Στον σύγχρονο κόσμο μας, δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε τον ρόλο που διαδραματίζει η τεχνολογία στη ζωή μας, τη χρησιμότητά της και τα αποτελέσματά της, θετικά και αρνητικά. Το καθήκον μας είναι να ευθυγραμμίσουμε την τεχνολογία στο σύνολό της και ειδικότερα την ψηφιακή της σφαίρα με το γενικό όραμά μας να κάνουμε καλό στην κοινωνία μας.
Με τις προόδους στη ρομποτική και τον αυτοματισμό, βλέπουμε επίσης ένα πολύ μεγάλο πλεόνασμα αξίας και αγαθών που διατίθενται στην κοινωνία μας. Αυτές οι εξελίξεις και οι εφαρμογές έγιναν δυνατές χάρη στο έργο πολλών ανθρώπων και επιστημόνων μετά από μακρόχρονη προσπάθεια. Μέχρι το πρόσφατο παρελθόν, όπου η δημόσια χρηματοδότηση έχει υποστηρίξει πολλές ανακαλύψεις στη βασική επιστήμη – που αργότερα κατέστησαν δυνατές τις τρέχουσες εφαρμογές. Η καλή πίστη του κοινού και των εκπροσώπων του θέτει κεφάλαια και προσπάθεια στην απαραίτητη έρευνα ώστε να μπορεί να βοηθήσει τους άλλους, δημόσιους ή ιδιωτικούς παράγοντες, να δημιουργήσουν εφαρμογές. Αυτή η διαδικασία, ωστόσο, είναι εσφαλμένη. Συχνά τα έργα που χρηματοδοτούνται από την πλειονότητα των πολιτών, καταλήγουν να δημιουργούν πνευματική ιδιοκτησία που κατοχυρώνεται με πατέντα ευρεσιτεχνίας από ιδιωτικούς φορείς. Αυτό συζητείται περαιτέρω στο Ευρωπαϊκό New Deal του DiEM25 και στη μεταγενέστερη έκδοση και έναρξη του σχεδίου «Green New Deal for Europe» και είναι κεντρικό θέμα της πρότασης για το «Universal Basic Dividend».
Το τμήμα κοινής περιοχής με την ψηφιακή τεχνολογία είναι η χρήση της τεχνολογίας για την καλύτερη διαχείριση των επιπτώσεών μας στον πλανήτη, αλλά και της δίκαιης κατανομής της αξίας και των αγαθών. Ένα άλλο κεντρικό μέρος της δουλειάς μας είναι η προστασία των πολιτικών ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η διασφάλιση ότι η χρήση της τεχνολογίας μας και ιδίως των αναδυόμενων και ισχυρών τεχνολογιών, όπως η τεχνητή νοημοσύνη «ΑΙ», γίνεται με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον.
Πιστεύουμε ότι όλοι οι τεχνολόγοι και οι ημιαυτόνομες δημιουργίες τους θα πρέπει να ακολουθούν κανόνες όμοιους με τον όρκο του Ιπποκράτη των ιατρών.
Τέλος, θέλουμε να καταστήσουμε δυνατή την ιδέα της Ισηγορίας μέσω της χρήσης τεχνολογίας. Δηλαδή, όλες και όλοι θα πρέπει να μπορούν να πουν τη γνώμη τους και η συμβολή τους θα πρέπει να αξιολογηθεί με βάση την αξία της χωρίς εμπόδια και προκαταλήψεις.
