Γιώργος Λογιάδης – Ομιλία στη Βουλή για τους Αγροτικούς Συνεταιρισμούς 04/03/2020

Ομιλίες ολομέλειας
04 Μαρ, 2020

Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.

Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το σημερινό νομοσχέδιο
για τους συνεταιρισμούς αποτελεί ουσιαστικά μία ελληνική πρωτοτυπία, μία
ελληνική πατέντα. Δεν είναι ούτε συνεταιρισμός ούτε ανώνυμη εταιρεία. Δεν
ανταποκρίνεται στο συνεταιριστικό πνεύμα, όπως μας είπε ο διευθυντής της
Διεθνούς Συνεταιριστικής Συμμαχίας, ICA, η οποία ιδρύθηκε το 1895 και είναι
η μεγαλύτερη μη κυβερνητική οργάνωση τον κόσμο για το συνεταιρίζεσθαι.

Το ελληνικό νομοσχέδιο περί συνεταιρισμών, μας είπε ο Πρόεδρος,
αποκαλεί «συνεταιρισμούς» κάτι που δεν είναι συνεταιρισμός κατά τα διεθνή
δεδομένα και πρότυπα.

Διερωτώμαι, κύριε Υπουργέ, γιατί καλέσατε στην Επιτροπή τον ICA,
όταν έχει εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις από το νομοσχέδιό σας και όταν δεν
τον λαμβάνουμε καθόλου υπ’ όψιν μας. Ο ICA τονίζει ότι πρέπει να διατηρηθεί
ο χαρακτήρας των αγροτικών συνεταιρισμών και να μη μετατραπούν σε
κεφαλαιουχικές εταιρείες, δηλαδή να ιδιωτικοποιηθούν από την πίσω πόρτα,
δίδοντας σε ιδιώτες επενδυτές τη δυνατότητα να συμμετέχουν μέχρι το 35%
του κεφαλαίου τους.

Εάν το κεφάλαιο από εξωτερικές πηγές γίνει η κύρια πηγή
χρηματοδότησης των συνεταιρισμών, τα μέλη του συνεταιρισμού κινδυνεύουν
να χάσουν τον έλεγχο των συνεταιρισμών από αυτούς τους ιδιώτες
επενδυτές. Το νομοσχέδιο και με τη διάταξη αυτή δεν δημιουργεί

προϋποθέσεις και συνθήκες εμπιστοσύνης, ώστε να συμπράξουν και να
συνεταιριστούν οι παραγωγοί. Το συνεταιριστικό κεφάλαιο είναι ουσιαστικά
φιλοσοφικό κεφάλαιο, άρα ασύμβατο με κεφάλαια επενδυτών. Το σημείο-
κλειδί στους συνεταιρισμούς είναι η συνεργασία, αλλά στην Ελλάδα δεν
έχουμε μάθει ούτε από την παιδεία μας ούτε από την κοινωνία μας τη
βαθύτερη έννοια της συνεργασίας και έτσι θεωρούμε ότι το νομοσχέδιο αυτό
δεν πρόκειται ουσιαστικά να έχει θετικά αποτελέσματα για τους αγρότες μας.
Η πολιτεία έχει οδηγήσει διαχρονικά τους αγρότες να λένε και να προτρέπουν
τα παιδιά τους «Μάθε, παιδί μου, γράμματα, να μη γίνεις αγρότης σαν εμένα».

Ένα άλλο πρόβλημα για τους συνεταιρισμούς είναι τα πολλά
συναρμόδια Υπουργεία, βάσει του νομοσχεδίου σας, γεγονός που δημιουργεί
αγκυλώσεις, χρονοτριβή, πολυνομία, γραφειοκρατία και συνήθως διαφθορά
και απαξίωση των συνεταιρισμών και στη λειτουργία τους, αλλά και ως ιδέα.
Όταν απαξιωθεί, μάλιστα, αυτή η πραγματική ιδέα του συνεταιρίζεσθαι, τότε
τον αγοράζουν ιδιώτες, στους οποίους δίνει αυτό το δικαίωμα το νομοσχέδιο
και έτσι δημιουργείται μία συμβολαιακή γεωργία και έλεγχος τόσο των
αγροτών, όσο και της αγοράς, από λίγους.

