ΓΙΑΝΗΣ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ (Πρόεδρος του ΜέΡΑ25): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, σήμερα είχαμε μία εξαιρετική ευκαιρία να διορθώσουμε μία κατάφωρη αδικία απέναντι στην ελληνική διασπορά. Δυστυχώς, δεν ξεκινήσαμε καλά. Ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης μίλησε 20 λεπτά για να υπερασπιστεί του καλύτερου δώρου που μπορούσε να κάνει ως Πρωθυπουργός στον κ. Ερντογάν μέσα από την λυκοφιλία του με τον κύριο Νιετανιάχου και τον δικτάτορα της Αιγύπτου. Από την άλλη μεριά κύριε Θεοδωρικάκο έχετε δίκιο για τη συμπεριφορά του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αλλά ο δικός σας Πρόεδρος, ο Πρωθυπουργός, αφού έκανε μία σωστή έκκληση για ομοψυχία απ’ όλους μας, αποχώρησε χωρίς να ακούσει ούτε τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ούτε και να συμμετάσχει στη συζήτηση.

Εμείς ως ΜέΡΑ25 παραμένουμε προσηλωμένοι σε αυτή την μοναδική ευκαιρία για τη διόρθωση της κατάφωρης αδικίας απέναντι στην ελληνική Διασπορά. Η Ελλάδα δεν είναι Γερμανία, Γαλλία, Βρετανία, Ηνωμένες Πολιτείες. Αντίθετα με αυτές τις χώρες η καρδιά της Ελλάδας πάλλεται στη Διασπορά. Και πάλλεται το ίδιο έντονα στην Διασπορά όσο πάλλεται και εντός της γεωγραφικής επικρατείας αυτού του κράτους, που με νύχια και με δόντια στήσαμε, υπερασπιστήκαμε. Ένα κράτος το οποίο δεν θα μπορούσαμε να έχουμε στήσει ή να υπερασπιστούμε χωρίς τη Διασπορά. Ίσως η ελληνική καρδιά, η ελληνική ψυχή να πάλλεται ακόμα πιο έντονα στη Διασπορά απ’ ότι εντός των συνόρων. Η αδικία που καλούμαστε να διορθώσουμε συνεπώς υπερβαίνει τα τεχνικά ζητήματα μιας διευκόλυνσης άσκησης εκλογικού δικαιώματος.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μιλάμε για ανθρώπους που η πατρίδα έδιωξε κατά κύματα, πολλές φορές ξεπούλησε, με τα παιδιά της κρίσης να είναι το τελευταίο κύμα, κρούσμα. Μιλάμε για ανθρώπους που διατηρούν σχέσεις λατρείας και θυμού με την πατρίδα. Μιλάμε για ανθρώπους -μην το ξεχνάμε αυτό, ίσως να μην το ξέρετε όσοι δεν έχετε άμεση σχέση με Έλληνες του εξωτερικού, με απόδημους- που όταν φτάνουν στο αεροδρόμιο, πολλοί από εμάς τους γηγενείς τους κοροϊδεύουμε για την προφορά τους. Κάποιοι τους εκμεταλλεύονται. Μιλάμε για ανθρώπους που τους θυμόμαστε ως Ελληνική Πολιτεία μόνο όταν τους έχουμε ανάγκη. Ανθρώπους που τους περιφρονούμε ως Πολιτεία συστηματικά και κατ’ εξακολούθηση στην πράξη, ενώ τους εκθειάζουμε στα λόγια και κάθε χρόνο την 25η Μαρτίου. Μιλάμε για ανθρώπους που η ένταξή τους στην εκλογική διαδικασία δεν είναι -άλλη μία φορά θα το πω- τεχνικό, νομικό θέμα. Αφορά τη λαχτάρα τους για την πατρίδα, αφορά τις αμαρτίες μας ως Πολιτεία, αφορά το αγκάλιασμα ενός μεγάλου μέρους της ψυχής μας, που πάλλεται στο εξωτερικό.

Γι’ αυτό όταν η Νέα Δημοκρατία, ο κ. Πρωθυπουργός προσωπικά πήγε στην Αστόρια και τους υποσχέθηκε πρόσβαση σε κάλπες, ψήφο, εμείς στο ΜέΡΑ25 δεν το είδαμε μικροκομματικά. Θα θυμάστε ίσως από τις πρώτες συναντήσεις μας σε αυτή την Ολομέλεια στο πλαίσιο της συζήτησης των προγραμματικών σας δηλώσεων, εμείς στο ΜέΡΑ25 δεν μετρήσαμε κουκιά, αλλά υπερθεματίσαμε. Είδαμε την απόδοση του δικαιώματος -της διευκόλυνσης αν θέλετε- ψήφου των μεταναστών, των αποδήμων σαν μία ευκαιρία απονομής δικαιοσύνης. Την είδαμε σαν μία ευκαιρία μάλιστα ενίσχυσης του κοινοβουλευτισμού μας.

