Η νέα φάση της τηλεκπαίδευσης οργανώθηκε με τη γνωστή για το Υπουργείο Παιδείας προχειρότητα και έρχεται να αντιμετωπίσει τις ψευδώς ονομαζόμενες “έκτακτες” εδώ και οκτώ μήνες συνθήκες κανονικότητας! Ξεκινώντας τη νέα φάση εξ αποστάσεως εκπαίδευσης το Υπουργείο σκέφτηκε να εφαρμόσει ως πρώτο μέσο πίεσης για να την συμμετοχή των παιδιών τις απουσίες, τις οποίες οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να μετρούν κανονικά. Εάν επρόκειτο για μία διαδικασία όπου όλοι, παιδιά και εκπαιδευτικοί, έχουν δίκαιη και ισότιμη πρόσβαση, οι απουσίες θα είχαν τη θέση τους. Το να απειλείς όμως παιδιά ότι θα χάσουν τη χρονιά τους χωρίς να έχεις εξασφαλίσει ούτε εξοπλισμό, ούτε πρόσβαση είναι απόλυτα αναντίστοιχο της κατάστασης στην καλύτερη περίπτωση! Για τους τελευταίους οκτώ μήνες :
1. Δεν έγινε τίποτα σε σχέση με τη διάθεση εξοπλισμού σε μαθητές και εκπαιδευτικούς πλην ελαχίστων τάμπλετ (πέντε, για μεγάλα σχολεία εκατοντάδων μαθητών). Η κάθε οικογένεια αρκείται σε ό,τι έχει στο σπίτι, το οποίο στην περίπτωση δύο παιδιών και ενός γονέα με τηλεργασία απαιτεί τρεις σταθμούς πλήρως εξοπλισμένους.
2. Δεν έγινε τίποτα σε σχέση με την πρόσβαση στο διαδίκτυο σε απομακρυσμένες περιοχές πλην της διάθεσης του 4G των εταιρειών κινητής, όπου αυτό υπάρχει και με τους περιορισμούς που επιβάλλει. Ακόμα και αυτό όμως δεν περιλαμβάνει υλικό εκτός webex και σχολικού δικτύου όπως π.χ. ένα εκπαιδευτικό βίντεο στο Youtube που προτείνει ο εκπαιδευτικός. Σε παρόμοιες περιπτώσεις πολλοί μαθητές χρέωσαν τις οικογένειές τους καθώς δεν γνώριζαν την πολιτική χρεώσεων. Για να μην αναφέρουμε την αστειότητα της πρόσβασης επί έξι ώρες την ημέρα από το σταθερό τηλέφωνο, όπου απλά ο μαθητής θα ακούει όσα οι πιο προνομιούχοι θα βλέπουν! Θα θέλαμε κάποιος από το ΥΠΑΙΘ να δοκιμάσει να παραμείνει για έξι διδακτικές ώρες στο σταθερό του τηλέφωνο, ακούγοντας νέα πράγματα για αυτόν και τα οποία εάν δεν καταλάβει θα κινδυνεύσει να χάσει την τάξη!
3. Δεν έγινε τίποτα σε σχέση με τις ανάγκες εκπαίδευσης εκπαιδευτικών και μαθητών στις νέες συνθήκες και τρόπους διδασκαλίας ή και απλά χρήσης παρόμοιων συστημάτων. Το “όπως μπορεί ο καθένας” δεν είναι λύση συντεταγμένου κράτους, που παράλληλα δεν φρόντισε να έχει σε τοπικό επίπεδο ομάδες, που θα βοηθούν τεχνικά τουλάχιστον όποιον το έχει ανάγκη. Κάτι τέτοιο δεν προϋποθέτει επιπλέον κόστος καθώς χρησιμοποιεί το υπάρχον δυναμικό των Διευθύνσεων, δεν έγινε όμως γιατί δεν υπήρξε ποτέ η πολιτική βούληση και ο αναγκαίος προγραμματισμός.
