Η δυσκολία στην εφαρμογή του νόμου, όσον αφορά τις κατεδαφίσεις αυθαίρετων κτισμάτων και κατασκευών σε παρανόμως καταπατημένες εκτάσεις, αποτελεί διαχρονική πληγή του εγχώριου πολιτικού συστήματος. Η πολυνομία και η αλληλοεπικάλυψη αρμοδιοτήτων από φορείς αποτελούσαν και αποτελούν την πλέον πρόσφορη δικαιολογία για την άρνηση εφαρμογής της νομοθεσίας και των δικαστικών αποφάσεων, όπου βέβαια η άρνηση αυτή δεν αποτελεί προϊόν διαπλοκής.

Οι περιπτώσεις αυτές αφορούν σε καταπατήσεις δημοσίων εκτάσεων κατά κανόνα για εμπορικούς λόγους, με τις καταπατήσεις του αιγιαλού σε τουριστικές περιοχές να αποτελούν τις πλέον διαδεδομένες περιπτώσεις. Πλήθος καταγγελιών βλέπουν κάθε χρόνο το φως της δημοσιότητας για επιχειρηματίες που «επεκτείνουν» τις επιχειρήσεις τους σε δημόσιες εκτάσεις ακόμα και αρχαιολογικής ή περιβαλλοντικής σημασίας, αποσπώντας τεράστια κέρδη.

Όλες οι κυβερνήσεις διαχρονικά υπόσχονταν την επίλυση του ζητήματος, με το πρόβλημα όμως να παραμένει, καθώς καμία ουσιαστική νομοθετική πρωτοβουλία δεν έχει εως τώρα υιοθετηθεί. Η συγκεκριμένη ατολμία μάλιστα αποθρασύνει περεταίρω τους καταπατητές «επιχειρηματίες» που συνεχώς επεκτείνουν τις καταπατημένες εκτάσεις σε δημόσιους χώρους, δασικούς και αιγιαλούς.

Κράτος, Αποκεντρωμένη Διοίκηση, Δήμοι και Περιφέρειες επιρρίπτουν ο ένας την ευθύνη στον άλλο με αποτέλεσμα το πρόβλημα να διαιωνίζεται. Η συγκεκριμένη τροπολογία έχει σκοπό να ξεκαθαρίσει το νομικό πλαίσιο, αποδίδοντας στις κατά τόπους δημοτικές αρχές τη δυνατότητα θεσμικά να προβαίνουν στην εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων για κατεδαφίσεις αυθαίρετων κτισμάτων και κατασκευών, ώστε να επιτυγχάνεται η άμεση εφαρμογή του νόμου, αποτρέποντας παράλληλα επίδοξους καταπατητές από τη στιγμή που θα γνωρίζουν πως η ενδεχόμενη καταπάτηση δε θα είναι βιώσιμη.

Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.