Εμείς καταθέσαμε άμεσα πρόταση νόμου για δημιουργία εκλογικών περιφερειών του εξωτερικού, έτσι ώστε οι Έλληνες της Αυστραλίας, οι Έλληνες Αμερικής να στέλνουν εκλεγμένους εκπροσώπους τους και να κάθονται εδώ μεταξύ μας. Αυτό θα ήταν δύναμη τόσο για εμάς όσο και για τον ελληνισμό εκτός συνόρων. Με άλλα λόγια να τους δώσουμε πραγματικά δικαίωμα στο εκλέγειν αλλά και στο εκλέγεσθαι.
Από την επόμενη μέρα, δυστυχώς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο δημόσιος διάλογος δηλητηριάστηκε. Εμείς το ΜέΡΑ25 που καταθέσαμε πρώτοι σε αυτή την Αίθουσα την πρόταση για εκλογικές περιφέρειες αποδήμων, λοιδορηθήκαμε στα μέσα κοινωνικής επικοινωνίας, στις τηλεοράσεις. Δεχθήκαμε επιθέσεις θλιβερής χυδαιότητας. Ακούσαμε να μας λένε: «Και τι είστε εσείς που θα δώσετε ψήφο σε αυτούς, που ενώ δεν ζουν εδώ και δεν πληρώνουν φόρο εδώ, θα έρχονται να μας λένε τι να κάνουμε;». Μια αβάσταχτη δειλία γέννησε επικίνδυνα επιχειρήματα.

Όποιος δεν θέλει να αποδοθούν, να διευκολυνθούν τα πολιτικά δικαιώματα για την Διασπορά, για τους απόδημους, ας το πει ξεκάθαρα. Πείτε το, να είμαστε σαν τη Δανία. Ξέρετε, οι Δανοί πολίτες με το που γίνονται μόνιμοι κάτοικοι στη Σουηδία, στην Αυστραλία χάνουν το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι. Και το αεροπλάνο να πάρουν να πάνε στην Κοπεγχάγη, δεν ψηφίζουν. Έτσι αποφάσισαν μετά από ξεκάθαρη συζήτηση οι Βουλευτές στο Δανέζικο κοινοβούλιο.

Στη Βρετανία ισχύει κάτι διαφορετικό. Κάθε πέντε με δεκαεπτά μήνες –εξαρτάται- ανανεώνονται οι εκλογικοί κατάλογοι. Και αν δεν είσαι μόνιμος κάτοικος της περιοχής σου, χάνεις το εκλογικό σου δικαίωμα. Όποιος θέλει να το τολμήσει, να ζητήσει την αφαίρεση των εκλογικών δικαιωμάτων από τους απόδημους, ας το κάνει. Μην τολμήσετε, όμως, να κρυφτείτε -όπως κρύβεστε πάρα πολλοί από σας- αγαπητοί συνάδελφοι, πίσω από ακροβατισμούς.

Φτάσαμε εμείς στο ΜέΡΑ25 να ακούμε από κύκλους υποτιθέμενους της Αριστεράς επιχειρήματα υπέρ της διασύνδεσης της ψήφου με τη φορολογία! Με άλλα λόγια δεν έχουνε πρόβλημα με έναν εφοπλιστή -που έχει μία βίλα στην Καστέλα ή στην Εκάλη που είναι offshore και δεν πληρώνει τίποτα γιατί είναι φορολογικός κάτοικος Λονδίνου- να ψηφίζει στην Καστέλα, στην Εκάλη. Αλλά έχουν πρόβλημα με τον μεροκαματιάρη της Μελβούρνης, που πασχίζει και κόπτεται για την πατρίδα.

