Τον Ιανουάριο του 2015 μου προτάθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ να είμαι υποψήφιος στις εθνικές εκλογές που τον έφεραν στην κυβέρνηση. Είχα μόλις τιμηθεί από 113.000 συμπολίτες μας στις ευρωεκλογές και σχεδόν κανείς στην πολιτική δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί είπα το όχι. Το να πηγαίνεις από μια θέση στην άλλη στην πολιτική είναι μια περπατημένη. Όχι για εμένα. Λίγο μετά αποσύρθηκα από την ενεργό πολιτική για τους λόγους που θα διαβάστε παρακάτω:
Ο μονόδρομος – Στήριξα θερμά την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στην διαπραγμάτευσή της με τους δανειστές και όταν ήρθε η ώρα στήριξα το όχι στο δημοψήφισμα. Όταν το όχι των πολιτών έγινε ναι της κυβέρνησης ζήτησα, με άρθρο μου στην εφημερίδα “Αυγή”, να καταψηφιστεί το μνημόνιο και όταν αυτό πέρασε, αποσύρθηκα από την ενεργό πολιτική. Από μία ενεργό πολιτική που είχε πλέον μία και μόνο πολιτική, το ναι. Την πώληση της δημόσια περιουσίας και την αποδοχή των περισσοτέρων αιτημάτων των δανειστών. Δεν μπορούσα να εφαρμόσω ή υποστηρίξω αυτή την πολιτική. Δεν υπήρχε χώρος, ούτε λόγος για μένα να είμαι μέσα στην πολιτική ζωή του τόπου. Δεν είχα κάτι να προσφέρω, ένα αγώνα που να βλέπω να έχει προοπτική νίκης. Είχαμε ηττηθεί κατά κράτος.
Βία – Η βία στην πολιτική, ο κανιβαλισμός, η ποδοσφαιροποίηση πολιτικών και πολιτών με έδιωξε από την ενεργό πολιτική. Η αδυναμία να γίνει δημόσιος διάλογος με βάση επιχειρήματα και απόψεις και η νίκη της κραυγής, της λάσπης, των ύβρεων απομακρύνει καθημερινά τους πολίτες από την ενεργό πολιτική. Η ευθύνη ανήκει τόσο στους πολιτικούς και δημοσιογράφους, όσο και σε αυτούς που δεν κλείνουν τις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνά τους, που συνεχίζουν να διαβάζουν τις ιστοσελίδες τους, που συνεχίζουν να μειδιούν με αιχμηρά σχόλια ένθεν κακείθεν. Ανήκει δηλαδή σε όλους μας. Την θρέφουν όμως κόμματα και δημοσιογράφοι, γιατί τους απομακρύνει βολικά από την ουσία, την αλήθεια, τη διαφάνεια και την πραγματική αλλαγή.
Οικογένεια – είχα δώσει ψυχή και σώμα στην προσπάθειά μου να κάνω ό,τι καλύτερο μπορούσα από την θέση μου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Δεν είπα όχι σε καμία ευκαιρία να βοηθήσω σκοπούς και προσπάθειες που ήταν υπέρ της ζωής, της ελευθερίας, των επόμενων γενεών. Ήμουν έτοιμος να συνεχίσω να το κάνω, αλλά είχε έρθει και η ώρα να κάνω οικογένεια. Αυτό σημαίνει διαθέσιμο χρόνο για τα παιδιά. Αυτός ο χρόνος εκείνη τη στιγμή δεν υπήρχε και μπορούσε μόνο να δημιουργηθεί μέσα από μια ριζική επανεκκίνηση. Όταν δεν εκλέχθηκα το 2014, ο κύβος ερρίφθη.
Για τους παραπάνω λόγους επέλεξα να φύγω από τη δημόσια ζωή και να μη συμμετέχω στα κοινά. Αποφάσισα, αντίθετα, να κάνω τις ιδέες μου πράξη. Να ζω στην ύπαιθρο, να καλλιεργώ την τροφή μου, να ζω έναν φυσικό τρόπο ζωής, με χαμηλό αποτύπωμα στο περιβάλλον και τις επόμενες γενιές και βέβαια να κάνω παιδιά και οικογένεια. Όλα αυτά τα έκανα με το ίδιο πάθος και την αποφασιστικότητα, με την οποία υπηρέτησα την κοινωνία μέσω της πολιτικής. Το ελαιόλαδό μας έχει πάρει έως σήμερα ένα διεθνές χρυσό βραβείο για τις υγειοπροστατευτικές του ιδιότητες το 2018 και δύο ασημένια το 2019.
Τρεις λόγοι που είπα το ναι στο ΜέΡΑ25
Μη βία – βασική αρχή του ΜέΡΑ25 είναι ότι δεν συμμετέχουμε σε κοκορομαχίες και στείρες αντιπαραθέσεις. Δεν τρέφουμε την ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής. Αυτό με συγκίνησε και με έκανε να άρω μια θεμελιώδη επιφύλαξή μου απέναντι στην σημερινή πολιτική.