Η πληροφορική επανάσταση απαιτεί την επεξεργασία νέων στόχων και νέων πολιτικών πρακτικών. Νέα εκπαιδευτική πολιτική, νέο Δίκαιο για τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, νέες μορφές προπαγάνδας ή ακτιβισμού. H επικοινωνία και η ανταλλαγή της πληροφορίας αποτελεί δυνητικά παίγνιο θετικού αθροίσματος (όταν μοιράζεσαι δεν χάνεις, αλλά κερδίζουν δύο) και όχι μηδενικού (ό,τι κερδίζει ο ένας, το χάνει ο άλλος). Κάποιοι διείδαν μέσα από τέτοιου είδους εξελίξεις και διεργασίες, την επανεμφάνιση της υπόθεσης του κομμουνισμού, που κάποιες δεκαετίες πριν, με την πτώση των καθεστώτων του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού, εθεωρείτο αρχαϊσμός. Η «επανάσταση του Διαδικτύου» συνίσταται ουσιαστικά από δύο επαναστάσεις. Η πρώτη ήταν η επανάσταση της επικοινωνίας, η οποία προώθησε οριζόντια τη συνεργασία και την αποκέντρωση. Υπό το πρίσμα αυτό, ήταν κατά κάποιον τρόπο αναρχίζουσα ή με άρωμα ουτοπικού κομμουνισμού. Η δεύτερη φάση, στην οποία ζούμε σήμερα, είναι η επανάσταση των δεδομένων (η οποία προωθεί ένα νέο καταναλωτισμό, τον κεντρικό έλεγχο πάνω σε big data και δημιουργεί νέες μορφές εξουσίας/ισχύος που βασίζονται στη δυνατότητα πρόβλεψης και διαμόρφωσης περιβαλλόντων). Από πολιτική άποψη, πρόκειται για μια αντεπανάσταση (data mining στα social media, γιγάντωση των μηχανισμών επιτήρησης και ελέγχου).
Τα δικαιώματα στον ψηφιακό κόσμο
Η ανάπτυξη των ψηφιακών τεχνολογιών στην εποχή της ιδεολογικής κυριαρχίας του νεοφιλελευθερισμού και των ιδιωτικών υποδομών διαμορφώνει ένα τοπίο στον ψηφιακό κόσμο, όπου βασικά δικαιώματα όπως η ανωνυμία στο διαδίκτυο και η ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση δεν υπάρχουν ή περιορίζονται σημαντικά. Οι ηλεκτρονικές προσωπικές δραστηριότητες των πολιτών παρακολουθούνται και επεξεργάζονται από κυβερνήσεις και ιδιωτικούς οργανισμούς χωρίς κανένα δημοκρατικό έλεγχο. Το δικαίωμα πρόσβασης στην πληροφορία ρυθμίζεται κατά το δοκούν χωρίς να υπάρχουν οι κατακτήσεις της ελεύθερης γνώσης προς όφελος των μεγάλων εκδοτικών οίκων και του κεφαλαίου. Σε όλες τις περιπτώσεις το δικαίωμα της ιδιοκτησίας υπερισχύει του δικαιώματος της ελευθερίας της έκφρασης και της προστασίας της ιδιωτικής ζωής.
H πρόσβαση στις ψηφιακές υπηρεσίες ως ανθρώπινο δικαίωμα
Στη σύγχρονη εποχή δεν μπορεί κανείς να συμμετέχει στην εκπαίδευση, την κοινωνική, επαγγελματική και πολιτική ζωή χωρίς κατοχή υπολογιστικών μηχανών και επαρκή πρόσβαση στο διαδίκτυο. Άρα η πρόσβαση στον ψηφιακό κόσμο και το διαδίκτυο έχει αντίστοιχη σημασία με την πρόσβαση σε ηλεκτρικό δίκτυο και δίκτυο νερού: είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Ως τέτοιο πρέπει να εξασφαλίζεται σε όλους και όλες χωρίς φυλετικές, ταξικές ή άλλου τύπου διακρίσεις.
Θα πρέπει να τονιστεί η ανάγκη για σύγχρονες υποδομές καλωδίωσης σε όλη τη χώρα, καθώς αυτό σχετίζεται άμεσα με τις δυνατότητες που παρέχονται στον τελικό χρήστη. Είναι πολύ διαφορετική μία «γρήγορη» και σταθερή (χωρίς διακοπές) σύνδεση στο διαδίκτυο, από μία αργή, ενδεχομένως και «σποραδική» σύνδεση. Η πρώτη επιτρέπει την ευκολότερη εξοικείωση και χρήση, ενώ η δεύτερη συχνά οδηγεί σε εκνευρισμό και απόγνωση.
Προφανώς, για αυτό υπάρχουν και πολλά άλλα επιχειρήματα, όπως τεχνολογικά κέντρα και επιχειρήσεις, απομακρυσμένη εργασία, ψηφιακοί νομάδες, πρόσβαση σε κρίσιμες πληροφορίες από επαρχιακά νοσοκομεία, σχολεία και γενικώς δημόσιους φορείς.