Οι συνάδελφοι που τα λένε αυτά, οι πολίτες που τα λένε, δεν καταλαβαίνουν ότι ανοίγουν έναν ασκό του Αιόλου; Το επόμενο βήμα δεν καταλαβαίνετε ότι θα είναι το επιχείρημα ή το ερώτημα, «Γιατί να ψηφίσει ένας άστεγος, που δεν κάνει δήλωση στην εφορία;». Αποτελεί βασική παραβίαση αρχών της Αριστεράς αυτό που έχουμε δει τις τελευταίες εβδομάδες, τους τελευταίους μήνες, το να υπολογίζουν τις εκλογικές απώλειες και να κρίνουν για την απονομή συγκεκριμένων εκλογικών δικαιωμάτων ανάλογα με αυτό.

Θέλω να σας θυμίσω ότι υπήρχε μία επίσημη Αριστερά με αρχές στις αρχές της δεκαετίας του ’50, η Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά. Όταν, λοιπόν, ετέθη τότε το ζήτημα της ψήφου των γυναικών, παρά το γεγονός ότι ήταν ξεκάθαρο ότι η πλειοψηφία των γενικών δεν θα ψήφιζε ΕΔΑ, αλλά συντηρητικά κόμματα, η Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά πρωτοστάτησε στα δικαιώματα των γυναικών και στο δικαίωμα στην ψήφο. Γι’ αυτό υπάρχει το ΜέΡΑ25 σήμερα, για να θυμίζει κάποια τέτοια ζητήματα.

Τελικά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα βρήκατε. Παντρέψατε τη σκοπιμότητα με την εμπάθεια απέναντι στους απόδημους, για να καταλήξετε στην υποκρισία και στον εμπαιγμό των αποδήμων. Κι έτσι το ΜέΡΑ25, το κόμμα που με ενθουσιασμό αγκάλιασε τη πρωτοβουλία για ψήφο στους απόδημους, σήμερα θα είμαστε το μόνο κόμμα, που θα καταψηφίσει για λόγους αρχής.

Γιατί θα καταψηφίσουμε; Επιτρέψτε μου μερικά πολύ συγκεκριμένα παραδείγματα, μια αναφορά σε ανθρώπους που αναπνέουν, ελπίζουν, λαχταρούν και περιμένουν κάτι από εσάς και από εμάς σήμερα εδώ από την Ολομέλεια. Είναι συγκεκριμένα άτομα με ονοματεπώνυμα.
Ο πρώτος ονομάζεται Γιώργος Μπίζος. Είναι ενενήντα ενός ετών. Γεννήθηκε το 1928 κοντά στη Μεθώνη. Δεκατεσσάρων ετών φυγαδεύτηκε μαζί με τον πατέρα του, ο οποίος είχε βοηθήσει κάποιους Άγγλους στρατιώτες, και με μια βάρκα κατέληξε στην Αλεξάνδρεια και από εκεί στη Νότια Αφρική όπου πάσχισε, πήγε κόντρα στον ρατσισμό, σπούδασε δικηγόρος και έγινε ο δικηγόρος του Νέλσον Μαντέλα. Αργότερα, μετά την αποφυλάκιση του Νέλσον Μαντέλα ο Γιώργος Μπίζος συνέγραψε το Σύνταγμα της Νότιας Αφρικής.
Λοιπόν, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ο Γιώργος Μπίζος σύμφωνα με τον νόμο σας που ψηφίζεται σήμερα δεν θα μπορεί να ψηφίζει στο Γιοχάνεσμπουργκ.

Γεωργία Παπαδοπούλου ετών εβδομήντα έξι, γεννηθείσα το 1943. Το 1960 μετέβη στη Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών ως νύφη. Εκεί έκανε παιδιά, έκανε εγγόνια, τα οποία πασχίζει να τα κρατήσει όσο πιο κοντά γίνεται στην Ελλάδα ζώντας, αναπνέοντας, αφουγκραζόμενη καθημερινά η ίδια η Γεωργία Παπαδοπούλου την πατρίδα. Σύμφωνα με τον νόμο σας η Γεωργία Παπαδοπούλου δεν θα μπορεί να ψηφίζει στη Φιλαδέλφεια.

Μάρη Βελονάκη πενήντα δύο ετών, γεννηθείσα το 1967, κόρη διπλωματικού υπαλλήλου. Τελείωσε το δημοτικό εδώ και μετά ακολουθώντας τον πατέρα της, την οικογένειά της ζούσε όπου πήγαινε ο πατέρας της, στην πρεσβεία στη Λευκωσία, στο Παρίσι, στην Ελβετία. Τελείωσε τις σπουδές της στην Ελβετία, στη σχολή καλών τεχνών.

