Η Σάρα και ο Σον είναι δύο νέοι άνθρωποι, 25 και 27 ετών αντίστοιχα, που διώκονται για παραδειγματισμό στη Λέσβο γιατί διέπραξαν το «έγκλημα» να θέλουν να βοηθήσουν συνανθρώπους μας να ξεφύγουν από τον πόλεμο και την εξαθλίωση και η Γλυκερία Αράπη, διευθύντρια του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, διαπιστώνει στο Στίγμα της ΜέΡΑς ότι οι δικαστικές διώξεις είναι μέρος ενός σχεδίου αποτροπής των πολιτών να ασχοληθούν με την υπεράσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων:

Δύο νέα παιδιά δικάζονται στις 18 Νοεμβρίου αντιμετωπίζοντας άδικες κατηγορίες, ενώ στην ουσία έπραξαν το αυτονόητο, ό,τι επιβάλλει ο ανθρωπισμός και το δίκαιο, δηλαδή να σώζουν πρόσφυγες και μετανάστες ως εθελοντές στη Λέσβο.

Οι δύο εθελοντές δεν θα έπρεπε να δικαστούν, γιατί οι κατηγορίες είναι φαιδρές. Και όχι μόνο αυτό, αλλά υπάρχουν και πλήθος από παρατυπίες στο στάδιο της ανακριτικής διαδικασίας και της προφυλάκισής τους, που κράτησε πάνω από τρεις μήνες. Όμως η υπόθεση καταδεικνύει μια γενικότερη τάση και το πόσο μακριά είναι διατεθειμένες να φτάσουν οι ελληνικές αρχές ώστε να αποτρέψουν συνανθρώπους μας να βοηθούν πρόσφυγες και μετανάστες.

Βλέπουμε μια γενικότερη τάση ποινικοποίησης των υπερασπιστών των ανθρώπινων δικαιωμάτων και δυστυχώς διαπιστώνουμε αντίστοιχα παραδείγματα σε όλη την Ευρώπη. Στην έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας για το 2020 απαριθμούνται διάφοροι τρόποι που εφαρμόζουν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις κατά ανθρώπων που υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Σε πρόσφατη αναφορά το περασμένο καλοκαίρι, η Διεθνής Αμνηστία έχει καταγράψει πολλά περιστατικά επαναπροωθήσεων κυρίως στη στεριά, έχει τεκμηριώσει μαρτυρίες και έχει ζητήσει από την πολιτεία να ερευνήσει με ανεξάρτητο τρόπο αυτές τις καταγγελίες. Με βάση αυτά τα στοιχεία, έχουμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δεν πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά, αφού υπάρχουν μοτίβα που διαρκώς επαναλαμβάνονται.

Ακούστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ:

Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.