Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα, πενήντα τέσσερα χρόνια μετά από εκείνη την αποφράδα απριλιάτικη νύχτα που κύλησαν τα τανκς στους δρόμους για να βάλουν τον δημοκρατικό λαό «στον γύψο», θυμόμαστε εκείνες κι εκείνους που τα επόμενα βράδια -ένα μακρύ βράδυ ήταν, για επτά χρόνια- δεν σκιάχθηκαν. Θυμόμαστε πως εκείνες τις μέρες στο όνομα της δήθεν εθνικοφροσύνης οι πατριδοκάπηλοι δρομολόγησαν την προδοσία του κυπριακού λαού, δρομολόγησαν μια μεγάλη ήττα του ελληνισμού. Θυμόμαστε τις ηρωίδες και τους ήρωες που άντεξαν σε φρικτά βασανιστήρια, έτσι ώστε εμείς σήμερα να μπορούμε να θεωρούμε αυτονόητο εκείνο που δεν είναι αυτονόητο, ότι η Δημοκρατία πάντα κερδίζει.

Η Δημοκρατία δεν κερδίζει πάντα και η μνήμη δεν αρκεί. Ιδίως σε μία ιστορική φάση που οι σύγχρονοι κατακτητές και οι ντόπιοι βαστάζοι τους δεν χρειάζονται καν τανκς για να βάλουν στον γύψο τη Δημοκρατία, η μνήμη της 21^ης Απριλίου ατσαλώνει την αποφασιστικότητα των δημοκρατών να κρατήσουμε ζωντανή την ελπίδα για αυθεντική Δημοκρατία, για λαϊκή κυριαρχία και για πραγματική ανεξαρτησία.

Έρχομαι στο ζητούμενο το σημερινό. Φέρνετε, κύριε Υπουργέ των Οικονομικών, μια συμπλήρωση στον προϋπολογισμό. Τι σημαίνει, όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να συμπληρώνεται ένας απολύτως εικονικός προϋπολογισμός, ένας προϋπολογισμός που μόνο στη σφαίρα της φαντασίας κινείται; Τι σημαίνει, επί του πρακτέου, η συμπλήρωση ενός φαντασιακού προϋπολογισμού; Σημαίνει ότι προσθέτετε έξοδα στη στήλη των εξόδων. Και καλά κάνετε. Δεν μπορείτε να κάνετε διαφορετικά.

Ταυτόχρονα, όμως, σημαίνει ότι στη στήλη των εσόδων συνεχίζουμε να βλέπουμε ένα όνειρο θερινής νυκτός σε εξέλιξη. Καταγράφετε έσοδα τα οποία δεν θα εισπράξετε ποτέ, μόνο και μόνο για να κρύψετε το πραγματικό μέγεθος ενός ελλείμματος στον κρατικό προϋπολογισμό, δεδομένης της αποτυχίας του Eurogroup και της Ευρωζώνης να δρομολογήσουν τον εξευρωπαϊσμό, τη μεταφορά των νέων χρεών από τα κράτη-έθνη που δεν μπορούν να σηκώσουν οι προϋπολογισμοί τους αυτά τα ελλείμματα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δεδομένου ότι αυτό απέτυχε από τότε που δεν απαιτήσατε εκείνο που είχε ζητήσει ακόμα και ο κ. Μητσοτάκης, δηλαδή ένα πραγματικό ευρωομόλογο, για να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός απόσβεσης των κραδασμών του χρέους, να μην πηγαίνουν στους εθνικούς προϋπολογισμούς.

Από τη στιγμή που αποτύχατε σε αυτό, δεν βάλατε το βέτο, δεν το συζητήσετε, το άφησε να γίνει, πηγαίνουμε ολοταχώς προς αυτό που εμείς στο ΜέΡΑ25 φωνάζουμε από τον Μάρτιο, τον Απρίλιο του 2020, σε κάτι το οποίο δεν θα το πείτε έτσι, αλλά θα είναι ουσιαστικά το πέμπτο μνημόνιο.

