Με τροπολογία σε άσχετο νομοσχέδιο, η κυβέρνηση προωθεί την ιδιωτικοποίηση μέσω ΣΔΙΤ του εξωτερικού υδροδοτικού συστήματος της ΕΥΔΑΠ. Για τις ολέθριες συνέπειες αυτού του εγχειρήματος, εφόσον πραγματοποιηθεί, μίλησε στο «Στίγμα της ΜέΡΑς» το μέλος του ΔΣ της ΟΜΕ-ΕΥΔΑΠ, Κώστας Λυμπέρης:
Λόγω των αντιδράσεων των εργαζομένων και των κινημάτων την περασμένη δεκαετία, δεν κατέστη δυνατό να περάσει στα χέρια ιδιωτών ο έλεγχος των εσωτερικών δικτύων της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ μέσω της μνημονιακής διαδικασίας. Τώρα, προχωρούν στην ιδιωτικοποίηση του τμήματος που είχαν αποσπάσει από την ΕΥΔΑΠ το 1999, με στόχο υποτίθεται τότε να το σώσουν από τη μετοχοποίηση.
Στο συγκεκριμένο θέμα υπάρχει πλούσια εμπειρία σε παγκόσμιο επίπεδο η οποία αποδεικνύει ότι οποιαδήποτε μορφή ιδιωτικοποίησης και αν επιλέχθηκε, είτε άμεση πώληση των εταιρειών ύδρευσης-αποχέτευσης, είτε διαχείριση των δικτύων από ιδιωτικές εταιρείες με πλειοψηφικά ή ακόμη και μειοψηφικά πακέτα μετοχών, είχε πάντα τραγικές συνέπειες για τις κοινωνίες.
Πρώτον, υπήρχαν επιπτώσεις στην ποιότητα. Όπου εφαρμόστηκε αυτό το μοντέλο έπεσε η ποιότητα του πόσιμου νερού και της διαχείρισης των λυμάτων. Δεύτερον, αυξήθηκαν τα τιμολόγια. Το ίδιο θα συμβεί και τώρα.
Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις επίσης θα είναι σοβαρές στις πηγές των υδάτων, ενώ θα επιδεινωθούν επικίνδυνα οι εργασιακές σχέσεις, αφού είναι σίγουρο ότι θα μειωθούν οι θέσεις εργασίας. Ήδη, 200 άτομα της ΕΥΔΑΠ που εργάζονται κατά μήκος του δικτύου από τον Εύηνο μέχρι την Αθήνα είναι υπό απόλυση στην πραγματικότητα λόγω της διαδικασίας ιδιωτικοποίησης. Και βέβαια, οι νέοι εργαζόμενοι που θα πάρουν τις θέσεις τους μέσω των ιδιωτικών εταιρειών θα είναι πολύ λιγότεροι και χειρότερα αμοιβόμενοι.
Είναι προφανές ότι οι αρνητικές συνέπειες της ιδιωτικοποίησης του νερού είναι πολλαπλές, ενώ θα πρέπει να τονιστεί ότι παγκοσμίως δεν υπάρχει επιτυχημένο παράδειγμα ιδιωτικοποίησης των υδάτινων πόρων. Η μόνη «επιτυχία» που υπάρχει είναι η αύξηση των κερδών των εταιρειών που μπαίνουν στη διαχείριση του νερού.
Για όλους αυτούς τους λόγους πρέπει να υπάρξει μαζική αντίδραση και των εργαζομένων και της κοινωνίας. Η αλήθεια είναι ότι και το σύνολο των Δήμων και η Περιφέρεια Αττικής έχουν πάρει ομόφωνες αποφάσεις ενάντια σε αυτήν την προοπτική. Όμως, οι αποφάσεις αυτές πρέπει να ενισχυθούν με πρακτικά μέτρα και να αποτραπεί τελικά το ενδεχόμενο της ιδιωτικοποίησης.
Ακούστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ:
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
