Τον αυταρχισμό της διοίκησης Πατούλη στην Περιφέρεια Αττικής καταγγέλλει σε συνέντευξή της στο «Στίγμα της ΜέΡΑς» η περιφερειακή σύμβουλος και επικεφαλής του συνδυασμού Ανυπότακτη Αττική, Μαριάννα Τσίχλη:

Τα κυβερνητικά στελέχη και τα ανώτατα πολιτικά διοικητικά στελέχη, όπως ο Περιφερειάρχης Αττικής, θεωρούν ότι έχουν την άνεση να προχωρούν σε προκλητικές επιλογές και μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις εν κρυπτώ.

Πολλές σημαντικές αποφάσεις της Περιφέρειας Αττικής που σχετίζονται με οικονομικές συναλλαγές λαμβάνονται πίσω από κλειστές πόρτες, σε συνθήκες αδιαφάνειας, χωρίς να ενημερώνεται το Περιφερειακό Συμβούλιο. Με αυτόν τον τρόπο δαπανώνται τεράστια ποσά χωρίς ποτέ να μαθαίνει κανείς τίποτα. Επιπλέον, τα χρήματα σπαταλώνται σε δράσεις που δεν έχουν σχέσεις με πραγματικές ανάγκες της Περιφέρειας, απλά δίνονται για «δουλειές» σε ημέτερους.

Στις περιπτώσεις δε που ο Περιφερειάρχης δεν μπορεί να παρακάμψει το Συμβούλιο, ενεργοποιούνται διάφοροι παρατρεχάμενοι για να διαμορφωθούν οι κατάλληλες πλειοψηφίες, οι οποίοι στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι οι σύμβουλοι της Χρυσής Αυγής και ο κ. Τζήμερος. Η Αττική είναι από τις λίγες Περιφέρειες που αποφάσισε να μην διακόψει τις σχέσεις με το νεοναζιστικό μόρφωμα μετά την ιστορική του καταδίκη πριν από λίγους μήνες ακριβώς για να μπορεί να διαμορφώνει πλειοψηφίες σε μια σειρά από θέματα.

Ο περιφερειάρχης κ. Πατούλης διατηρεί και άλλες ιδιότητες, βάσει των οποίων προωθεί διάφορες δράσεις και διακινείται πολύ χρήμα. Μπορεί σε μια επιφανειακή προσέγγιση οι διαδικασίες να φαίνονται νόμιμες, όμως πολιτικά δεν είναι καθόλου ηθικές και ορθές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι και η διαχείριση της πανδημίας εκ μέρους της Περιφέρειας, η οποία σε μεγάλο βαθμό περνούσε μέσα από συμβάσεις που καταρτίζονταν ανάμεσα στη διοίκηση και νομικά πρόσωπα, όπως ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών (ΙΣΑ), όπου πρόεδρος είναι επίσης ο κ. Πατούλης!

Οι αποφάσεις για δράσεις όχι απλώς δεν γνωστοποιούνταν εγκαίρως, αλλά υπήρχαν και επίμονες και διαρκείς αρνήσεις να παρουσιαστεί ακόμη και απολογισμός. Υπήρξε το φαινόμενο να γίνονται συμφωνίες, να ξεκινούν και να ολοκληρώνονται δράσεις, και να παρουσιάζονται στο Περιφερειακό Συμβούλιο μετά το τέλος τους, όταν προφανώς κανείς δεν θα μπορούσε να τις σταματήσει, παρά μόνο να εκφράσει την πολιτική του αντίθεση και διαμαρτυρία.

Ακούστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ:

Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.