Σήμερα, την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων, καθένας και καθεμία από τους δημοκρατικούς και ανθρωπιστές πολίτες όπου γης, αξίζει τον κόπο να σταθούμε σε μία από τις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, τους πρόσφυγες.

Για εμάς είναι μια ημέρα μνήμης για τους χιλιάδες νεκρούς πρόσφυγες που δεν κατάφεραν να βρουν καταφύγιο εκτός της χώρας καταγωγής τους. Είναι, επίσης μια ημέρα υπεράσπισης των 68,5 εκατομμυρίων ανθρώπων που είχαν εκτοπιστεί από διώξεις και πολέμους έως τα τέλη του 2017. Τέλος είναι μία ημέρα αγώνα και διεκδίκησης των δικαιωμάτων αυτών των ανθρώπων.

Οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο συνέχισαν να δίνουν έμφαση στον έλεγχο και την αποτροπή και όχι στην προστασία, κατά παράβαση των διεθνών θεσμικών κειμένων για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι καιρός να σταματήσει να αντιμετωπίζει το προσφυγικό και μεταναστευτικό ως πρόβλημα κυρίως, δημόσιας ασφάλειας και τάξης. Η συμφωνία Ευρωπαικής Ένωσης-Τουρκίας και οι πολιτικές αποτροπής των προσφύγων έχουν αναχθεί σε ακρογωνιαίο λίθο της αντιπροσφυγικής πολιτικής της Ένωσης. Όσο, όμως, διατηρούνται οι περιοριστικές πολιτικές της ΕΕ, τόσο οι θάνατοι αλλοδαπών στη θάλασσα και το εμπόριο διακίνησής τους θα συνεχίζονται ενώ η αντιμετώπιση των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο περί προσφύγων, θα γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη.

Οι πρόσφυγες χρειάζονται ασφαλείς και νόμιμες διόδους προς χώρες για διεθνή προστασία. Σε επίπεδο ΕΕ, απαιτείται μία σχεδιασμένη πολιτική αναλογικής κατανομής των προσφύγων σε όλα τα κράτη-μέλη καθώς και επανέναρξη και επέκταση των προγραμμάτων επανεγκατάστασής τους από χώρες εκτός ΕΕ σε χώρες της ΕΕ και μετεγκατάστασής τους από την Ιταλία και την Ελλάδα σε άλλες χώρες μέλη της ΕΕ.