Από την αρχή, κύριε Σταϊκούρα, κύριε Υπουργέ των Οικονομικών, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σας λέμε ότι όταν έχεις μια τόσο μεγάλη πτώση της οικονομικής δραστηριότητας, σε μια οικονομία που ήταν ήδη στραβό το κλίμα για δέκα χρόνια, εάν δεν κουρέψεις τις ληξιπρόθεσμες οφειλές των μικρομεσαίων, ιδίως των μικρομεσαίων και κάποιων μεσαίων, στο κράτος, στα ασφαλιστικά ταμεία και στις τράπεζες, απλά βάζεις πάγο στη γάγγραινα χωρίς να κάνεις κάτι για να την καταπολεμήσεις. Λέγαμε από την αρχή, κύριε Υπουργέ, ότι πρέπει να κουρεύονται, όχι να αναστέλλονται. Δεν βοηθούν τα δάνεια τους μικρομεσαίους.

Και προφανώς εισπράξαμε το απίστευτο επιχείρημα ότι πάλι ανακαλύψαμε το «λεφτόδεντρο», που εσείς επικαλείστε. Πού θα τα βρει τα χρήματα το κράτος; Να τα δούμε πολύ απλά και χωρίς κάποια διάθεση αντιπαράθεσης; Υπάρχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές από επιχειρήσεις που σχεδόν έχουν κλείσει. Αυτές δεν θα τις εισπράξετε ποτέ. Τις έχετε καταγράψει στη στήλη των φαντασιακών εσόδων. Δεν θα τα εισπράξετε αυτά ό,τι και να κάνετε. Και να τον βασανίσετε τον μικρομεσαίο, δεν έχει να σας δώσει.

Η μόνη ελπίδα είναι αν του τα κουρέψετε, να μην βάλει λουκέτο. Δεν είναι σίγουρο. Και να τα κουρέψετε μπορεί να βάλει λουκέτο. Αν δεν του τα κουρέψετε, όμως, θα βάλει σίγουρα λουκέτο. Αν του τα κουρέψετε, υπάρχει και μια ελπίδα να μην βάλει λουκέτο, να αρχίσει να σας δίνει έσοδα όταν θα αρχίσει πάλι να κινείται η οικονομία.

Με άλλα λόγια, το έχουμε πει, το ξαναλέμε, αλλά όσο τα «μέσα μαζικής εξαπάτησης» τα οποία αναπαράγουν σαν να είναι δελτία τύπου της Κυβέρνησης τις ίδιες παράλογες λογικές, συνεχίζετε σ’ αυτό το μοτίβο. Αρνείστε την απλή σκέψη ότι το να κουρέψεις αυτή τη στιγμή μια ληξιπρόθεσμη οφειλή που δεν θα την πάρεις ποτέ, είναι μια επένδυση στο να έχεις έσοδα του χρόνου που αλλιώς δεν θα τα έχεις.

Εσείς έχετε καταγράψει με τη στήλη των εσόδων των φαντασιακών έσοδα που δεν θα έχετε ποτέ. Αυτό το «λεφτόδέντρό» σας. Εσείς επικαλείστε το «λεφτόδεντρο».

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ, η οικονομία μας, η κοινωνική μας οικονομία, ο κόσμος εκεί έξω, αντιμετωπίζει δύο πολύ μεγάλες απειλές για την μετά την πανδημία εποχή. Κάποια στιγμή θα ξεπεράσουμε την πανδημία. Δυστυχώς, δεν την ξεπερνάμε όσο γρήγορα θα θέλαμε κι όσο γρήγορα θα μπορούσαμε. Αυτή είναι η δική μας κριτική σε σας. Ας το αφήσουμε, όμως, αυτό στην άκρη. Η πανδημία κάποια στιγμή θα φύγει. Εδώ έφυγε η πανδημία του 1918 που σκότωσε μέχρι και εκατό εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Θα φύγει κι αυτή.

