Το μέλλον είναι τα παιδιά μας, και για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις που τους επιφυλάσσει οφείλουμε να τους δίνουμε πρόσβαση σε όσα περισσότερα έχουν την χαρά και περιέργεια να αφομοιώσουν. Είναι εμφανές πόσο γρήγορα ακόμη και ένα μωρό μαθαίνει να «χρησιμοποιεί» μια ηλεκτρονική συσκευή, όπως ένα κινητό ή τάμπλετ. Η παιδική περιέργεια πραγματικά δεν έχει όρια και είναι από μόνη της κινητήρια δύναμη στην εκπαίδευση. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να οργανώνουμε έξυπνα τη σχετική ύλη αλλά και τις μεθόδους με τις οποίες μπορεί ο ίδιος ο μαθητής να βρει απαντήσεις στα ερωτήματά του.
Παρ’όλα αυτά στη σημερινή πραγματικότητα τέτοιες συσκευές τους στην τάξη. Μπορεί να μην έχουμε την δυνατότητα να έχουμε μια συσκευή ανά μαθητή αλλά σίγουρα μπορούμε να εξασφαλίσουμε μερικές συσκευές ανά τάξη η έστω τουλάχιστον μία συσκευή ανά τάξη εκτός του Η/Υ του εκπαιδευτικού.
Φυσικά καλό είναι και οι γονείς αλλά και οι φροντιστές ή εκπαιδευτικοί να δείχνουν τον σωστό δρόμο για την καλή χρήση των συσκευών αλλά και του διαδικτύου, με προστασία από πηγές που δεν αρμόζουν στην βέλτιστη ανάπτυξή τους. Επίσης σημαντικό είναι να υπάρχει μια ισορροπία εμπειριών, ψηφιακών αλλά και βασισμένων στο περιβάλλον και τη φύση. Το ιδεατό είναι κάτι πολύ περισσότερο από απλή εποπτεία των «μικρών εξερευνητών». Συγκεκριμένα είναι δυνατή μία εξατομικευμένη καθοδήγηση τους καθ’ όλη τη διάρκεια του εκπαιδευτικού τους ταξιδιού. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει πλέον τρόπος να έχουμε εικόνα για τις δυνατότητες αλλά και τις αδυναμίες του κάθε μαθητή ξεχωριστά μέσω λογαριασμού του στο σύστημα και να ανταποκρινόμαστε ανάλογα.
Αυτό μας δίνει την δυνατότητα να αφήσουμε τους μαθητές να αναζητήσουν με το δικό τους ρυθμό ως επί το πλείστον τι θέλουν να μάθουν πρώτο, τι δεύτερο και έχοντας ως κίνητρο το αρχικό τους ερώτημα. Επίσης μπορούν να συμμετέχουν σε μια «ψηφιακή κοινωνία μάθησης» στην οποία οι ίδιοι οι μαθητές συνεργάζονται και βοηθούν ο ένας τον άλλο για θέματα που έχουν εξερευνήσει και κατέχουν περισσότερο, δίνοντας έτσι ένα ακόμη κίνητρο και πραγματική χρηστικότητα σε αυτά που μαθαίνουν. Άλλωστε όταν καλείσαι να μάθεις κάτι σε κάποιον άλλον το μαθαίνεις καλύτερα και έχει μεγαλύτερη σημασία για εσένα σαν μαθητή.
Το πιο δύσκολο και εκεί που έχει μεγάλη σημασία η καθοδήγηση ενός εκπαιδευτικού, εκτός της γλώσσας αλλά και των μαθηματικών, είναι η ανάπτυξη της κριτικής σκέψης των παιδιών. Το διαδίκτυο ως πηγή πληροφορίας είναι ανεξάντλητο, εφόσον όμως ξέρουμε πως να το χρησιμοποιούμε και να αποφεύγουμε τις πολλές παγίδες του. Ο καλύτερος τρόπος είναι η ανάπτυξη της κριτικής σκέψης, κάτι που πρέπει να αναπτύσσεται από μικρές ηλικίες. Η αξιολόγηση πηγών και ο υγιής διάλογος στη δημοκρατία του διαδικτύου είναι μια πυξίδα που βοηθά στην δημιουργία πραγματικά ενήμερων και ενεργών πολιτών.
Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις μαθητών που από πολύ νεαρή ηλικία έχοντας την πρόσβαση, αλλά και την υποστήριξη των γονέων τους και των πρώτων τους εκπαιδευτικών, καταφέρνουν πράγματα που ακόμη και ενήλικες μπορούν να «ζηλέψουν». Το κάθε παιδί έχει την κλίση του και αν τον βοηθήσουμε να την ανακαλύψει, μόνο θετικό μπορεί να είναι για το ίδιο και την κοινωνία. Η εκπαίδευση δεν πρέπει να αποτελεί «εμπόδιο» αλλά σύμμαχο στην ανάπτυξη των παιδιών μας, και οι νέες τεχνολογίες μπορούν με σωστή πάντα χρήση να συμβάλουν σημαντικά σε αυτή την κατεύθυνση.
Τομέας Ψηφιακής Πολιτικής ΜέΡΑ25
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