Μετά τις αποκαλύψεις Snowden ξεκίνησε μια νέα εποχή, μια εποχή στην οποία ξέρουμε πλέον αυτό που υποπτευόμασταν. Ότι δηλαδή κρατικοί οργανισμοί με τη βοήθεια των διαδικτυακών παρόχων έχουν στήσει ένα τεράστιο δίκτυο παρακολούθησης των πολιτών σε όλους πλέον τους τομείς της ζωής τους. Προβάλλοντας τον μανδύα της «προστασίας από τους τρομοκράτες», έχουν επενδύσει στη δημιουργία ενός κλίματος φόβου ώστε να μπορούν, με νόμιμα ή μη μέσα, να δικαιολογούν την παρακολούθηση των πάντων. Το ΜέΡΑ25 πρέπει να μπει σε αυτόν τον αγώνα ενάντια στη παρακολούθηση κάθε πτυχής της ζωής των πολιτών. Να ενισχύει και να προωθεί τη χρήση της κρυπτογράφησης των δεδομένων και να παλεύει για ένα νομικό πλαίσιο το οποίο θα προστατεύει από κάθε μορφή παρακολούθησης.
Η διαδικτυακή ουδετερότητα είναι η αρχή η οποία προτάσσει πως οι κυβερνήσεις και οι διαδικτυακοί πάροχοι πρέπει να έχουν την ίδια αντιμετώπιση απέναντι σε όλα τα δεδομένα στο διαδίκτυο, χωρίς να διαχωρίζουν χρήστες, περιεχόμενο, πλατφόρμες, εφαρμογές, εξοπλισμό και τρόπους επικοινωνίας. Η διαδικτυακή ουδετερότητα πρέπει να είναι ένα βασικό αίτημα καθώς είναι εκείνη η οποία μπορεί να διασφαλίσει πως ούτε οι κυβερνήσεις ούτε οι εταιρείες θα μπορούν να μας επιτηρούν και να επεμβαίνουν στη ζωή των πολιτών.
Μπορούν να εξαιρεθούν από την απαγόρευση traffic shaping/QoS οι real-time μορφές επικοινωνίας (VoIP/conferencing/εφαρμογές τηλεκπαίδευσης που δεν κάνουν χρήση προ-μαγνητοφωνημένου περιεχομένου) προκειμένου να διασφαλίζεται η απαραίτητη ποιότητα στην επικοινωνία. Στο σημείο αυτό, ενδεχομένως χρειάζεται να οριστούν αυστηρά πλαίσια στα οποία θα επιτρέπονται οι τεχνικές αυτές εάν υπάρχουν φόβοι για κατάχρηση ή «παραθυράκια».
Η πληροφορία είναι δύναμη έλεγε ο Aaron Swartz. Η πληροφορία και η γνώση η οποία βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο διαδίκτυο είναι τεράστια. Βιβλία, επιστημονικά περιοδικά, άρθρα. Το μεγαλύτερο μέρος όμως αυτών είναι κάτω από τον έλεγχο των μεγάλων εκδοτικών οίκων και άλλων εταιρειών που εκμεταλλεύονται τα δικαιώματα και πωλούν τη γνώση. Οι πρακτικές αυτές όλο και περισσότερο διευρύνονται στο διαδίκτυο και αφαιρούν από τους χρήστες γνώση ή την κάνουν διαθέσιμη μόνο σε αυτούς που έχουν να πληρώνουν για να την αποκτήσουν. Η ανάγκη για τη στήριξη αδειών όπως αυτές των creative commons ή παρόμοιων που οδηγούν στην ελεύθερη διάθεση της γνώσης είναι επιτακτική.
Θα πρέπει, επίσης, να υπάρξει πρόοδος στην ψηφιοποίηση της Εθνικής Βιβλιοθήκης και άλλων εθνικών πολιτισμικών ιστορικών στοιχείων (μουσική, ταινίες, βιβλία) και ελεύθερη πρόσβαση για όλους στους θησαυρούς της γνώσης.
Ψηφιακοί πόροι για την εκπαίδευση
Θα πρέπει να υπάρχει για όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες, τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές/σπουδαστές/φοιτητές δωρεάν πρόσβαση σε ψηφιακούς πόρους που θα τους δώσει τη δυνατότητα να στηρίξουν τις σπουδές τους και να μπορούν να αυτομορφώνονται.