Το πρόβλημα είναι ποιες είναι οι απειλές που αντιμετωπίζει αυτή η ήδη ρημαγμένη κοινωνική οικονομία μετά την πανδημία. Είναι δύο. Είναι οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι μικρομεσαίοι, ιδίως οι νέοι, οι γυναίκες, οι ευάλωτοι. Η πρώτη απειλή είναι το όλο και αυξανόμενο στοκ εν δυνάμει χρεοκοπιών. Επιχειρήσεις που δεν έχουν κλείσει επίσημα, που εισπράττουν επιστρεπτέες, κρατάνε το ΑΦΜ ανοιχτό. Το κάνουν -και καλά κάνουν- έτσι ώστε οι εργαζόμενοι να συνεχίζουν να παίρνουν τα 500 ευρώ. Ξέρουμε, όμως, μας το λένε μαγαζάτορες και μάλιστα και οπαδοί της Νέας Δημοκρατίας, ότι έχουν ήδη κλείσει, έχουν βγάλει και τα έπιπλα μέσα από το μαγαζί. Αυτό είναι το στοκ των εν δυνάμει χρεοκοπιών, το οποίο θα το ανακαλύψουμε, κι εμείς κι εσείς, όταν θα έχει φύγει η πανδημία πλέον. Τότε θα έρθει αυτό το στοκ να πέσει πάνω στο κεφάλι της ελληνικής οικονομίας. Και η δεύτερη απειλή είναι το στοκ των αξιών. Να το πω απλά, είναι το στοκ των ευρώ που ετοιμάζονται να φύγουν από τη χώρα.

Για το πρώτο στοκ, για το «τσουνάμι» των λουκέτων -έχουμε αναφερθεί, δεν θα σας κουράσω, κύριε Υπουργέ, σας το λέω άλλη μία φορά μόνο και σύντομα- χωρίς κουρέματα των ληξιπρόθεσμων οφειλών αυτό το στοκ θα έρθει να συσσωρευτεί και να πέσει πάνω στο κεφάλι της κοινωνικής μας οικονομίας. Και θα έχετε εσείς την ευθύνη που με τις αναστολές συνεχώς, σαν ένα παιδί που έσπασε ένα βάζο και προσπαθεί να το κρύψει κρύβοντας το κάτω από το χαλί, κάνετε αναστολές αντί για κουρέματα.

Όμως, δεν είναι μόνο το «τσουνάμι» των λουκέτων. Η κρίση μάς έμαθε διάφορους οικονομικούς όρους για όσους δεν είναι οικονομολόγοι, όπως για παράδειγμα ο πολλαπλασιαστής, με τα εγκλήματα, τόσο τα θεωρητικά όσο και εγκλήματα πολιτικής, της τρόικας όλα αυτά τα χρόνια. Τον πολλαπλασιαστή τον έχουν μάθει οι περισσότεροι Έλληνες, όπως μετά από ένα σεισμό μαθαίνουν για τα ρίχτερ κλπ.

Υπάρχει, όμως, κι ένας άλλος όρος που ξέρετε, κύριε Υπουργέ, ο επιταχυντής της οικονομίας. Άλλο ο πολλαπλασιαστής, άλλο ο επιταχυντής. Ο επιταχυντής βασίζεται στον τρόπο με τον οποίον η οικονομική δραστηριότητα επηρεάζει τις επενδύσεις. Όχι την οικονομική δραστηριότητα, αλλά τις επενδύσεις συγκεκριμένα. Αυτός είναι ο επιταχυντής της ανάπτυξης ή ο επιβραδυντής της ανάπτυξης, που όταν είναι πολύ μεγάλος οδηγεί σε μεγαλύτερη ύφεση.

Αυτός ο επιταχυντής, το γνωρίζουμε καλά αυτό, εξαρτάται από τις υφεσιακές δυναμικές. Το λουκέτο το οποίο θα μπει σήμερα ή αύριο μετά το τέλος της πανδημίας επειδή δεν κάνετε το κούρεμα, θα συνεισφέρει στη μεγέθυνση του επιβραδυντή ή στη μείωση του επιταχυντή. Με άλλα λόγια, χάνουμε δυναμική ανάπτυξης τα επόμενα χρόνια επειδή δεν κάνετε τα κουρέματα σήμερα. Έχει κόστος αυτό που δεν κάνετε σήμερα ή αυτό που κάνετε σήμερα σε αυτό που θα συμβαίνει σε δύο, σε τρία, σε τέσσερα, σε πέντε χρόνια, όσον αφορά τον επιταχυντή της ελληνικής οικονομίας.