Σήμερα η Μάρη Βελονάκη είναι από τις πρώτες καθηγήτριες κοινωνικής ρομποτικής στο Πανεπιστήμιο του New South Wales στην Αυστραλία, τιμάει την Ελλάδα, φέρνει τη ρομποτική στην Ιαπωνία, στο Σαν Φρανσίσκο, στην Αφρική. Όπου πηγαίνει αποτελεί ένα σύμβολο για το τι μπορεί να πετύχουν οι Έλληνες. Σύμφωνα με τον νόμο σας η Μάρη Βελονάκη δεν θα μπορεί να ψηφίζει στον τόπο κατοικίας της στο Σύδνεϋ.

Νίκος Παπαστεργιάδης πενήντα οκτώ ετών, γεννηθείς το 1961, συνομήλικός μου, δεύτερης γενιάς Έλληνας. Διέπρεψε στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ και στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Για δεκαετίες είναι καθηγητής σύγχρονης τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης και κριτικός τέχνης. Από την Κορέα, την Ελβετία, τη Σουηδία έως τις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά ο Νίκος Παπαστεργιάδης είναι γνωστός ως ένας από τους πιο σπουδαίους κριτικούς τέχνης στον κόσμο. Όπου πηγαίνει κουβαλάει μαζί του την Ελλάδα, είναι πρέσβης της. Ο Νίκος Παπαστεργιάδης δεν θα μπορεί να ψηφίζει σύμφωνα με τον νόμο σας στη Μελβούρνη.

Χρήστος Μηχαηλίδης. Είναι εξήντα επτά ετών. Το 1972 ως φοιτητής της Ανωτάτης Εμπορικής τότε, κυνηγημένος από τη χούντα, πήγε στη Σουηδία όπου τελείωσε τις σπουδές του, έστησε τη ζωή του, έχει δύο κόρες. Η επαφή του με τα ελληνικά πολιτιστικά και πολιτικά δρώμενα είναι συνεχής. Αν και ο Χρήστος και οι κόρες του ψηφίζουν στη Στοκχόλμη στις ευρωεκλογές και μάλιστα με σταυρό, σύμφωνα με τον νόμο σας δεν θα ψηφίζουν στις εθνικές εκλογές.

Το πέμπτο άτομα δεν θα το κατονομάσω, είναι αφηρημένο. Θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε φοιτητής, ερευνητής, οποιοδήποτε παιδί της χρεοδουλοπαροικίας η Ελλάς, της Ελλάδας των μνημονίων που ζει σε οποιαδήποτε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το αντιπροσωπευτικό αυτό άτομο εκατοντάδων χιλιάδων συμπολιτών μας, που ψήφισε την 26 Μαΐου στις ευρωεκλογές με σταυρό προτίμησης, σύμφωνα με τον νόμο σας, κύριε Υπουργέ, δεν θα μπορεί να ψηφίσει με σταυρό εκπρόσωπό του ή της εδώ στο κοινοβούλιο. Μόνο αρχηγό κόμματος θα μπορεί να ψηφίζει και τις επιλογές του ή της του αρχηγού κόμματος στο ψηφοδέλτιο επικρατείας.

Και μην μου πείτε ότι διευρύνατε το ψηφοδέλτιο επικρατείας για να δικαιολογήσετε τα αδικαιολόγητα. Αναφέρθηκα σε δύο άτομα πριν τη Μάρη Βελονάκη και τον Νίκο Παπαστεργιάδη. Οι δυο τους κόσμησαν το ψηφοδέλτιο επικρατείας του ΜέΡΑ25 στις προηγούμενες εκλογές. Εμείς δεν χρειαστήκαμε τον νόμο σας για να εντάξουμε επιφανείς απόδημους στο ψηφοδέλτιο επικρατείας μας. Ο νόμος σας τι τους προσέφερε; Τι προσέφερε και τι προσφέρει;

