Η πανδημία αντί να ενδυναμώσει την αλληλεγγύη μεταξύ κρατών και ανθρώπων, βλέπουμε να επιτείνει τις ανισότητες ανάμεσα στις πλούσιες και τις φτωχές χώρες, με ολέθριες ενδεχομένως συνέπειες για τις δεύτερες. Τη σοβαρή αυτή πτυχή αναδεικνύει σε συνέντευξή του στο «Στίγμα της ΜέΡΑς» ο πρόεδρος του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, Σπύρος Απέργης:
Με τον τρόπο που εξελίσσεται η παραγωγή και διανομή των εμβολίων σε παγκόσμιο επίπεδο, παρατηρούμε ότι επικρατεί ένας εμβολιαστικός εθνικισμός. Οι χώρες που έχουν την οικονομική δυνατότητα και την τεχνολογία για τη συντήρηση και τη μεταφορά των εμβολίων, βλέπουμε να έχουν εξασφαλίσει σε μεγάλο βαθμό τις ποσότητες που χρειάζονται, τουλάχιστον σε επίπεδο συμβολαίων.
Πρόκειται για τις χώρες του λεγόμενου πλούσιου Βορρά, ενώ αντίθετα πολλές χώρες της Ασίας, της Αφρικής και της Νότιας Αμερικής αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στην πρόσβασή τους στα εμβόλια και κατά συνέπεια καθυστερεί πολύ η διαδικασία εμβολιασμού στις συγκεκριμένες χώρες.
Υπάρχει τρόπος ώστε τα δισεκατομμύρια εμβόλια που χρειάζονται να παραχθούν γρήγορα και φθηνά, ενώ ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προωθεί τη σχετική πλατφόρμα, στην οποία οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες θα πρέπει να μοιράζονται εθελοντικά τεχνολογία, δεδομένα και δικαιώματα ιδιοκτησίας των εμβολίων. Εντούτοις, καμία από αυτές τις εταιρείες δεν έχει εγγραφεί σ’ αυτήν την πλατφόρμα, μάλιστα ο διευθύνων σύμβουλος της Pfizer την περιέγραψε ως ανοησία.
Οπότε, δυστυχώς φαίνεται θα συνεχιστεί η τρέχουσα κατάσταση και οι χώρες αυτές θα αποκτήσουν πολύ αργότερα εμβόλια.
Μέχρι αυτή τη στιγμή, έχουν γίνει περίπου ένα δισεκατομμύριο εμβολιασμοί σε όλον τον κόσμο και περισσότεροι από τους μισούς έχουν πραγματοποιηθεί στις πλούσιες χώρες, που όμως αντιστοιχούν στο 13% του παγκόσμιου πληθυσμού.
Διαπιστώνουμε για άλλη μια φορά ότι οι μεγάλες πολυεθνικές βάζουν τις πατέντες που έχουν εξασφαλίσει πάνω από τους ανθρώπους. Μην ξεχνάμε ότι και παλαιότερα οι ασθενείς με aids στις φτωχές χώρες δεν είχαν πρόσβαση στην αγωγή τους γιατί οι αυτές οι εταιρείες διατηρούσαν σε έλλειψη τα σχετικά προϊόντα και τα χρέωναν σε αδικαιολόγητα υψηλές τιμές.
Δυστυχώς, κάτι ανάλογο γίνεται και με τα εμβόλια. Δεν τηρούνται τα διεθνή πρότυπα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, σύμφωνα με τα οποία η υγεία είναι σε προτεραιότητα απέναντι στο δικαίωμα των εταιρειών να προστατεύσουν την πνευματική τους ιδιοκτησία.
Αυτό που μπορεί να γίνει αυτή τη στιγμή είναι να εντατικοποιηθεί η δημόσια έρευνα για τα εμβόλια, ώστε αυτές οι πατέντες και τα δεδομένα να μοιραστούν στις φτωχές χώρες και να μπορέσουν να ξεκινήσουν την επιτόπου παραγωγή, μειώνοντας παράλληλα τα κόστη.
Ακούστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ:
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