Έρχομαι τώρα στο δεύτερο που είπα που δεν το εξήγησα. Μίλησα για ένα δεύτερο στοκ. Μετά το στοκ των λουκέτων και των χρεοκοπιών μίλησα για το στοκ της αξίας, των ευρώ που θα φύγουν από τη χώρα. Εδώ ερχόμαστε στο θέμα των κόκκινων δανείων, ερχόμαστε στο θέμα των εξορυκτικών επιχειρήσεων, των καζίνο. Όλες αυτές οι επιχειρήσεις έχουν ένα κοινό. Έρχονται εδώ να δραστηριοποιηθούν για να πάρουν τα κέρδη τους στο εξωτερικό, τόσο η «Ελ Ντοράντο» όσο και το καζίνο να είστε σίγουροι δεν έρχονται εδώ από φιλανθρωπία οι Αμερικανοί -αν θα έρθουν τελικά, αν τα βρούνε με τον κ. Λάτση- και σίγουρα τα αρπακτικά ταμεία από το Ντέλαγουερ και το Νιου Τζέρσεϊ δεν έρχονται για να αποκομίσουν προσόδους από την αγορά που φτιάξατε με τον «ΗΡΑΚΛΗ» των κόκκινων δανείων για να τα κρατήσουν στην Ελλάδα και να αναπτύσσεται η ελληνική οικονομία. Στα Νησιά Κέϊμαν θα πάνε, στο Λουξεμβούργο θα πάνε. Ξέρουμε πολύ καλά πού θα πάνε. Έρχονται, αγοράζουν ένα δάνειο των 100.000 για 3.000 ή 4.000 ευρώ και θα πάρουν 20.000 ευρώ απ’ αυτό βγάζοντάς το στο σφυρί. Η διαφορά, οι 17.000, θα πάνε στο εξωτερικό. Θα υπάρχει εξαγωγή της αξίας.

Με άλλα λόγια, είναι πολύ πιθανό, κύριε Σταϊκούρα, να δούμε, όταν θα έχουμε ανακάμψει από την πανδημία, το εξής ενδιαφέρον φαινόμενο: Το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν μπορεί και να ανέβει, αλλά το εθνικό εισόδημα θα κατέβει.

Δεν θέλω να σας κουράσω με οικονομικούς όρους, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αλλά εδώ είναι το μέλλον της πατρίδας μας. Άλλο το Ακαθάριστο Εθνικό Εισόδημα κι άλλο το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν. Ποια είναι η διαφορά;

Το Ακαθάριστο Εθνικό Εισόδημα είναι το ΑΕΠ μείον τα εισοδήματα των ξένων στην Ελλάδα που φεύγουν στο εξωτερικό. Αν έρθουν, λοιπόν, εδώ, πάρουν ό,τι υπεραξίες υπάρχουν -τις λίγες υπεραξίες που υπάρχουν- είτε είναι στην αγορά των ακινήτων, στα «κόκκινα» δάνεια, είτε είναι ο χρυσός, είτε είναι τα καζίνο, το ΑΕΠ θα φαίνεται ότι αυξάνεται. Κάθε ευρώ που θα παίρνει ένα «αρπακτικό» ταμείο, θα προστίθεται στο ΑΕΠ. Θα έρχεστε εδώ και θα θριαμβολογείτε: «Κοιτάξτε, σας ανέβασα το ΑΕΠ». Την ίδια ώρα, το Ακαθάριστο Εθνικό Εισόδημα θα μειώνεται την ώρα που αυτά τα ευρώ των «αρπακτικών» ταμείων, του κ. Λάτση, της αμερικανικής εταιρείας στο καζίνο, της Eldorado, θα φεύγουν και θα πηγαίνουν στα Cayman Islands.

Ως τώρα λέγατε στους Έλληνες πολίτες ότι «εντάξει, δεν πειράζει, μειώθηκε το εισόδημά σας σε ευρώ, αλλά το πραγματικό σας εισόδημα αυξήθηκε, γιατί ο πληθωρισμός που αντιμετωπίζετε είναι αρνητικός». Σιγά μην είναι αρνητικός ο πληθωρισμός που αντιμετωπίζει ο συνταξιούχος ή ο μικρομεσαίος! Θετικότατος είναι, αλλά σας βγαίνει αρνητικός ο πληθωρισμός, γιατί το καλάθι αγαθών και υπηρεσιών που αγοράζουν οι πολύ πλούσιοι, που ξοδεύουν και τα πιο πολλά λεφτά και έχουν μεγαλύτερο ειδικό βάρος, συνεπώς, στον υπολογισμό του πληθωρισμού, φτηναίνει. Όμως, για τον πολύ κόσμο οι τιμές αυξάνονται, έχουν λιγότερα ευρώ, πληρώνουν και πιο πολλά στο σούπερ-μάρκετ. Και έρχεστε εσείς να τους πείτε ότι η αγοραστική τους αξία δεν μειώθηκε 10%, 11%, 12%, αλλά 8,2%, επειδή, λέει, είχαν αρνητικό πληθωρισμό ενώ δεν είχαν.

