Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κάποια στιγμή, όταν ήταν σε εξέλιξη -που ήταν για μέρες και νύχτες- η φωτιά στα Βίλια, καθόμασταν και κοιτάγαμε κατηφείς, όπως όλοι μας φαντάζομαι, τον ουρανό να σκοτεινιάζει, τον ήλιο να γίνεται εκείνο το βαθύ κόκκινο, σχεδόν μοβ, και άκουσα κάποιον να λέει «σαν ηλίθιοι αστροναύτες που δηλητηριάζουμε το σκάφανδρό μας». Αυτή η αίσθηση που έχουν οι περισσότεροι και οι περισσότερες εκεί έξω, ότι είμαστε αβοήθητοι σε μια καταστροφή, αυτό το γενικό συναίσθημα, το οποίο –ξέρετε- το έχουν και οι πυροσβέστες μας, το έχουν και οι νοσηλευτές του εθνικού συστήματος υγείας εν μέσω πανδημίας, το να καθόμαστε εμείς όλοι, από όλες τις παρατάξεις, και να τους χειροκροτάμε, δεν κάνει διαφορά. Παραμένουν αβοήθητοι. Έτσι νιώθουν. Νιώθουν παρατημένοι, ιδίως η νεολαία εκεί έξω που ξέρει τι έχει να αντιμετωπίσει, αυτό το όνειδος της κλιματικής αλλαγής.

Κύριε Πρόεδρε, πολύ φοβάμαι ότι αυτή η σειρά μονολόγων που έχουμε στις συζητήσεις σαν τη σημερινή καθιστά τη Βουλή μη αντάξια των περιστάσεων. Δεν βοηθάει ιδιαίτερα, ιδίως τους ανθρώπους που εκεί έξω νιώθουν αβοήθητοι και παρατημένοι. Είναι η δομή. Δεν κάνω κριτική σε εσάς, κύριε Πρόεδρε, ούτε γενικότερα σ’ εμάς όλους εδώ στη Βουλή, αλλά είναι η δομή της οργάνωσης της συζήτησης αυτή η σειρά μονολόγων που, θέλοντας και μη, ο καθένας μας προσπαθεί να παρουσιάσει τις θέσεις του κόμματός μας με έναν τρόπο που στους αβοήθητους ανθρώπους εκεί έξω ακούγεται σαν να θέλουμε εμείς να ωφεληθούμε κομματικά από αυτό που γίνεται και αυτό δεν είναι καλό για τη Βουλή, δεν είναι καλό για τη δημοκρατία.

Σήμερα ευτυχώς η κοκορομαχία μεταξύ του Πρωθυπουργού και του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ήταν ήπια, πιο ήπια από άλλες φορές. Ακούστηκε περισσότερο σαν μια εσωκομματική διαφωνία μεταξύ τους.

Συγκρατηθήκατε και είναι καλό αυτό. Εκείνο το πράγμα που ζήσαμε μετά το Μάτι, η Αντιπολίτευση να ουρλιάζει, αυτό που ζήσαμε και τις προηγούμενες μέρες, κάτι αντίστοιχο δεν έγινε, αυτό το ματς Μάτι εναντίον Εύβοιας, στρέμματα εναντίον νεκρών. Αυτό είναι πολύ καλό.

Εγώ διαφωνώ με τον κ. Τσίπρα σε ένα που είπε. Διαφωνώ ότι είναι προσωπική ευθύνη του Πρωθυπουργού. Κάποια στιγμή γύρισε στον κ. Μητσοτάκη και του είπε «είναι προσωπική σας ευθύνη». Εγώ και το ΜέΡΑ25 συνολικά θεωρούμε ότι σε τελική ανάλυση στο Μάτι κατέρρευσε το συγκεντρωτικό κράτος. Τώρα αυτές τις μέρες κατέρρευσε το επιτελικό κράτος. Ένα κράτος είναι τόσο ισχυρό ή τόσο ετοιμόρροπο όσο και το αναπτυξιακό μοντέλο στο οποίο στηρίζεται. Τόσο για το Μάτι πριν τρία χρόνια όσο και για τα Γεράνεια, την Εύβοια, την Ηλεία, την Αρκαδία, τα Βίλια, ευθύνεται αυτό το υπαναπτυξιακό μοντέλο, ένα αρπακτικό μεταπρατικό καπιταλιστικό μοντέλο από τη δεκαετία του ’50 και μετά, το οποίο χρεοκόπησε παταγωδώς το 2010 και το οποίο προχωράει χρεοκοπημένο με χρεοκοπημένους τους ανθρώπους και τώρα και τη φύση πλέον.