Η πρόσβαση σε ψηφιακές βιβλιοθήκες θα πρέπει να είναι ελεύθερη σε όσους σπουδάζουν ή εργάζονται στην εκπαίδευση, ανεξαρτήτως βαθμίδας και να είναι προσιτή σε κάθε πολίτη με μικρό αντίτιμο, σε μία στοιχειώδη σειρά απαραίτητων ψηφιακών πόρων.
Η κουλτούρα του ελεύθερου λογισμικού στη παραγωγή κώδικα αλλά και όχι μόνο αποτελεί κίνημα από μόνη της. Η διάδοση και η χρήση ελεύθερου λογισμικού είναι σημαντική όχι μόνο γιατί ενισχύει τη συνεργατική δομή παραγωγής αλλά και επειδή το λογισμικό που παράγεται είναι από τα πιο ασφαλή και πολύ δύσκολο να βρίσκεται υπό τον έλεγχο του κράτους ή τις ιδιωτικές εταιρείες.
Με την μετάβαση στην χρήση ελεύθερου λογισμικού, η σημερινή ετήσια αξία αγοράς αδειών χρήσης (Microsoft) θα μπορέσουμε να διοχετευθεί στην Παιδεία.
Προτείνεται να οργανωθεί έρευνα αποτίμησης για την έως σήμερα προμήθεια αδειών χρήσης από τη Microsoft και να συγκριθεί με τα αντισταθμιστικά οφέλη από την εν λόγω εταιρία. Σημειώνουμε ότι το Ελληνικό Κέντρο Καινοτομίας της Microsoft ιδρύθηκε το 2008 μετά την υπογραφή συμφωνίας Ελληνικού κράτους με τη Microsoft για την αδειοδότηση του ευρύτερου Δημοσίου.
Δημόσιο Λογισμικό και Δημόσια Δεδομένα
Βασικοί άξονες της Ψηφιακής Πολιτικής πρέπει είναι η δημόσια ιδιοκτησία των δεδομένων του λογισμικού και των δικτύων, η συνεισφορά της τεχνολογίας στην ανάπτυξη της χώρας και η διαφύλαξη των προσωπικών δεδομένων των πολιτών από ιδιώτες και δημόσιο.
Λογισμικό που χρησιμοποιείται από το Δημόσιο θα πρέπει να ανήκει στο Δημόσιο. Κρατικά δεδομένα ή/και δεδομένα των πολιτών θα πρέπει να βρίσκεται σε κρατικούς servers μαζί με το λογισμικό που χρησιμοποιείται για την πρόσβαση στα δεδομένα.
Το ανοιχτό λογισμικό οφείλει να πριμοδοτείται για χρήση από το δημόσιο.
Δημόσιες προμήθειες – Υλικό και λογισμικό
Η τρέχουσα τάση είναι οι Δημόσιες προμήθειες και τα έργα πληροφορικής να «πακετάρονται» ώστε να γίνονται τεράστια και να ανατίθενται στις 2-3 μεγάλες εταιρείες του χώρου.
Ωστόσο, σκόπιμο θα ήταν να γίνει η Πληροφορική μοχλός ανάπτυξης της πραγματικής Οικονομίας. Με αυτή τη λογική όσα δημόσια έργα είναι από τη φύση τους μικρά θα πρέπει να μοιράζονται σε μικρές εταιρίες.
Έργα που είναι από την φύση τους μεγάλα θα ήταν σκόπιμο να ανατίθενται σε κοινοπραξίες με την ευρεία συμμετοχή μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Η τρέχουσα τακτική στα Δημόσια Έργα πληροφορικής είναι οι μελέτες του έργου να ανατίθενται στον ίδιο ανάδοχο που θα το εκτελέσει με τη λογική «Γιάννης κερνάει – Γιάννης πίνει». Προτείνουμε οι μελέτες να προηγούνται των έργων και να ανατίθενται, όπως είναι σωστό, σε ανεξάρτητους μελετητές.
Προτείνεται παροχή δωρεάν εκπαίδευσης και καθοδήγησης χρήσης Η/Υ και γενικότερα θεμάτων πληροφορικής από τον Δήμο στους Δημότες του. Για να πλησιάσουμε στην Ψηφιακή διακυβέρνηση ως κοινωνία, πρέπει οι Δημότες να γνωρίζουν και να μπορούν να χρησιμοποιήσουν την Πληροφορική προς όφελος τους και ειδικότερα για την αλληλεπίδρασή τους με τις διαδικτυακές υπηρεσίες πληροφόρησης με τον Δήμο τους.