Τώρα θα κάνετε και το δεύτερο. Την ώρα που μειώνονται και τα ευρώ που μπαίνουν στην τσέπη τους, θα τους λέτε: «Όχι, δεν μειώθηκαν», γιατί θα συνυπολογίζετε σε αυτά τα χρήματα της Eldorado και των «αρπακτικών» ταμείων που θα φεύγουν στο εξωτερικό». Γιατί; Γιατί, αντί να μιλάτε για το Ακαθάριστο Εθνικό Εισόδημα, θα μιλάτε για το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν.

Αυτό είναι μια μεγάλη απειλή για τη χώρα, γιατί χειροτερεύει το ισοζύγιο πληρωμών της χώρας. Ό,τι αξίες, υπεραξίες, πρόσοδοι υπάρχουν σε αυτή τη χώρα, τα «αρπακτικά» θα τις βγάζουν στο εξωτερικό, εσείς θα χαίρεστε που το ΑΕΠ αυξήθηκε, αλλά και ο επιβραδυντής θα μεγαλώνει, μειώνοντας ακόμα περισσότερο τις πραγματικές επενδύσεις. Διότι αυτά που κάνουν ο ΟΠΑΠ, το καζίνο, η Eldorado δεν είναι πραγματικές επενδύσεις. Οι πραγματικές επενδύσεις είναι στις επιχειρήσεις οι οποίες δημιουργούν καλές θέσεις εργασίας για τους Έλληνες και τις Ελληνίδες.

Μπροστά σε αυτό το μέτωπο -γιατί μιλάμε για ένα μέτωπο παρακμής, ένα μέτωπο τζόγου, ένα μέτωπο εκμετάλλευσης τόσο κυριολεκτικά, βγάζουμε το χρυσό και τον πάμε στα Cayman Islands, όσο και μεταφορικά, η εκμετάλλευση των εργαζομένων, βλέπουμε τα εργασιακά τα οποία μας ετοιμάζετε ή ετοιμάζετε για τα αφεντικά, τα οποία είναι και δικά σας αφεντικά, μπροστά σε όλα αυτά -και τώρα απευθύνομαι στον κόσμο που μας ακούει, όποιος μας ακούει- απαιτείται μια νέα συλλογικότητα. Εσείς, εκείνοι, οι της Κυβέρνησης, ατομική ευθύνη.

Βέβαια, η ατομική ευθύνη για εσάς αφορά μόνο τους πολλούς. Δεν αφορά εσάς. Εσείς δεν έχετε καμία ατομική ευθύνη ούτε στον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεστε στην καθημερινότητά σας, ούτε ως Κυβέρνηση. Μόνο εκεί που σας συμφέρει ρίχνετε το μπαλάκι της ατομικής ευθύνης στους πολλούς. Βάζετε τους μαθητές να κάνουν self–test. Αν είναι δυνατόν! Εγώ δεν έχω καμία αντίρρηση ότι ένας μαθητής μπορεί να κάνει το self–test πάρα, πάρα πολύ εύκολα και να βρει και το σωστό αποτέλεσμα. Δεν μου λέτε, όμως, ρωτήσατε τους γονείς του ή της, που μπορεί να πρέπει να μείνουν στο σπίτι έξι μέρες και να χάσουν το μεροκάματό τους, αν το παιδί αυτό μείνει στο σπίτι και απομονωθεί; Βάζετε σε αυτή τη διαδικασία τα νέα αυτά παιδιά και τους γονείς ή τους εργαζόμενους που κάνουν ένα self–test και βρίσκονται θετικοί και έρχεται το αφεντικό τους και τους λέει: «Ξέρεις, κάτι; Είμαι έτοιμος να κλείσω. Μην πεις τίποτα, γιατί αν παραδεχθείς ότι είσαι θετικός, θα πρέπει να κλείσω το μαγαζί και να μπούμε όλοι σε καραντίνα. Καταστρεφόμαστε!». Αυτό δεν είναι ατομική ευθύνη. Αυτό είναι σαδισμός κυβερνητικός. Βάζετε στο άτομο, στους ώμους του, τη δική σας αποτυχία.