Είναι ένα μοντέλο για το οποίο ο κ. Μητσοτάκης δεν θα ζητήσει ποτέ συγγνώμη. Δεν φταίει ο ίδιος βεβαίως προσωπικά, αλλά μην ξεχνάμε ότι η παράταξή του ήταν στο DNA αυτού του συγκεκριμένου μοντέλου από τη δεκαετία του ’50 και μετά. Αυτό για το οποίο ευθύνεται ο κ. Μητσοτάκης ως Πρωθυπουργός αυτής της χώρας είναι για το νέο αρπακτικό μοντέλο που η Κυβέρνησή του στηρίζει στα πρότυπα, θα μου επιτρέψετε να το αποκαλέσω, μιας τριτοκοσμικής βερσιόν έκφανσης του Μαϊάμι. Θα αναφερθώ σε αυτό συγκεκριμένα. Είναι ένα μοντέλο το οποίο, αν ριζώσει, θα εξαφανίσει μια για πάντα αυτά που μας δένουν προαιώνια με αυτόν τον χώρο, με αυτήν τη γωνιά της Μεσογείου, με αυτήν την πατρίδα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από το 1950 μέχρι το 1980 το μοντέλο βασιζόταν -θα το πω πολύ πρωτόλεια, αλλά νομίζω βοηθάει τη συζήτηση- στην εγκατάλειψη της κατακερματισμένης γης με την εσωτερική μετανάστευση και στην οικοδομή, στη βάση της αντιπαροχής. Αυτό ήταν το μοντέλο ’50-’80. Από το 1980 μέχρι το 2008 έχουμε μια μετεξέλιξη, μια μετάλλαξη αυτού του αρχικού μοντέλου, το οποίο βασίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στο χρέος, το οποίο αρχίζει να χτίζεται –ιδιωτικό ή δημόσιο, δεν έχει σημασία- στη σπέκουλα και σε μια νέου είδους οικοδομή -να σας θυμίσω- τύπου Βωβού. Εμένα μου αρέσει να λέω και ονόματα για να συνεννοούμαστε.

Από το 2010, τη μεγάλη χρεοκοπία και μετά, έχουμε συνδυασμό χρεοκοπίας και συρρίκνωσης. Τότε ήταν που ήρθε η τρόικα και μέσα σε όλα τα άλλα που έκανε μείωσε τον προϋπολογισμό της δασοπυρόσβεσης από 500 εκατομμύρια σε 380 εκατομμύρια. Από το τέταρτο μνημόνιο, όπως εμείς το ονομάζουμε, αυτό που υπέγραψε ο κ. Τσίπρας τον Αύγουστο του 2018 -που εκείνος το ονόμασε μεταμνημόνιο, εμείς το ονομάζουμε τέταρτο μνημόνιο, γιατί βαρύ μνημόνιο ήταν μέχρι το 2060- ξεκινάει μια ακόμα μετάλλαξη αυτού του υπαναπτυξιακού μοντέλου. Με εργαλείο τη χρεοκοπία, ιδίως των ιδιωτών, έχουμε τη διαδικασία της υπερσυγκέντρωσης της γης σε πολύ λίγα χέρια μέσα από τα «κόκκινα» δάνεια, από τον ΗΡΑΚΛΗ, από τον νέο πτωχευτικό που ήρθε τώρα, αλλά αυτά ξεκινάνε από τον Αύγουστο του 2018 -υπάρχει μια συνέχεια- και παράλληλα με μία ακόμα μετάλλαξη του τύπου οικοδόμησης, της οικοδομής, που είναι μια επιδρομή τύπου καζίνο, Ελληνικού, συγκροτημάτων. Αυτό που έγινε στον Ερημίτη, που πηγαίνει για αξιοποίηση ιδιωτικής ανοικοδόμησης.

