Γ. Βαρουφάκης: Το ασφαλιστικό σύστημα πηγή ανασφάλειας και καθρέφτης της αργόσυρτης κατάρρευσης της «Μητσοτάκης ΑΕ»

Ανακοινώσεις ΜέΡΑ25
24 Νοέ, 2022

Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, φέρνετε ένα νομοσχέδιο που άπτεται του ασφαλιστικού. Ο κόσμος εκεί έξω καίγεται αυτή τη στιγμή με την ακρίβεια, καίγεται με τις τιμές της ενέργειας, αλλά όντως το ασφαλιστικό είναι η πραγματική βραδυφλεγής βόμβα, βαθιά χωμένη στα θεμέλια αυτής της κοινωνικής οικονομίας. Είναι ένα ασφαλιστικό που καθημερινά γίνεται όλο και περισσότερο πηγή αυξανόμενης ανασφάλειας, αλλά και ένας καθρέφτης της αργόσυρτης βύθισης της χώρας στη μη βιωσιμότητα.

Θριαμβολογείτε εσείς της Κυβέρνησης, της Συμπολίτευσης, για την πρώτη μεγάλη αύξηση στις συντάξεις, γι’ αυτό το 8%. Βαφτίζετε δηλαδή τις μειώσεις της ήδη απελπιστικά χαμηλής αγοραστικής δύναμης της μέσης σύνταξης, αύξηση. Το 8% τι σχέση έχει με τον πληθωρισμό, ακόμα και τον επίσημο; Αν βάλουμε μάλιστα τον ανεπίσημο, τον πραγματικό πληθωρισμό που αντιμετωπίζει ένας χαμηλοσυνταξιούχους, που δεν είναι λιγότερο από 25%, κύριε Υπουργέ –εσείς συγκεκριμένα γνωρίζετε πολύ καλά ότι τα χαμηλότερα εισοδήματα σε περιόδους πληθωρισμού έχουν υψηλότερο πληθωρισμό από τον μέσο πληθωρισμό-, μιλάμε για μια πραγματική καθίζηση της αγοραστικής αξίας των συντάξεων αυτή τη στιγμή στη χώρα.

Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή –ΑΤΑ- για τις χαμηλές συντάξεις είναι η θέση του ΜέΡΑ25 εδώ και δύο χρόνια. Εσείς εφαρμόζετε την ΑΤΑ, αλλά όχι για το επίπεδο των συντάξεων, αλλά για το επίπεδο των ασφαλιστικών εισφορών 1,2 εκατομμυρίων συνανθρώπων μας, συμπολιτών μας από την 1η Ιανουαρίου του 2023.

Ας δούμε όμως το ασφαλιστικό σφαιρικότερα. Γιατί έχει σημασία να μη χάνουμε το δάσος για το δέντρο. Δεν είναι βιώσιμο, το γνωρίζετε. Σύντομα, πολύ σύντομα σε αυτή τη χώρα, τρεις συνταξιούχοι θα αντιστοιχούν σε πέντε εργαζόμενους, εκ των οποίων πέντε εργαζομένων οι δύο θα καταβάλλουν τη χαμηλότερη ασφαλιστική εισφορά στον ΕΦΚΑ. Με άλλα λόγια, δεν έχουν λαμβάνειν σοβαρή σύνταξη για το μέλλον. Θα καταλήξουν δηλαδή με συντάξεις άγριας πείνας. Έτσι το κράτος είτε θα αναγκαστεί πάλι να δανείζεται για να αποτρέψει κοινωνικές εξεγέρσεις είτε θα ρίξει τους συνταξιούχους σε νέα φάλαγγα μιζέριας και αναξιοπρέπειας.

