Ο Γιάννης Μαυρής στο Ράδιο ΜέΡΑ: Η κοινωνική και πολιτική ζωή έχει μπει σε αναστολή

Συνεντεύξεις - videos
26 Φεβ, 2021

Παρέμβαση στο Ράδιο ΜέΡΑ και στην εκπομπή «Το Στίγμα της ΜέΡΑς» με την Μπούλικα Μιχαλοπούλου έκανε ο Γιάννης Μαυρής, Πολιτικός Επιστήμονας, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Public Issue για τις ζυμώσεις που γίνονται στην κοινή γνώμη ένα χρόνο μετά από την αρχή της πανδημίας αλλά και την ελληνική κοινωνικοπολιτική κουλτούρα μέσα από στατιστικά και ιστορικές αναφορές.

«Ζούμε σε μία τρομερή συνθήκη. Έχει μπει η κοινωνική και πολιτική ζωή σε αναστολή. Το θέμα του φόβου και κυριάρχησε και καλλιεργείται. Χρησιμοποιείται η πανδημία ως πρόσχημα και ακριβώς επειδή έρχεται στη συνέχεια μιας σκληρής δεκαετίας για την ελληνική κοινωνία επιδεινώνεται η κοινωνική κρίση που δημιουργήθηκε με τα μνημόνια, η φτωχοποίηση, η καταστροφή των μεσαίων στρωμάτων και συσσωρεύεται πια οργή στον κόσμο και η οποία παίρνει και μορφές διαμαρτυρίας. Και αν δει κανείς τη μεγάλη εικόνα σε διεθνές επίπεδο είναι εντυπωσιακό ότι το 2020 παρ’ ότι υπήρχε lockdown σε παγκόσμιο επίπεδο ταυτόχρονα θεωρείται έτος κορύφωσης των κινημάτων διαμαρτυρίας σε όλο τον κόσμο. Υπάρχουν κινητοποιήσεις σχεδόν σε 40 χώρες. Αυτό είναι ένα στοιχείο το οποίο πρέπει να λαμβάνει κανείς υπόψη του, για τη συσσώρευση των αντιθέσεων που έχουν επιδεινωθεί με την πανδημία και οι πολιτικές που προκρίνονται της πιο αυταρχικής αντιμετώπισης της κοινωνικής διαμαρτυρίας, όχι μόνο στην Ελλάδα, είναι η απάντηση των ελίτ σε αυτή τη σχεδόν παγκόσμια έκρηξη που έχει χαρακτηριστικά αντίστοιχων εκρήξεων του παρελθόντος», επεσήμανε ο κ. Μαυρής.

Συνεχίζοντας ανέφερε ότι: «Το 2019, πριν την πανδημία, που είχε θεωρηθεί έτος κορύφωσης των κινημάτων διαμαρτυρίας στον κόσμο είχαμε 50 σημαντικά αντικυβερνητικά κινήματα, το 2020 σε συνθήκες πανδημίας σε παγκόσμιο επίπεδο σημειώνονται 83 μεγάλα αντικυβερνητικά κινήματα.

Αυτό που η νεοφιλελεύθερη ιδεολογία χλευάζει και καταδικάζει ως κουλτούρα της μεταπολίτευσης, εννοώντας ότι είναι κάτι μιαρό που πρέπει να απαλλαγούμε, στην ουσία θέλει να χτυπήσει τη Δημοκρατία τη μεταπολιτευτική που είναι η πρώτη φορά στην Ελλάδα μετά τον Εμφύλιο που υπήρξε μία Δημοκρατία έστω στοιχειωδώς πλήρης.

Σήμερα, το γεγονός ότι υπάρχει θέμα Δημοκρατίας στην Ελλάδα, ότι τίθεται ξανά θέμα Δημοκρατίας και έχουμε μία παλινδρόμηση σε ένα αυταρχικό καθεστώς που μας ξαναγυρίζει σε άλλες καταστάσεις δεν είναι δική μου άποψη. Το περιοδικό Economist δημοσιεύει κάθε χρόνο μία έρευνα, λέγεται δείκτης Δημοκρατίας, και δημοσιεύει τη σειρά με βάση την αξιολόγηση της δημοκρατίας. Η Ελλάδα μέχρι το 2006-7-8 ήταν 22η σε μια σειρά 167 χωρών παγκοσμίως, όταν ξεκίνησε η μνημονιακή περίοδος η κατρακύλα και η υποχώρηση της Δημοκρατίας που γνωρίσαμε είχε ως αποτέλεσμα η χώρα να βρεθεί το 2016 στην 44η θέση».

Ο κ. Μαυρής μίλησε για τα φαινόμενα λογοκρισίας από τα ΜΜΕ αλλά και την ανάδειξη θεμάτων από τα social ενώ αναφέρθηκε και στην υπόθεση Κουφοντίνα λέγοντας: «Αυτό το δόγμα του νόμου και της τάξης το οποίο είναι πολιτική έκφραση όλου αυτού του μετασχηματισμού που συζητάμε, στην κατεύθυνση ενός αυταρχικού καθεστώτος είναι ενδεχομένως και ένας βασικός λόγος που εξηγεί αυτή την εμμονή στο συγκεκριμένο θέμα του Δημήτρη Κουφοντίνα. Θεωρεί η κυβέρνηση ότι δεν πρέπει να υποχωρήσει, να δείξει μία σκληρή πυγμή με ρίσκο να υπάρξει νεκρός πολιτικός κρατούμενος αν και δεν αναγνωρίζει η κυρίαρχη άποψη ότι είναι πολιτικός κρατούμενος».

Σημαντική η αναφορά του Προέδρου και Διευθύνοντα Συμβούλου της Public Issue στον κοινοβουλευτισμό καθώς: «Ό, τι είναι υπέρ των λαϊκών τάξεων, των λαϊκών συμφερόντων, των φτωχών και των πολλών πρέπει να στηλιτευθεί. Και σε αυτό το πλαίσιο πριμοδοτείται και η αυταρχική στροφή με την υπονόμευση του κοινοβουλευτισμού –αυτό έχει γίνει ήδη με το μνημόνιο. Η εφαρμογή του μνημονίου είναι ωμή παράκαμψη του κοινοβουλευτισμού, με τις πράξει νομοθετικού περιεχομένου. Θυμίζει πολύ την εποχή του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα.

Η περίοδος του μνημονίου προκάλεσε τη δημιουργία ενός ριζοσπαστικού ρεύματος.

Γεννήθηκε μία ελπίδα στην ελληνική κοινωνία, η ελπίδα ήρθε αλλά… πέθανε με το δημοψήφισμα. Χρεώθηκε η Αριστερά την αποτυχία να διαχειριστεί την κρίση. Χάθηκε μία ιστορική ευκαιρία να υπάρξει και να ριζώσει μία καινούργια Αριστερά. Έχουμε ένα περιορισμένο δικομματισμό σε ένα περιορισμένο εκλογικό σώμα.

Η χρήση της προπαγάνδας είναι ανοιχτή και μάλιστα εμφανίζονται μορφές προπαγάνδας με παλαιούς όρους, θα λεγόταν μαύρη ή fake. Η παλιά ορολογία για τα fake news είναι η μαύρη προπαγάνδα, δηλαδή τα ψέματα ή η συγκάλυψη».

Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.

Μετάβαση στο περιεχόμενο