Το 2021 έφυγε αφήνοντας πίσω του έναν τραγικότατο κατάλογο: 17 τουλάχιστον γυναικοκτονίες που θα μας στοιχειώνουν στο μέλλον αν ως κοινωνία δεν πετύχουμε μια καλύτερη κατανόηση των αιτίων, έναν εντοπισμό των παθολογιών, μια συγχώρεση με την πιο ουσιαστική σημασία ότι θα προσπαθήσουμε να μη γίνουν άλλες γυναικοκτονίες στο μέλλον. Από τις 17 Ιανουαρίου 2021 είχαμε τη Βασιλική στα Χανιά, δολοφονημένη με 14 μαχαιριές. Στις 5 Απριλίου την Κωνσταντίνα στη Μακρινίτσα, σκοτωμένη από έναν άντρα που δεν μπορούσε να ανεχτεί ότι έχουν χωρίσει.
Στις 11 Μαΐου την πολύκροτη υπόθεση στα Γλυκά Νερά όπου η Καρολάιν δολοφονήθηκε από τον καθ’ ομολογία δράστη και πάλι επειδή αυτός δεν μπορούσε να αντέξει στην ιδέα του χωρισμού. Στις 3 Ιουνίου η Ελένη στην Αγία Βαρβάρα δέχτηκε σφαίρες από τον εν διαστάσει σύζυγό της. Στις 16 Ιουλίου στη Φολέγανδρο η Γαρυφαλλιά πνίγηκε στη θάλασσα όπου την ώθησε ο σύντροφός της, δικαιολογούμενος μετά με τις φράσεις: «Ήταν η κακιά στιγμή, χάλασε η φάση». Λίγες μέρες μετά στις 30 Ιουλίου η Αννίσα στη Δάφνη μαχαιρώθηκε από τον σύζυγό της. Είχε προηγουμένως καταγγείλει στην αστυνομία περιστατικά βίας, αλλά είχε αντιμετωπίσει μόνο αδιαφορία. Στις 3 Αυγούστου στη Λάρισα η Μαρία δέχτηκε πλήθος σφαιρών από τον εν διαστάσει σύζυγό της, επειδή «ήταν θολωμένος».
Λίγες μέρες μετά στο Ρέθυμνο η Σταυρούλα πυροβολήθηκε με κυνηγετική καραμπίνα. Είχε καταγγείλει προηγουμένως τον δράστη στην Αστυνομία που και πάλι δεν είχε κάνει τίποτα. Τον ίδιο μήνα στις 23 στη Θεσσαλονίκη, γυναίκα μαχαιρώθηκε από τον αλκοολικό σύζυγό της. Και την 1η Σεπτεμβρίου στην Κυπαρισσία η Μόνικα βρέθηκε στην αυλή της τσιμεντωμένη. Στις 22 του ίδιου μήνα στη Ρόδο η Δώρα πυροβολήθηκε από τον πρώην σύντροφό της. Είχε φύγει από τη σχέση, είχε ζητήσει ασφαλιστικά μέτρα, αλλά ο πρώην της την έψαξε και τη σκότωσε. Την 1η Οκτωβρίου στην Αργολίδα μια 75χρονη γυναίκα βρέθηκε πνιγμένη ύστερα από κλήση του συζύγου της που απαγχονίστηκε μετά το έγκλημα. Στις 27 Οκτωβρίου τη Νεκταρία χτύπησε με τη μοτοσικλέτα του ο εν διαστάσει σύζυγός της και μετά την κυνήγησε για να την αποτελειώσει με μαχαίρι. Στις 28 Νοεμβρίου γυναίκα βρέθηκε μαχαιρωμένη και ο γυναικοκτόνος δικαιολόγησε την πράξη του με φερόμενη «απάτη». Στις 6 Δεκεμβρίου στη Λακωνία 36χρονη γυναίκα σκοτώθηκε από τον σύζυγό της κάτω από την ίδια στέγη με τα παιδιά τους.
Στις 9 Δεκεμβρίου στην Αλεξανδρούπολη η Τζεβριέ σκοτώνεται ύστερα από άγριο ξυλοδαρμό. Στις 13 Δεκεμβρίου στη Θεσσαλονίκη η Αλεξάνδρεια πυροβολείται πισώπλατα, ενώ έμπαινε σε ζαχαροπλαστείο. Αιτία του καθ’ ομολογίαν δράστη ότι δεν άντεχε τη ζήλεια του. Το αίμα βοά. Και η μνήμη είναι η απαρχή της λύσης. Υπάρχει όμως και ο κυρίαρχος πατριαρχικός λόγος ότι οι γυναίκες είναι «φλύαρες» ως φερόμενη αιτία γυναικτονιών. Αλήθεια, αντιλαμβανόμαστε την ειρωνεία; Ένας άνδρας, ακόμη κι ως μια κακή μορφή μαύρου χιούμορ, όπως ισχυρίζεται εκ των υστέρων ο ίδιος, λέει ότι αιτία των γυναικοκτονιών είναι δήθεν η φλυαρία των γυναικών. Γιατί, όντως, η γυναικοκτονία είναι ο πιο ακραίος τρόπος να σωπάσει μια γυναίκα, να χαθεί για πάντα η ιδιάζουσα φωνή της. Και ιδίως σε περιπτώσεις όπου αυτή η φωνή αμφισβητεί και υπονομεύει το πατριαρχικό σύστημα.
Και για αυτό θα μπορούσαμε να πούμε ότι η γυναικοκτονία είναι ο τελικός ορίζοντας μιας σειράς πολλών πρακτικών της πατριαρχίας που αποτελούν «μικρές» γυναικοκτονίες. Κάθε φορά που η πατριαρχία επιχειρεί να κάνει τις γυναίκες να σωπάσουν, με τη βία, με τον ξυλοδαρμό, με τη στέρηση πολιτικού ή επαγγελματικού λόγου, με την αφαίρεση πολιτικών δικαιωμάτων, με την αμφισβήτηση τους ως ελλόγων υποκειμένων κ.ο.κ. ο ορίζοντας είναι μια γυναικοκτονία με σκοπό η γυναίκα να σωπάσει για πάντα. Και, όταν η γυναίκα αρνείται να σωπάσει, τότε η πατριαρχία κατασκευάζει έναν ψευδή «τύπο» ότι η γυναίκα είναι «φλύαρη», «υστερική» κ.ο.κ. Από αυτά τα στερεότυπα χρειάζεται να βγούμε αυτή τη νέα χρονιά μέσα από σύντονη πολιτική, νομική και πολιτισμική δράση.
Μαρία Απατζίδη, Βουλευτής Α΄ Ανατολικής Αττικής με το ΜέΡΑ25
Πηγή: kontranews.gr
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
