Το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Πρόνοιας, στις 09/12/2019, παρουσίασε την πρωτοβουλία «REBRAIN GREECE» με στόχο την αναχαίτιση του Brain Drain αλλά και τον επαναπατρισμό Ελλήνων που έφυγαν στο εξωτερικό τα χρόνια της κρίσης. Από την 22/12/2019, το απόγευμα, έχει αναρτηθεί στο ηλεκτρονικό σύστημα ΕΡΓΑΝΗ η φόρμα εκδήλωσης ενδιαφέροντος για το πρόγραμμα «ΕΛΛΑΔΑ…ΞΑΝΑ!». Μέσα από το συγκεκριμένο πρόγραμμα το υπουργείο εργασίας θέτει ως στόχο τον επαναπατρισμό 500 νέων Ελλήνων επιστημόνων.
Παρά όμως την αισιοδοξία του αρμόδιου υπουργείου, καθώς και τους επικοινωνιακούς διθυράμβους που εισέπραξε η συγκεκριμένη πρωτοβουλία από τα Μέσα Ενημέρωσης, δημιουργούνται αρκετά ερωτήματα για την αποτελεσματικότητα αυτής της δράσης. Ερωτήματα που θα έπρεπε να απασχολούν το ίδιο το υπουργείο αν πράγματι ήθελε να δοθεί πραγματική λύση σε ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα που απασχολεί το σύνολο της Ελληνικής κοινωνίας, αλλά κυρίως τους νέους εκείνους που καθημερινά αναγκάζονται να αποχωρήσουν από την χώρα αναζητόντας καλύτερες ευκαιρίες στην αγορά εργασίας.
Ένα τόσο σοβαρό ζήτημα η κυβέρνηση επιβάλλεται να το εξετάσει με σοβαρότητα, αλλά και μέσα από μία πολυεπίπεδη ανάλυση. Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε ότι το θέμα αυτό αποκτά μία επιπλέον ευαισθησία αν σκεφτούμε τις οικογένειες όλων αυτών των νέων που συνεχίζουν να ζουν στη χώρα μας, αλλά και όλους εκείνους τους νέους που έρχονται καθημερινά ακόμα και σήμερα αντιμέτωποι με το ίδιο δίλημμα.
Ποια θα ήταν, λοιπόν, μία πρώτη σοβαρή στάση από το αρμόδιο υπουργείο;
Αρχικά, καλό θα ήταν όταν θέλουμε να προστατεύσουμε την χώρα μας από αυτό το κύμα νέων ανθρώπων να την εγκαταλείπουν να θεσμοθετηθούν οι κανόνες εκείνοι που θα εξασφάλιζαν σε αυτούς καλύτερες συνθήκες εργασίας. Αντί αυτού, η επιλογή της κυβέρνησης ήταν να δημιουργήσει μεγαλύτερη αβεβαιότητα ως προς την επισφάλεια των θέσεων εργασίας τους μέσα από την κατάργηση της δικαιολογημένης απόλυσης, να εγκλωβίσει τους εργαζόμενους να δέχονται τους όποιους όρους θέτει ο εργοδότης τους στην συλλογική τους σύμβαση καταργώντας την μονομερή προσφυγή στον ΟΜΕΔ, αλλά και την κατάργηση της επεκτασημότητας ή της ευνοϊκότερης ρύθμισης των συλλογικών συμβάσεων μετά από υπογραφή του Υπουργού Εργασίας.
Πέραν όμως από τα παραπάνω, το σύνολο των πολιτικών της κυβέρνησης φροντίζει να απαξιώνει τους νέους ανθρώπους που είτε ζουν, είτε θα ήθελαν να επιστρέψουν στη χώρα. Οι εφαρμοζόμενες πολιτικές στον χώρο της οικονομίας που ψηφίστηκαν μέσα από το φορολογικό νομοσχέδιο δεν μοιάζουν να είναι ικανές να δώσουν ουσιαστικές αναπτυξιακές προοπτικές στην χώρα. Η κυβέρνηση δεν έδειξε καμία διάθεση να αντιμετωπίσει τα δομικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας που την οδήγησαν στην ύφεση, μέσα από πολιτικές που θυμίζουν άλλες εποχές έδωσε κίνητρα στον κλάδο της οικοδομής και δωράκια στην παρασιτική ολιγαρχία χαρίζοντας μας μάλιστα διεθνή καταξίωση. Οι φορολεαφρύνσεις που έφερε δεν μοιάζουν να ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας, μιας και η κυβέρνηση επέλεξε να μην διεκδικήσει την μείωση των χρέους ώστε να είναι εφικτή μία ριζική μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων.
Επιπρόσθετα, η ευρύτερη απαξίωση του δημοσίου τομέα και των δομών που αυτό προσφέρει αποτελεί ακόμη ένα εμπόδιο ώστε οι νέοι άνθρωποι να παραμείνουν στη χώρα μιας και δημιουργεί τεράστια ανασφάλειά. Μάλιστα, οι επιθέσεις που γίνονται απέναντι στο δημόσιο πανεπιστήμιο και η προσπάθεια εξίσωσης αυτού με τα ιδιωτικά κολέγια ωθούν σημαντική μερίδα νέων επιστημόνων στο εξωτερικό. Οι αυξημένες ώρες διδασκαλίας που καλούνται να παρέχουν, δίνοντάς τους έτσι περιορισμένο χρόνο για την έρευνα, περιορίζει την εξέλιξη τόσο των ίδιων αλλά και της γνώσης που παράγεται στην χώρα μας.
Είναι σαφές ότι πέραν από τις επικοινωνιακές «φιέστες», η κυβέρνηση δεν έχει καμία απολύτως πρόθεση να εστιάσει πάνω από το θέμα και να προσφέρει λύσεις. Παρά όλα αυτά, κάνει ότι μπορεί για να επιδεινώσει το πρόβλημα. Το ερώτημα, όμως, που τίθεται δεν αφορά τις προθέσεις της κυβερνητικής πλειοψηφίας, αλλά το πώς θα αναχαιτισθεί η φυγή και άλλων νέων στο εξωτερικό, αυτό για να γίνει απαιτεί δράσεις σε όλους τους τομείς της κοινωνίας μας. Όμως άμεσα θα πρέπει να γίνει μία γενναία μείωση του χρέους, η μετάθεση της αποπληρωμής αυτού στο μέλλον δεν βοηθάει στην επίλυση κανενός προβλήματος, αντίθετα, υποθηκεύει το μέλλον αυτών των ανθρώπων που εμείς θέλουμε να φέρουμε πίσω στην χώρα ή να τους πείσουμε να μην φύγουν από αυτή.
Γιάννης Βρεττός, υποψήφιος διδάκτορας Πολιτικής Οικονομίας και μέλος νεολαίας ΜέΡΑ25
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