Η δική σας λύση, κρίνοντας από τα πεπραγμένα σας των τελευταίων τριών ετών, είναι να μεταφέρετε σιγά σιγά ολόκληρο το ασφαλιστικό σύστημα στον ιδιωτικό τομέα. Με άλλα λόγια, οι εισφορές να δίνονται σε χρηματιστές για να τζογάρουν στο χρηματιστήριο, μπας και αυγατέψουν. Υπάρχει πιθανότητα για κάποια χρονικά διαστήματα όντως να αυγατέψουν. Όταν χάνουν όμως, κύριε Υπουργέ, τι θα γίνει;

Αλήθεια, από τότε που εισάγατε τον τζόγο στις επικουρικές, αν είχαν –για απαντήστε σε αυτό το ερώτημα– όντως περάσει οι επικουρικές τον τελευταίο χρόνο, τους τελευταίους δεκαοκτώ μήνες στο χρηματιστήριο, δεν θα είχαμε μία μείωση αυτή τη στιγμή 30% της δυνατότητας των επικουρικών ταμείων να πληρώνουν, να καταβάλλουν επικουρικές συντάξεις; Θα το είχαμε. Κοιτάξτε τα χρηματιστήρια. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι αυτό που σας λέω είναι η πραγματικότητα. Οπότε όταν κερδίζουν τα χρηματιστήρια, ίσως να υπάρξει μια αύξηση στα επικουρικά ταμεία. Όμως, όταν θα χάνουν, είτε θα αφήσετε τους ηλικιωμένους να πεθάνουν είτε θα δανείζεστε από την τρόικα.

Μια ερώτηση στους κυβερνητικούς Υπουργούς και Βουλευτές και Βουλεύτριες. Από το κάζο της Λιζ Τρανς στη Βρετανία μάθατε κάποιο μάθημα; Συνειδητοποιείτε τι συνέβη εκεί, σε μια χώρα όπου ουσιαστικά το ασφαλιστικό σύστημα έχει περάσει στον ιδιωτικό τομέα και έχει δεσμευτεί με την πορεία του χρηματιστηρίου; Είδατε τι συνέβη σ’ αυτή την ανάδραση μεταξύ της κρίσης των ασφαλιστικών, ιδιωτικών βεβαίως, εταιρειών στη Βρετανία και την κρίση του δημόσιου χρέους; Έριξε μια κυβέρνηση. Μάθατε κάποιο μάθημα από αυτό;

Ξέρετε πως ακόμα και η JP Morgan προχθές έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για κυβερνήσεις σαν τη δική σας, που παραδίδουν όλο και περισσότερο κομμάτι φιλέτο του ασφαλιστικού στις αγορές χρήματος; Υπάρχει κάποιος, κάποια στο Υπουργείο του κ. Χατζηδάκη που να μπορεί να καταλάβει καν αυτό το ερώτημα, όχι να το απαντήσει;

Σκεφτείτε τον γενικότερο παραλογισμό στον οποίο οδηγεί η σταδιακή ιδιωτικοποίηση του ασφαλιστικού. Σε περίοδο κρίσης που ανεβαίνουν τα επιτόκια και έτσι συμπιέζονται και οι αποδόσεις στα χρηματιστήρια και ο κρατικός προϋπολογισμός ενός κράτους που έχει να αποπληρώνει όλο και διογκούμενο δημόσιο χρέος, αν το κράτος δεν δανειστεί και άλλα χρήματα, θα μειώνονται οι συντάξεις.

Αυτό το σύστημα το οποίο αυτή τη στιγμή δημιουργείτε λειτουργεί, όχι σαν ένα αμορτισέρ που αποσβένει τους κραδασμούς των κρίσεων, αλλά σαν έναν επιταχυντή των κραδασμών για τα επόμενα δέκα-δεκαπέντε χρόνια. Βαδίζετε με αυτοπεποίθηση στον δρόμο νέων πτωχεύσεων, που γεννούν νέες ευκαιρίες όμως αυτή τη φορά, αντίθετα με το 2010, για τους ημέτερους, για τα funds, για τα νέα funds, τα οποία θα αναλάβουν τις ιδιωτικοποιημένες συντάξεις.

