Το 2017 ήταν η πρώτη χρονιά που το ελληνικό δημόσιο ήταν υποχρεωμένο, βάσει των δεσμεύσεων της τότε κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στο Eurogroup που πραγματοποιήθηκε στις 15/6/2017, να επιτύχει πλεονασματικό πρωτογενές δημοσιονομικό αποτέλεσμα. Συγκεκριμένα, ο στόχος για το 2017 ήταν 1,75% του ΑΕΠ, αλλά τα μέτρα του προϋπολογισμού 2017 – αύξηση φορολογίας, περικοπές μισθών, συντάξεων, παροχών – υπερ-απόδωσαν με το πρωτογενές πλεόνασμα να φτάνει τελικά στο 3,9% του ΑΕΠ!
Να θυμίσουμε ακριβώς τί αναφέρει η ανακοίνωση του Eurogroup της 15ης Ιουνίου 2017: «The Eurogroup welcomed Greece’s commitment to maintain a primary surplus of 3.5% of GDP until 2022, and a fiscal path consistent with the European fiscal framework thereafter. According to analysis by the European Commission, such compliance would be achieved with a primary surplus of equal to or above but close to 2.0% of GDP in the period of 2023-2060». Ολόκληρη η ανακοίνωση εδώ.
Η ελληνική οικονομία είναι δέσμια των πρωτογενών πλεονασμάτων. Ας καταστεί σαφές: πλεόνασμα του δημοσίου σημαίνει εξ ορισμού έλλειμμα του ιδιωτικού τομέα. Σημαίνει μονιμοποιημένη λιτότητα, μόνιμη αφαίμαξη της ελληνικής οικονομίας. Οι κ.κ. της συμπολίτευσης και της μνημονιακής αντιπολίτευσης μιλούν ρητορικά για ανάπτυξη. Πώς είναι δυνατόν όμως να μιλάμε για ανάπτυξη χωρίς να αντιμετωπίζουμε τον ελέφαντα στο δωμάτιο, τα πρωτογενή πλεονάσματα; Ξεκινάμε με handicap, -3,5% για να αποπληρώνονται οι τόκοι ενός μη βιώσιμου χρέους που πρέπει να αναδιαρθρωθεί άμεσα!
Ας δούμε τα στοιχεία που προκύπτουν από τον απολογισμό και ισολογισμό του 2017.
Πρωτογενές πλεόνασμα 7,01 δισ. (όλοι οι αριθμοί εφεξής είναι εκφρασμένοι σε δισ. €) ή 3,9% του ΑΕΠ. Αλλά πώς επιτεύχθηκε; Το ΑΕΠ αυξήθηκε σε 180,2 έναντι 176,5 το 2016, αλλά και το δημόσιο χρέος συνέχισε την ανοδική του πορεία από 315,01 το ’16 σε 317,41 το 2017 (παρά την ασθενική μείωση σε 176,1% του ΑΕΠ έναντι 178,5% το ’16, αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά ότι μόνη λύση ήταν και παραμένει η αναδιάρθρωσή του). Οι Δαπάνες Γεν.Κυβ. μειώθηκαν σε 85,22 από 86,3, αλλά το ιδιο συνέβη και με τα Έσοδα Γ.Κ.: από 87,3 το ’16 σε 86,6 το 2017. Τα φορολογικά έσοδα αυξήθηκαν από 45,64 σε 46,56 (+2%), κυρίως εξαιτίας της συγκριτικά μεγαλύτερης αύξησης των έμμεσων φόρων (από 26,2 σε 26,9 ή +2,7%), ενώ οι άμεσοι από 19,44 σε 19,66 (ή +1,1%). Η έμμεση φορολογία παρουσίασε ανοδικές τάσεις κυρίως χάρη στην αύξηση εσόδων από ΦΠΑ. Οι άμεσοι φόροι αυξήθηκαν λιγότερο αφού ο φόρος εισοδ, φυσικών προσώπων αυξήθηκε κατά 1,1%, σε αντίθεση με των νομικών προσώπων που μειώθηκε. Έτσι, επιτάθηκε το φαινόμενο να μεγαλώνει η αναλογία έμμεσων/άμεσων φόρων, καταδεικνύοντας την ταξικότητα των μνημονιακών πολιτικών, φτάνοντας τη σχέση μεταξύ τος στο 58/42 έναντι 56/44 το 2013.
Θύμα και η κοινωνική ασφάλιση: η αύξηση της σχετικής δαπάνης από 11,78 το 2016 σε 15,83 το 2017 οφείλεται στην πρόσθετη επιχορήγηση προς τον ΕΦΚΑ (+4,58 δισ. έναντι του ’16), αποκρύπτοντας την ανάλγητη πολιτική. Παρομοίως, οι επιχορηγήσεις σε Οργανισμούς και Ιδρύματα Υγείας μειώθηκαν κατά 36% (από 3,04 το 2016 σε 1,95 το 2017). Οι Δημόσιες Επενδύσεις απέφεραν έσοδα μόλις 2,33 δισ. και ήταν μειωμένες κατά 41% έναντι τόσο του στόχου, όσο και του αντίστοιχου μεγέθους του 2016 (~4,2 δισ.)
Προφανώς η στάση μας στη επιτροπή θα είναι αρνητική. Δεν δεχόμαστε να επικυρώσουμε τον πρώτο απολογισμό/ισολογισμό που εισήγαγε την παράνοια των πρωτογενών πλεονασμάτων ως μέθοδο αναδιάρθρωσης του χρέους μας.
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
