Μπαίνουμε στην τελική ευθεία πριν τη διάλυση αυτής της Βουλής, σε μια περίοδο που ο κόσμος ολόκληρος -όχι μόνο εδώ στην Ελλάδα, παντού- ζει υπό το καθεστώς της μεγάλης ανησυχίας, ακούγοντας για εξελισσόμενη τραπεζική κρίση, βλέποντας από τη μία μεριά τον πληθωρισμό και από την άλλη μεριά την στασιμότητα να απειλούν το μέλλον του και θέτουν το ερώτημα στην Κυβέρνηση: Πώς πάει το πράγμα; Βγαίνει ο κ. Σταϊκούρας -τον άκουσα χτες- και μίλησε περί θωρακισμένης οικονομίας και τραπεζών που είναι απολύτως ασφαλείς, λες και δεν πέρασαν δεκαπέντε χρόνια -τι δεκαπέντε χρόνια;-, δεκαπέντε μέρες από την κρίση -ποια κρίση;-, τη σήψη του 2007-2008, τότε που μια άλλη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας μιλούσε για θωρακισμένη Ελλάδα και για ασφαλείς τράπεζες.
Ο κόσμος εκεί έξω -φαντάζομαι ισχύει αυτό και για εσάς, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, σίγουρα ισχύει για εμάς- έρχεται και μας ρωτάει: Έχουμε μπροστά μας ένα νέο 2008 με την τραπεζική κρίση, με τα ντόμινο, που πέφτουν; Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει, αλλά σήμερα τα πράγματα είναι χειρότερα από το 2008, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά για αυτή την καπιταλιστική παγκόσμια σήψη. Δεν θα μιλάμε για κρίση πια. Νομίζω ότι πρέπει να μιλάμε για σήψη.
Το 2008 οι τράπεζες την ώρα που κατέρρεαν, αποκαλυπτόταν κιόλας γιατί κατέρρεαν. Υπήρξε απροκάλυπτη απάτη, όχι μόνο στη Lehman Brothers αλλά στο σύνολο του τραπεζικού τομέα των Ηνωμένων Πολιτειών, της Γερμανίας, της Γαλλίας, του Ηνωμένου Βασιλείου. Υπήρξε αρπακτικός δανεισμός, το λεγόμενο predatory lending. Υπήρξε μια μαφιόζικη σύμπραξη μεταξύ της Standard & Poor’s, της Moody’s -των λεγόμενων εταιρειών αξιολόγησης- και των τραπεζιτών, οι οποίοι προσπαθούσαν ουσιαστικά να πουλήσουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες στους πελάτες τους. Υπήρχε ένα ξεχαρβάλωμα ελεγκτικών μηχανισμών. Μπορούσες να πεις ότι για όλους αυτούς τους λόγους είχαμε την τραπεζική κατάρρευση, τη σήψη το 2008.
Σήμερα; Ναι, πράγματι, αν κοιτάξουμε λίγο τα λογιστικά βιβλία της Silicon Valley Bank που ήταν το πρώτο ντόμινο που έφυγε, που έπεσε, ναι, υπήρξε μια ανοησία, μια ανόητη στρατηγική. Η τράπεζα είχε αναλάβει πολύ υψηλό ρίσκο όσον αφορά τα επιτόκια και ταυτόχρονα, βασιζόταν σε ανασφάλιστους καταθέτες, καταθέτες με πολύ περισσότερα χρήματα από αυτά που ήταν ασφαλισμένα. Ναι, η Credit Suisse έχει μια προϊστορία συναλλαγών και διαπλοκής με εγκληματίες, με απατεώνες, με διεφθαρμένους πολιτικούς.
Όμως, αντίθετα με το 2008 σήμερα δεν έχουμε αυτές τις εκτεταμένες απάτες που είχαμε το 2008. Δεν έχουμε σοβαρές παραβιάσεις των νέων κανόνων. Οι τράπεζες, είτε ήταν η Credit Suisse, είτε είναι η SBB, είτε είναι οι ελληνικές, υποτίθεται ότι έχουν μια ικανοποιητική κεφαλαιοποίηση, σύμφωνα με τους κανόνες που υποτίθεται ότι έσφιξαν, έγιναν πολύ πιο απαιτητικοί, όσον αφορά τους τραπεζίτες, μετά την καταστροφή του 2008.