Σήμερα άκουσα τον Πρωθυπουργό να μιλάει για τις αποζημιώσεις στους πυρόπληκτους. Είναι κάτι για το οποίο δεν θα διαφωνήσουμε βεβαίως, αλλά επιτρέψτε μου, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, να σας πω ότι μου θύμισε ένα «λεφτά υπάρχουν». «Θα τους φροντίσουμε». Αλλά ποιους θα φροντίσουμε; Αυτούς των οποίων το κύριο συναίσθημα, ιδίως στην Εύβοια, αλλά και όχι μόνο, είναι ότι νιώθουν αβοήθητοι. Και όχι μόνο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νιώθουν αβοήθητοι, νιώθουν και κάτι άλλο οι άνθρωποι αυτοί. Πηγαίντε μιλήστε τους. Νιώθουν ανεπιθύμητοι. Δεν κολλάνε στο μοντέλο της «Μητσοτάκης Α.Ε.».

Θυμάστε το 2010 που βγαίνανε κάποια άρθρα, τα οποία είχαν και ενδιαφέρον κιόλας επιστημονικό, που χαρακτήριζαν ένα εκατομμύριο μικρομεσαίους ως ανεπιθύμητους; Όχι προσωπικά σαν άτομα, σαν άνδρες και γυναίκες, αλλά θυμάστε το επιχείρημα ότι ένα εκατομμύριο άνθρωποι πρέπει να αλλάξουν δουλειά, γιατί δεν ήταν παραγωγικό το μοντέλο; Ακριβώς με αυτόν τον τρόπο οι άνθρωποί μας στη Βόρεια Εύβοια αυτήν τη στιγμή, αλλά και αλλού, νιώθουν ανεπιθύμητοι στο πλαίσιο αυτού του νέου μοντέλου.

Νιώθουν τη μετάβαση από το παλαιότερο υπαναπτυξιακό μοντέλο στο νεότερο υπαναπτυξιακό μοντέλο από κάποιες αποφάσεις που πήρατε τώρα, στη μέση της τραγωδίας που δεν έχω καμία αντίρρηση ότι μέσα από το δικό σας σκεπτικό ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση. Για παράδειγμα, κάποιες άμεσες ενέργειες μέσα στο δάσος το καμένο συντήρησης εναντίον της διάβρωσης.

Σε ποιον πήγατε όμως, κύριε Μητσοτάκη, κυρίες και κύριοι της Νέας Δημοκρατίας; Πήγατε στον ΑΚΤΩΡΑ, πήγατε στην ΤΕΡΝΑ. Δεν ενισχύσατε τα δασαρχεία για να κάνουν αυτήν τη δουλειά.

Μιλήσατε, κύριε Μητσοτάκη, προηγουμένως, στην πρωτολογία σας, λέγοντας ότι πρέπει να δοθούν ευκαιρίες εργασίας στους ανθρώπους στα δάση. Συμφωνούμε. Εσείς, όμως, αυτό που εννοείτε είναι να τους κάνετε ενοικιαζόμενους εργαζόμενους της «ΤΕΡΝΑ» και του «ΑΚΤΩΡΑ». Και οι άνθρωποί μας το καταλαβαίνουν αυτό.

Έχω ξανά χρησιμοποιήσει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τη Χαβάη για να σας περιγράψω, να σας δώσω να καταλάβετε την αγωνία που έχουμε εμείς στο ΜέΡΑ25 για το μέλλον αυτού του τόπου, στο πλαίσιο του τροϊκανικού μοντέλου ανάπτυξης το οποίο ευαγγελίζεστε και εσείς. Θα το πω άλλη μια φορά.

