Μια ακόμα σημαντική απόφαση του ΣτΕ που κατοχυρώνει το νερό ως δημόσιο αγαθό δημοσιεύθηκε χτες. Ο αγώνας των εργαζομένων με τη στήριξη των πολιτών και των πολιτικών δυνάμεων που αντιστέκονται, πιάνει τόπο.

Έχουμε έτσι μια σειρά αποφάσεων που αποτελούν ένα ισχυρό έρεισμα για τη συνέχιση του αγώνα:

• Το ΣτΕ με την απόφαση 1906/2014 απαγόρευσε τη διάθεση πλειοψηφικού πακέτου μετοχών στην αγορά και διέταξε την έξοδο της ΕΥΔΑΠ από το ΤΑΙΠΕΔ.
• Με τις σχεδόν ομόφωνες αποφάσεις της ολομέλειας 190-191/2022, διέταξε την έξοδο ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ από το υπερταμείο κρίνοντας το χαρακτήρα του υπερταμείου ως ασύμβατο με το κοινό αγαθό.
• Με την απόφαση 92/2022 του Δ΄ Τμήματος εμπόδισε την περαιτέρω εμπορευματοποίηση ακυρώνοντας την ΚΥΑ τιμολόγησης.
• Και τώρα, με την απόφαση 1886/2022 απαγορεύει την ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης και λειτουργίας του υδροδοτικού συστήματος και ακυρώνει το ΣΔΙΤ στο ΕΥΣ Αττικής θεωρώντας την παροχή ύδρευσης ως ένα ενιαίο σύστημα από τις πηγές μέχρι τις βρύσες και ότι η ΕΥΔΑΠ και η Εταιρεία Παγίων ΕΥΔΑΠ «αποτελούν ενιαίο λειτουργικό σύστημα».

Η κυβέρνηση βέβαια έχει δείξει ότι τόλμησε να νομοθετήσει κατά παράβαση των αποφάσεων του ΣτΕ, ερμηνεύοντάς τες κατά το δοκούν. Όμως η συνολική εικόνα είναι συντριπτική εναντίον της. Η νομολογία που παράγεται από τις αποφάσεις των δικαστηρίων και κυρίως η καθολική θέληση του ελληνικού λαού να παραμείνει το νερό ένα δημόσιο κοινωνικό αγαθό και όχι ένα εμπόρευμα προς εκμετάλλευση από τους γνωστούς ολιγάρχες, δείχνουν με σιγουριά ότι το νερό θα είναι το πεδίο μάχης όπου η ολιγαρχία και ο αυταρχισμός θα ηττηθούν.