Οι κεντρικές τράπεζες γνωρίζουν πλήρως το μοντέλο, το business model το μοντέλο, με το οποίο λειτουργούν όλες αυτές οι τράπεζες, οι οποίες καταρρέουν σήμερα. Τότε γιατί δεν έκαναν κάτι, για να αποτρέψουν αυτή την κατάρρευση, παράδειγμα της Credit Suisse; Επειδή το μοντέλο λειτουργίας που σήμερα καταρρέει, όχι μόνο στην Ελβετία και στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη, το γέννησαν οι ίδιες οι κεντρικές τράπεζες μαζί με τα κράτη και τις κυβερνήσεις.
Από το 2008 και μετά στην προσπάθεια των G7 κυβερνήσεων και κεντρικών τραπεζών να διασώσουν τους τραπεζίτες και τις τράπεζες μαζί, χρησιμοποιήθηκε αυτή η διττή στρατηγική, που εμείς στο ΜέΡΑ25 την ονομάζουμε «σοσιαλισμός για τους τραπεζίτες». Τριάντα πέντε τρισεκατομμύρια δολάρια τυπώθηκαν για τη διάσωση των τραπεζών -αν δεν είναι αυτός σοσιαλισμός για τραπεζίτες, δεν ξέρω πώς αλλιώς θα το πούμε- και ταυτόχρονα, λιτότητα για τους περισσότερους των πολιτών στις περισσότερες πολιτείες, με αποτέλεσμα βεβαίως να έχεις συμπίεση της ενεργού ζήτησης, συμπίεση των επενδύσεων. Συνδυασμός: χαμηλές επενδύσεις – τεράστια ρευστότητα – αρνητικά επιτόκια. Αποτέλεσμα: δηλητηριασμός του χρήματος.
Τι σημαίνει δηλητηριασμός του χρήματος, κύριε Υπουργέ; Σημαίνει ότι από το 2009 και μετά αυτός ο συνδυασμός, αυτό το μείγμα πολιτικής ουσιαστικά μας έφερε σε μία κατάσταση, έφερε τον καπιταλισμό σε μια κατάσταση που πλέον από το 2009 μέχρι σήμερα δεν υπάρχει ένα επιτόκιο, ένα νούμερο -3,6%, 2,8%, 4,4%- που ταυτόχρονα να εξασφαλίζει σταθερότητα τιμών και σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος. Είτε θα είναι περισσότερο ψηλό από ό,τι απαιτεί η σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος είτε θα είναι λιγότερο χαμηλό ή χαμηλότερο από αυτό που απαιτεί η σταθερότητα των τιμών.
Οι τραπεζίτες, βεβαίως, το γνωρίζουν αυτό και γνωρίζουν, γελώντας με εσάς τους κυβερνώντες -όχι μόνο εδώ στην Ελλάδα αλλά και στις Ηνωμένες Πολιτείες, στην Ελβετία- ότι θα τους διασώσετε, ότι οι κυβερνώντες, τελικά, είναι στο χέρι τους. Και το βλέπετε αυτό. Η Credit Suisse ήταν μία ξεκάθαρη διάσωση. Το κράτος έβαλε 10 δισεκατομμύρια ευρώ από την τσέπη του και άλλα 108 δισεκατομμύρια ευρώ η Κεντρική Τράπεζα. Το ίδιο συμβαίνει και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το ίδιο θα συμβεί και στη Γερμανία και στη Γαλλία αύριο, μεθαύριο.
Και εσείς, κύριε Σταϊκούρα; Εσείς βγαίνετε και λέτε ότι είναι θωρακισμένες οι τράπεζες. Δεν ήταν η Credit Suisse, είναι η Πειραιώς. Οι τράπεζες -όχι μόνο οι ελληνικές, όλες της ευρωζώνης- είναι σχεδιασμένες στη βάση ενός μοντέλου που τις καθιστά by design που λένε, σχεδιασμένα μη ασφαλείς. Το τραπεζικό σύστημα, όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και μιας κραταιάς Ελβετίας, είναι ανίκανο να λειτουργήσει με κανόνες αγοράς. Οι Ελβετοί έχουν ένα κράτος, το οποίο έχει και τη δυνατότητα να διασώσει μια Credit Suisse. Εσείς δεν έχετε καμία δυνατότητα να διασώσετε οτιδήποτε.
Ο μόνος τρόπος να παραμείνουν ασφαλείς οι καταθέσεις των Ελλήνων καταθετών είναι μέσα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και μέσα από τις Βρυξέλλες. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα κάνει κουμάντο. Οι τραπεζίτες εδώ το γνωρίζουν.
