Ως συνήθη μέθοδο για την τρομοκράτηση των πολιτών που ενδιαφέρονται για το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής τους περιέγραψε σε συνέντευξή του στο “Στίγμα της ΜέΡΑς” ο Γιάννης Ζαμπετάκης, πρόεδρος του Τμήματος Βιολογικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Limerick (Ιρλανδία), την αγωγή που ασκήθηκε πρόσφατα στη Σύρο κατά του Παρατηρητηρίου Ποιότητας Περιβάλλοντος Σύρου από την εταιρεία ΟΝΕΧ που διαχειρίζεται τα Ναυπηγεία του Νεωρίου.
Το πρόβλημα των αγωγών και δικαστικών διώξεων δεν προέκυψε τώρα με τη Σύρο, ανέφερε ο κ. Ζαμπετάκης. Το είχαμε αντιμετωπίσει όταν κάναμε κινητοποιήσεις για τον Ασωπό στα Οινόφυτα Βοιωτίας, τη ΛΑΡΚΟ στην Εύβοια, τις Σκουριές στη Χαλκιδική. Πρόκειται για τεράστιο πρόβλημα. Άνθρωποι που ενδιαφέρονται για τον τόπο τους σέρνονται στα δικαστήρια. Στην περίπτωση της Σύρου, η εταιρεία ONΕX άσκησε αγωγή για συκοφαντική δυσφήμηση κατά πολιτών που ήθελαν να ελέγξουν τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των ναυπηγικών δραστηριοτήτων, ζητώντας ως αποζημίωση ένα εκατομμύριο ευρώ. Συκοφαντική δυσφήμηση από μία πρωτοβουλία η οποία δεν αναφέρεται καν ονομαστικά στην εταιρεία!
Πρόκειται για το φαινόμενο SLAPP (Strategic Lawsuit Against Public Participation), όπως αναφέρεται στη διεθνή βιβλιογραφία. Σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι γίνονται αγωγές και άλλες δικαστικές ενέργειες ώστε να παρεμποδίζεται και να αποθαρρύνεται η συμμετοχή στα κοινά των ανθρώπων που ξεκινούν ένα τέτοιο αγώνα. Και βέβαια δεν πρόκειται για κάποια ελληνική πρωτοτυπία, αλλά για διεθνή πρακτική.
Το λογικό θα ήταν οι κατά τόπους αρμόδιοι φορείς, είτε οι Περιφέρειες και το υπουργείο Περιβάλλοντος να αφουγκράζονται τις ανησυχίες των πολιτών και να διενεργούν τους απαραίτητους ελέγχους ώστε είτε να καθησυχάζουν τους πολίτες, είτε να λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος. Αντίθετα, στις περισσότερες περιπτώσεις δεν κάνουν τίποτα από αυτά που θα έπρεπε βάσει νόμου.
Στην περίπτωση της Σύρου το θέμα είναι ιδιαίτερα σοβαρό. Μιλάμε για βαρέα μέταλλα στο λιμάνι, τα οποία θα εξαπλωθούν στα ψάρια της περιοχής και μέσω της διατροφικής αλυσίδας θα περάσουν και στον άνθρωπο. Κατά συνέπεια πρέπει να γίνει άμεση διερεύνηση, αλλά στη συνέχεια αυτός που ευθύνεται για αυτήν την κατάσταση θα πρέπει να σταματήσει να ρυπαίνει και να αποκαταστήσει τη ζημιά που προκάλεσε. Η ευρωπαϊκή νομοθεσία είναι ξεκάθαρη σε αυτό το σημείο. Το θέμα είναι να ενεργοποιηθούν οι αρμόδιοι κρατικοί φορείς και να αποδώσουν τις ευθύνες όπου πρέπει.
Η μόνη λύση που υπάρχει αυτή τη στιγμή, δεδομένων των συνθηκών, είναι να πάρουν οι ίδιοι οι πολίτες δείγματα και να τα παραδώσουν για ανάλυση σε κατάλληλα εργαστήρια. Το είχαμε δοκιμάσει με επιτυχία και σε άλλες περιπτώσεις στο παρελθόν, όπως στον Ασωπό και τις Σκουριές. Πρόκειται για μια μάχη ανάμεσα σε έναν Γολιάθ και έναν Δαυίδ, όμως έχουμε την τεχνογνωσία να τη φέρουμε εις πέρας με επιτυχία, όμως θα είναι απαραίτητη και μια παράλληλη πολιτική στήριξη, τόσο σε τοπικό επίπεδο, όσο και σε επίπεδο Βουλής.
Ακούστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ:
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