Όποιος πάει στο μεγάλο νησί της Χαβάης θα δει έναν πανέμορφο τόπο, όλα τα παράλια πεντάστερα ξενοδοχεία που ανήκουν σε ξένους, οι ντόπιοι ζουν στο κέντρο του νησιού μέσα σε τρώγλες και με μικρά λεωφορεία κάθε πρωί πηγαίνουν στα ξενοδοχεία που δουλεύουν είτε ως καθαρίστριες ή σερβιτόροι ή παίζουν χαβανέζικες κιθάρες για να διασκεδάζουν τους ξένους τουρίστες και το βράδυ με τα ίδια βανάκια πηγαίνουν στις τρώγλες στο εσωτερικό της χώρας. Αυτό είναι το μοντέλο ανάπτυξης το οποίο χτίζετε στη χρεοκοπημένη Ελλάδα, αυτό που εμείς ονομάζουμε «χρεοδουλοπαροικία». Αυτή είναι η αγωνία μου. Μακάρι, να αποδειχθεί ότι το ΜέΡΑ25 δεν ήξερε τι έλεγε. Πολύ φοβάμαι, όμως, ότι κάθε μέρα πηγαίνουμε προς αυτό το μοντέλο.

Και τώρα, διαβάζοντας τα δικά σας κείμενα, τις δικές σας ομιλίες, τις φίλα προσκείμενες προς εσάς εφημερίδες προσθέτετε στο μοντέλο της Χαβάης και κάτι άλλο: φυτείες τύπου Αυστραλίας. Εάν πάτε στα αρχαία δάση, τα οποία γκρέμισαν οι διάφορες εταιρείες υλοτομίας, που τα κάνανε ξυλεία, και δείτε με τι τα αντικατέστησαν, θα δείτε έλατα γενετικά μεταλλαγμένα τα οποία είναι φυτεμένα σαν τις φυτείες –γιατί είναι φυτείες- και είναι κρανίου τόπος. Ούτε η χλωρίδα ούτε η πανίδα ζει εκεί.

Όταν ακούω, λοιπόν, εσάς, κύριε Μητσοτάκη, εκ μέρους της «Μητσοτάκης ΑΕ» να μιλάτε για αναδόχους ιδιώτες φυτειών, ακούω να μιλάτε για δενδρύλλια τα οποία φυτρώνουν πολύ γρήγορα. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι είναι γενετικά μεταλλαγμένα, ότι τίποτα δεν θα ζήσει σ’ αυτά τα δέντρα, ακόμα και να γίνουν τεράστια πάρα πολύ γρήγορα.

Ξαφνικά μας έρχεται στο μυαλό μας αυτό το μοντέλο με τους τρεις πυλώνες τους, το σχέδιο της «Μητσοτάκης ΑΕ», τα καζινοποιημένα, ιδιωτικοποιημένα παράλια, που μπορεί να είναι δημόσια τύποις, αλλά είναι υπό την αιγίδα κάποιου χορηγού Λάτση και Σια. Γιατί είπαμε, μιλάμε με ονόματα. Αυτός είναι ο ένας πυλώνας.

Ο δεύτερος πυλώνας είναι αντί για δασικές υπηρεσίες ενισχυμένες και τοπικές κοινότητες οι οποίες να συμμετέχουν στο πλαίσιο συνεταιρισμών πραγματικών, νέας μορφής συνεταιρισμών, να έχουμε «ΤΕΡΝΑ» και «ΑΚΤΩΡ». Και στην «Monsanto Bayer» και στα ντρόουνς με τα οποία θα φυτεύουν πάρα πολύ γρήγορα τα τυποποιημένα γενετικά μεταλλαγμένα δενδρύλλια θα δοθεί η αναδάσωση.

Οδηγείτε την Ελλάδα, για εμάς στο ΜέΡΑ25, σε μια χώρα αναδόχων που θα νέμονται το μόνιμα χρεοκοπημένο κράτος, σε περιβάλλον που θυμίζει περισσότερο τριτοκοσμικό Μαϊάμι και λιγότερο Ελλάδα, με τους πολίτες χρεοκοπημένους σερβιτόρους.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχει ένας λαός χρεοκοπημένος, όπου όλοι χρωστούν σε όλους και κανείς δεν μπορεί να αποπληρώσει, όπου εξακόσιες χιλιάδες φοβούνται και περιμένουν σύντομα, με το που θα τελειώσει η πανδημία –ας τελειώσει μια ώρα αρχύτερα- πλειστηριασμούς και εξώσεις. Ένας τέτοιος λαός είναι πολύ εύκολη λεία στις σειρήνες εκείνων που χρησιμοποιούν την κλιματική αλλαγή για να την ενισχύσουν.