4. Δεν έγινε τίποτα σε σχέση με την προώθηση και στήριξη της αλληλοδιδακτικής μεταξύ εκπαιδευτικών. Οι εκπαιδευτικοί οργανώθηκαν σε αυθόρμητες ομάδες συνεργασίας και αλληλοδιδακτικής, προσπάθειες τις οποίες το Υπουργείο και τα στελέχη του αγνοούν με την εκκωφαντική σιωπή τους. Η ομάδα Εξ αποστάσεως εκπαίδευση στο fb έχει σήμερα 32000 μέλη τα οποία ανταλλάσσουν πρακτικές συμβουλές και διατηρούν μεταξύ τους ένα ζωντανό διάλογο!
Ως επιστέγασμα των παραπάνω ζητήθηκε από τους εκπαιδευτικούς που δεν έχουν την δυνατότητα να κάνουν τηλεκπαίδευση να μεταβούν στο σχολείο τους και να κάνουν χρήση του σχολικού δικτύου. Παράλληλα το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο έβγαλε την παρακάτω ανακοίνωση, που δίνει την δυνατότητα σε έναν εκπαιδευτικό να κάνει μάθημα από το σχολείο.
“Θέλουμε να σας ενημερώσουμε για τον αριθμό των ταυτόχρονων τηλεδιασκέψεων webex που μπορούν να διεξαχθούν από το σχολείο σας. Ο αριθμός των ταυτόχρονων τηλεδιασκέψεων που μπορούν να πραγματοποιηθούν ικανοποιητικά περιορίζεται από την ταχύτητα σύνδεσης στο διαδίκτυο του σχολείου σας.
Ο αριθμός αυτός παρουσιάζεται στον πίνακα που ακολουθεί:
Επειδή το σύστημα του Υπουργείου δεν σήκωνε αυθεντικοποιήσεις μαθητών αποφασίστηκε να γίνονται μόνο αυτές των εκπαιδευτικών και οι μαθητές να μπαίνουν με ένα σύνδεσμο συμπληρώνοντας απλώς το όνομά τους. Το αποτέλεσμα είναι να μπαίνουν στα μαθήματα διάφοροι εξωσχολικοί “τηλεχαβαλέδες” τη στιγμή, που οι εκπαιδευτικοί βρίσκονται μπροστά στην υποχρέωση μιας οργουελιανής ψηφιακής παιδαγωγικής, όπου 25 μαθητές με κλειστές κάμερες και κλειστά μικρόφωνα παρακολουθούν τη φωτογραφία του προφίλ ενός εκπαιδευτικού που «παραδίδει» μάθημα με απενεργοποιημένες τις δυνατότητες αλληλεπίδρασης προκειμένου να μειωθούν οι δυνατότητες κακόβουλων χειρισμών. Και αυτό για έξι και επτά διδακτικές ώρες από τις οποίες οι συμμετέχοντες εκπαιδευτικοί και μαθητές βγαίνουν κακοποιημένοι. Διότι είναι προφανές ότι στον ψηφιακό κόσμο δεν ισχύουν οι συνθήκες του φυσικού!
Το ψυχολογικό κόστος από την πίεση που δέχθηκαν μαθητές και εκπαιδευτικοί που με το μαχαίρι στο λαιμό κλήθηκαν να εφαρμόσουν ένα μη-σχέδιο είναι εμφανές στα σχόλια και στην αποτίμηση όλων. Και όλο αυτό για να έρθει το δεύτερο φιάσκο, οκτώ μήνες μετά το πρώτο κύμα με την ολοκληρωτική ακύρωση της τηλεκπαίδευσης από την πρώτη μέρα της εφαρμογής της.
