Αυτές τις παράξενες μέρες, οι πολίτες είδαν με τα μάτια τους τη Δημοσιογραφία να σύρεται από τα μαλλιά στις λάσπες και τους υπονόμους της ανυποληψίας από τους ίδιους που είναι επιφορτισμένοι να την ασκούν: αλοιωμένα βίντεο που «εξαφανίζουν» τις ενοχλητικές πλευρές της αστυνομικής καταστολής, «πειραγμένα» γραφικά δημιουργίας παβλωφικών εντυπώσεων σε παρουσιάσεις δημοσκοπήσεων, «στρατευμένα» ξεπλύματα οικείων κατηγορούμενων, συν η μόνιμη πλέον μονόπλευρη υπερ εξουσίας αφήγηση των γεγονότων.
ΕΣΡ το είπαμε, δεν υπάρχει, το ξεδόντιασε, διαμέλισε και έθαψε σε κάποιο κελάρι η Βορειοκορεάτικων ενστίκτων κυβέρνηση. Οι Ενώσεις; Πού είναι; Γιατί δε μιλούν; Πότε αν όχι τώρα, ποιοι αν όχι αυτές;
Οι Ενώσεις λοιπόν μίλησαν! Και πραγματικά αποτελεί κάποιου είδους Ιστορικό ρεκόρ, σε ένα κείμενο όπου ανακατεύτηκαν τόσοι ειδικοί της Δημοσιογραφίας, να φτάνεις στο τέλος του και να βγαίνεις λιγότερο ενήμερος απ΄όταν ξεκίνησες να το διαβάζεις. Σ’ ένα κείμενο λοιπόν που ανακατεύονται διαφορετικές περιπτώσεις δημοσιογραφικών παρακωλήσεων (η λογοκρισία του Facebook που όμως δεν κατονομάζεται, η βία κατά των φωτορεπόρτερ που η γραφίδα δυσκολεύεται φανερά να αποδώσει στις αστυνομικές δυνάμεις), και αφού κάνει γαργάρα όλες αυτές τις εξώφθαλμες στρεβλώσεις της Δημοσιογραφίας που αναφέραμε στην αρχή, στρέφεται κατά του… ενός Πραγματικού Εχθρού: των χρηστών των Κοινωνικών Δικτύων, που εγκαλούν τους παραβάτες των αρχών που φτιάχτηκαν για να φυλάττουν οι Δημοσιογραφικές Ενώσεις! Αυτοί βαφτίζονται «ανώνυμα τρολ», οι εγκαλούμενοι δημοσιογράφοι βαφτίζονται ήρωες της ενημέρωσης που δέχονται «διαδυκτιακό εκφοβισμό», και αντί η Ένωση να τραβήξει αυτιά και να κόψει οπίσθια σε αυτούς που βγάζουν στη Δημοσιογραφία κακό όνομα, προτείνει τη δημιουργία…διαδικτυακού σαβουάρ βιβρ για να μη στενοχωριούνται οι ευαίσθητες ψυχούλες που πιάνονται με το Γκέμπελς στην πλάτη.
Ίσως δεν πρέπει να πέφτουμε απ’ τα σύννεφα: Με πολλά από τα μέλη της ΕΣΗΕΑ να έχουν το διπλό ρόλο εργοδότη και δημοσιογράφου, και με την επιβίωση της πλειοψηφίας των Μέσων να επαφίεται όχι στον οβολό των πολιτών αλλά στην καλοσύνη της Κυβέρνησης, αυτή η ομερτά και η «συνάντηση πνευμάτων» με ταυτόσημα επιχειρήματα να ακούγονται δυο μέρες μετά στη Βουλή από τα χείλη του Πρωθυπουργού, είναι το μόνο που θα ήταν εύλογο να περιμένουμε. Οι υπόλοιπες Ενώσεις όμως, και ειδικά η Ένωση Φωτορεπόρτερ, πως δέχτηκαν να συνυπογράψουν ένα κείμενο που συγκαλύπτει αυτούς που στέλνουν μέλη της στα νοσοκομεία συγχέοντάς τους σκόπιμα με αυτούς που θα βάλουν «ha ha» κάτω από αναρτήσεις διαπλεκόμενων προπαγανδιστών;
Δεν θα είχαμε φτιάξει όμως το ΜέΡΑ25 αν είχαμε προδιάθεση αποδοχής των κακώς κειμένων. Γι αυτό θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας ώστε να δυναμώσει η φωνή των ουκ ολίγων Δημοσιογράφων που έχουν συναίσθηση του ρόλου τους και της θέλησης να τον φέρουν εις πέρας.
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