Πήγατε χθες και τους μιλήσατε. Είχατε πάει 14 Δεκεμβρίου μάλιστα και υποτίθεται ότι είχατε έρθει σε σύγκρουση, γιατί απαιτούσατε από τους τραπεζίτες να υπάρξει μια πιο φιλική στάση τους απέναντι στους δανειολήπτες. Σας χλευάζουν, κύριε Υπουργέ. Δεν έχετε τίποτα ούτε να τους προσφέρετε ούτε με το οποίο να τους απειλήσετε. Για αυτούς είσαστε ένας τροχονόμος. Αυτή είναι η ουσία της χρεοδουλοπαροικίας, του γεγονότος ότι σε αυτή τη χώρα δεν υπάρχουν κυβερνήσεις. Υπάρχουν επιτετραμμένοι της Φρανκφούρτης και των Βρυξελλών.
Όλες οι διαβεβαιώσεις -που καταλαβαίνω γιατί τις δίνετε στον κόσμο- περί ασφάλειας είναι κάλπικες. Ούτε θέλετε να κάνετε κάτι, για να υπάρξει μεγαλύτερη ασφάλεια, για παράδειγμα, στους δανειολήπτες -αν το θέλατε, δεν θα ψηφίζατε τον Ηρακλή-, ούτε μπορείτε, από τη στιγμή που ψηφίσατε τον Ηρακλή, από τη στιγμή που λέτε «ναι» σε όλα, σε όλα αυτά τα οποία σχεδιάζονται χωρίς εσάς για εσάς.
Το πρόβλημα δεν είναι, βέβαια, ελληνικό. Απλώς εμείς είμαστε η πιο υπερχρεωμένη, η πιο σαθρή πολιτεία εντός αυτού του ευρωζωνικού θαύματος.
Το πρόβλημα είναι καθαρά ευρωζωνικό. Αυτή τη στιγμή η κ. Λαγκάρντ δεν έχει τη δυνατότητα ταυτόχρονα να δαμάσει τον πληθωρισμό και να σταθεροποιήσει το τραπεζικό σύστημα της Ευρωζώνης. Δεν είναι ότι δεν έχει τη διάθεση η γυναίκα. Μια χαρά διάθεση έχει! Δεν έχει τη δυνατότητα μετά από δεκατρία χρόνια σοσιαλισμού για τους τραπεζίτες και λιτότητα για την πλειοψηφία όλων των λαών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μία λύση -η μοναδική λύση- αυτή τη στιγμή που θα μπορούσε να εφαρμοστεί -γιατί εμείς πάντοτε μιλάμε στο πλαίσιο συγκεκριμένων προτάσεων, που ξεκινούν από την Ευρώπη, πάνε στην Ελλάδα και μετά καταλήγουν ξανά στην Ευρώπη- θα ήταν, για παράδειγμα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να διαθέσει έναν ψηφιακό λογαριασμό σε κάθε Ευρωπαίο πολίτη. Αυτό θα σήμαινε πραγματική ασφάλεια καταθέσεων. Τεχνικά είναι πολύ εύκολο πια. Παλιότερα δεν γινόταν.
Παλιότερα, ο μόνος τρόπος να διαχυθεί το χρήμα και η νομισματική πολιτική μιας πολιτείας ήταν μέσα από τις ιδιωτικές τράπεζες, μέσα από τα γκισέ τους, μέσα από τα ATM τους, μέσα από τα καταστήματά τους και τα υποκαταστήματά τους. Σήμερα, κάλλιστα θα μπορούσε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να διαθέσει ένα ψηφιακό πορτοφόλι σε κάθε Ευρωπαίο πολίτη, να μπορεί να μεταφέρει τα χρήματά του, τα χρήματά της σε αυτό και τότε θα υπήρχε πραγματική ασφάλεια. Και τότε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, μάλιστα, θα είχε και έσοδα, γιατί θα είχε υποκαταστήσει το μονοπώλιο του καρτέλ των μόνιμα υπό πτώχευση τραπεζιτών.
Παρεμπιπτόντως, αυτά δεν τα λέει μόνο το ΜέΡΑ25. Διαβάστε το χθεσινό άρθρο στους «FINANCIAL TIMES», του Μάρτιν Γουλφ. Βέβαια, αυτό δεν είναι στη διακριτική μας ευχέρεια. Αυτό είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα.