Κρίνεται χρήσιμο να γίνονται: 1. Δημοσίευση πρακτικών συνεδριάσεων, ψηφοφοριών και αποφάσεων σε μηχαναγνώσιμη μορφή (ανοιχτά δεδομένα). 2. Σύνδεση Δημαρχείου – δημοτικών συμβουλίων για την ανάρτηση αποτελεσμάτων των συνεδριάσεων και των ψηφοφοριών προς τους δημότες μέσω μιας κοινής πλατφόρμας ιδίου σχεδιασμού όπου ο πολίτης – δημότης και φυσικά οι πολίτες ΑμεΑ θα μπορούν να αναζητούν με εύκολο τρόπο και όχι όπως σήμερα με το άνοιγμα πολυσέλιδων αρχείων .pdf.
Οι δυνατότητες των τεχνολογιών πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών έχουν επιτρέψει την απομακρυσμένη διεκπεραίωση πολλών υπηρεσιών. Πλην όμως η ύπαρξη της Ψηφιακής δυνατότητας έχει «ανοίξει την όρεξη» του Δημόσιου Τομέα απαιτώντας το ίδιο όλο και περισσότερες υπηρεσίες από τους πολίτες! Βλέπε: Κτηματολόγιο, ΤΑΠ, Ε9 κοκ.
Το Δημόσιο με τη χρήση της τεχνολογίας θα πρέπει να διευκολύνει τους πολίτες και όχι να τους δυσχεραίνει. Θα πρέπει η ανάσυρση δεδομένων να γίνεται αυτεπάγγελτα από την κάθε υπηρεσία.
Με την ίδια λογική, της εξυπηρέτησης του πολίτη θα πρέπει να υπάρξει μείωση της απαίτησης δικαιολογητικών από παρεμφερείς οργανισμούς, π.χ. Τράπεζες. Επειδή πλέον πολλά δικαιολογητικά είναι ψηφιακά, και άρα ευκολότερο να τα αποκτήσεις, φορείς και οργανισμοί ζητάνε όλο και περισσότερα. Ό,τι ζητείται από τον πολίτη να γίνεται ψηφιακά θα πρέπει να γίνεται – εύκολα – και στον υλικό κόσμο.
Κατοχή δικτύων Τηλεπικοινωνιών
Τα δίκτυα τηλεπικοινωνιών που χρησιμοποιούνται από το Δημόσιο θα πρέπει να ανήκουν στο Δημόσιο (ενσύρματα και ασύρματα). Κάτω από την τρέχουσα πρακτική οι πάροχοι νοικιάζουν τα δίκτυα στο δημόσιο και ανά πάσα στιγμή μπορούν δυνητικά να τα παρακολουθήσουν ή να διακόψουν την υπηρεσία.
Συντήρηση δικτύων Τηλεπικοινωνιών
Η Συντήρηση των δημοσίων δικτύων θα πρέπει να γίνεται κάτω από δημόσια εποπτεία (πχ ΓΓΠΣ) και οι συμβάσεις συντήρησης να μοιράζονται σύμφωνα με την παραπάνω λογική της στήριξης της Μικρο-Μεσαίας Επιχειρηματικότητας.
Έλεγχος χρεώσεων δικτύων Τηλεπικοινωνιών
Τεράστια διαφήμιση γίνεται για το 5G. Η σημασία του για την ανάπτυξη της χώρας είναι σαφώς μικρότερη από την σημασία του για τα ταμεία των τριών εταιρειών τηλεπικοινωνιών, καθώς με τις υψηλότερες ταχύτητες αδειάζουν ταχύτατα τα πακέτα δεδομένων των πελατών τους.
Προτείνεται:
- Αλλαγή του τρόπου χρέωσης των υπηρεσιών Wireless (4G/5G) ώστε να γίνει παρόμοιος με αυτόν των ενσύρματων συνδέσεων. Το κόστος για τον πελάτη να είναι ανά μήνα ανάλογα με την προσφερόμενη ταχύτητα σύνδεσης και όχι με τον όγκο.
