυτικά σχέδια που αφορούν σε ταχυδρομικές και ταχυμεταφορικές δραστηριότητες, σε δραστηριότητες προγραμματισμού και ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών αλλά και δραστηριότητες ορυχείων και εξόρυξης μεταλλευμάτων» – ΣΚΟΥΡΙΕΣ;
Εξαιρούνται από την υποχρέωση ονομαστικοποίησης μετοχών «επενδυτές» προκειμένου να τους χορηγηθεί άδεια παρόχου επίγειας τηλεοπτικής εκπομπής, παροχής συνδρομητικών ραδιοφωνικών – τηλεοπτικών υπηρεσιών, εγκατάστασης και λειτουργίας τηλεοπτικού σταθμού – ΑΠΟΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΠΛΗΡΩΣ ΤΟ ΜΙΝΤΙΑΚΌ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΠΥΡΟΒΛΗΤΟΥ – Η ΝΔ ΣΤΗΝΕΙ ΤΙΣ ΒΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΚΑΜΨΗ ΤΗΣ ΠΙΟ ΠΑΡΑΣΙΤΙΚΗΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ.
«Απλούστευση» των διαδικασιών, συμπεριλαμβανομένων των περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων. Μάλιστα, ο γενικός κανόνας είναι πρώτα να ξεκινούν τη λειτουργία τους οι επιχειρήσεις και να διενεργείται εκ των υστέρων ο έλεγχος των απαιτούμενων δικαιολογητικών.
Βιομηχανικές δραστηριότητες. Η έναρξη της επιχειρηματικής δραστηριότητας ξεκινά με μια απλή «γνωστοποίηση» προς τις αρμόδιες υπηρεσίες, ενώ βέβαια δεν απαιτείται έγκριση εγκατάστασης για επιχειρήσεις που «εκσυγχρονίζονται ή επεκτείνονται σε περιοχές στις οποίες καθορίζονται χρήσεις γης βιομηχανίας – βιοτεχνίας με βάση τον πολεοδομικό σχεδιασμό οποιουδήποτε επιπέδου».
«Fast track» διαδικασία για την άρση αρχαιολογικών «εμποδίων», σε περιπτώσεις Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ).
Ανάθεση σε τρίτους (τράπεζες, ιδιωτικές επιχειρήσεις) της αξιολόγησης των επενδυτικών σχεδίων του «αναπτυξιακού» νόμου, όπως και του ελέγχου της υλοποίησης των επενδύσεων. Τα ιδιωτικά γραφεία αξιολόγησης μπορούν να πιστοποιούν την υλοποίηση του 50% του επενδυτικού σχεδίου, προκειμένου στη συνέχεια να καταβληθεί η κρατική ενίσχυση.
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