Εδώ τι θα έπρεπε να γίνει; Το πρώτο πράγμα που θα έπρεπε να γίνει είναι η κατάργηση του «ΗΡΑΚΛΗ» και η αντικατάστασή του από μια δημόσια εταιρεία διαχείρισης των «κόκκινων» δανείων, των ιδιωτικών χρεών, σαν τον «ΟΔΥΣΣΕΑ», για τον οποίο έχουμε καταθέσει πρόταση νόμου εμείς, το ΜέΡΑ25 εδώ και δύο χρόνια.
Ο μόνος τρόπος να προστατευτεί η πρώτη κατοικία είναι η κατάργηση της πώλησης των «κόκκινων» δανείων που εμπεριέχουν πρώτες κατοικίες, συνάδελφοι του ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλιώς, δεν υπάρχει η δυνατότητα. Δεν μπορείς να έχεις και δευτερογενή αγορά που να διαπραγματεύεται μέσα σε αυτή ένα δάνειο που έχει εχέγγυο μέσα πρώτη κατοικία και να προστατεύεις την πρώτη κατοικία. Αλλιώς, θα πρέπει μετά να ενεργοποιηθεί η δημόσια εγγύηση και να πάμε στην κ. Λαγκάρντ, να δανειστούμε, για να πάρουν τα αρπακτικά ταμεία αυτά που δεν θα πάρουν από την αγορά του «ΗΡΑΚΛΗ».
Σήμερα θα μπορούσατε να το έχετε κάνει αυτό. Δεν το κάνετε, γιατί ακολουθείτε ξεκάθαρα τις εντολές εκείνων που σχεδίασαν τον «ΗΡΑΚΛΗ» εκ μέρους των αρπακτικών ταμείων. Θα μπορούσατε να έχετε δώσει προστασία στους δανειολήπτες, δικαιοσύνη σε αυτούς που αποπλήρωσαν το δάνειό τους και ταυτόχρονα, να έχετε κρατήσει τις υπεραξίες, που τώρα φεύγουν και πάνε στα Cayman Islands κάθε φορά που σκοτώνετε στον πλειστηριασμό ένα «κόκκινο» δάνειο. Επιλογή σας είναι να μην το κάνετε αυτό.
Η δεύτερη θεσμική πρόταση του ΜέΡΑ25 είναι η δημιουργία ενός συστήματος δημοσιονομικών συναλλαγών, το οποίο θα πατάει πάνω στο TAXISnet, το οποίο θα επιτρέπει τις δωρεάν ηλεκτρονικές συναλλαγές μέσα από το TAXISnet, αυτό που κάποτε είχα ονομάσει «παράλληλο σύστημα πληρωμών». Είναι αυτό που μπορείς να κάνεις μέσα στον ελλαδικό χώρο, το οποίο θα έπρεπε να το έχει κάνει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, παρέχοντας ψηφιακούς λογαριασμούς στους πολίτες. Μπορούμε να το ξεκινήσουμε να το κάνουμε εμείς: Δωρεάν συναλλαγές, ασφάλεια των συναλλαγών, σπάσιμο του μονοπωλίου των πληρωμών του τραπεζικού συστήματος.
Οι μόνοι χαμένοι από αυτές τις δύο θεσμικές προτάσεις μας, από την αντικατάσταση του «ΗΡΑΚΛΗ» με τον «ΟΔΥΣΣΕΑ» και τη δημιουργία αυτού του συστήματος δημοσιονομικών συναλλαγών, που το ονομάζουμε «ΔΗΜΗΤΡΑ», θα ήταν τα funds και οι τραπεζίτες, που σας κρατούν από τον λαιμό, που σας χλευάζουν, που σας κοροϊδεύουν, που πάτε δήθεν να τους πιέσετε να είναι ευγενέστεροι απέναντι στους δανειολήπτες και πραγματικά, γελούν στο πρόσωπό σας.
Αυτά ακούν, βεβαίως, από εμάς, στο ΜέΡΑ25, κύριε Σταϊκούρα, οι τραπεζίτες, οι φίλοι σας, τα αρπακτικά και μας μισούν. Και με μισούν προσωπικά!
Εγώ, προσωπικά, αγαπώ το μίσος τους, το αγκαλιάζω, το θέλω, γιατί το προτιμώ από τη χλεύη που δείχνουν στο πρόσωπό σας!