- Επανεξέταση και έλεγχος των χρεώσεων των τηλεπικοινωνιακών παρόχων, δεδομένου ότι αυτή την στιγμή έχουμε από τις ακριβότερες τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες στην Ευρώπη.
Συμπληρωματικός έλεγχος δικτύων Τηλεπικοινωνιών
Θα πρέπει να υπάρξει ένα μεταβατικό χρονοδιάγραμμα 1-2 ετών για την υποχρεωτική χρήση STIR/SHAKEN στο δημόσιο τηλεφωνικό δίκτυο, με σκοπό τον αποκλεισμό κλήσεων που εκκινούν κυρίως από το εξωτερικό κάνοντας χρήση ελληνικών τηλεφωνικών αριθμών για την υπηρεσία αναγνώρισης καλούσας γραμμής, κλήσεις οι οποίες συνήθως έχουν κακόβουλες προθέσεις (scamming, phishing). Μετά την πλήρη εφαρμογή της διάταξης, οι εθνικοί πάροχοι δεν θα πρέπει να εξυπηρετούν κλήσεις που εκκινούν από δίκτυα του εξωτερικού με ελληνικό αριθμό στην αναγνώριση, εκτός κι αν γίνεται διαπίστευση της ταυτότητας του καλούντος με χρήση του εν λόγω πρωτοκόλλου.
Θα πρέπει να υπάρξει μεταφορά της ευθύνης για διατήρηση συγκεντρωτικού αρχείου μητρώου του Άρθρου 11 του 3471/2006 για εξαίρεση από καμπάνιες τηλεπωλήσεων ή για απευθείας προώθηση προϊόντων και υπηρεσιών (do-not-call registry) από τους παρόχους ηλεκτρονικών επικοινωνιών στην ΕΕΤΤ, και διάθεσή του με API μέσω Internet στους υπόχρεους αναζήτησής του.
Αυτή τη στιγμή ο κάθε πάροχος υποχρεούται να διατηρεί τέτοιο μητρώο μόνο για τους συνδρομητές του. Οι δε εταιρείες που δραστηριοποιούνται σε υπηρεσίες προώθησης υποχρεώνονται θεωρητικά να αναζητούν αυτά τα μητρώα ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Αυτό παρουσιάζει δύο προβλήματα. 1. Η πολυπλοκότητα της διαδικασίας την καθιστά αναξιόπιστη. 2. Ακόμη κι αν λειτουργήσει όπως σχεδιάστηκε, μπορεί να παρέλθει μεγάλο χρονικό διάστημα από τη στιγμή που ένας συνδρομητής ζητήσει την καταχώριση του αριθμού του στο μητρώο μέχρι ο αριθμός να διαβιβαστεί ως τέτοιος στους υπόχρεους (για όσους συμμορφώνονται).
Με τη διατήρηση κεντρικής βάσης δεδομένων άμεσα προσβάσιμης και ενημερώσιμης σε πραγματικό χρόνο, ο σκοπός είναι να αποκτήσει επιτέλους κάποιο νόημα αυτή η διάταξη και να προστατευτούν οι καταναλωτές των υπηρεσιών τηλεφωνίας από τις διαρκώς αυξανόμενες robo-κλήσεις.
Κάλυψη δικτύων Τηλεπικοινωνιών
Η ταχύτητα των δικτύων είναι όντως σημαντική. Η κάλυψη, όμως, σημαντικότερη. Δεν είναι δυνατόν 30 χρόνια μετά το ξεκίνημα της κινητής τηλεφωνίας να μην υπάρχει 100% γεωγραφική και 100% πληθυσμιακή κάλυψη σε φωνή και δεδομένα (κάποιου είδους). Οι τηλεπικοινωνιακοί πάροχοι θα πρέπει να υποχρεωθούν να παρέχουν πραγματική Πανελλαδική Κάλυψη.
Σε Ιδιώτες αλλά και στο Δημόσιο δεν θα πρέπει να επιτρέπεται το Data Mining, η αυτεπάγγελτη ανάσυρση δεδομένων των πολιτών από μία, ή συνδυασμό περισσότερων βάσεων δεδομένων, παρά μόνο με εισαγγελική παραγγελία (παράδειγμα, όχι απαραίτητα αληθινό: Η τροχαία ανατρέχει στην βάση δεδομένων της ΗΔΙΚΑ για να βρει την διεύθυνσή σου να σου στείλει μία κλήση. Παράδειγμα: Όλοι οι παραγωγοί ρεύματος, τηλεφωνίας κ.λπ.)
