Την Κυριακή που μας πέρασε ο Γραμματέας του ΜέΡΑ25, Γιάνης Βαρουφάκης, καλεσμένος του Πολιτιστικού Κέντρου Kirchner της Αργεντινής, συμμετείχε σε μία συζήτηση με τον Martín Guzmán, υπουργό Οικονομικών της Αργεντινής, και τον Andrés Arauz πρώην υποψήφιο για την προεδρία του Ισημερινού. Θέμα της συζήτησής τους ήταν το εξής: «Πώς μπορούμε να διαφύγουμε από την παγίδα του εξωτερικού χρέους;».
Ο Γιάνης Βαρουφάκης ανέδειξε πως αυτό που συνδέει τις περιπτώσεις των τριών χωρών – Αργεντινής, Ισημερινού και Ελλάδας – είναι ότι αποτελούν εξαιρετικά παραδείγματα του πώς το υψηλό χρέος αξιοποιείται από τη συμμαχία της διεθνούς ολιγαρχίας και από τους ίδιους τους εγχώριους ολιγάρχες.
Στην ερώτηση αν μια χώρα μόνη της μπορεί να αντιμετωπίσει τους όρους που επιχειρούν να της επιβάλουν ή η σχέση δυνάμεων είναι εξ ορισμού ασύμμετρη ο Γιάνης Βαρουφάκης απάντησε χαρακτηριστικά: «Ο Δαβίδ είναι πάντα πιο αδύναμος από τον Γολιάθ. To «παιχνίδι» είναι πάντα ασύμμετρο. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Γολιάθ πάντα κερδίζει. Κέρδισαν στην περίπτωση της Ελλάδας και της Αργεντινής.»
Ο κ. Βαρουφάκης τοποθετήθηκε για το θέμα τόσο από τη σκοπιά της μακροοικονομίας όσο και από τη σκοπιά της πολιτικής. Από μακροοικονομικής πλευράς, υποστήριξε ότι τα πράγματα είναι απλά κι ότι η αναδιάρθρωση, όταν το χρέος είναι μη βιώσιμο, είναι αναγκαία συνθήκη, οχι όμως και επαρκής. Περιέγραψε πώς το ΔΝΤ και οι εγχώριοι ολιγάρχες – είτε στην Αργεντινή είτε στον Ισημερινό είτε στην Ελλάδα – χρησιμοποιούν γελοία οικονομικά επιχειρήματα από πρόθεση, μόνο και μόνο επειδή τους εξυπηρετούν, ενώ χαρακτήρισε τους εγχώριους ολιγάρχες ως χειρότερους γιατί έχουν τεράστια αντικρουόμενα συμφέροντα.
Αλλά και από πολιτικής πλευράς, υποστήριξε ότι τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Μίλησε για την πολιτική που στρέφεται εναντίον των λαών, εναντίον των εργαζομένων, του πρεκαριάτου, των πιο αδύναμων πολιτών. Και εξήγησε πως το χρέος στα χέρια των αρπακτικών – του ΔΝΤ και του διεθνούς τραπεζικού συστήματος – είναι ένα εργαλείο για να μεταφέρονται τα πλεονάσματα των χωρών μας στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς στα νησιά Κέυμαν για τα επόμενα εκατό χρόνια.
Ο Γραμματέας του ΜέΡΑ5 έκανε λόγο περί διεθνούς ταξικού πολέμου και ανέδειξε την επιτακτική ανάγκη να κάνουμε ό,τι και οι τραπεζίτες, ό,τι κάνουν και οι φασίστες: να διεθνοποιήσουμε το πρόβλημα, να αγωνιστούμε μαζί, κι ότι αυτό πρεσβεύει η Προοδευτική Διεθνής, στην οποία συμμετέχει.
Υποστήριξε ότι το δίλημμα στο οποίο βρίσκονται μπροστά όσοι έχουν την ευθύνη της διακυβέρνησης είναι το εξής: είτε θα συγκρουστούν με το ΔΝΤ είτε θα συγκρουστούν με την κοινωνία. Εν όψει αυτής της σύγκρουσης δύο είναι οι βασικές παράμετροι που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη:
α) ο ρόλος της τοπικής ολιγαρχίας. Ο Μορένο δεν χρειαζόταν να φέρει στον Ισημερινό το ΔΝΤ. Το έκανε για τον ίδιο λόγο που το ΔΝΤ επιβλήθηκε στην Ελλάδα: Για να κάμψει την αντίσταση του ελληνικού λαού και για να γύρει έτι περαιτέρω η πλάστιγγα – όσον αφορά την κατανομή πλούτου και εισοδήματος – υπέρ των εχόντων. Δηλαδή, ο Μορένο λειτούργησε υπέρ την ντόπιας ολιγαρχίας της οποίας ο σκοπός ήταν να κάνει τον λαό της Αργεντινής περισσότερο εξαρτημένο από τη διεθνή οικονομία.
β) η φυγή κεφαλαίων. Υποστήριξε ότι είναι σημαντικό να αυξήσουμε τους βαθμούς ελευθερίας, τον δημοσιονομικό χώρο, και να μειώσουμε τη φυγή κεφαλαίων. Η λύση για την Ελλάδα και τον Ισημερινό, που δεν έχουν εθνικό νόμισμα και άρα εξαρτώνται από μια ξένη τράπεζα, μοιάζει. Στην περίπτωση της Ελλάδας η λύση ήταν η δημιουργία ενός ψηφιακού συστήματος πληρωμών ώστε να μπορεί το ελληνικό κράτος να πραγματοποιεί πληρωμές σε άτομα και μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, με τη μορφή των πιστώσεων φόρου, οι οποίες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν εντός του δημοσιονομικού πλαισίου της χώρας προκειμένου να εξασφαλιστούν η ρευστότητα και η αμοιβαία διαγραφή χρεών εντός της οικονομίας. Επειδή όμως πρόκειται για φορολογικό χρήμα αυτό δεν θα μπορούσε να βγει εκτός της χώρας. Τόνισε πως είναι σημαντικό με τη βοήθεια των αλγορίθμων, των ψηφιακών εφαρμογών και των τεχνολογικών μέσων να δημιουργήσουμε άμυνες και να χαλαρώσουμε τους συνδέσμους μεταξύ δημοσιονομικού χώρου, ρευστότητας σε τοπικό επίπεδο και εξωτερικού τομέα.
Κι ενώ έχουμε κερδίσει σε επίπεδο μακροοικονομικών επιχειρημάτων, επισήμανε ότι εκεί που χρειάζεται να κερδίσουμε είναι σε επίπεδο πολιτικής. Και γι’ αυτό χρειαζόμαστε διεθνή αλληλεγγύη και κυβερνήσεις που προετοιμάζονται για τον πόλεμο εναντίον του παγκοσμιοποιημένου χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου . Ειδάλλως θα έχουμε σοσιαλισμό για τους τραπεζίτες και τους ολιγάρχες και λιτότητα για τους όλους τους άλλους, κάτι που εκθρέφει τον φασισμό.
Κλείνοντας, ο Γιάνης Βαρουφάκης κάλεσε τους προοδευτικούς όλου του κόσμου ενωθούν.
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