Όλα δένουν, όλα έρχονται και «κουμπώνουν» μεταξύ τους. Η ακρίβεια οδηγεί σε υπερκέρδη για τους πολύ λίγους, είτε είναι στον χώρο της ενέργειας είτε είναι στα σούπερ-μάρκετ. Κάθε ευρώ υπερκέρδους των βαρόνων του ρεύματος, των σουπερμαρκετάδων, ουσιαστικά μεταναστεύει από την ελληνική οικονομία. Αυτά τα κέρδη φεύγουν από την κυκλική ελληνική οικονομία, πηγαίνουν στα Cayman Islands ή το Λουξεμβούργο, σε κάποιον φορολογικό παράδεισο. Ταυτόχρονα, αυξάνουν την ανάγκη δανεισμού για επιδοτήσεις και για φιλοδωρήματα, έτσι ώστε να συγκρατείται η λαϊκή οργή και να στρώνετε τον δρόμο προς τη διπλή εκλογική αναμέτρηση που θα έχουμε την επόμενη χρονιά.

Αυτή η νέα λιτότητα, όχι μόνο βαραίνει ακόμα περισσότερο το δημόσιο χρέος διαχρονικά, αλλά δημιουργεί, κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, νέα «κόκκινα» δάνεια. Όμως, αντίθετα με τα «κόκκινα» δάνεια της περιόδου 2010-2016, τα τελευταία χρόνια λόγω του «ΗΡΑΚΛΗ» τα νέα «κόκκινα» δάνεια από τη μια μεριά θα είναι πηγή μιζέριας για τους πολλούς, αλλά θα είναι και πηγή προσόδων για τους πολύ λίγους.

Θα μου επιτρέψετε να παραθέσω verbatim κάτι που είχα πει στην πλατεία Σανταρόζα στην προεκλογική τελική μας συγκέντρωση πριν τις εκλογές του Ιουλίου του 2019: «Η Κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη που θα εκλεγεί θα οικοδομήσει στα θεμέλια του τέταρτου μνημονίου του κ. Τσίπρα ένα νέο ολιγαρχικό φαγοπότι, κάτι που θα απαιτήσει μεγάλες δόσεις αυταρχισμού και καταστολής». Αυτά τον Ιούλιο του 2019.

Πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις, τέσσερις, πέντε φορές, να που θέσατε τους άνδρες και τις γυναίκες της ΕΛΑΣ στην υπηρεσία των «κορακιών», των «αρπακτικών», που νέμονται αυτή την ψευτο-αγορά του «ΗΡΑΚΛΗ», που το «Μένουμε Σπίτι» της πανδημίας τι το έκαναν; «Έξω από το σπίτι», για πάρτη ούτε καν του τραπεζίτη, αλλά για πάρτη του fund που το πήρε από τον τραπεζίτη.

Στη χθεσινή «Ναυτεμπορική», που δεν νομίζω ότι είναι καμία ιδιαίτερα αριστερή, ανατρεπτική, επαναστατική εφημερίδα, γράφει ότι πιέζουν οι θεσμοί –η τρόικα- για επανεκκίνηση των πλειστηριασμών. Παράλληλα, στο άλλο «επαναστατικό», «κομμουνιστικό» έντυπο, το «Capital», λέει ότι πιέζουν οι θεσμοί για την παγιοποίηση του επιτυχημένου προγράμματος «ΗΡΑΚΛΗΣ», προκειμένου –λέει- να δημιουργηθεί ένα μόνιμο δίχτυ ασφαλείας απέναντι στον εντεινόμενο κίνδυνο δημιουργίας νέων «κόκκινων» δανείων. Δεν το λέμε εμείς ότι δημιουργείται ένας νέος οχετός «κόκκινων» δανείων. Οι εκπρόσωποι των funds το λένε.

Δίχτυ ασφαλείας για ποιους, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης; Για τα «αρπακτικά», για τα στελέχη της Μητσοτάκης ΑΕ που έχουν και «τρέχουν» τα αρπακτικά ταμεία. Δίχτυ ασφαλείας για τους δικούς σας, αλλά ταυτόχρονα ένα μπουντρούμι ανασφάλειας για τους μικρομεσαίους, για τους συνταξιούχους, για τη νεολαία, για το μέλλον αυτής της χώρας.

