Τα όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες και ώρες για τις δομές φιλοξενίας και προστασίας ανηλίκων καταδεικνύουν ότι δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με «κάποια σάπια μήλα». Πρέπει να ξηλωθεί και να ξαναστηθεί όλος ο μηχανισμός της κοινωνικής πρόνοιας, η προστασία της ανηλικότητας και ιδιαίτερα των πιο ευάλωτων κατηγοριών ανηλίκων, πάνω στη μόνη ορθή βάση: υπό τον έλεγχο της κοινωνίας, του κράτους, και όχι των πάσης φύσεως ιδιωτών.

Το κράτος δεν μπορεί να απεκδύεται του ρόλου του, όπως δυστυχώς συστηματικά όλα τα χρόνια των μνημονίων και του νεοφιλελευθερισμού προωθείται και πρέπει να αναλάβει -ως έχει και την ευθύνη- την προστασία των παιδιών αυτών και συνολικά την προστασία των ευάλωτων παιδιών, της ανηλικότητας και της κοινωνικής πρόνοιας η οποία ούτε ιδιωτική μπίζνα μπορεί να είναι, ούτε και αντικείμενο ΣΔΙΤ.

Η κοινωνική πρόνοια συνιστά αποκλειστική ευθύνη της πολιτείας η οποία δεν νοείται να την κάνει «outsourcing» σε διάφορους δήθεν καλοθελητές τρίτους, ιδιώτες, οι οποίοι συχνά πυκνά αποδεικνύονται από ανάξιοι έως επικίνδυνοι να παράσχουν τις σχετικές υπηρεσίες.

Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.