Να το πω απλά. Όταν κάποιος ή κάποια εκεί έξω δεν ξέρει πώς θα τα βγάλει πέρα την εβδομάδα, δεν τον ενδιαφέρει, δεν την ενδιαφέρει τι θα γίνει το 2050, όσον αφορά την κλιματική αλλαγή. Δεν τους ενδιαφέρει αυτό που άκουσα και σας το μετέφερα στην αρχή της ομιλίας μου, ότι θυμίζουν ως ανθρωπότητα ηλίθιους, ανόητους αστροναύτες που δηλητηριάζουν το σκάφανδρό τους. Δεν τους ενδιαφέρει, όταν το πρόβλημά τους είναι πώς θα τα βγάλουν πέρα μέχρι την επόμενη εβδομάδα.

Η κλιματική αλλαγή και η χρεοδουλοπαροικία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι συνεταιράκια. Η φτώχεια και ο φόβος του πλειστηριασμού και της έξωσης διαιρεί τους πολίτες μεταξύ των προνομιούχων που μπορούν να έχουν τη δυνατότητα, όπως εμείς, όπως εγώ προσωπικά να νοιαζόμαστε για το περιβάλλον και των μη προνομιούχων που δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα, γιατί πασχίζουν να τα βγάλουν πέρα τη βδομάδα αυτή.

Σ’ αυτό το πλαίσιο ήρθαν και οι φωτιές, που είναι μια μεγάλη ευκαιρία επέκτασης της χρεοδουλοπαροικίας στα δάση. Αυτή είναι η τραγωδία μας. Ναι, η κρίση είναι ευκαιρία. Δυστυχώς όμως, όσο είμαστε χρεοκοπημένοι, κυρίες και κύριοι, η κρίση γεννάει ευκαιρίες, αλλά αυτές οι ευκαιρίες είναι ευκαιρίες για ενδυνάμωση της κρίσης.

Κύριε Μητσοτάκη, χαίρομαι πάρα πολύ που μετά από δεκαετίες άρνησης η παράταξή σας δέχεται ότι έχουμε κλιματική αλλαγή. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.

Αγκαλιάζετε την πράσινη μετάβαση. Με τι τρόπο όμως; Καθώς σας άκουσα να μιλάτε, μου θυμίσατε κάτι που είχε πει ο μεγάλος Φον Νόιμαν για τον Οπενχάιμερ. Όταν ο Οπενχάιμερ είχε κάνει το mea culpa και είχε ζητήσει «συγγνώμη» στην ανθρωπότητα για την ανακάλυψη της ατομικής βόμβας στην οποία συμμετείχε, ο Φον Νόιμαν, ο οποίος ήταν συνάδελφός του, ο οποίος δεν ζήτησε «συγγνώμη» ποτέ για την ατομική βόμβα, είπε για τον Οπενχάιμερ ότι δηλώνει ένοχος γιατί θέλει να οικειοποιηθεί τη δόξα της εφεύρεσης.

Έτσι, κάπως κι εσείς δηλώνετε ότι αποδέχεστε την κλιματική αλλαγή για να οικειοποιηθείτε τις πολιτικές ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ πριν από εσάς που την ενδυναμώνουν. Και θα είμαι πολύ συγκεκριμένος.

Εξορύξεις: Είναι δυνατόν να μιλάτε ακόμη για εξορύξεις τη σήμερον ημέρα; Ο κ. Δένδιας, πολύ σωστά ο άνθρωπος, είπε ότι εξορύξεις δεν θα κάνουμε. Εσείς το είπατε. Θα ήθελα, κύριε Μητσοτάκη, να σας παρακαλέσω αυτή τη στιγμή να κάνετε μια μικρή υπέρβαση και να σηκωθείτε στη δευτερολογία σας και να το κάνετε, όπως το έκανε η Μέρκελ μετά τη Φουκουσίμα. Θυμάστε, σηκώθηκε μετά τη Φουκουσίμα και είπε: «Αυτή η καταστροφή σημαίνει ότι πρέπει να αλλάξουμε πλεύση». Και αλλάζει όλη της την πολιτική, και του κόμματός της και της κυβέρνησής της και λέει: «Τέλος τα πυρηνικά».