Αλήθεια, εκείνη η τρόικα τελικά δεν έφυγε; Γιατί τώρα ακούμε από τα Μέσα τα οποία στηρίζουν και την Κυβέρνησή σας ότι πιέζει –λέει- για την παγιοποίηση του «ΗΡΑΚΛΗ» και για την επανεκκίνηση των πλειστηριασμών.

Και βέβαια, δεν έφυγε. Όλο φεύγει και όλο μένει. Πώς να μην μείνει όταν είμαστε σε καθεστώς χρεοδουλοπαροικίας για τα επόμενα σαράντα-πενήντα χρόνια; Ήταν δυνατόν να φύγει η τρόικα απ’ αυτή τη χώρα, αφού εσείς οι τρεις, ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ, της παραδώσατε τα «κλειδιά» αυτής της χώρας το 2010, το 2012, το 2015 και ξανά τον Αύγουστο του 2018, κάτι το οποίο βεβαίως το παρουσιάσατε ως «μεταμνημόνιο»;

Έχω ένα ερώτημα για τους φίλους και τις φίλες του ΣΥΡΙΖΑ. Προοδευτική διακυβέρνηση, ωραία, έστω ότι σας πιστεύω. Σε αυτές τις νέες απαιτήσεις της τρόικας, στην οποία αναφέρθηκε χθες η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ και το CAPITAL για επανεκκίνηση πλειστηριασμών, για παγίωση του ΗΡΑΚΛΗ, μια τέτοια σαν αυτήν που ευαγγελίζεστε προοδευτική διακυβέρνηση τι θα κάνει; Θα πει ναι σε όλα πάλι; Θα ζητάτε οι εξώσεις να γίνονται, αλλά με περισσότερο τακτ και περισσότερο ανθρωπισμό ή θα απαιτήσετε από την δική σας ηγεσία να κάνει την ρήξη, την οποία η δική σας ηγεσία αποκάλεσε αυταπάτη και έκανε τα πάντα για να την δαιμονοποιήσει; Είναι ένα μεγάλο ερώτημα για εσάς. Θα καταργήσουμε τον ΗΡΑΚΛΗ; Είναι πολύ απλό. Διότι η προστασία της πρώτης κατοικίας και του μικρομάγαζου, την ώρα που υπάρχει ο ΗΡΑΚΛΗΣ δεν γίνεται. Νόμος Κατσέλη δεν μπορεί να συνυπάρξει με τον ΗΡΑΚΛΗ. Είτε θα υπάρξει προστασία είτε θα υπάρξει ΗΡΑΚΛΗΣ. Και τα δύο δεν γίνεται.

Πρέπει να πάρετε μια θέση γι’ αυτό, γιατί προεκλογικά θα έρθετε αντιμέτωποι με τους Έλληνες και τις Ελληνίδες ψηφοφόρους που πάρα πολύ σωστά απαιτούν από εσάς μία απάντηση. Εμείς την δίνουμε. Ρήξη. Ρήξη με αυτό το καθεστώς της παραγωγής προσόδων μέσα από την πτώχευση των πολλών.

Γιατί η προοδευτική διακυβέρνηση, κυρίες και κύριοι, τόσο της Συμπολίτευσης όσο και της Αντιπολίτευσης, δεν συνιστά ένα χτύπημα παρηγοριάς, ένα πατ πατ στην πλάτη εκείνου ή εκείνης που εκδιώχνετε από το σπίτι τους. Η προοδευτική λύση απαιτεί ρήξη με όλα εκείνα που συνεχίζουν να παράγουν προσόδους μέσα από τη φτωχοποίηση των πολλών.

Τώρα εσείς, της Κυβέρνησης, θα κατέβετε στις εκλογές με δύο παντιέρες, με δύο μαγικές λύσεις συνταγές για το τέλος των προβλημάτων της χώρας. Είναι το αφήγημα σας, γιατί σύμφωνα με εσάς δεν υπάρχει χρεοδουλοπαροικία και αυτό είναι ένα κύημα της δικής μου φαντασίας, της δικής μας φαντασίας. Η πρώτη μαγική σας λύση, η πρώτη παντιέρα είναι ότι βαυκαλίζεστε πως το χρέος μειώνεται ως ποσοστό του ΑΕΠ, του ονομαστικού ΑΕΠ. Προφανώς μειώνεται.