Η Αγροτική Τράπεζα, πρωτοποριακός θεσμός τότε κατά την ίδρυσή της
ως κρατική τράπεζα, έγινε για να στηρίξει τον αγρότη με γνώσεις και
κεφάλαια. Όμως, με την πάροδο του χρόνου, όλες οι προηγούμενες

κυβερνήσεις την απαξίωσαν και τη μετέτρεψαν σε τράπεζα που έδινε
καταναλωτικά δάνεια και εορτοδάνεια, μέχρι που επτώχευσε και τελικά
επωλήθη.

Πηγές χρηματοδότησης των συνεταιρισμών πρέπει να είναι τα ίδια τα
μέλη του συνεταιρισμού, άλλοι συνεταιρισμοί, άλλα συνεταιριστικά
χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, κοινωνικά ομόλογα και κοινωνικοί επενδυτές –
«social investors»- και τρίτοι εμπορικοί δανειστές και χρηματοπιστωτικές
αγορές. Όμως, αυτό προϋποθέτει γνώσεις.

Το νομοσχέδιο περαιτέρω δεν απαντά σε βασικά ερωτήματα, όπως
πώς θα πείσουμε νέους αγρότες να μπουν σε συνεταιρισμούς, τι κίνητρα τους
δίνουμε, πώς θα εκπαιδεύσουμε τους νέους αγρότες, αλλά και τους
μεγαλύτερους σε ηλικία, διότι δεν αναφέρει τίποτα συγκεκριμένο και
ουσιαστικό για τη συνεταιριστική εκπαίδευση. Δεν δίνει κίνητρα ούτε στα
ξενοδοχεία ούτε στους συνεταιρισμούς να συνεργαστούν και να αναδείξουν
την αξία των ελληνικών προϊόντων και της ελληνικής διατροφής. Δεν τους
δίνει κίνητρα για «πράσινη» ανάπτυξη, για παράδειγμα, για ανακύκλωση
υπολειμμάτων και «πράσινες» μεταφορές.

Ξέρετε, κύριε Υπουργέ, εισάγουμε από το εξωτερικό πάρα πολλά
αλκοολούχα ποτά. Θα μπορούσαν πάρα πολύ εύκολα τα ελληνικά
αποστάγματα –η ρακή, ας πούμε, στην Κρήτη, από όπου είμαι, αλλά και

άλλα- να είναι βάση για κοκτέιλ και για ελληνικά ποτά στα ξενοδοχεία και
παντού.

Θα πρέπει να αναφέρω εδώ πέρα και στο γενικότερο πλαίσιο της
αγροτικής πολιτικής την Κοινή Αγροτική Πολιτική, η οποία ουσιαστικά επιδοτεί
εκτάσεις και όχι ποιοτικά προϊόντα. Οι εκτάσεις, όπως ξέρουμε στην Ελλάδα,
είναι μικρές. Η Ελλάδα είναι μία ορεινή, πολυνησιακή, με πολλά
απομακρυσμένα νησιά χώρα.

Το 2018, στον Νομό Ηρακλείου από όπου είμαι, το αγροτικό εισόδημα
ήταν 64 εκατομμύρια ευρώ. Από αυτά, τα 59 εκατομμύρια ευρώ ήταν
επιδοτήσεις και τα 5 εκατομμύρια ευρώ πραγματική παραγωγή. Για ποια,
λοιπόν, παραγωγή μιλάμε και για ποιους συνεταιρισμούς; Επιδοτήσεις
παράγουμε και όχι προϊόντα. Σε αυτό μας οδήγησε η Κοινή Αγροτική Πολιτική.
Πρέπει, μάλιστα, να τονίσουμε ότι η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική πρόκειται να
μειώσει τους πόρους προς τη γεωργία.