Σηκωθείτε, λοιπόν, στη δευτερολογία σας και εσείς και πείτε: «Τέλος οι εξορύξεις. Ναι, φέραμε αυτά που είχε φέρει ο ΣΥΡΙΖΑ πριν, τα υπογράψαμε κτλ. αλλά δεν θα το κάνουμε, γιατί τα ορυκτά καύσιμα πρέπει να μείνουν στα έγκατα της γης». Πείτε το. Πείτε ότι αυτή η καταστροφή στην Εύβοια, στο Κρυονέρι, στα Βίλια, στην Ηλεία, στην Αρκαδία με ευαισθητοποίησε και θα πω «Τέλος οι εξορύξεις», όπως το είπε ο κ. Δένδιας. Πείτε το.

Ακόμη όμως και για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, που είναι το μέλλον, ακούμε κι εκεί ότι τις μαγαρίζετε. Είναι δυνατόν να μιλάμε ακόμα, αυτή τη στιγμή, για μεγάλες, εκατό και εκατόν πενήντα μέτρα, ανεμογεννήτριες στην ξηρά; Γνωρίζετε, κύριε Μητσοτάκη –είμαι σίγουρος ότι το γνωρίζετε αυτό- ότι το μέλλον πλέον είναι οι θαλάσσιες ανεμογεννήτριες, ιδίως για χώρες που έχουν θάλασσα και έχουν και επτά, οχτώ μποφόρ μόνιμα σε ένα σημείο του Αιγαίου. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι στη Δανία το 75% της ηλεκτρικής ενέργειας παράγεται από θαλάσσιες ανεμογεννήτριες. Στη Βρετανία έχουν περάσει το 52% αυτή τη στιγμή που μιλάμε -το ξέρετε- και πηγαίνουν για 80%, με θαλάσσιες ανεμογεννήτριες.

Θα είμαι συγκεκριμένος, γιατί, κύριε Πρόεδρε, δεν θα ξεπεράσω τα είκοσι λεπτά. Εμείς από το ΜέΡΑ25, στο πλαίσιο αυτής της συζήτησης, καταθέτουμε τρεις προτάσεις ή -αν θέλετε- μία πρόταση τριών σημείων. Η πρώτη: φυσική αναδάσωση, αυτοίαση των δασών.

Θέλουμε έργα φυσικά, κατά της διάβρωσης, με κορμοσειρές από τα καμένα στα οποία θα δουλεύουν δασαρχεία, θα δουλεύουν δημοτικές, γειτονικές, κινηματικές οργανώσεις, όχι «ΑΚΤΩΡ» και «ΤΕΡΝΑ», όχι φαραωνικά πρότζεκτς. Ζητάμε τουλάχιστον διετή ανάσα στα δάση. Καμία αναδάσωση για τουλάχιστον δύο χρόνια, γιατί γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά τι έγινε στη Θάσο. Από τα πενήντα χιλιάδες στρέμματα τα σαράντα πέντε χιλιάδες αναδασώθηκαν μόνα τους. Το μόνο που χρειάστηκαν ήταν να τα αφήσουμε ήσυχα. Κανένα μεταλλαγμένο υβριδικό δενδρύλλιο, κύριε Μητσοτάκη, ούτε σε ζώνη γύρω από τις κατοικημένες περιοχές. Επιστροφή της δασοπυρόσβεσης στα δασαρχεία, ένα σφάλμα του 1998 και ενεργοποίηση των τοπικών κοινοτήτων, για παράδειγμα των ρητινοκαλλιεργητών της Βόρειας Εύβοιας. Αυτό είναι το πρώτο σημείο.

