Όλοι στην ερώτηση αν προτιμάς ένα ανοιχτό δημοκρατικό κόμμα, ένα ανοιχτό δημοκρατικό συνδικάτο ή ένα κλειστό club, ανακλαστικά και μόνο απαντάμε ότι βέβαια επιθυμούμε ένα ανοιχτό Δημοκρατικό Κόμμα-Συνδικάτο.
Τι γίνεται όμως στην πράξη;
Πόσο ώριμοι είμαστε να το δεχτούμε και να το υπερασπιστούμε; Τα προηγούμενα χρόνια και στις αρχές του 20ου αιώνα όταν άρχισαν να θεμελιώνονται και να σφυρηλατούνται οι συγκεκριμένοι θεσμοί τα πράγματα ήταν σχετικά πιο απλά.
Η τεχνολογία δεν έδινε και πολλές επιλογές, οπότε τα σωματεία και τα κόμματα δομήθηκαν σε μία συγκεκριμένη λογική, την καλύτερη και δημοκρατικότερη με τα τότε δεδομένα. Εκλογές από όλα τα μέλη (Γενική Συνέλευση), Διοικητικό Συμβούλιο, Τοπικά Δ.Σ όπου ήταν απαραίτητο, ελεγκτική επιτροπή γα τα οικονομικά και ενίοτε Πειθαρχικό Συμβούλιο.
Ήταν όντως η καλύτερη λύση για αυτές τις εποχές που η τεχνολογία δεν έδινε και πολλές άλλες επιλογές!
Τα χρόνια πέρασαν και οι θεσμοί λειτούργησαν, με τα καλά τους αλλά και παρατράγουδα τους, αλλά λειτούργησαν και έφεραν και σημαντικά αποτελέσματα. Κοινός τόπος ότι λειτουργούσαν καλύτερα όποτε η συμμετοχή των μελών ήταν μαζική και συνεχής και όχι μόνο επετειακή κάθε 3 ή 4 χρόνια στις εκλογές.
Κοινός τόπος επίσης ότι όπου είχαν μπει ασφαλιστικές δικλείδες, όπως όρια θητειών, αποτράπηκαν φαινόμενα αλαζονικών συμπεριφορών και καθεστωτικών νοοτροπιών. Σήμερα όλοι συμφωνούμε ότι πρέπει να γίνουν πιο μαζικοί και πιο συμμετοχικοί οι θεσμοί μας.
Αν το επαναστατικό και δημοκρατικό κίνημα που σάρωσε τις ολιγαρχίες στις αρχές του προηγούμενου αιώνα ήταν τώρα στα πράγματα, σίγουρα θα τα οργάνωνε διαφορετικά. Η ανάγκη της συμμετοχής και της ανοιχτής διαδικασίας πλέον αντιμετωπίζεται με τις άπειρες επιλογές που η πληροφορική δίνει. Από live μετάδοση ενός Δ.Σ. μέχρι και άμεση ψηφοφορία όλων των μελών με ηλεκτρονικό τρόπο.
Η ανάγκη για διαφάνεια στα οικονομικά που η ελεγκτική κάλυπτε μπορεί να διευρυνθεί από διαδικασίες τύπου ΔΙΑΥΓΕΙΑ που θα καλύπτει το σύνολο των οικονομικών. Ανοιχτοί ισολογισμοί, ανοιχτά στοιχεία δίνουν μία βεβαιότητα για την ορθή διαχείριση. Ακόμα και αυτή η ΔΙΑΥΓΕΙΑ που εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια στο Δημόσιο Τομέα, όπως εφαρμόζεται, έχει αναδείξει αλλά και αποτρέψει πολλά φαινόμενα διαφθοράς ή ηπιότερα, κακής διαχείρισης.
Τι συμβαίνει λοιπόν και δεν υιοθετούμε όλοι, μαζικά, τις δυνατότητες που απλόχερα μας παρέχονται;
Η απάντηση είναι το βόλεμα. Μία γενιά στελεχών έχει μάθει να λειτουργεί με αυτό το τρόπο και δε σκοπεύει να ξεβολευθεί. Είναι η γνωστή ιστορία με το φαξ και τα email. Κάποιοι εκμεταλλεύονται την έλλειψη ενδιαφέροντος των μελών και των πολιτών, έχουν εγκαθιδρύσει μία ελίτ – ο θεός να την κάνει – και δεν επιθυμούν σε καμία περίπτωση να δώσουν πρόσβαση σε όλους για να μην αποκαλυφθεί η γύμνια τους και ανεπάρκεια τους, στην καλύτερη περίπτωση, ή άλλες υπόγειες και σκοτεινές διαδρομές τους. Επιθυμούν να κρατούν το κόσμο σε ύπνωση και να τον χειρίζονται όπως επιθυμούν.
Το ποτάμι όμως δεν γυρίζει πίσω. Όλα αυτά αργά ή γρήγορα θα βρουν το δρόμο τους και την εφαρμογή τους και θα συμπαρασύρουν όποιον πάει να αντισταθεί, θα δημιουργήσουν μία νέα δημοκρατική δυναμική που σαν κύμα θα φέρει νέες νίκες και νέες κατακτήσεις στο κίνημα. Ένα νέο new deal θα ξημερώσει , ίσως το ΟPEN new deal.
του Σταύρου Μηλιώνη, προέδρου ΕΕΤΕ-ΟΤΕ
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
