Η ύπαρξη και η διατήρηση των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων -όπως και των τεκμηρίων φορολόγησης-, συνιστούν παραδοχή του ελληνικού κράτους ότι δεν μπορεί να ελέγξει την αγορά ακινήτων και ότι επισημοποιεί την παρανομία.

Δεν υπάρχουν αντικειμενικές αξίες, πολύ περισσότερο στο καπιταλιστικό σύστημα που ταυτοτικά υποτίθεται πρεσβεύει η κυβέρνηση: με αυτό τον κάλπικο και παραπλανητικό όρο, καταργεί όλα τα εγχειρίδια της ίδιας της ιδεολογίας της «ελεύθερης αγοράς» για έναν προφανή σκοπό: Tη Μεγάλη Λεηλασία υπέρ της ολιγαρχίας.

Οι «αντικειμενικές αξίες» θα χρησιμοποιηθούν σαν ένα ακόμα εργαλείο στα χέρια της άρχουσας τάξης, μια μορφή «κρατικής καταστολής» που χρησιμοποιείται ακόμα και σε περιόδους μεγάλων διακυμάνσεων των αξιών (όπως συνέβη και στην Ελλάδα των μνημονίων), για να υπάρξει ένα αναδιανεμητικό αποτέλεσμα, μια απαλλοτρίωση προς όφελος της ολιγαρχίας, όπως άλλωστε συμβαίνει ήδη και με τους δασικούς χάρτες.

Όμως και ο «φερετζές» των αλλαγών στη Μύκονο και άλλες τέτοιες περιοχές στις οποίες βεβαίως και θα έπρεπε να υπάρξει πολύ μεγαλύτερη επιβάρυνση, χρησιμοποιείται μόνο και μόνο για να υπάρξει η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη μετακύληση της επιβάρυνσης στους φτωχότερους. Σε αυτή την κατεύθυνση δεν είναι καθόλου τυχαία τα όσα ήδη ακούγονται για δήθεν αντιστάθμισμα των επιβαρύνσεων με την «διεύρυνση της βάσης».

Για το ΜέΡΑ25 η όλη αυτή διαδικασία που συντελείται με τις δήθεν αντικειμενικές αξίες οι οποίες παρέμειναν ίδιες ακόμα και στα χρόνια της μεγάλης κατάρρευσης των μνημονίων, αποτελεί καθαρά ένα ακόμα κομμάτι της ολιγαρχικής λεηλασίας και της ολιγαρχικής χρήσης του μνημονιακού κράτους για τον ταξικό έλεγχο της ιδιοκτησίας υπέρ της ολιγαρχίας δίχως σύνορα.

Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.