Το δεύτερο είναι πώς θα εξασφαλίσουμε ότι δεν θα υπάρξουν ανεμογεννήτριες στα καμμένα. Είναι πολύ απλό. Καμμία ανεμογεννήτρια στη στεριά. Προσανατολιστείτε για θαλάσσιες ανεμογεννήτριες, μακριά από τους αρχαιολογικούς χώρους, τις βουνοκορφές, ώστε να μην κόβονται δέντρα, να μη δημιουργούνται δρόμοι πάνω στην πάρα πολύ ευαίσθητη φύση μας, τη χερσαία φύση.

Τρίτον, εμείς έχουμε καταθέσει τρεις φορές, αν δεν κάνω λάθος, μέχρι τώρα -μπορεί και τέσσερις, δεν είμαι απόλυτα σίγουρος- μια τροπολογία που δεσμεύει την ελληνική πολιτεία ότι δεν θα γίνει καμμία αλλαγή χρήσης γης για τριάντα χρόνια μετά από μια πυρκαγιά.

Σας άκουσα εσάς να λέτε: «Τι είναι αυτά που λέτε; Κηρύσσονται αναδασωτέες αυτομάτως». Ωραία. Τότε γιατί διαφωνείτε με την τροπολογία μας, έστω και αν είναι έτσι; Η τροπολογία μας το πολύ πολύ να μην προσθέσει κάτι. Όμως, εμείς σας λέμε ότι αυτή η τροπολογία θα αποτελέσει ένα πάρα πολύ καλό αντικίνητρο για όσους σκέφτονται με τον τρόπο που σκέφτονται όσοι πάρα πολύ συχνά κόντρα στο Σύνταγμα, ανεξάρτητα από τους νόμους του κράτους, εποφθαλμιούν τις καμμένες εκτάσεις.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όταν εμείς διαδηλώναμε για την κλιματική αλλαγή πριν από είκοσι χρόνια, εσείς μας κοροϊδεύατε, όπως όταν διαδηλώναμε για τις εισβολές των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν.

Και διαδηλώναμε -γιατί διαδηλώναμε, το λέγαμε ευθαρσώς- γιατί αυτές οι εισβολές -λέγαμε- θα ενδυναμώσουν τους ισλαμιστές, τους ισλαμοφασίστες, θα αποτύχουν και το αποτέλεσμα θα είναι μεγαλύτερη καταστροφή για τους ντόπιους πληθυσμούς, για το μεταναστευτικό, για το κύρος της Δύσης και την έννοια της Δημοκρατίας.

Και τώρα πίσω από τα κροκοδείλια δάκρυά σας για την κλιματική αλλαγή κρύβεται η «ExxonMobil». Εκτός αν με διαψεύσετε και κάνετε αυτό που έκανε η Μέρκελ μετά τη Φουκοσίμα. Περιμένω. Εδώ είμαστε.

Πίσω από τα κροκοδείλια δάκρυα ιδίως για τις γυναίκες στο Αφγανιστάν, τι κάνετε; Πηγαίνετε στον Έβρο και υψώνετε και άλλο τον φράχτη, μπας και μπούνε μέσα κάποιες από αυτές τις γυναίκες, οι οποίες το σκάνε από τους Ταλιμπάν.

Πίσω από τα κροκοδείλια δάκρυά σας για τα δάση κρύβεται η «Bayern/Monsanto». Πείτε μας, διαψεύστε με και εγώ θα ζητήσω συγνώμη ευθαρσώς ότι δε θα υπάρξει ούτε ένα υβριδιακό δενδρύλλιο παραγωγής κάποιου εργαστηρίου.

Κύριε Μητσοτάκη, έχετε κάνει την υποκρισία τέχνη και τον ραγιαδισμό επιστήμη. Περιμένω τη δευτερολογία σας. Περιμένω να πείτε ότι ο κρανίου τόπος που αντιμετωπίζουμε σε διάφορες γωνιές της Ελλάδας τον τελευταίο καιρό σας κινητοποίησε να πείτε «όχι» στις εξορύξεις. Περιμένουμε. Θα είμαστε εδώ για τη δευτερολογία μας.

Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.