Προσφέρει ένα μόνο πράγμα: την προσβολή. Λέει σε απόδημους κοσμήματα, όπως η Μάρη, ο Νίκος, ο μέγας αγωνιστής της Νότας Αφρικής Γιώργος Μπίζος, «θα κάνουμε πιο πολύ χώρο για το ψηφοδέλτιο επικρατείας το οποίο βεβαίως θα το προσδιορίζει ο αρχηγός του κόμματος, αλλά σε εσάς δεν θα δώσουμε το δικαίωμα να ψηφίζετε στους τόπους διαμονής σας αντίθετα με άλλους».
Δεν θα ήταν ποτέ δυνατόν, κύριε Υπουργέ, κόμμα αρχών, όπως το ΜέΡΑ25, να ψηφίσει υπέρ επί της αρχής έναν τέτοιο προσβλητικό νόμο.
Στις συζητήσεις που κάναμε, που ήταν πολύ φιλικές, ευχάριστες και νομίζω ότι συμφωνούμε πολύ περισσότερο απ’ ό,τι διαφωνούμε σε προσωπικό τουλάχιστον επίπεδο, μου θέσατε ένα ερώτημα. Δεν θυμάμαι αν μου το θέσατε με τα παρακάτω λόγια, αλλά διαψεύστε με εάν το νόημά του δεν είναι αυτό που θα πω. Μήπως το καλύτερο είναι ο μέγιστος εχθρός του κακού; Δεν δίνουμε κάτι στους απόδημους; Δεν είναι καλύτερο αυτό το κάτι από το τίποτα;

Όχι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Όχι μόνο δεν δίνουμε με αυτόν τον νόμο κάτι αξιόλογο, αλλά παίρνουμε πολλά και σημαντικά και όχι μόνο από τους απόδημους.

Ο νόμος εισάγει μεγάλες απειλές, επικίνδυνα δαιμόνια για βασικές δημοκρατικές κατακτήσεις των πολιτών που ζουν εδώ, στην ελληνική επικράτεια. Αναφέρομαι βέβαια στα κριτήριά σας για τη διετία παραμονής στη χώρα. Είναι απίστευτο ότι επιστρέφετε στο πνεύμα με τη βοήθεια του ΚΚΕ της πρωσικής αρχής του 1848 που διασύνδεσε την πρόσβαση στην κάλπη με τη φορολογική δήλωση. Είναι ακόμα πιο απίστευτο ότι αυτή η ιδέα προέκυψε από την εξ ευωνύμων πτέρυγα της Βουλής. Είναι άκρως ανησυχητική η διασύνδεση ακόμα και του απολυτήριου στρατού, που εξαιρεί γυναίκες ή μεροληπτεί εναντίον γυναικών, όσον αφορά την κατοχύρωση της διετίας.
Συνειδητοποιείτε τι κάνετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Κατ’ αρχάς έχετε πάει ποτέ σε προξενείο στην Αυστραλία, στην Ουάσιγκτον; Έχετε πάει ποτέ στην πρεσβεία να δείτε πώς ελάχιστοι υπάλληλοι πασχίζουν με ένα βουνό χαρτιού και γραφειοκρατίας; Θα τους βάλετε εκείνους να κοιτάνε τα δικαιολογητικά, τα Ε1 και τα Ε9 και τα απολυτήρια δημοτικού ή γυμνασίου για να αποφανθούν αν κάποιος θα εγγραφεί;

Πιο εύκολο δεν θα ήταν να έχουμε εκλογικούς καταλόγους και εκλογικές περιφέρειες και να ψηφίζουν σε αυτές τις περιφέρειες οι απόδημοί μας;

Συνειδητοποιείτε τι κάνετε όταν εισάγετε αυτά τα κριτήρια για την κατοχύρωση της διετίας; Είπα και πριν, το υπονόησα αλλά τώρα θα το πω άλλη μια φορά πιο έντονα, εάν εισάγετε, όπως θα το κάνετε σήμερα με διακόσιους ενενήντα μία ψήφους όπως κοκορεύεστε, το κριτήριο της φορολογικής δήλωσης, γιατί κάποιος εδώ στην Ελλάδα να μην θέσει το ερώτημα «γιατί να ψηφίζει αυτός που δεν καταθέτει φορολογική δήλωση, ο άστεγος, ο άκληρος;» Κάποιος άλλος θα πει γιατί να ψηφίζει ο αμόρφωτος. Και ξέρετε πολύ καλά ότι στο απαρτχάιντ της Ροδεσίας και σε άλλες χώρες ένας τρόπος για να αποκλειστεί η πλειοψηφία από το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθε ήταν μέσα από μορφωτικά τεστ κατανόησης κειμένου κλπ.