Όμως, κυρίες και κύριοι, η δυνατότητα του κράτους να αποπληρώσει τα δάνειά του, δεν αυξάνεται κατά 10% όταν οι τιμές αυξάνονται κατά 10% κι έτσι αυξάνεται το ονομαστικό ΑΕΠ κατά 10%. Είναι στοιχειώδες λάθος. Το ερώτημα είναι το κάνετε από ανοησία ή το κάνετε για να ρίξετε στάχτη στα μάτια του κόσμου; Εγώ πάντοτε όταν έχω αυτό το δίλημμα, ποτέ δεν σας θεωρώ ανόητους.

Η δεύτερη παντιέρα, ο δεύτερος πυλώνας του αφηγήματος σας, είναι οι επενδύσεις. Μιλάτε για επενδύσεις. Ναι πράγματι, ο τρόπος με τον οποίο μετρούνται οι ακαθάριστες επενδύσεις φυσικού κεφαλαίου, εξασφαλίζει ότι σε αυτή την περίοδο που έχουμε εδώ και ενάμιση χρόνο μια σημαντική εισροή κεφαλαίων στη χώρα για αγορά ακινήτων ουσιαστικά, αυξάνουν αυτό που θεωρεί η ΕΛΣΤΑΤ επενδύσεις.

Για πείτε μου, πώς βοηθάει το ασφαλιστικό μας -μιας και φέρνετε ένα νομοσχέδιο σε σχέση με το ασφαλιστικό- αλλά και γενικότερα το ταμείο το δημόσιο; Πώς βοηθιέται η χώρα από την αγορά μιας πολυκατοικίας από κάποιον ξένο ή κάποια ξένη που έρχεται, αγοράζει μια πολυκατοικία, την κάνει AIRBNB; Έρχονται ξένοι τουρίστες στην πολυκατοικία αυτή, τα χρήματα τους πηγαίνουν από τον λογαριασμό τους στην Αμερική, στη Γερμανία, στο λογαριασμό του ξένου στο εξωτερικό. Αφήνει ένα πολύ μικρό ποσοστό φόρων, αυτό το 11%, πόσο είναι; Πώς βοηθιέται η χώρα από αυτή την επένδυση; Είναι ο ορισμός της μη παραγωγικής επένδυσης; Η απάντηση είναι ότι καθόλου δεν βοηθιέται.

Ένα άλλο ερώτημα. Έρχεται μία εταιρεία από το Ισραήλ, από την Σιγκαπούρη -δεν έχει σημασία από πού- και αγοράζει αγροτική γη, κάτι που ξέρετε ότι γίνεται κατά κόρον τώρα. Εισροή κεφαλαίων. Παύει να καλλιεργείται αυτή η γη, τοποθετούνται φωτοβολταϊκά με επιδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης, από το ΕΣΠΑ κ.λπ., αλλά το ρεύμα το οποίο βγαίνει με μηδενικό, οριακό κόστος από αυτά τα φωτοβολταϊκά, ο κόσμος μάς το αγοράζει σαν να παρήχθη από το πιο ακριβό Τεξανικό, υγροποιημένο φυσικό αέριο. Και τα κέρδη πηγαίνουν στα Cayman Islands.

Σε ποιο βαθμό θεωρείτε -πραγματικά βάλτε το χέρι στην καρδιά και απαντήστε- ότι αυτή η επένδυση ωφελεί την ελληνική κοινωνική οικονομία; Τζίφος οι επενδύσεις για τις οποίες θριαμβολογείτε. Οι σοβαροί υπομονετικοί επενδυτές δεν έρχονται στην Ελλάδα για δύο λόγους, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.

Πρώτον, γιατί ξέρουν ότι με ένα τηλεφώνημα του κ. Περιστέρη, του κ. Μελισσανίδη, του κ. Βαρδινογιάννη και των υπολοίπων, εσείς ή οι γενικοί γραμματείς σας ή κάποιος μέσα στα Υπουργεία σας ή κάποιος στο Μαξίμου θα μπλοκάρει την επένδυση.

