Τη Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2021 ο Τομέας Αγροτικής Ανάπτυξης του ΜέΡΑ25, στο πλαίσιο των επαφών του με τους παραγωγικούς φορείς του πρωτογενή τομέα, πραγματοποίησε διαδικτυακή συνάντηση με το ΔΣ και μέλη της Ένωση Πλοιοκτητών Παράκτιας Αλιείας Ελλάδας (ΕΠΠΑΕ) , με κύριο θέμα τα προβλήματα της παράκτιας αλιείας.
Τα μέλη του τομέα, με μεγάλο ενδιαφέρον άκουσαν τα προβλήματα του κλάδου και υποσχέθηκαν ότι θα είναι πάντα δίπλα τους, όπως και σ΄ όλο το πρωτογενή παραγωγικό τομέα.
Σύμφωνα με την Έκθεση της ΕΕ (Νοέμβριος 2020), ο αλιευτικός στόλος της Ελλάδος για το έτος 2019, αποτελείτε από 14.234 σκάφη και 12.277 επιχειρήσεις, από τις οποίες το 93% κατέχει ένα μόνο σκάφος.
Από τα στοιχεία της Έκθεσης προκύπτει επίσης ότι ο συνολικός αριθμός απασχολούμενων παρουσιάζει πτωτική πορεία τα τελευταία χρόνια (μείωση 24% σε σχέση με το 2012), ενώ συνεχίζεται η υποαπασχόληση στον τομέα της θαλάσσιας αλιείας, αφού ο συνολικός αριθμός απασχολουμένων, απέχει αρκετά από τα Ισοδύναμα πλήρους απασχόλησης (ΙΠΑ). Πιο συγκεκριμένα, σε έναν (1) εργαζόμενο αντιστοιχούν 0,88 ΙΠΑ.
Η παραδοσιακή αλιεία μικρής κλίμακας, αποτελεί θεμελιώδες μέρος των παράκτιων και νησιωτικών κοινωνιών στην Ελλάδα. Αντιπροσωπεύει το 97% του ελληνικού αλιευτικού στόλου, ενώ παρέχει 50% των συνολικών αλιευμάτων. Η Μέση (βιομηχανική) αλιεία αποτελεί το 3% του ελληνικού αλιευτικού στόλου, παρέχει το 50% των συνολικών αλιευμάτων.
Λόγω της δυναμικότητας των εργαλείων, όταν αλιεύουν μη-αειφορικά, προκαλούν εκτεταμένες και συχνά μη-αναστρέψιμες καταστροφές στα θαλάσσια οικοσυστήματα.
Τα μέλη της ΕΠΠΑΕ μας έθεσαν τα προβλήματα τους τα οποία μπορούμε να τα συνοψίσουμε ως εξής:
· Ερασιτεχνική Αλιεία: Η υπεραλίευση αλλά και η εμπορία αλιευμάτων από τους ερασιτέχνες ψαράδες είναι ένα από τα μεγάλα προβλήματα του κλάδου. Ζητούν νομοθεσία για την ερασιτεχνική αλιεία, στα πλαίσια όσων ισχύουν και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές μεσογειακές χώρες (όπως πχ στη Κύπρο), αλλά και αύξηση των ελέγχων και των προστίμων γι αυτούς που παραβιάζουν τους υπάρχοντες νόμους για την ποσότητα αλλά και την εμπορία.
· Αποζημιώσεις για ζημίες που προκαλούν τα κητοειδή (φώκιες, δελφίνια κλπ.) αλλά και οι λεσεψιανοί μετανάστες (λαγοκέφαλος, λεοντόψαρο) στα αλιευτικά τους εργαλεία αλλά και στα ίδια τα αλιεύματα. Αποζημιώσεις που προβλέπονται από την ΕΕ αλλά δεν υπάρχει ο ανάλογος μηχανισμός, αξιολόγησης και καταβολής, στη Ελλάδα!
· Την άδική επιλογή επιδότησης, εξαιτίας της παύσης εργασιών λόγω covid-19, μόνο για σκάφη με VMS (περίπου 800 σκάφη από τα 14.000)
· Τη γήρανση του αλιευτικού στόλου.
· Την αναγκαιότητα δημιουργίας Μητρώου Αλιείων
· Την αναγκαιότητα επιμόρφωσης παλαιών αλλά και της εκπαίδευσης νέων αλιέων.
Η αλιεία είναι το αρχαιότερο επάγγελμα στον ελλαδικό χώρο και η προσφορά της στην ελληνική οικονομία και διατροφή είναι αδιαμφησβήτητη. Η ανάγκη αειφόρας διαχείρισης των αλιευμάτων αλλά και η στήριξη αυτού του δύσκολου επαγγέλματος είναι από τις προτεραιότητες του ΜέΡΑ25.
Η πρωτογενής παραγωγή πρέπει να γίνει ένας από τους βασικούς πυλώνες ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Η διατροφική επάρκεια της χώρα μας, αποτελεί έναν από τους κεντρικούς στόχους μας και βασικό όπλο για την απαλλαγή μας από την φυλακή χρέους που είμαστε εγκλωβισμένοι.
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.