Αντιστρόφως, κράτος και ιδιωτικές εταιρείες θα πρέπει να παρέχουν άμεσα και χωρίς παρακώληση στον πολίτη οτιδήποτε δεδομένα τον αφορούν – εφόσον αυτά ζητηθούν.
Η χώρα διαθέτει σημαντικότατους επιστήμονες στους τομείς τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών. Με τη στήριξη της πολιτείας και με συνεργασίες Ιδιωτών και Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων μπορούν να γίνουν πολλά.
Ενδεικτικά οφείλουμε να προωθήσουμε τους εξής άξονες τεχνολογιών:
- Ανάπτυξη Λογισμικού Εφαρμογών (για ΗΥ, Smartphones και Tablets)
- Ανάπτυξη λογισμικού/συστημάτων για τη διαχείριση αποκεντρωμένων (distributed) ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Την αποκεντρωμένη παραγωγή ενέργειας θα πρέπει να τονίσουμε, επίσης, στο ενεργειακό πρόγραμμα του ΜέΡΑ25.
- Ανάπτυξη λογισμικού και συστημάτων για τη διαχείριση συστημάτων παραγωγής/διανομής υδρογόνου. Ως νέα τεχνολογία έχει πολλά περιθώρια ανάπτυξης.
Στο διαδίκτυο έχουν δημιουργηθεί πολλά κινήματα και κοινότητες αντίστασης, οι οποίες βασίζονται κυρίως στην τεχνολογία για να βρεθούν ένα βήμα μπροστά από τις αντιδραστικές πολιτικές ρυθμίσεις. Όμως, στις περισσότερες περιπτώσεις δεν καταφέρνουν να ορθώσουν μία συνεπή πολιτική φωνή αντίστασης ή να συνδέσουν τον αγώνα τους με τους γενικότερους λαϊκούς και δημοκρατικούς αγώνες. Σημαντικό είναι το προοδευτικό κίνημα του ΜέΡΑ25 να συναντήσει αυτά τα κινήματα και να πάρει εμπειρίες και τρόπους αγώνα από αυτά, αλλά ταυτόχρονα να μπορέσει να τους δώσει πολιτικό χαρακτήρα.
Η Πληροφορική ως εργαλείο εξωτερικής πολιτικής
Θα πρέπει να εξετασθεί σοβαρά εάν η αναγγελία δημιουργίας Datacenter στο Λαύριο εξυπηρετεί πράγματι τα εθνικά συμφέροντα σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα ή αποτελεί έναν πυλώνα ελέγχου και εναγκαλισμού με την πολιτική μιας ιδιωτικής εταιρίας, εν προκειμένω της Microsoft. Ειδικότερα στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και την Ανατολική Μεσόγειο, στην Ελλάδα η ίδρυση ενός βοηθητικού κέντρου που θα αποτελέσει το «δίδυμο» στην εγκατάσταση των αλληλοσυμπληρούμενων datacenters του Ισραήλ.
Ειδικότερα σχετικά με την ιδιοκτησία του λογισμικού Δημόσιου Τομέα – Φορολογικό λογισμικό
- Δημόσιος και κοινωνικός χαρακτήρας των υλικοτεχνικών υποδομών της Κοινωνίας της Πληροφορίας.
- Διεύρυνση της ελευθερίας έκφρασης και πληροφόρησης.
- Ελεύθερη πρόσβαση στην πληροφορία.
- Αντίθεση σε κάθε μορφή επιτήρησης.
Διεκδικώντας ψηφιακή ελευθερία στην εποχή της μαζικής παρακολούθησης
- Η Δημόσια Σφαίρα ως Δημόσιος Χώρος – Δικτυακή ουδετερότητα, Συνταγματική καθιέρωση της ελευθερίας έκφρασης ως θεμελιώδους δικαιώματος υπέρτερης προστασίας. Αποποινικοποίηση του λόγου, κατάργηση του νόμου περί ασέμνων. Περιορισμός της χρηματικής ικανοποίησης για ηθική βλάβη από αδικοπραξίες σχετιζόμενες με την προσβολή της προσωπικότητας. Εισαγωγή κριτηρίων γύρω από την περιουσιακή κατάσταση των μερών για τον υπολογισμό της ηθικής βλάβης. Υποχρέωση φιλοξενίας της άποψης του παθόντος.