Ο δεύτερος λόγος, γιατί ξέρουν ότι σε μερικά χρόνια, τουλάχιστον το 2030, 2031, 2032 -και αυτό έχει σημασία για έναν υπομονετικό επενδυτή, γιατί κοιτάει μπροστά δέκα χρόνια, όχι δέκα μήνες- το δημόσιο ταμείο θα βογκά από τις αποπληρωμές στην Τρόικα, το ασφαλιστικό θα απαιτεί περισσότερο δημόσιο χρήμα. Ο συνδυασμός του δημόσιου χρέους, του νέου οχετού «κόκκινων» δανείων και του ασφαλιστικού κενού εγγυώνται -και το ξέρει αυτό ο υπομονετικός εν δυνάμει επενδυτής που δεν θα γίνει ποτέ επενδυτής στην Ελλάδα- το βάθεμα της μονιμοποιημένης ελληνικής χρεοκοπίας, την υπερφορολόγηση, την αποεπένδυση, το συνεχιζόμενο φευγιό των νέων μας ανθρώπων που, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, δεν αντισταθμίζονται οι νέοι και οι νέες που φεύγουν από τους καλοδεχούμενους νέους και νέες του εξωτερικού, ξένους πολίτες που έρχονται στην Ελλάδα ως ψηφιακοί νομάδες. Έρχονται στην όμορφη χώρα μας γιατί είναι ωραίο να ζεις στην χώρα μας, εφόσον δεν δουλεύεις εδώ. Έρχονται και δουλεύουν εξ αποστάσεως για ξένες εταιρείες, σοβαρές ξένες εταιρείες που δεν έχουν όμως καμία όρεξη να έρθουν στην Ελλάδα και να επενδύσουν σε αυτή τη χώρα.

Κλείνοντας, κύριε Πρόεδρε, στο ΜέΡΑ25 δεν μιλάμε ελαφρά τη καρδία για τη ρήξη, δεν θέλουμε. Θα θέλαμε να μην υπάρχει λόγος για ρήξη. Όμως κάθε μέρα που περνάει αυτός ο πραγματικός οχετός των «κόκκινων» δανείων, αλλά και η διόγκωση του δημόσιου χρέους, αυτή η συρρίκνωση των πραγματικών μισθών και συντάξεων που συρρικνώνει εν δυνάμει την ενεργό ζήτηση στη χώρα, η διαφθορά ενός πολιτικού και μιντιακού συστήματος, το οποίο αποτρέπει τις υπομονετικές, μακροπρόθεσμες, σοβαρές, παραγωγικές επενδύσεις ενός μιντιακού συστήματος και πολιτικού συστήματος κομμένου και ραμμένου στα μέτρα δέκα Ελλήνων ολιγαρχών, κάποιων ξένων κοράκων και της τρόικας που όλο φεύγει και όλο αρνείται να φύγει.

Όλα αυτά φέρνουν την ερημοποίηση της χώρας. Μοιράζετε εξευτελιστικά φιλοδωρήματα, αλλά ταυτόχρονα και άγρια καταστολή σε όσους δεν εξαγοράζονται με τα εξευτελιστικά φιλοδωρήματα και το κάνετε αυτό, ώστε οι πολλοί να ανέχονται την λεηλασία της πατρίδας μας από τους πολύ λίγους που σας κρατάνε εσάς στα πράγματα. Είναι πατριωτικό μας καθήκον η ρήξη, είναι ευρωπαϊκό μας καθήκον η ρήξη.

Είναι ένα καθήκον που το κάνετε εσείς πιο επιτακτικό με κάθε νομοσχέδιο σαν το σημερινό, το οποίο το φέρνετε σε αυτό το απαξιωμένο από τα μνημονιακά κόμματα και τις μνημονιακές διαδικασίες, σε αυτό το καχεκτικό Κοινοβούλιο.

Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.

Μετάβαση στο περιεχόμενο