Ξέρω ότι, όταν θα πάρετε τον λόγο, θα πείτε «μα, να ’τος πάλι αυτός που έκλεισε τις τράπεζες!».
Τις τράπεζες, κύριε Σταϊκούρα -και το ξέρετε- τις έκλεισε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μόνο και μόνο για να παραμείνουν στον σβέρκο του ελληνικού λαού οι ίδιοι οι ολιγάρχες, οι ίδιοι οι τραπεζίτες μαζί με κάποιους εγκληματίες σαν τον κ. Πόλσον, που έχει πάρει την Τράπεζα Πειραιώς –ο οποίος θα έπρεπε, ως εγκληματίας του κοινού ποινικού δικαίου, να βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε κάποια supermax prison στις Ηνωμένες Πολιτείες– να σας χλευάζει τώρα, κρατώντας την Τράπεζα Πειραιώς.
Για να μείνουν αυτοί στην εξουσία του τραπεζικού συστήματος, έκλεισαν το 2015 τις τράπεζες, για να συνεχίσουν να λειτουργούν την Ελλάδα μας ως ένα δυστοπικό εργαστήρι λιτότητας πολιτικών.
Εμείς προειδοποιούσαμε τους συντρόφους μας, συνοδοιπόρους μας, φίλους μας, συμπολίτες μας, στη Γαλλία, στη Γερμανία ότι αυτά τα οποία φτιάχνουν εδώ, σε αυτό το δυστοπικό εργαστήρι, θα τα εξάγουν σε εσάς όπου να ’ναι.
Ιδού, λοιπόν, γιατί γίνονται αυτά που γίνονται στους δρόμους του Παρισίου σήμερα, γιατί ο γαλλικός λαός είναι στους δρόμους και διαδηλώνει. Η ίδια πολιτική η οποία εκτράφηκε εδώ από το 2010 και μετά γυροφέρνει τους λαούς της Ευρώπης και σκοτεινιάζει το μέλλον των παιδιών μας, των παιδιών μας στη Γερμανία, στη Γαλλία, στην Ιταλία, στην Πορτογαλία, στην Ελλάδα.
Εμείς, το ΜέΡΑ25, είμαστε και παραμένουμε ταγμένοι με τους λαούς της Ευρώπης, ανυπάκουοι, ανυπότακτοι, την ώρα που εσείς λέτε «ναι σε όλα».
Έχει, όμως, ενδιαφέρον να διαβάσει κανείς τον διεθνή οικονομικό Τύπο, για να μπορέσουμε να κάνουμε μια σοβαρή ανάγνωση του τι συμβαίνει σε αυτόν τον τόπο. Μπορείτε και να το αναφέρετε και είμαι σίγουρος ότι, όταν το διαβάσατε, χαρήκατε.
Το Bloomberg έγραψε σήμερα -χθες ήταν, για την ακρίβεια, σήμερα μεταφράστηκε και από το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων- ένα άρθρο που θριαμβολογεί για την ελληνική οικονομία. Επιβεβαιώνει και αυτά που λέτε εσείς, ότι οι επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας είναι εξαιρετικές.
Έχουμε, λέει, ανάπτυξη -όπως λέτε και εσείς, κύριε Σταϊκούρα- μεγαλύτερη από εκείνη και ισχυρών οικονομιών της Ευρώπης.
Κατ’ αρχάς, όποιος το διαβάζει αυτό θα πρέπει να πανικοβληθεί, γιατί την τελευταία φορά που το έλεγαν αυτό ήταν το 2005.
Θυμάστε που χαιρόσασταν όλοι εδώ μέσα, επειδή είχαμε ρυθμούς ανάπτυξης μεγαλύτερους από της Γερμανίας; Είχαμε, όντως, 5%. Το πραγματικό ΑΕΠ ανέβαινε 5%, όταν στην ψωρο-Γερμανία ανέβαινε με 1,5% και χαιρόσασταν εδώ. Ήταν και ο κ. Αλογοσκούφης. Μιλούσατε για θωρακισμένες οικονομίες. Πετούσατε! Ο κ. Σημίτης, ο οποίος μιλούσε για την Ελλάδα στον σκληρό πυρήνα της Ευρωζώνης, τα ίδια πράγματα λέει σήμερα.