Μας κατηγορούν -και το κάνουν και στα κανάλια μαζικής εξαπάτησης που δουλεύουν ως γραφεία Τύπου σας τις προηγούμενες ώρες, μέρες- εμάς του ΜέΡΑ25 και εμένα προσωπικά, ότι δεν εμπιστευόμαστε τους πολίτες, αντίθετα με εσάς που τους εμπιστεύεστε. Μιλήστε στον κ. Χρυσοχοϊδη για το πόσο εμπιστεύεται τους πολίτες. Τέλος πάντων. Εάν τους εμπιστεύεστε τόσο πολύ, καταργήστε την εφορία. Πείτε στους πολίτες να αποφασίζουν μόνοι τους τι φόρους πρέπει να πληρώνουν και να σας τους στέλνουν. Δεν το κάνετε. Να πούμε στους μαθητές να βαθμολογούν τους εαυτούς τους. Δεν το κάνετε και δεν πρέπει να το κάνετε. Η μόνη περίπτωση που το κάνετε, είναι με τα self–tests, γιατί θέλετε να κρύψετε το γεγονός ότι δεν ακούσατε αυτό που σας λέμε από το Μάρτιο του 2020, δηλαδή να φτιάξετε ένα δημόσιο δίκτυο κέντρων μαζικών τεστ, ώστε οι άνθρωποι να μπορούν, με κρατική βούλα, να ξέρουν ότι αυτές τις μέρες είμαι αρνητικός, είμαι θετικός, μπορώ να κυκλοφορήσω, δεν μπορώ να κυκλοφορήσω και δώστε οικονομική στήριξη σε αυτούς που πρέπει να κρυφτούν μέσα στο σπίτι τους για μία εβδομάδα, για δύο εβδομάδες.

Δεν τα κάνατε αυτά και μετά μιλάτε για την εμπιστοσύνη που έχετε στην ατομική ευθύνη των πολιτών. Προσποιείστε ότι εμπιστεύεστε τους πολίτες. Οι πολίτες, όμως, ούτε καν προσποιούνται πλέον ότι εμπιστεύονται εσάς.

Εμείς εμπιστευόμαστε τους πολίτες. Τους εμπιστευόμαστε ότι κατανοούν βαθιά δύο πράγματα, ότι η λύση έρχεται μέσα από μία συλλογικότητα και στη βάση ενός κοινού, πολύ συγκεκριμένου προγράμματος για το τι πρέπει να γίνει για τα «κόκκινα» δάνεια, για τους φόρους, για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές, για τις οφειλές στην εφορία, για το δημόσιο χρέος, για τις επενδύσεις, για το ποιο πρέπει να είναι το αναπτυξιακό πρόγραμμα της χώρας. Αυτό απαιτεί η νέα γενιά: ένα αναπτυξιακό σχέδιο «πράσινης» βιομηχανικής επανάστασης και ένα πρόγραμμα ανυπακοής στις ανοησίες που φέρνετε από τις Βρυξέλλες και στα δήθεν ταμεία ανάκαμψης, που είναι ένα φύλλο συκής έτσι ώστε να μη γίνει αυτό που πρέπει να γίνει σε αυτή τη χώρα. Εμείς έχουμε εμπιστοσύνη στους πολίτες ότι καταλαβαίνουν πως η προσωπική τους ευθύνη είναι η συλλογικότητα, το συλλογικό μέτωπο και ένα κοινό, συγκροτημένο, συγκεκριμένο οικονομικό και κοινωνικό αναπτυξιακό πρόγραμμα.

Και κάτι άλλο που καταλαβαίνουν: Καταλαβαίνουν ότι η εξατομίκευση, που εσείς προσπαθείτε, είναι εγγύηση της προσωπικής τους δυστυχίας και είναι και προσωπική ανευθυνότητα.

Σας ευχαριστώ.

Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.