Το νομοσχέδιο του συνεταιρισμού δεν αναφέρει τίποτα, επίσης, για το
ποια εθνική στρατηγική, ποια εθνική πολιτική θέλουμε να ακολουθήσουμε
στην Ελλάδα στον γεωργικό τομέα. Στο Ισραήλ είναι αυτάρκεις σε πολλά
αγροτικά προϊόντα. Εμείς είμαστε;

Μερικά από τα δίκαια αιτήματα που στηρίζουμε ως «ΜέΡΑ25» για
τους αγρότες είναι οι τιμές των αγροτικών προϊόντων που θα καλύπτουν το
κόστος παραγωγής, θα ανταποκρίνονται στα ποιοτικά χαρακτηριστικά
προϊόντα και θα διασφαλίζουν εισόδημα επιβίωσης με αξιοπρέπεια για τους
αγρότες και η μείωση του κόστους παραγωγής. Να αρθεί αμέσως η
απαράδεκτη κυβερνητική απόφαση, με την οποία ουσιαστικά αποκλείονται
από την παραγωγή τσίπουρου χιλιάδες μικροί αμπελοκαλλιεργητές και
οδηγούνται στο ξερίζωμα. Το θέμα του τσίπουρου και της ρακής, εάν
φορολογηθεί πολύ, θα έχει συνέπεια πολλά χωριά να διαλύσουν διότι ο
κόσμος πλέον, οι αγρότες, δεν θα πηγαίνουν στα καφενεία, όταν ακριβύνει
πολύ το ελληνικό απόσταγμα, η ρακή.

Επίσης, να αποπληρωθούν άμεσα οι παραγωγοί που έχασαν από το
εμπάργκο με τη Ρωσία αγροτικά προϊόντα.

Κύριε Υπουργέ, ποτέ η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να ανταγωνιστεί τις
τιμές από τρίτες χώρες, όπως είναι η Αίγυπτος, η Τουρκία, η Κίνα, το Ιράκ. Ο
αγρότης ζητά σωστές, δίκαιες και βιώσιμες τιμές.

(Στο σημείο αυτό χτυπά το κουδούνι λήξης του χρόνου ομιλίας του
κυρίου Βουλευτή)

Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε το θέμα της αλληλεγγύης με την Ευρώπη
–τελειώνω σε ένα λεπτό, κυρία Πρόεδρε- καθώς η Ευρώπη πρέπει να σταθεί
δίπλα μας αλληλέγγυα όχι μόνο στο μεταναστευτικό πρόβλημα που
αντιμετωπίζουμε σήμερα, όχι μόνο στο αμυντικό, όχι μόνο στο οικονομικό,
αλλά και στα προϊόντα. «Ένωση» σημαίνει να καταναλώνουμε πρώτα τα
ευρωπαϊκά προϊόντα και στον αγροτικό τομέα και στον τουρισμό και ύστερα
να εισάγουμε από τρίτες χώρες φθηνά προϊόντα.

Πρέπει, λοιπόν, εμείς να διαμορφώσουμε τη δική μας εθνική πολιτική
μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η θέση του ΜέΡΑ25 ασφαλώς είναι να υποστηριχθούν η σωστή
λειτουργία των συνεταιρισμών και να υπάρχει μία καθετοποίηση του
αγροτικού προϊόντος από τη σπορά μέχρι και τη διανομή του στη λιανική
πώληση, ούτως ώστε να παρακάμπτονται οι μεσάζοντες χονδρέμποροι και να
νέμονται ουσιαστικά την υπεραξία του μόχθου τους οι ίδιοι οι αγρότες. Αυτό
προϋποθέτει εκπαίδευση, εκπαίδευση, εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες.

Σας ευχαριστώ πολύ.

Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.

Μετάβαση στο περιεχόμενο