Το Υπουργείο ανακοίνωσε ένα γενικότερο πρόβλημα στην Ευρώπη. Και λέμε υποτιθέμενο γιατί την ίδια στιγμή δεκάδες εκπαιδευτικοί συνδέονταν άνετα με τους free λογαριασμού τους, ενώ κάποιοι που διέθεταν πληρωμένους λογαριασμούς έκαναν απρόσκοπτα μάθημα όλη την ημέρα. Μέχρι να δούμε λοιπόν log files από την κατάρρευση της Cisco επιφυλασσόμαστε για το τι ακριβώς συνέβη. Ακόμα και αυτό όμως να έχει συμβεί, η ευθύνη βαραίνει και πάλι το ΥΠΑΙΘ και την Υπουργό για την επιλογή και για το SLA που υπέγραψε. Κάθε συμφωνία τέτοιου επιπέδου έχει όρους και ρήτρες. Επομένως θα περιμέναμε αρκετά χρήματα να εισρεύσουν τις επόμενες ημέρες στο δημόσιο από την αποτυχία της εταιρείας. Αν πάλι δεν υπάρχει τέτοια συμφωνία θα θέλαμε να δούμε την συμφωνία που υπάρχει και έκανε το Υπουργείο τόσο σίγουρο, ώστε να απαγορεύσει άλλες πλατφόρμες που στο πρώτο κύμα έδωσαν λύση, αφού ο κάθε εκπαιδευτικός μπορούσε να έχει εναλλακτικές όταν κάποια πλατφόρμα δεν απέδιδε τα αναμενόμενα.
Θα θέλαμε, τέλος, να δούμε τη μελέτη από τη μεριά του Υπουργείου, που σίγουρα υπογράφουν ειδικοί του διαδικτύου για την τηλεκπαίδευση και την σύμβαση με την Cisco για το ζητούμενο επίπεδο υπηρεσίας. Ειδικά το σημείο που λέει ότι υπάρχει η υποδομή να γίνει τηλεδιάσκεψη 600000 ανθρώπων μόνο για τα σχολεία και για έξι ώρες με τις υποδομές που έχουμε αυτή τη στιγμή στην χώρα, ενώ παράλληλα θα διεξάγεται ανεμπόδιστα και η τηλεργασία. Μήπως θα ήταν καλό αντί για εκκλήσεις για μη χρήση του διαδικτύου από ανθρώπους σε εγκλεισμό να γινόταν και ένας στοιχειωδώς σοβαρός σχεδιασμός;
Τις τελευταίες μέρες ακούσαμε δηλώσεις της κυβέρνησης όπως:
• “Πώς μπορούσαμε να βρούμε τόσα λεωφορεία, να τα γεννούσαμε;”
• “Αν ακούγαμε την αντιπολίτευση και φτιάχναμε ΜΕΘ θα είχαμε πετάξει τόσα λεφτά!”
Ίσως με τον ίδιο τρόπο η επένδυση στη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση για όλους δεν είναι στις προτεραιότητες της κυβέρνησης, όπως δεν είναι και η Δημόσια Υγεία.
Οι προτάσεις του Τομέα Ψηφιακής Πολιτικής του ΜέΡΑ25 κινούνται προς:
1. Την άμεση απελευθέρωση της χρήσης εναλλακτικών για τη σύγχρονη και ασύγχρονη εκπαίδευση.
2. Την αναβάθμιση υπάρχοντος εξοπλισμού σε επίπεδο δρομολογητών και εξυπηρετητών για την αδιάλειπτη λειτουργία των δημόσιων πλατφόρμων (e-class, e-me κ.λπ.)
3. Τη δημιουργία ομάδας υποστήριξης και ανάπτυξης στα πλαίσια του Υπουργείου. Χρειάζεται τεχνικά άρτια καταρτισμένο προσωπικό, που να στηρίζει τις ψηφιακές διεργασίες όλες τις ώρες, αλλά και να εκπαιδεύει τους εκπαιδευτικούς, το ευρύτερο προσωπικό και τους μαθητές.
4. Την άμεση αναβάθμιση των υποδομών και της δικτύωσης στα ελληνικά σχολεία με συνδέσεις που θα έχουν εγγύηση απόδοσης υπηρεσίας (SLA), ώστε να μην βασίζονται στην λογική του “ό,τι μπορεί και αν μπορεί ο πάροχος διαθέτει” (best effort).
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.