Κανένας μονόδρομος – με το ΜέΡΑ25 μπορώ να ελπίζω για μια αλλαγή πολιτικής στην κεντρική σκηνή της χώρας μας. Χωρίς ιδεολογικές κορώνες, ψευδαισθήσεις και επαναστατικές γυμναστικές που κάνουν την πολιτική αναξιόπιστη, το ΜέΡΑ25 προτείνει αυτό που είναι λογικά αναγκαίο και κοινωνικά προοδευτικό. Είναι ένα νέο κόμμα, με ενθουσιασμό και μεγάλη δυνατότητα ελευθερίας και συνδιαμόρφωσης θέσεων, με ένα δυνατό πράσινο πρόγραμμα. Αυτό με ενέπνευσε.
Δικαίωμα στην οικογένεια – Από το 2015 έως σήμερα δεν είμαι ο ίδιος άνθρωπος. Κάνοντας οικογένεια και με δύο παιδιά που γεννήθηκαν στο σπίτι, τα οποία είχαν και θα συνεχίσουν να έχουν δύο γονείς που δίνουν χρόνο να τα μεγαλώσουν, χωρίς να τους λείψει το παιχνίδι και η αγκαλιά, βίωσα πόσο θεμελιώδες είναι αυτό και πόσο δύσκολο γίνεται στις σημερινές συνθήκες εργασίας. Θέλω να κατοχυρωθεί η άδεια και στους δύο γονείς για το πρώτο χρόνο του παιδιού και το 4ωρο εργασίας με πλήρη μισθό για τον δεύτερο χρόνο. Για να έχουμε υγιή παιδιά που δεν τους έλειψε η αγκαλιά και το παιχνίδι. Για να έχουμε ζευγάρια που δεν χρειάζεται να κάνουν τραυματικούς άθλους για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους σωστά. Για να μην μετακυλίεται το κόστος στους ηλικιωμένους παππούδες και τις γιαγιάδες που αντιμετωπίζουν ήδη αρκετά προβλήματα. Για μια προοπτική λύσης στο ασφαλιστικό και το δημογραφικό. Επίσης θέλω να προστατευτεί με θεσμικά εργαλεία το δικαίωμα της γυναίκας και του ζευγαριού στον μη βίαιο τοκετό, στο να γεννήσει όπως η ίδια το επιθυμεί και επιλέγει, απέναντι στον μονόδρομο της καισαρικής. Το δικαίωμα στην ελευθερία επιλογής εκπαίδευσης των παιδιών, απελευθερώνοντας και στην Ελλάδα τις επιλογές για τους γονείς όσον αφορά στα εναλλακτικά σχολεία. Και είναι ακριβώς για τα παιδιά που έχει προτεραιότητα το δικαίωμα στο περιβάλλον, την ειρήνη και τη δημοκρατία. Το δικαίωμα στην οικογένεια δεν είναι ένα όραμα που χωρίζει τους πολίτες αλλά τους αγγίζει όλους, ενώνει την κοινωνία, με εκφράζει και το λέει η ψυχή μου.
Το περιβάλλον, που πάλευα κάποτε να πείσω ότι είναι προτεραιότητα, πλέον έχει γίνει λόγω των δραματικών κλιματικών αλλαγών μέρος της βασικής πολιτικής συζήτησης, Η συστράτευσή μου στον αγώνα αυτό είναι κάτι παραπάνω από δεδομένη και εκφράζεται μέσα από το δικαίωμα στον ελεύθερο χώρο, στο δάσος, στην καθαρή θάλασσα. Αυτό σημαίνει στοπ στην πώληση της δημόσια γης, στοπ στις εξορύξεις και μια νέα δασική πολιτική που προσαρμόζεται αντί να αγνοεί την κλιματική αλλαγή.
Κατεβαίνω στην Δυτική Αθήνα, τον πιο περιβαλλοντικά υποβαθμισμένο τόπο της Αθήνας, που υποφέρει από την τεράστια ανεξέλεγκτη χωματερή της γειτονικής Φυλής, που έχει το μεγαλύτερο μητροπολιτικό πάρκο σε εγκατάλειψη στην Ευρώπη – το πάρκο Τρίτση, που βλέπει το αρχαιολογικό σύνολο της Ιεράς οδού να αποσυντίθεται μέρα με την ημέρα. Όπως και στο Ευρωκοινοβούλιο, θα δώσω φωνή, στη φωνή των πολιτών όλης της Ελλάδας στα θέματα περιβάλλοντος, οικογένειας και δικαιωμάτων. Θέλω τις ιδέες σας, θέλω την αποφασιστικότητά σας, ζητάω την στήριξή σας στο αγώνα αυτό, εφόσον τον νιώθετε και δικό σας.
Ο Κρίτων Αρσένης είναι Περιβαλλοντολόγος και Βιοκαλλιεργητής, Υποψήφιος Βουλευτής του ΜέΡΑ25 στην Δυτική Αθήνα (Β2)
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