Επιβεβαιώνουν την κατάντια σας και την κατάντια μας, λούζοντάς σας με εύσημα εκ του πονηρού. Αν είσαι ταμείο, fund, με έδρα είτε τις Μπαχάμες, είτε το Λονδίνο, είτε το Τζέρσι -δεν έχει σημασία- η Ελλάδα είναι πραγματικά ένα μεγάλο success story για σένα, για το ταμείο. Διότι έρχεσαι στο «Ελλαδιστάν» και αγοράζεις από τον «ΗΡΑΚΛΗ» ένα «κόκκινο» δάνειο των 100.000 για 3.000. Το σκοτώνεις για 20.000 και έχεις πάρει 17.000 και τα έχεις βάλει στα Cayman Islands. Χειροκροτάς τον κ. Σταϊκούρα, χειροκροτάς τον κ. Τσίπρα, που ξεκίνησε τη δευτερογενή αγορά των «κόκκινων» δανείων.
Παίρνεις ένα ομόλογο του ελληνικού Δημοσίου με 4,5% επιτόκιο, όταν το γερμανικό σου δίνει 2%-2,5% και έχεις την κ. Λαγκάρντ, η οποία σου σφυρίζει στο αυτί: «Μην ανησυχείς, πάρε εσύ αυτό το spread, βάλε το στην τσέπη. Εγώ θα σου το καλύψω όσο ο κ. Σταϊκούρας αυξάνει τον ρυθμό των πλειστηριασμών και των εξώσεων των ανθρώπων από τα σπίτια τους».
Γιατί να μη σας δοξάσουν, κύριε Σταϊκούρα, οι του Bloomberg; Θησαυρίζουν από εσάς την ώρα που εσείς επιβάλλετε στον ελληνικό λαό μια δυναμική συρρίκνωσης, μια δυναμική και μια πραγματικότητα χρεοδουλοπαροικίας.
Γιορτάζουν τα πάντα, τον κρυμμένο πληθωρισμό, τα spreads των ομολόγων και την όλο και μεγαλύτερη εξάρτηση αυτής της χώρας από πολιτικές που την ερημοποιούν.
Φεύγετε, κύριε Σταϊκούρα, από την κυβέρνηση –οσονούπω έχουμε εκλογές-αφήνοντας πίσω όχι μια Ελλάδα δύο ταχυτήτων, αλλά μια Ελλάδα με το 85-90% του πληθυσμού να είναι κολλημένο στην όπισθεν και μια άλλη Ελλάδα της ξέφρενης έμπροσθεν αισχροκέρδειας των ολιγαρχών.
Ένας ταξιτζής πρόσφατα, προχτές –δεν μπορώ να οδηγήσω τη μηχανή αυτές τις μέρες και γι’ αυτό παίρνω ταξί- μου λέει: «Δεν ξέρω μου λέει για το δικό τους ΑΕΠ, το δικό μου όμως δεν τα πάει πάρα πολύ καλά». Αυτή είναι η κατάσταση στην Ελλάδα σήμερα. Για τον πολύ κόσμο είναι χρέος και ελλείμματα, τα οποία συνεχώς όλο και θα δημιουργούν συνθήκες για νέα μέτρα.
Αυτό που εσείς ονομάζετε «επενδύσεις», δεν είναι τίποτα άλλο από το ξεπούλημα της Ελλάδας. Το είπε και ο Σημίτης -πραγματικά, με εξέπληξε, είπε και μια φορά κάτι σωστό- ότι όλα αυτά που εσείς γιορτάζετε ως επενδύσεις, δεν είναι τίποτα άλλο από ξένους που έρχονται και αγοράζουν ό,τι βρουν, αυξάνοντας την εξάρτηση και χωρίς καμία σοβαρή επένδυση στον παραγωγικό ιστό της χώρας. Λεηλασία, με άλλα λόγια.
Προχωράμε ακάθεκτα στις εκλογές. Κάποια στιγμή θα γίνουν, θα έπρεπε ήδη να έχουν γίνει. Υπάρχει μια πλήρης αναντιστοιχία μεταξύ του λαϊκού αισθήματος και υμών. Δυστυχώς, όπως φαίνεται, προχωράμε σε μία συγκυβέρνηση λόγω της άρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων κομμάτων για μία προγραμματική σύγκλιση σε προοδευτική κατεύθυνση. Προχωράμε σε μια συγκυβέρνηση των τριών μνημονιακών κομμάτων μετά τη δεύτερη εκλογή που θα είναι ειδικού σκοπού. Ο ειδικός σκοπός είναι η συνέχιση της ερημοποίησης κάτω από το «Ναι σε όλα» στους τέως τροϊκανούς.
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
