Tην ώρα που η ελληνική εξωτερική πολιτική και διπλωματία τρέχει πίσω από τις εξελίξεις, οι ισορροπίες στην παγκόσμια κονίστρα μεταβάλλονται ταχύτατα.
Η δολοφονία του Ιρανού στρατηγού Σολεϊμανί (de facto νούμερο 2 στην ιρανική ιεραρχία και μέγιστου εχθρού του ISIS τον οποίο νικούσε συστηματικά) από αμερικανικό drone στο Ιράκ με εντολή Ντόναλντ Τραμπ, μεταβάλλει τις συνθήκες διακινδυνεύοντας να δημιουργήσει νέες ταραχές παγκοσμίων διαστάσεων στην ήδη ασταθή Μέση Ανατολή.
Οι ΗΠΑ προσπάθησαν επανειλημμένως να σύρουν το Ιράν σε σύγκρουση — και απέτυχαν. Το παιχνίδι «γάτας και ποντικιού» αντιστράφηκε πολλές φορές από την Τεχεράνη, η οποία προτίμησε να υποστεί θανάσιμες και παράλογες κυρώσεις παρά να ταπεινωθεί σαν ικέτης του Τραμπ.
Ο αμερικανός πρόεδρος κυβέρνησε για χρόνια χωρίς να προκαλέσει ο ίδιος, ευθέως, έναν νέο πόλεμο — κάτι που μόλις φαίνεται να αλλάζει άρδην. Οι δικαιολογίες, βέβαια, πως ο στρατηγός Σολεϊμανί ετοίμαζε θανάσιμα χτυπήματα κατά «εκατοντάδων» αμερικανών στρατιωτών —ενώ η πάγια τακτική του Ιράν είναι η αποφυγή της ευθείας σύγκρουσης— θυμίζει τα αλήστου μνήμης «όπλα μαζικής καταστροφής» του Σαντάμ. Προσοχή: μιλάμε για δολοφονία ξένου αξιωματούχου χώρας με την οποία οι ΗΠΑ δεν βρίσκονται σε πόλεμο, σε έδαφος τρίτης χώρας, χωρίς έγκριση του θεσμικού σώματος, του Κονγκρέσου, που είναι αρμόδιο για την κήρυξη πολέμου!
Περαιτέρω οι ανακοινώσεις των υπολοίπων Μεγάλων Δρώντων, καθώς επίσης και της αμερικανικής αντιπολίτευσης κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για ό,τι πρόκειται να ακολουθήσει. Ο βασικός σύμμαχος του Τραμπ στην περιοχή, είναι ο μακελάρης Νετανίαχου ο οποίος, σύμφωνα με ανακοίνωση που εκδόθηκε από το πρωθυπουργικό γραφείο, δήλωσε: «Ο Κασέμ Σολεϊμανί είναι υπεύθυνος για τον θάνατο αμερικανών πολιτών και πολλών αθώων. Σχεδίαζε και άλλες τέτοιες επιθέσεις… Ο πρόεδρος Τραμπ αξίζει τα εύσημα γιατί ενήργησε γρήγορα, σθεναρά και αποφασιστικά. Το Ισραήλ παραμένει στο πλευρό των ΗΠΑ στον δίκαιο αγώνα τους για ειρήνη, ασφάλεια και αυτοάμυνα».
Οι μήνες που έρχονται θα αλλάξουν το παγκόσμιο σκηνικό — πόσο δε μάλλον όταν το χτύπημα δεν αφορά το Ιράν καθ’ εαυτό, αλλά τον «αδύναμο κρίκο» του άξονα ευρασιατικής ολοκλήρωσης Ρωσία—Ιράν—Κίνα, ο οποίος προσφάτως αναβάθμισε τις δυνατότητές του και στο στρατιωτικό επίπεδο.
Σε ένα τέτοιο βίαια μετεξελισσόμενο σκηνικό, στο οποίο η επικείμενη περαιτέρω επιθετικότητα και διεκδικητικότητα της Τουρκίας αποτελεί τη μόνη βεβαιότητα και σταθερά, την Ελλάδα κυβερνά το δόγμα και ο αυτόματος πιλότος της «ανεύθυνης υπακοής» — ενώ ο μόνος τρόπος να επιβιώσει σήμερα μια κρατική οντότητα όπως η Ελλάδα είναι ακριβώς ο αντίστροφος, η «υπεύθυνη ανυπακοή» και δη στις διεθνείς σχέσεις, όπως είχε σημειώσει μήνες πριν ο Γιάνης Βαρουφάκης με αφορμή την τότε ένταση ΗΠΑ-Ιράν. «Νόμος και τάξη» για το θεαθήναι στο εσωτερικό, αιματηρά πλεονάσματα και δώρα στους έχοντες στην οικονομία, αυτόματος πιλότος ανεύθυνης υπακοής στις διεθνείς σχέσεις: η άμεση αλλαγή ρότας της χώρας μας δεν θα ήταν απλώς μια «καλύτερη πολιτική». Είναι ελάχιστος όρος επιβίωσής μας.
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