- Δίκαιο του Μοιράσματος και της Δημιουργικότητας – Η αδιαπραγμάτευτη αναγνώριση και προστασία του δικαιώματος της ομότιμης παραγωγής που διέπεται από τη λογική των κοινών (commons) και της ιδιαίτερης φύσης των έργων πνευματικής δημιουργίας που απορρέουν από αυτήν. Η αναγνώριση και ο σεβασμός του δικαιώματος αυτοδιαχείρισης των κοινοτήτων που παράγουν και μοιράζονται πνευματικά κοινά αγαθά. Μια πολιτική προστασίας των πνευματικών κοινών αγαθών οφείλει να περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων:
- το δικαίωμα να διατηρεί ο παραγωγός πλήρη, μερικά ή καθόλου δικαιώματα στην πνευματική του εργασία, ανάλογα με τη βούλησή του.
- το δικαίωμα της έκφρασης, μέσω της ελεύθερης πρόσβασης, ανταλλαγής και συνεργασίας, στη σφαίρα των πνευματικών κοινών αγαθών που παράγονται για μη εμπορικούς σκοπούς.
- η αναγνώριση συλλογικών πνευματικών δικαιωμάτων στις κοινότητες που δραστηριοποιούνται στην παραγωγή συλλογικών διανοητικών αγαθών ελέγχου μέσω της θέσπισης περιορισμών στην εμπορική εκμετάλλευση του έργου τους από τρίτους και προνοιών που θα παρέχουν τη δυνατότητα διεκδίκησης αποζημίωσης, όταν οι καρποί της εργασίας τους γίνονται αντικείμενο ιδιωτικής οικειοποίησης ή κερδοσκοπίας (CODE 113).
- Η πολιτεία πρέπει να συνδράμει τους μικρούς παραγωγούς στη διασφάλιση των δικαιωμάτων τους, ώστε να μην αναγκάζονται να πηγαίνουν σε μεγάλα ολιγοπώλια όπως το Amazon, που θα τους διασφαλίσει τα δικαιώματά τους, παίρνοντας όμως μεγάλο μέρος του κέρδους.
- Η ιδιωτικότητα ως χώρος οικειότητας – Απαρέγκλιτη εφαρμογή του απορρήτου των επικοινωνιών στο διαδίκτυο, αναβάθμιση της ΑΔΑΕ, υπαγωγή του στενού πυρήνα του κράτους στις νομοθεσίες τις προστατευτικές της ιδιωτικότητας, κατάργηση της διατήρησης δεδομένων του πληθυσμού και των σχετικών βάσεων δεδομένων, λήψη DNA μόνο με τη συναίνεση του υποκειμένου, απαγόρευση του εμπορίου προσωπικών δεδομένων.
- Ριζοσπαστικός Εκδημοκρατισμός – απλοποίηση στις σχέσεις κράτους – πολίτη, συλλογικά δικαιώματα για πρόσβαση του καθενός στη δημόσια πληροφορία (νομοθεσία τύπου FOIA) χωρίς θεμελίωση έννομου συμφέροντος με ελάχιστες εξαιρέσεις, στενά ερμηνευόμενες, πλήρης διαφάνεια στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων, στα οικονομικά δεδομένα κ.λπ., διαβουλευτική ηλεκτρονική δημοκρατία, ηλεκτρονικά δημοψηφίσματα.
Πώς; Με:
- Λαϊκές Δεξαμενές Τεχνολογίας.
- Αυτομόρφωση.
- Συνεργατικά Εγχειρήματα στην αιχμή της Τεχνολογίας.
- Συμπράξεις Κινημάτων / Κοινωνίας με τα Δημόσια Πανεπιστήμια στις νέες τεχνολογίες.
- Συμπράξεις Κράτους και Κοινωνικής Οικονομίας στις νέες τεχνολογίες.
- Κοινωνικό Κίνημα για τις Ψηφιακές Ελευθερίες / Πανελλαδική Δικτύωση.
- Δικτύωση με το Παγκόσμιο Κίνημα Ψηφιακών Ελευθεριών.