Γιατί να ψηφίζει αυτός που δεν έκανε το στρατιωτικό του από τη στιγμή που ζητάτε το στρατιωτικό απολυτήριο ως έγγραφο που κατοχυρώνει τη διετία;

Η δημοκρατία μας μπαίνει σε περιπέτειες με αυτόν τον νόμο. Κανένα κριτήριο πλην της υπηκοότητας δεν μπορεί να εισαχθεί για να κριθεί η πρόσβαση Έλληνα υπηκόου στις κάλπες.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ήρθε η ώρα της αλήθειας. Θέλετε ένταξη των αποδήμων ή όχι; Το πρόβλημα είναι ότι δεν τολμάτε. Τολμήστε είτε να αποδεχθείτε την πρόταση του ΜέΡΑ25 για εκλογικές περιφέρειες αποδήμων αναλογικά με τον αριθμό των πολιτών που μεταφέρουν τα εκλογικά τους δικαιώματα στην Αυστραλία, στην Αμερική, στην Ιταλία κλπ ή καταργήστε τα εκλογικά δικαιώματα όλων των μόνιμων κατοίκων εκτός Ελλάδας όπως κάνει, όπως είπα πριν, η Δανία και το Ηνωμένο Βασίλειο.

Εμείς είμαστε ξεκάθαρα υπέρ της ψήφου των αποδήμων. Εσείς με τον μεσοβέζικο νόμο σας, με τον τρόπο με τον οποίο βρήκατε για να ικανοποιηθούν και οι μεν και οι δε και παραδέ τους προσβάλετε τους απόδημους και προσβάλετε βασικές αρχές ισοτιμίας της ψήφου.

Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιτρέψτε μου να κλείσω επί προσωπικού. Η κόρη μου γεννήθηκε και μεγαλώνει στην Αυστραλία. Σε έναν χρόνο θα έχει το δικαίωμα να ασκήσει το εκλογικό της δικαίωμα στη Β3 Περιφέρεια Αθηνών. Μέσα από αυτή την προσωπική μου εμπειρία γνωρίζω πάρα πολύ καλά την αγωνία των απόδημων γονιών, παππούδων, γιαγιάδων να κάνουμε τα παιδιά μας να αγαπήσουν την Ελλάδα, να νιώσουν τη ζεστή, ανοιχτή αγκαλιά της πατρίδας.

Από καιρό λέω στην κόρη μου, ότι «ξέρεις κάτι; Το 2020 θα έχεις δικαίωμα ψήφου». Γιατί; Γιατί το πολιτικό δικαίωμα δημιουργεί και ψυχολογικό, πολιτιστικό σύνδεσμο με τη χώρα που το δίνει.

Έως απόψε η Ξένια ήξερε ότι όποιος είναι Έλλην πολίτης, αλλά τυχαίνει να μην είναι στην Ελλάδα, δεν μπορεί να ψηφίσει στις εθνικές εκλογές. Άρα, ένιωθε το ίδιο με εσάς, με εμένα που θα τύχαινε την ημέρα των εκλογών να μην είμαστε στη χώρα. Από αύριο αυτό δεν θα ισχύει γιατί εκείνη, η μητέρα της, η γιαγιά της, δεν θα έχουν το δικαίωμα που δίνεται σε κάποιους με Ε9 με κάποια αποδεικτικά στοιχεία. Δεν θα ισχύει για τον μεγάλο Γιώργο Μπίζο, τον αγωνιστή στη Νότια Αφρική.

Με άλλα λόγια, δεν δίνουμε κατιτίς, παίρνουμε πολλά περισσότερα από ό,τι δικαιούμαστε από τους απόδημους, την ώρα που εισάγουμε δαιμόνια εντός της ελληνικής πολιτικής διαδικασίας και δαιμόνια τα οποία μόνο να υποσκάψουν και να υπονομεύσουν δημοκρατικές κατακτήσεις μπορούν να μας προσφέρουν.

Η διευκόλυνσή σας δεν θα ισχύει για την πλειοψηφία των απόδημων, κύριε Υπουργέ. Και ακόμα για εκείνους που θα ισχύει δεν θα τους δίνει ισότιμη ψήφο, δεν θα μπορούν να στέλνουν Βουλευτές που επιλέγουν με σταυρό. Απόψε, στο όνομα της διευκόλυνσης της ψήφου των αποδήμων πικραίνετε τους απόδημους, εισάγοντας απειλές για τις κατακτήσεις μας.

(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Η΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ)

Το ΜέΡΑ25 δεσμεύεται να αγωνιστεί για την προάσπιση των δημοκρατικών κατακτήσεων όσων ζουν εδώ και για να τιμηθούν επιτέλους οι προσδοκίες των απόδημων για την πραγματική ένταξή τους στην εκλογική διαδικασία. Στο πλαίσιο αυτού του καλού δημοκρατικού αγώνα εμείς καταψηφίζουμε.

Ευχαριστώ.

Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.